Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΟΥ Covid...

- Εσείς οι σκεπτικιστές μας ζαλίσατε με το εμβόλιο, αφού ειπε η κυβέρνηση ότι δεν θα είναι υποχρεωτικό. 

- Θεωρητικά δεν θα είναι υποχρεωτικό αλλά στην πράξη δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς την ταυτότητα εμβολιασμού, ούτε να ταξιδέψεις, ούτε να πας σε μια συναυλία, ούτε να δουλέψεις και να εχεις πρόσβαση σε νοσοκομειακή περίθαλψη, ή ακόμα και σε ένα σούπερ μάρκετ...οπότε αν δεν κάνεις το εμβόλιο θα ωθηθεις εκτός κοινωνίας! 

- Ώστε είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα, καλά στην Ελλάδα είμαστε θα πληρώσουμε ένα γιατρό και θα μας γράψει ότι το κάναμε...

- Όχι δεν είναι έτσι, τα εμβόλια θα γίνονται μόνο σε κρατικά κέντρα και θα περιέχουν μια ουσία νανοτεχνολογίας που ονομάζεται 'Λούσιφερ-άσι' η οποία μπορεί να σκαναριστει, για να πιστοποιήσει ότι είσαι εμβολιασμένος και μέσω της οποίας το σώμα σου θα στέλνει βιομετρικά δεδομένα όλο το 24ωρο (!) σε κάποια κρατικά κέντρα συλλογής πληροφοριών, οπότε αναπασα στιγμή θα ξέρουν τα πάντα για εσένα...

Η Ψευτοπανδημία του Κορονοϊού έγινε για να σε εμβολιάσουν δεν θα αφήνανε στην τύχη κάτι τέτοιο...

Μετά θα σου δώσουν μια ταυτότητα εμβολιασμού που θα σου δίνει πρόσβαση στην νεα κοινωνία που ετοιμάζουν ,άλλωστε 'C O V I D' σημαίνει κωδικοποιημένα Certificate Of Vaccination ID και αυτό είναι πιο ύπουλο από το ίδιο το εμβόλιο...

- Γιατί το λες αυτό;

- Γιατί μέσω αυτής της ταυτότητας σταματάει να σου ανήκει το σώμα σου, καθώς με την πρόφαση του δημόσιου υγειονομικού κινδύνου δεν έχεις δικαίωμα να μην εμβολιαζεσε όσες φορές θέλει το κράτος με ότι ουσία προτείνει το κράτος και μόνο έτσι θα μπορείς να ανανεώνεις την ταυτότητα άρα και την πρόσβαση σου στην κοινωνία...οπότε φίλε μου παραχωρείς εν λευκό το σώμα σου και την υγεία σου στην εκάστοτε κυβέρνηση ισόβια...

- Αρχίζω και τρομάζω,και πως μπορώ να γλιτώσω από το εμβόλιο;εγώ δεν θέλω με τίποτα να κάνω το εμβόλιο ούτε το παιδί μου,δεν τους εμπιστεύομαι...

- Ο μόνος τρόπος για να γλιτώσουμε το εμβόλιο σαν κοινωνία είναι να ανατρέψουμε τα σχέδια τους μέσω ΜΑΖΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ, για παράδειγμα όλοι να ανοίξουνε τα μαγαζιά τους, να μην φοράει κανένας μάσκα και γενικώς να μην τηρήσουμε κανένα μέτρο που έχουν εξαγγείλει, οι νόμοι εφαρμόζονται από τον λαό όχι από την επιβολή,αν τα πιόνια δεν συνεργαστούν δεν παίζεται σκάκι...με πιάνεις; 

- Σε πιάνω, όμως αυτό το βρίσκω δύσκολο γιατί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει τρομοκρατηθεί από την προπαγάνδα του συστήματος και πιστεύει ότι τα μέτρα είναι προς όφελος μας οπότε όχι απλά δεν θα συμμετέχει στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ αλλά θα στραφεί και εναντίον αυτών που θα την πράξουν...

- Έτσι είναι, ο κόσμος ξυπναει σταδιακά αλλά ο χρόνος του εμβολιασμού πλησιάζει,αν δεν αντιδράσουμε τώρα θα είναι αργά, μετά το μόνο που θα μένει σε όσους δεν κάνουν το εμβόλιο είναι να πάρουν τα βουνά και να ζήσουν όπως οι κλέφτες του 21 ή οι αντάρτες του 40 ...θα είναι και οι μοναδικοί πραγματικά ελεύθεροι ανάμεσα σε ζωντανούς νεκρούς...

- Γιατί αναφέρεσαι σε ζωντανούς νεκρούς, θα έχει τετοια επίδραση το εμβόλιο; 

- Κατ αρχάς δεν είναι εμβόλιο,το ονομάζουν εμβόλιο για να έχουν την συγκατάθεση του κόσμου , είναι μια ουσία γενετικής μετάλλαξης...

Ίσως στην αρχη να μην παρουσιαστούν κάποια συμπτώματα ούτως ώστε να μην φοβηθεί ο κόσμος που είναι επιφυλακτικός να προχωρήσει στον εμβολιασμό...όμως όπως σου είπα δεν πρόκειται για ένα εμβόλιο αλλά για μια σειρά εμβολίων γενετικής μετάλλαξης όπου σταδιακά θα σε μετατρέπουν από ελεύθερο άνθρωπο σε κατοικίδιο τους...όπως καταλαβαίνεις αγαπητέ μου φίλε αυτή η δικτατορία δεν θα ανατρέπεται όπως οι προηγουμενες, γιατί δεν θα έχεις απέναντι σου έναν δικτάτορα αλλά ένα υπολογιστή και εσύ θα είσαι ένας ζωντανός νεκρός έχοντας χάσει την συνείδηση και την ελεύθερη βούληση σου...οπότε ακόμα έχεις λίγο χρόνο να διαλέξεις ΙΣΟΒΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ ή ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ; 

Σου παρουσιάζω παρακάτω κάποιες πηγές για να ξεκινήσεις την έρευνα σου για το εμβόλιο και τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων

Στο παρακάτω βίντεο η Δρ Carrie Madej ,ειδική παθολόγος η οποία έχει μελετησει τα συστατικά μέρη του εμβολίου μας εξηγεί πολλά και ενδιαφέροντα.

https://www.facebook.com/andreas.ktorides.1/videos/3277345275717766/

Συνέντευξη του Antony Patch από το 2014 που εξηγεί γιατί θέλουν να μας εμβολιάσουν μαζικά

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=125195696057852&id=117679956809426

Ο Γιατρός Κλεάνθης Γρίβας προειδοποιεί για τον κίνδυνο των νέων εμβολίων που μεταλλάσσουν τον γενετικό κώδικα

https://www.zougla.gr/apopseis/article/apo-ta-emvolia-me-ious--sta-emvolia-frankesten

Μια ακόμα γιατρός αναλύει το εμβόλιο

https://youtu.be/DtkXkGOaJSM

Οι παγκοσμιοποιητές μιλάνε για μετανθρωπισμό όπου θα ενοποιηθεί η φυσική , η βιολογική και η ψηφιακή μας ταυτότητα...στην ουσία εργαλειοποιόντας την Ψευτοπανδημία μετατρέπουν τον άνθρωπο σε μηχανή και αυτό το ονομάζουν 4η Βιομηχανική Επανάσταση...

https://twitter.com/disclosetv/status/1328661708135657474?s=19

https://odysseiatv.blogspot.com/

Η αγιότητα υπάρχει εκεί που δεν φαίνεται. Στους μετανοημένους αμαρτωλούς και όχι στους υποκριτικά τέλειους…

Πραγματική ταπείνωση δεν είναι οι μεγάλοι Σταυροί, 

τα “Εκκλησιαστικά” φαίνεσθαι και οι ψευτοευσέβιες.

