Ὁ μέγας ἐφιάλτης τοῦ ἀνθρωπίνου γένους μᾶς περιμένει στὸ ἑπόμενο βῆμα.
Δὲν τίθεται ἐρώτημα, ἐὰν πρέπει νὰ δεχθοῦμε τὴν ἄρση τῆς ἐλευθερίας μας καὶ ὁδηγηθοῦμε στὴ φρικτὴ μεταφυσικὴ φυλακή, ὥστε ποτὲ πλέον νὰ μὴ κατορθώσουμε νὰ ἐπανακτήσουμε τὸν ἀπωλεσθέντα παράδεισο, ποὺ μᾶς δώρισε ὁ Δημιουργός.
Μένουμε ἀπόλυτα ἀρνητικοὶ στὸ σχέδιο ὑποταγῆς ποὺ μᾶς ἑτοιμάζει ὁ σιωνιστικὸς ἑσμός. Ὄχι δὲν θὰ ὑποκύψουμε ποτὲ στὰ κελεύσματα τοῦ ἀντιχρίστου. Εἴμαστε κάθετοι πρὸς τὸν ΠΑ, θὰ τὸν πολεμοῦμε ἀνένδοτα. Νὰ σταθοῦμε σὲ κάτι καινοδιαθηκικὸ ποὺ κρίνουμε πὼς ἔχει σχέση μὲ τὰ ἔσχατα. Ἡ "φυλακή", ὡς Βιβλικὸς καὶ κοσμικὸς ὅρος, ὁρίζει καὶ τὴ χρονικὴ διάρκεια, ἀλλὰ καὶ τὴ ροὴ τοῦ βιολογικοῦ χρόνου τῶν ἐσχάτων.
Ἰδοὺ τὸ σχετικὸ χωρίο ποὺ συνδέουμε μὲ τὴν ἐσχατολογία: "Ἐὰν ὁ Κύριος ἔλθη ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ (κατὰ τὸ διάστημα προετοιμασίας ἐπιβολῆς τοῦς Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ) καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ (κατὰ τὸ διάστημα ὑποχρεωτικῆς ἐπιβολῆς τοῦ χαράγματος) καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοι"... οἱ χριστιανοὶ ἐκεῖνοι ποὺ φύλαξαν τὴ φυλακή[1]. Ἀναμφίβολα ὁ ΠΑ, ποὺ μᾶς ἑτοιμάζει ἡ συμμορία αὐτῶν τῶν καθαρμάτων ποὺ μᾶς κυβερνᾶ, κατατάσσεται στὰ ἐργαλεῖα τοῦ ἐσχάτου: εἶναι τὸ προχάραγμα.
Ἔχουμε δὲ τόση ἐχθρότητα πρὸς αὐτὸ ὅση καὶ πρὸς τὸν Ἀντίχριστο. Λοιπὸν θὰ πρέπει ὁ πιστὸς τοῦ Χριστοῦ νὰ φυλάξει καὶ τὴ δευτέρα καὶ τὴν τρίτη φυλακή, γιὰ νὰ τύχει ἐπιβραβεύσεως. Καί, βέβαίως, δὲν δεχόμαστε τὸν ἀριθμό, ἢ γραπτὸ ἢ ὑποδόριο, γιὰ νὰ μὴ ἀπωλεσθοῦμε...".
Άπό Δωρόθεος Μοναχός
"μὴ τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον"
(Ἀπ. Παῦλος, Θεσ. Β' β' 3).
δ.μ.
30 Μαΐου 2025
[1] Λουκ. ιβ' 38.