Ειλικρινής ταπεινή στάση είναι να αντιλαμβάνεσαι τα λάθη και τις πληγές που προκαλείς στους άλλους και να τρέχεις για διόρθωση και αλλαγή. Να σου λέει ο άλλος το παράπονό του για σένα και να λες “Να είναι ευλογημένο, συγγνώμη έκανα λάθος”. 

Να μην ψάχνεις δικαιολογίες και όταν ακούς κάτι άσχημο να βάζεις ένα λογισμό που θα λέει: “Μήπως έχει δίκιο και μου τα λέει;” και άρχιζε να ψάχνεις μέσα σου τις δικές σου ευθύνες.

Μας κάνει ο άλλος μία παρατήρηση και γινόμαστε θηρία, δεν θέλουμε καν να ακούσουμε διότι έχουμε ήδη δώσει στον εαυτό μας το χρυσό μετάλλιο της αγιότητας και της τελειότητας.

Η αγιότητα υπάρχει εκεί που δεν φαίνεται. Στους μετανοημένους αμαρτωλούς και όχι στους υποκριτικά τέλειους που βλέπουν τον εαυτό τους από χρυσό και τους άλλους από κάρβουνο.

Ο άνθρωπος που θέλει να ακούσει και να δουλέψει την ευθύνη του σε αυτό που θα ακούσει, ακόμα και αν δεν του αρέσει, σημαίνει ότι έχει τα παράθυρα της καρδιάς του ανοιχτά και περιμένει να μπει ο ήλιος.

Είμαι τελικά προσφερόμενος ή κοιτάω σε κάθε μορφή σχέσης, συνεργασίας πώς να περάσω καλά εις βάρος των άλλων ή ακόμα και να πατήσω τον άλλον για να ανέβω; Μυρίζουν τα λόγια και οι πράξεις μου θυμίαμα ή τελικά αποπνέω δυσαρέσκεια; 

Ο αληθινά ταπεινός ψάχνεται μέσα του συνέχεια, και θεωρεί τον δρόμο της μετάνοιας, πορεία ζωής και όχι κάποιες ξερές συγγνώμες για τα μάτια του κόσμου.

Μιλάμε για τοξικότητα και τοξικούς ανθρώπους αλλά πάντα τα λέμε για τους άλλους, δεν βλέπουμε πουθενά τον εαυτό μας σε αυτές τις κριτικές που κάνουμε.

Μην κοιτάς τι κάνεις. Διότι μπορείς να κάνεις τα πάντα ωραία αλλά με λάθος τρόπο και αυτό που κάνεις να είναι τελικά ένα φαίνεσθαι που θα βγαίνει από ένα “μολυσμένο είναι”.

Κοίτα τι είσαι και να παλεύεις να είσαι ο αγαπημένος όσο και πληγωμένος. 

Να είσαι αυτό το “είναι” που θα αναβλύζει θυμίαμα.

Ο αληθινά ταπεινός ακόμα και με τη σιωπή του αποπνέει χαρά και ευχαριστία στον άλλον!

Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει αγία σιωπή αλλά και δαιμονική σιωπή. 

Η αγία σιωπή μιλάει με τον Χριστό κι ας δεν ακούγεται, η δαιμονική σιωπή είναι εσωτερική κραυγή προς τον διάβολο και επίθεση προς τον αδερφό…

Στώμεν καλώς αδερφοί μου !

https://eugenikos.blogspot.com/

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΣΤΗ ΓΗ ...

Ο Αντίχριστος θα κηρύξει την έναρξη ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ στη γη, η οποία θα διαδεχθεί την χριστιανική εποχή, δημιουργώντας μια Τρίτη Διαθήκη. Έχουμε την Παλαιά Διαθήκη, έχουμε την Καινή Διαθήκη και θα δημιουργήσει μια Τρίτη Διαθήκη.

Αυτό το κακόδοξο δόγμα περί Τρίτης Διαθήκης είναι παλαιό και το αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως μη σας κάνει εντύπωση αυτό. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυτό που ήδη ζούμε (21-11-1982). Ακούστε περί τίνος πρόκειται.

Ποια είναι αυτή η Τρίτη Διαθήκη; Είναι η καλλιεργούμενη στις μέρες μας αντίληψη περί απαρχαίωσης του Χριστιανισμού, που υποστηρίζουν κοσμικοί κύκλοι, κοσμικοί άνθρωποι, και οικουμενιστικοί κύκλοι. Όταν σας λένε ότι ο Χριστιανισμός πάλιωσε, χρεωκόπησε, ότι πλέον δεν έχει σε τίποτε να μας προσφέρει και να μας μιλήσει, ότι ο Χριστιανισμός δεν έχει πλέον ισχύν, είναι απαρχαιωμένος. Μια καινούρια κατάσταση πρέπει να δημιουργηθεί. Αυτό στην πραγματικότητα είναι η Τρίτη Διαθήκη. Εξ' άλλου είναι αυτό που λέει ο προφήτης Δανιήλ «και υπονοήσει αλλοιώσαι χρόνους και νόμους». Να αλλοιώσει το νόμο είναι η Τρίτη Διαθήκη. 

Οι πατέρες και οι άγιοι της εκκλησίας θα θεωρούνται ξεπερασμένοι (βλέπε τη θεωρία περί μεταπατερικής θεολογίας). 

Σας είπα, με μελαγχολικό τρόπο, μήπως ο Αντίχριστος κάθεται και σε χριστιανικούς λαούς; 

Το αναφέρει αγαπητοί μου ο Ιερός Χρυσόστομος αυτό. Αλλά με ποια έννοια; 

Με το να υπηρετούν σε κάθε εποχή τον Αντίχριστο. Όταν υπάρχουν οικουμενιστές κληρικοί, ή αιρετικοί, είτε επίσκοποι, είτε αρχιμανδρίτες, πρεσβύτεροι, δεν ξέρω τι είναι, διάφοροι είναι, και οι άνθρωποι αυτοί λέγουν πράγματα αιρετικά, όπως για παράδειγμα οι ιεροί κανόνες είναι ξεπερασμένοι, το Πηδάλιον δεν έχει καμιά σημασία και αξία, οι νηστείες να καταργηθούν, η εγκράτεια θεωρείται παρωχημένο πράγμα. Σήμερα ζούμε σε μια νέα εποχή, πρέπει τους νέους μας να τους δούμε με άλλο μάτι, δηλαδή να μπορούν να ζούν τη γενετήσια ζωή κτλ. Πέστε μου μήπως και στην Ορθόδοξη Εκκλησία κάθονται όργανα του Αντιχρίστου; Κάνει εντύπωση το γεγονός ότι σε κάθε εποχή ο Θεός έχει τους αγίους του. Γιατί λέτε; Για να δίνει την απάντηση στους πιστούς ότι δεν μπορούμε να λέμε ότι οι άγιοι είναι ξεπερασμένοι. Σε κάθε αιώνα θα δώσει πολλούς αγίους.

Στον εικοστό αιώνα έδωσε τον Άγιο Νεκτάριο. Είναι ο άγιος του αιώνα μας. Προσέξτε. 

Είναι τυχαίο που αυτή η ταλαίπωρη Μαγδαληνή, η ηγουμένη που βρίζει τον Άγιο Νεκτάριο; Είναι τυχαίο; Δεν είναι τυχαίο. Είναι αυτή η αντίδραση του σατανά - δαιμονοκρατούμενη γυναίκα είναι το λέω ελεύθερα γιατί την έχει αφορίσει η Εκκλησία μας - γιατί δεν θα ανέχεται ο Αντίχριστος να υπάρχει άγιος. Γιατί θα υποστηρίζει ότι η αγιότητα είναι απαρχαιωμένο πράγμα. Είναι απαρχαιωμένη γιατί το Ευαγγέλιο είναι απαρχαιωμένο. 

Δεν μπορεί το Ευαγγέλιο να κάνει αγίους. Αλλά ο Θεός θα δίνει αγίους σε κάθε εποχή για να δίνει την απάντηση ότι το Ευαγγέλιο δεν είναι απαρχαιωμένο. 

Απόσπασμα από την σειρά ομιλιών «Ιερά Αποκάλυψις», Ομιλία 57η (21-11-1982)

http://athanasiosmytilinaios.blogspot.com

Οι απαντήσεις του Θεού…

Η Βασιλεία του Θεού θα είναι γεμάτη με υπάρξεις που θα λούζονται στο φως της δόξας Του, όχι όμως εκείνων που εμείς πιστέψαμε ότι το «αξίζουν», αλλά όλων αυτών που είχαμε ως «ξεγραμμένους» και «τελειωμένους» με τα δικά μας κριτήρια. 

Αυτά τα ταλαιπωράκια της ζωής.

Γι’ αυτό ακόμη και το καιρό δεν τα καταφέρνουμε καλά, μην απογοητεύεστε, υπάρχει κάποιος που μπορεί να νιώσει την αποτυχία μας. Υπάρχει ένας Θεός που ξέρει να χάνει για να μας κερδίσει όλους.

Όταν ο Χριστός ανέβηκε στο Σταυρό... πάντες πίστεψαν ότι όλα τελείωσαν. 

Συκοφαντημένος, προδομένος, μόνος και λαβωμένος, ανάμεσα σε ληστές και κακούργους, πεθαίνοντας με τον πιο ατιμωτικό θάνατο.

Κανείς δεν έμεινε μαζί του. Ένιωσαν ότι απέτυχε. Και στην αποτυχία οι άνθρωποι ξεχνάνε ακόμη και το όνομα σου.

Είχαν κάνει όμως λάθος. Σε αυτό το σκοτεινό σκηνικό του Γολγοθά τότε που πάντες πίστευαν ότι όλα τελείωσαν, τότε όλα άρχιζαν. 

Γιατί για τον Θεό εκεί που τελειώνει η ανθρώπινη ελπίδα και λογική, ξεκινούν οι δικές του απαντήσεις.

π. Λίβυος

oikohouse.wordpress.com

Κατά το μέτρο ...

Κατά το μέτρο της προαιρέσεως και του πνευματικού αγώνος του ανθρώπου έρχεται σταδιακά ο φωτισμός του νου.

Και κατά το μέτρο του φωτισμού του νου δίδεται η χάρις του Κυρίου. Και κατά το μέτρο της αποδοχής και της πληρώσεως της ψυχής με τη θεία χάρη, πραγματοποιείται η ένωσις με τον Κύριο.

Εκείνος πού ενώθηκε νοερά με τον Κύριο είναι πεπεισμένος για τη σωτηρία του και αναστημένος πριν από την κοινή ανάσταση.

Όσο κανείς ασκείται, τόσο αναγνωρίζει την αδυναμία του.

Και όσο αναγνωρίζει την αδυναμία του, τόσο πλουτίζει σε ταπείνωση και κατάνυξη.

Και όσο αποκτά ταπείνωση και κατάνυξη, τόσο φωτίζεται η διάνοια του και διαπιστώνει ότι χωρίς τον Κύριο δεν είναι τίποτα και δεν έχει τίποτα.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

https://eugenikos.blogspot.com/

Η Ορθοδοξία δεν θα υποταχτεί και δεν θα υποκύψει στην δαιμονοκίνητη Παγκοσμιοποίηση των εσχάτων τούτων καιρών...

… Αυτή η Παγκοσμιοποίηση οδηγεί την ανθρωπότητα σε μια φοβερή υποβάθμιση, σε μια αγελοποίηση και εκβαρβαρισμό. 

Από που να φυλαχθεί κανείς πλέον σε αυτό το κατρακύλισμα… 

Πως όμως θα αντιδράσουμε σ’ αυτήν την καταστροφική πορεία; Με το να γίνουμε περισσότερο συνειδητοί Ορθόδοξοι και περισσότερο Έλληνες. Με το να επιστρέψουμε στις λησμονημένες ρίζες και ευλογημένες παραδόσεις μας. Με το να εκδιώξουμε την ξενομανία και τις όποιες μειονεξίες που μπορεί να έχουμε απέναντι στους λαούς της Δύσεως, που συμβαίνει σε αυτούς που έχουν άγνοια του δικού μας πολιτισμού και της παραδόσεώς μας. Μπορεί αυτοί να είναι πλουσιώτεροι σε τεχνολογία και υλικά αγαθά, εμείς όμως είμαστε πλουσιώτεροι σε πνευματικά. Έχουμε τον ατίμητο θησαυρό της Ορθοδοξίας και αφού τον αποκτήσουμε πρέπει να τον διαφυλάξουμε ανόθευτο, για να τον δώσουμε και σε αυτούς, όταν μας τον ζητήσουν, και θα τον ζητήσουν, όχι μόνο αυτοί, αλλά και άλλοι λαοί που δεν γνώρισαν ποτέ τον Χριστό. 

Η Ορθοδοξία δεν θα υποταχτεί και δεν θα υποκύψει στην δαιμονοκίνητη Παγκοσμιοποίηση των εσχάτων τούτων καιρών. Όσοι κρατήσουν την πίστη ανόθευτη όταν θα δυσκολέψουν αργότερα τα πράγματα θα ξαναβρεθούν στις κατακόμβες, όπως στους πρώτους διωγμούς. 

Η Ορθοδοξία στην αληθινή της πραγματικότητα είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, έχει τη δική της παγκοσμιότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα, γι΄αυτό θα την κρατήσει ο Κύριος μέχρι το τέλος… 

Ο σκοπός των νεοεποχιτών έγινε πλέον φανερός. Σκοπός τους δεν είναι η ευημερία, η ελευθερία, η πρόοδος, η αδελφωσύνη, η αλληλεγγύη και τα άλλα φανταχτερά πυροτεχνήματα που πετούν στον ουρανό της ανθρωπότητας, αλλά η εγκαθίδρυση ενός στυγνού και ολοκληρωτικού πολιτικού, θρησκευτικού, οικονομικού και πολυπολιτισμικού καθεστώτος και η παγκόσμια κυριαρχία και επικράτηση του Αντιχρίστου. 

Ο Αντίχριστος δεν έχει καιρό, για «χάσιμο». Γνωρίζει ότι ο χρόνος της βασιλείας του είναι πολύ σύντομος. Πρέπει επομένως να βρει την ανθρωπότητα έτοιμη και ενωμένη για να την κυβερνήσει. Την διαδικασία αυτή της ενοποίησης την έχουν αναλάβει εν γνώσει ή και εν αγνοία τους τα διάφορα όργανά του, οι μικροί και μεγάλοι πρόδρομοί του. 

Πάντως το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έλθει, διότι σε κανέναν δεν το αποκάλυψε ο Θεός. Επομένως και όλες αυτές οι προετοιμασίες για την παγκοσμιοποίηση μπορεί να ανατραπούν και η ενοποίηση της ανθρωπότητας να γίνει με άλλες συνθήκες και προϋποθέσεις αν π.χ. γίνει ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Όμως τελικά ο Κύριος γνωρίζει. Εμείς όποιες υποθέσεις κι αν κάνουμε θα πέσουμε έξω. Στο μεταξύ ας γρηγορούμε προσευχόμενοι.

Από το βιβλίο του Αβραάμ Μοναχού Αγιορείτη: «Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ – Η αποστασία των εσχάτων»

https://eugenikos.blogspot.com/

"Κύριος διασκεδάζει βουλάς εθνών, αθετεί δε λογισμούς λαών και αθετεί βουλάς αρχόντων"...

Όταν προ ολίγων ετών οι άνθρωποι ήσαν ταραγμένοι ότι ο Αντίχριστος έρχεται, ότι θα έλθουν πόλεμοι και άλλα παρόμοια ο π. Κλεόπας τους έλεγε με δυνατή φωνή: 

«Ο Πατήρ είναι στο τιμόνι!» Πάρτε και διαβάστε τους στίχους 10 -11 του ψαλμού 32: «Κύριος διασκεδάζει βουλάς εθνών, αθετεί δε λογισμούς λαών και αθετεί βουλάς αρχόντων, η δε βουλή του Κυρίου εις τον αιώνα μένει, λογισμοί της καρδίας αυτού εις γενεάν και γενεάν».

Κατόπιν τους ενεθάρρυνε λέγοντας:

«Μη ταράζεσθε και μη φοβείσθε, διότι δεν θα γίνει, όπως θέλουν αυτοί. 

Ότι θέλουν αυτοί ας κάνουν! 

Εσείς να μη φοβείσθε. 

Προσεύχεσθε και κάνετε το σημείο του Σταυρού με πίστη και θα φύγουν οι δαίμονες!»

Γέροντας Κλεόπας Ιλιε († 2 Δεκεμβρίου 1998)

Εκκοσμίκευση, Οικουμενισμός, σύγχυση, διαίρεση!

Ἡ ἐπικοινωνία μετὰ τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ ὅλων τῶν ἄλλων αἱρέσεων, ἐπὶ πλέον δὲ καὶ μετὰ τῶν ἄλλων θρησκειῶν (ποὺ πραγματοποιεῖται στὰ πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ-Παγκοσμιοποιήσεως) γιγαντώνει τὴν ἐκκοσμίκευση. 

Καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση μὲ τὴ σειρά της εὐνοεῖ τὴν αὔξηση τῶν κακοδοξιῶν. Μέσα σ’ αὐτὸ τὸ φαῦλο κύκλο τῆς ἐκκοσμίκευσης καὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ βρισκόμαστε μπερδεμένοι οἱ σύγχρονοι πιστοί, τόσο, ὥστε σήμερα φτάσαμε στὸ σημεῖο Ἐπίσκοποι, ἱερεῖς καὶ πιστοὶ νὰ ἀνέχονται νὰ βλασφημεῖται ἀκόμα καὶ ἡ Θ. Κοινωνία, ἢ νὰ φοβοῦνται νὰ κοινωνήσουν μήπως μολυνθοῦν ἀπ’ αὐτὴ ἢ ἀπὸ τὸν ἀσπασμὸ τῶν εἰκόνων!

Ὅλο αὐτὸ τὸ κακόδοξο καὶ ἀντί-Χριστο πνεῦμα, αὐτὸ τὸ σύμπλεγμαἐκκοσμικεύσεως καὶ αἱρέσεως, ἔχει κατακλύσει πλέον τὸ χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὥστε πλέον ὁ κάθε πιστός, ἡ κάθε ὁμάδα, τὸ κάθε ἱστολόγιο, ἡ κάθε ἐνορία, ἡ κάθε Μητρόπολη νὰ κουβαλάει ἢ νὰ ἀνέχεται κάποιες ἀπὸ τὶς πρακτικὲς καὶ τὶς πλάνες τῶν ἐκκοσμικευμένων καὶ αἱρετικῶν διδασκάλων καὶ «ποιμένων» (ἀδιακρίτως ἂν αὐτοὶ εἶναι Οἰκουμενιστὲς, Παπικοὶ ἢ Προτεστάντες). Καὶ συμβαίνει πολλὲς φορές, ἐμεῖς ποὺ στηλιτεύουμε τοὺς ἄλλους, νὰ πάσχουμε οἱ ἴδιοι σὲ σημεῖα ποὺ οὔτε κἀν τὰ ἀντιλαμβανόμαστε.

Ἡ σύγχυση τῶν ἐσχάτων!

Ἀποχώρησε ἢ στέρεψε ἡ ἀδελφοσύνη, ἡ ἀγάπη, ἡ ὁμόνοια ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους; 

Οἱ σύγχρονοι πατέρες κράτησαν τὸ ἐξουσιαστικὸ καὶ ἀπέβαλλαν τὸ πατρικό-θυσιαστικὸ πνεῦμα! Ἀντὶ νὰ «παρακαλέσουν» τὰ μακρὰν καὶ ἐγγὺς παιδιά τους, τὰ ἀποκλείουν, τὰ συκοφαντοῦν, τὰ λοιδοροῦν, ὅταν ἀντιληφθοῦν ὅτι δὲν ἐξυπηρετοῦν-ὑπακούουν τὸ ἐξουσιαστικό τους θέλημα, ὅταν μάθουν ὅτι τόλμησαν νὰ ἐλέγξουν ἐπιλογές τους! Ἐπιλογὲς ἐξοφθάλμως ἀντι-πατερικές, χωρὶς μάλιστα κάποια δικαιολόγηση μὲ στέρεο ἁγιοπατερικὸ λόγο! Ἐπιλογὲς ποὺ συμβάλλουν στὴν περαιτέρω διάσπαση!

Καὶ τὰ πνευματικὰ παιδιὰ ἀνταποδίδουν, πολλὲς φορές, τὰ ἴσα!

Δὲν μποροῦμε νὰ συνυπάρξουμε, νὰ συναχθοῦμε μὲ ταπείνωση καὶ μετάνοια, γιὰ νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸν Κύριο μονιασμένοι, λύση τῶν κρίσιμων καὶ ἐπειγόντων θεμάτων τῆς Πίστεως, τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων· οὔτε κἀν μποροῦμε νὰ συμφωνήσουμε θεωρητικά, παρότι ἔχουμε πλούσια, ἀδιαμφισβήτητη, καταγεγραμμένη τὴν Παρακαταθήκη τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ τὸ ποιά εἶναι ἡ διαχρονικὴ στάση ἀπέναντι στὰ προβλήματα ποὺ μᾶς ταλανίζουν.

Ἀκόμα χειρότερα: ξεχνᾶμε ὅτι ἡ ἐκκοσμίκευση καὶ ἡ αἵρεση εἶναι ἡ αἰτία ποὺ φτάσαμε στὴν ἀμφισβήτηση ἀκόμα καὶ τῆς Θ. Κοινωνίας! Φτάσαμε στὸ σημεῖο νὰ μὴν ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ ἐξεγερθοῦμε κατ’ αὐτῶν ποὺ διαφεντεύουν μὲ ἀπίστευτη εὐκολία τὴ ζωή μας καὶ τὶς ψυχές μας. Κυριευθήκαμε ἀπὸ φόβο, ἐμεῖς ποὺ ἔχουμε βοηθό μας και κυβερνήτη μας τὸν παντοδύναμο Θεό, ἀντὶ νὰ φοβοῦνται αὐτοὶ ποὺ ἔχουν βοηθό τους τὸ πονηρὸ πνεῦμα, ποὺ τρέμει καὶ φρίττει καὶ μόνο στὴ θέα τοῦ σταυροῦ Του. Κυριευθήκαμε ἀπὸ φόβο γιὰ τὴ ζωή μας, ἀπὸ φόβο μήπως μᾶς κοπεῖ τὸ πρόστιμο τῶν 300 εὐρώ, ἂν προσέλθουμε στὴν ἐκκλησία. Τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ Ἅγιοί μας ἔδιναν καὶ τὸ αἷμα τους· πήγαιναν στὶς Κατακόμβες –γιὰ νὰ μὴν χάσουν τὴ Θ. Λειτουργία-Κοινωνία– ἀψηφώντας ὄχι τὸν κορονοϊό, ἀλλὰ τὸν κίνδυνο νὰ χύσουν μαρτυρικὰ τὸ αἷμα τους! Κυριευθήκαμε ἀπὸ φόβο, λησμονώντας ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου «ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Α' Ιωάν. 4, 19).

Καὶ ἡ Παναίρεση τῶν «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν», τῶν πολλῶν «βαπτισμάτων» καὶ τῆς «διηρημένης Ἐκκλησίας», οἱ «ἐκκλησίες» τοῦ ψεύδους (Π.Σ.Ε.), ἡ Ν. Τάξη τοῦ Ἀντιχρίστου, διηρημένους καὶ ἀπομονωμένους μᾶς καταπίνουν.

«Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν»· γιατὶ ὅπου ἀπουσιάζει ἡἀγάπη καὶ ἡ ὁμόνοια, ἀπουσιάζει καὶ ἡ Πηγή τους!

Ἀγάπη, μετάνοια, ταπείνωση στοὺς Ἁγίους Πατέρες, γιὰ νὰ προσελκύσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πρὶν εἶναι πάρα πολὺ ἀργά!

Παναγιώτης Σημάτης 

https://eugenikos.blogspot.com

Eίμαστε παραβάτες...

«Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου» (Λουκ. 18,21)

Ὅλοι, ἀγαπητοί μου, ὅλοι καταλαβαίνουμε, ὅτι δὲν πηγαίνουμε καθόλου καλά· ὅτι κάτι κακό, κάτι φοβερό, κάτι τρομερό, θὰ συμβῇ στὶς ἡμέρες μας· ὅτι θὰ συμβοῦν ἐ­κεῖνα ὅλα ποὺ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερὰ Ἀποκάλυψις. Γιατί; Διότι ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, παραβαίνουμε τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, παραβαίνουμε τὶς ἐντολές του. Ὄχι πλέον τὶς μικρὲς ἐν­τολές, ἀλλὰ παραβαίνουμε τὶς μεγάλες ἐντολές, τὶς ἐντολὲς τοῦ Δεκαλόγου, αὐτὲς ἀκρι­βῶς ποὺ ἐφύλαξε ὁ νεανίσκος τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου.

Ἀκούσαμε, ἀγαπητοί μου, τὶς ἐντολὲς αὐ­τές· τὸ «μὴ μοιχεύσῃς», «μὴ φονεύσῃς», «μὴ κλέψῃς», «μὴ ψευδομαρτυρήσῃς», «τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου» (Λουκ. 18,20). Καὶ μόνο ὡς πρὸς αὐ­τὲς τὶς ἐντολὲς ἐὰν ἐξετάσουμε σήμερα τὸν κόσμο, θὰ δοῦμε ὅτι εἴμαστε σὲ μεγάλη ἀταξία.

ὸ «Μὴ μοιχεύσῃς»; Σήμερα πλέον ἡ ἐν­τολὴ αὐτὴ δὲν τηρεῖται καθὼς πρέπει. Ἐνῷ ἄλλοτε, ὅπως ἔχουμε πεῖ χίλιες φορές, τὸ δι­αζύγιο ἦταν ἀνύπαρκτο καὶ ἄγνωστο, τώρα τὰ διαζύγια βγαίνουν ντουζίνες – ντουζίνες ἀπὸ τὰ δικαστήρια. Τώρα ἀλλάζει ὁ ἄντρας τὴ γυναῖκα εὐκολώτερα ἀπὸ ὅ,τι ἀλλάζει τὸ πουκάμισό του καὶ ἡ γυναίκα ἀλλάζει τὸν ἄντρα εὐκολώτερα ἀπὸ ὅ,τι ἀλλάζει τὴ ρόμπα της. Καταντήσαμε σὲ τέτοιο σημεῖο. Τὸ «οὐ μοιχεύσεις» λοιπὸν ὡς ἐντολὴ κατεπατήθη.

Τὸ «Μὴ φονεύσῃς»; Κάθε μέρα ἡ ἐφημερίδα στάζει αἷμα. Ἄλλοτε ἕνας φόνος γινόταν σὲ κάποιο χωριό, καὶ ἕνα χρόνο ὁλόκληρο ἔ­κλαιγαν ὅλα τὰ βουνὰ καὶ τὰ λαγκάδια· οἱ ἄν­θρωποι συγκλονίζονταν καὶ πενθοῦσαν· μὲ τὸ νὰ σκοτωθῇ ἄνθρωπος θεωροῦσαν ὅτι μαγαρίστηκε ὅλο τὸ χωριό. Τώρα μολύνεται καθη­μερινῶς ἀπὸ αἷμα ὅλη ἡ Ἑλλάδα, καὶ καν­είς δὲν συγκινεῖται.

Τὸ «Μὴ κλέψῃς»; Τὸ σβήσαμε. 

Ἄλλοτε, χρυ­σάφι νά ᾽τρεχε μπροστὰ στὸν ἄνθρωπο, δὲν ἅ­πλωνε τὸ χέρι του νὰ τὸ πάρῃ· κι ἂν κάποιος ἄλλος τὸ ἅ­πλωνε, αὐτὸς δὲν ἄγγιζε τὸ κλεμμένο· τὸ θεωροῦσε κατάρα νὰ οἰκειοποιηθῇ ξένο πρᾶγμα. Ἐνῷ τώρα, χέρια γιὰ νὰ κάνουμε τὸ καλὸ δὲν ἔχουμε, χέρια γιὰ νὰ ἐλεήσουμε τὸ φτωχὸ δὲν ἔχουμε, ἔχουμε ὅμως ὄχι δύο ἀλλὰ ἑκατὸν πενήντα χέρια προκειμένου ν᾽ ἁρπάξουμε καὶ νὰ κλέψουμε τὴν περιουσία τοῦ ἄλλου.

Καὶ ὅσον ἀφορᾷ τὸ «Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου», τώρα πιὰ ὁ σεβασμὸς στοὺς γονεῖς ἔσβησε κι ἀκοῦμε νὰ ὑψώνων­ται χέρια ποὺ χτυποῦν μανάδες καὶ πατεράδες. 

Σὲ μιὰ τέτοια ἐποχὴ λοιπόν, ποὺ δὲν τηροῦνται ὄχι οἱ μικρὲς ἀλλ᾽ οὔτε οἱ μεγάλες ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, σὲ μιὰ τέτοια ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, εἶ­νε ἑπόμενο νὰ συμβοῦν ἐκεῖνα ποὺ λέει ἡ ἱ­ερὰ Ἀποκάλυψις· εἶνε ἑπόμενο νὰ περιμένου­με κάτι τρομερὸ νὰ συμβῇ ἐπάνω στὸν κόσμο, ὅπως συνέβη στὴν ἐποχὴ τῶν Σοδόμων καὶ τῆς Γομόρρας, ὅπως συνέβη στὶς ἡ­μέρες τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ Νῶε ἢ σὲ ἄλ­λες μεγάλες καὶ κρίσιμες στιγμὲς τῆς ἀνθρωπότητος.

Τόσο πολὺ ἔχει προχωρήσει ἡ ἀσέβειά μας, ὥστε μπορεῖ νὰ πῇ κανεὶς ὅτι ἐμεῖς γίναμε χει­ρότεροι κι ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες. Καὶ ἐνῷ τὸ εὐαγγέλιο μᾶς δείχνει τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ ποὺ ἐφώτισαν τὸν προχριστιανικὸ κόσμο καὶ τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς εἰδωλολα­τρί­ας, ἐμεῖς δείχνουμε νὰ ξαναγυρίζουμε στὸ σκο­τάδι, τὸ μεγάλο σκοτάδι ποὺ ζοῦσε ὁ ἀρ­χαῖ­ος κόσμος, ὑποδουλωμένος «ὑπὸ τὰ στοιχεῖα, τοῦ κόσμου» (Γαλ. 4,3), σκλαβωμένος μέσα σὲ προλήψεις καὶ πλάνες, στὶς ψευδεῖς ἰδέες ποὺ εἶ­χαν τότε περὶ τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνοι βέβαια, ἂν καὶ αὐτὸ ποὺ πίστευαν ἦταν ψέμα, τὸ πίστευαν πάντως· τοὐ­λά­χιστον δὲν βλα­στημοῦ­σαν τοὺς θεούς τους. 

Ἂς ἦταν ὁ θεός τους μιὰ πέ­τρα, ἕνας βράχος, ὅ,τι νά ᾽ταν, δὲν τὸν βλαστη­μοῦσαν· δὲν τολμοῦσε κανεὶς σὲ χώρα τῆς εἰ­δωλολα­τρίας νὰ θίξῃ τὰ εἴδωλα. Ἐνῷ ἐ­μεῖς τώρα τί κάνουμε; Ἀφρίζουν ἀ­πὸ τὶς βλαστήμιες τὰ στόματα «χριστι­ανῶν», ἀνθρώπων βαπτισμένων στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Εἴμαστε ἢ δὲν εἴμαστε χειρότεροι ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες;

Ἔχετε δεῖ σκυλιὰ ποὺ ἔχουν λυσσάξει, βγά­ζουν ἀφροὺς ἀπὸ τὸ στόμα καὶ δαγκώνουν τὸ χέρι ἀκόμη καὶ τοῦ κυρίου τους; Ὅπως λοι­πὸν τὰ λυσσασμένα σκυλιὰ δὲν ἀναγνω­ρίζουν τὸ ἀφεντικό τους, δὲν κάνουν διάκρισι ποιός εἶ­νε ἐχθρὸς καὶ ποιός εἶνε φίλος, ἔτσι κάνου­με στὴν ἐποχή μας μὲ τὴ βλασφημία καὶ ἀσέβεια πρὸς τὸν Εὐεργέτη μας. Γίναμε σκυλιὰ λυσσασμένα, ποὺ ἀφρίζουν, βγάζουν ἀπὸ τὸ στόμα τους ἀφρὸ τῆς κολάσεως· βλαστημοῦ­με τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια, δαγκώνουμε τὸ χέρι τοῦ εὐεργέτου μας Θεοῦ.

Σὲ μιὰ τέτοια λοιπὸν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, εἶνε ἑπόμενο ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα ν᾽ ἀνοίξουν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ ὑποστοῦμε συμφορὰ ἄνευ προηγουμένου.

–Μά, θὰ πῆτε, τόσο ζοφερὰ λοιπὸν εἶνε τὰ πράγματα, τόσο σκοτεινά; Δὲν ὑπάρχει καμμιά ἐλ­πίδα, δὲν ὑπάρχει τρόπος διορθώσεως;

Ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, ἐλπίδα, ὑπάρχει τρό­πος νὰ σωθοῦμε. Καὶ ποιός εἶνε ὁ τρόπος; Μετάνοια! Ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμὴ τῆς ζωῆς μας, ὅλοι ἀνεξαιρέτως νὰ μετανοήσουμε, νὰ ἐ­πιστρέψουμε στὸ Θεό. Μποροῦμε νὰ σωθοῦ­με, ἐὰν καὶ στὴν ἐποχή μας ἀκουστῇ ἀπὸ τὸν ἄμβωνα κήρυγμα μετανοίας καὶ στὰ ἐξομολογητήρια σημειωθῇ κῦμα μετανοίας. Στὶς πόλεις καὶ στὴν ἐπαρχία, στὰ παλάτια καὶ στὶς καλύβες, στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια, στὴ στεριὰ καὶ στὰ νησιά, στὶς θάλασσες καὶ τοὺς ὠκεανούς, αὐτὸ τὸ μήνυμα πρέπει μέρα – νύχτα νὰ διακηρύσσεται. Ἂν ἐξουσιάζαμε τὰ μέσα ἐπικοινωνίας, τὴ με­τάνοια θὰ σαλπίζαμε. 

Για­τὶ τώρα τὰ μέσα, ἐνῷ ἄλλα θὰ ἔπρεπε νὰ μεταδίδουν, μεταδίδουν διαφθορά. Γι᾽ αὐτὸ εἶπα ὅτι φοβοῦμαι πὼς θὰ πάθουμε κ᾽ ἐ­μεῖς ὅπως τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα· τραγουδοῦσαν ἐρωτικὰ τραγούδια ἐκεῖ, ἁμάρταναν ἀσύστολα, γλεντοῦσαν καὶ διασκέδαζαν, καὶ ξα­φνικὰ ἄνοιξαν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐ­ρανοῦ, ἔβρεξε φωτιὰ καὶ θειάφι, καὶ πάγωσε στὸ στόμα τὸ τραγούδι. Ἔτσι κ᾽ ἐ­μεῖς.

Ἂν ἤμασταν χριστιανικὸ κράτος, θά ᾽πρεπε τὸ ῥαδιόφωνο καὶ ἡ τηλεόρασί μας νὰ μὴν κάνουν τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ φωνάζουν· «Ἕλ­ληνες, μετανοεῖτε! μετανοεῖτε πλούσιοι, μετανοεῖτε ἐργάτες, μετανοεῖτε κυβερνῆτες, μετανοεῖτε παπᾶδες, ὅλοι μετανοεῖτε»· ὁ κόσμος ὅλος νὰ ἐπιστρέψῃ στὸ Θεό. Μόνο αὐτὸ μπορεῖ νὰ μᾶς σώσῃ.

Γι᾽ αὐτὸ στὸ ἔργο τῆς μετανοίας καὶ ἐπιστροφῆς στὸ Θεὸ πρέπει νὰ ἐργασθῇ κυρίως ἡ Ἐκκλησία· σ᾽ αὐτὸ τὸ ἔργο, τῆς μετανοίας καὶ ἐπιστροφῆς στὸ Θεό, πρέπει νὰ δουλέψου­με· αὐτὸ εἶνε τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶνε νὰ μαζεύῃ λεπτά, δὲν εἶνε παγκάρι ἡ Ἐκκλησία, δὲν εἶνε μπεζαχτᾶς· εἶνε μιὰ μεγάλη ἀποστολή.

Σ᾽ αὐτὸ τὸ ἔργο πρέπει νὰ ἐργαστοῦμε ὅλοι· ὄχι μόνο ἐμεῖς οἱ κληρικοί, μὰ κ᾽ ἐσεῖς ποὺ ἀ­κοῦτε τὰ λόγια αὐτά. Πρέπει νὰ ἐργασθῆτε γιὰ τὴ μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ τοῦ λαοῦ μας.

–Ἐγὼ δὲν εἶμαι παπᾶς ἢ δεσπότης ἢ καλόγερος, θὰ πῆτε· δὲν εἶμαι θεολόγος, δὲν εἶμαι ἱεροκήρυκας· τί νὰ κάνω ἐγώ; ν᾽ ἀνεβῶ στὸν ἄμ­βωνα, νὰ τρέξω σὲ χωριὰ καὶ πόλεις καὶ νὰ φωνάξω σὰν τὸν Ἰωνᾶ, ποὺ γύριζε στὴ Νινευὴ καὶ ἔλεγε «Μετανοεῖτε, δι­ότι ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ Νινευὴ καταστραφήσεται» (Ἰωνᾶ 3,4); Ἐμεῖς τί μποροῦμε νὰ κάνουμε;…

Τὴν ἀπάντησι σ᾽ αὐτὸ δίνουν οἱ ἅγιοι ἄν­θρωποι ποὺ ἔζησαν ἐδῶ στὴ γῆ. 

Τὴν ἀπάντησι μᾶς δίνει μία γυναί­κα ποὺ ἑορτάζει τὴν περίδο αὐτή. Ἡ γυναίκα αὐτὴ δείχνει τί μπορεῖ κανεὶς νὰ κάνῃ. Ἂν πιστεύῃς στὸ Θεό, ἂν γνώ­ρισες τὸ ἅγιο θέλημά του, ἂν ἔχῃς μέσα στὴν καρδιά σου τὸ Χριστό, μὴν κρύψῃς αὐτὸ τὸ θη­σαυρό· ἔχεις χρέος νὰ τὸν μεταδώσῃς. 

Εἶνε ἀ­νάγκη αὐτό, ἡ πιὸ μεγάλη ἀνάγκη τῶν καιρῶν μας. Καὶ σ᾽ αὐτὸ μποροῦν νὰ βοηθήσουν ὅλοι· ἀκόμα καὶ μιὰ γυναίκα μπορεῖ νὰ συν­τελέσῃ στὴ μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ τῶν ἀν­θρώπων.

Ἀπόδειξις, ἀγαπητοί μου, ὅτι ὄχι μόνο οἱ ἱ­εροκήρυκες καὶ οἱ θεολόγοι, ὄχι μόνο κληρικοὶ καὶ μοναχοί, μποροῦν νὰ κηρύ­ξουν μετάνοια και νὰ ἐπιστρέψουν ψυχὲς στὸ Θεό, ἀλλ᾽ ἀκόμη καὶ μιὰ γυναίκα μπορεῖ νὰ γί­νῃ ἱεραπό­στολος καὶ νὰ σώσῃ ψυχές, εἶνε – ποιός; ἡ ἁ­γία Αἰκατερίνη ποὺ ἑορτάζει τὴν περίοδο αὐ­τή. Δὲν ἦταν δεσπότης, δὲν ἦταν παπᾶς, δὲν ἦταν θεολόγος. 

Τί ἦταν; Μιὰ κόρη. Δὲν ἦ­ταν φτειαγμένη ἀπὸ ἄλλη πάστα· ἄνθρωπος ἦταν ὅπως εἴμαστε κ᾽ ἐμεῖς, μὲ σάρκα καὶ ὀστᾶ, μὲ ἀνάγ­κες ὑλικές· ἀλλὰ μέσα της εἶχε τὸ Πνεῦ­μα τοῦ Θεοῦ. Καὶ πόσο κόσμο ἔσωσε!

Αὐτὴν ἂς μιμηθοῦμε κ᾽ ἐμεῖς· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Α΄ μέρος ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Σπυρίδωνος 

Ν. Ἰωνίας – Ἀθηνῶν τὴν 25-11-1962 τὸ πρωί.

ΓΙΑΤΙ "ΠΕΡΙΦΕΡΟΥΝ" ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΤΗΓΑΚΙ ; Καί μέ ποιό ΝΟΗΜΑ ; ...

Ένας κόσμος. 

Ένας θεός. 

Μία θρησκεία. 

Πανθρησκεία, ο αντίχριστος ήρθε - έρχεται...

ΤΟ (ΠΕΡΙΕΡΓΟ) ΟΧΗΜΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, 

ΕΘΕΑΘΗ ΣΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ.

ΕΧΕΙ ΤΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΣΤΑ 

ΠΛΑΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ: 

...ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ 

...ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ 

...ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ...

ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΕΝΑΝ ΤΥΠΟ ΜΟΥΣΑΤΟ ΜΕ ΣΑΡΙΚΙ (ΙΝΔΟ;) ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ 

Ο ..."ΜΕΣΣΙΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ, Η' ΗΡΘΕ ".

ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΑ ΠΕΙΘΗΝΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 

ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ 

ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΟΜΟΥ.

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ...ΕΞ ΟΥ ΚΑΙ Η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, ΟΥΤΩΣ 

ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΝΑ 

ΓΙΝΕΙ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ 

ΔΙΑΚΑΩΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ.

ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ...ΠΟΙΟΣ "ΘΕΟΣ" ΟΜΩΣ ;

...ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ "ΜΕΣΣΙΑΣ ΤΟΥΣ", ΔΗΛΑΔΗ 

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΗΡΘΕ 

Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΠΡΙΝ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ...ΑΣΦΑΛΩΣ Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ Η ΟΠΟΙΑ 

ΠΡΟΩΘΕΙΤΕ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ 

ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 

ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ...

Μ Ε Γ Α Σ ΠΡΟΩΘΗΤΗΣ ΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ 

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ .

ΒΓΑΛΕΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ 

ΠΡΑΞΤΕ ΑΝΑΛΟΓΑ.

https://agiosioannisotheologoskavalas.blogspot.com

π. Αυγουστίνος Καντιώτης :''Η Ἐκκλησία θά διωχθῇ & οἱ ναοί θά κλείσουν. Ἐκκλησία κατακομβῶν...''

Ἔ, φεύγουμε κ᾿ ἐμεῖς ἀπὸ τὸ σχῆμα αὐτὸ τῆς Ἐκκλησίας,ποὺ ἀπελαμβάναμε ὡρισμένα προνόμια σὲ ὡρισμένας ἐποχὰς καὶ εἶχε μερικὴ ἐλευθερία. 

Φεύγουμε πλέον ἀπό τό σχῆμα αὐτό τῆς Ἐκκλησίας, καί μπαίνομε στό σχῆμα τῶν κατακομβῶν.

Tότε πλέον, ὄχι μόνο τροπικῶς, ἀλλὰ καὶ τοπικῶς θὰ χωριστοῦμε.

Καὶ ἡ Ἐκκλησία θὰ διωχθῇ· καὶ οἱ ναοὶ θὰ κλείσουν, ὃν τρόπον ἔχουν κλείσει στὴν Ἀλβανία καὶ σὲ ἄλλα μέρη.

Διωγμός. Φαίνονται αὐτὰ ἀπίστευτα· ἀλλὰ ὅλες οἱ ἐνδείξεις φανερώνουν, ὅτι ἐκεῖ βαίνομε. 

Λοιπόν, πρέπει κ᾿ ἐμεῖς νὰ προετοιμάσωμε τὸν ἑαυτό μας διὰ Ἐκκλησίαν κατακομβῶν.

Ἀλλὰ γεννᾶται τὸ ἐρώτημα. Ἔχομε ἐμεῖς τὴν διάθεσιν αὐτήν; Τί λέτε; 

Μήπως συμβῇ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν Πέτρο· «Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον» (ὁ σατανᾶς, λέει, ζητάει νὰ σᾶς κοσκινίσῃ)·

«ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου» (Λουκ. 22,31). 

Ὁ Κύριος ἐγνώριζε τὴν ἀδυναμία τοῦ Πέτρου καὶ ὅτι, ναὶ μὲν εἶχε πόθο εἰλικρινῆ νὰ μείνῃ κοντὰ στὸ Χριστό, ἀλλὰ ἦταν τὸ πνεῦμα του ἀσθενές.

Ὁ Πέτρος ἀπήντησε· «Ἐγώ, Κύριε, μαζί σου θὰ εἶμαι». Κ᾿ ἐσεῖς τώρα εἶστε ἐδῶ πέρα, μαζί μου. Ἀλλὰ θὰ εἶστε πάντα;

Θὰ περάσετε κόσκινο. Δὲν θέλω νὰ σᾶς ἀπογοητεύσω. Ὡραῖα εἶστε τώρα ὅλες ἐδῶ. 

Δὲν σᾶς πειράζει κανείς, δὲν σᾶς καταδιώκει κανείς...

Ἐλεύθερο κατηχητικὸ σχολεῖο ἔχετε, ἐλεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ἐλεύθερα εἶνε ὅλα. Ζῆτε πάνω σ᾿ ἕνα ὄρος Θαβώρ. «Kαλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι» (Mατθ. 17,4). Ἔχετε τὴ συντροφιά σας, τὸ φαγητό σας, τὸν ὕπνο σας, τὰ κέντρο σας, τὰς εὐκολίας σας. 

Ὅλα αὐτὰ εἶνε καλὰ καὶ εὐχάριστα. 

Ἀλλὰ μετὰ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς δώσῃ μιὰ κλωτσιά, ὅπως λέει καὶ ὁ Χότζνερ, καὶ θὰ μᾶς πετάξῃ ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβώρ· θὰ μᾶς ῥίξῃ κάτω, στὴν σκληρὰν πεδιάδα, στὸ σχῆμα αὐτό.

Γεννᾶται λοιπὸν τὸ ἐρώτημα· ἐμεῖς εἴ­μεθα προετοιμασμένοι γιὰ ἕνα τέτοιο διωγμό; 

Ἔχομε ἐμεῖς τὸ θάρρος καὶ τὴν αὐταπάρνησιν τοῦ μάρτυρος ἐκείνου, ποὺ ἄκουε νὰ πλησιάζῃ τὸ μούγκρισμα τῶν λεόντων καὶ ἔλεγε· «Nά, ἀκούεται ἡ σάλπιγξ, ἀκούεται ἡ σάλπιγγα ποὺ μὲ καλεῖ»;

Ἔχομε ἐμεῖς τέτοια αὐταπάρνησι καὶ θυσία; Ἐμεῖς οἱ ὑλικοί, οἱ γήινοι ἄνθρωποι...

Μποροῦμε νὰ φτάσουμε σ᾿ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ποὺ ἔφτασαν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἥρωες; 

Ἔχουμε τήν αὐταπάρνησιν αὐτή τῆς Μαριάμ, μιᾶς ταπεινῆς ὑπηρετρίας, ἡ ὁποία κατώρθωσε νά κερδίσῃ τήν Φαβιόλα;

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΘΑ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ -Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 27.

Στη φυλακή του δυστοπικού εφιάλτη…

Αν έχεις επί δεκαετίες εντρυφήσει μεταξύ άλλων, όχι μόνο σε ερμηνείες της «Αποκάλυψης» και άλλων προφητειών παλαιότερων και σύγχρονων Αγίων, αλλά και σε μέγα μέρος της λεγόμενης δυστοπικής ή μεταποκαλυπτικής λογοτεχνικής και κινηματογραφικής παραγωγής (από το «1984» του Όργουελ, τον «Θαυμαστό Γενναίο Κόσμο» του Χάξλεϋ, το «Αυτά δεν γίνονται εδώ» του Λιούις ή τη «Μητρόπολη» του Φριτς Λανγκ μέχρι το «Φαρενάιτ 451» του Μπράντμπερυ, τον «Πιανίστα» του Βόνεγκατ, το «Κουρδιστό Πορτοκάλι», το «Μάτριξ», το «Equilibrium», το «V for Vendeta», τους «Αγώνες Πείνας» και εκατοντάδες ακόμη sci-fi αναγνώσματα και υψηλού ή χαμηλού κόστους ταινίες), είναι αδύνατο να μην επαναφέρεις στη μνήμη σου ένα τεράστιο όγκο «πληροφοριών», που παραπέμπει με θαυμαστή ομοιότητα σε όσα ζούμε σήμερα παγκοσμίως εξ αφορμής της λεγόμενης «πανδημίας».

Η ίδια η εποχή μάλιστα σε ωθεί να ασχοληθείς και πάλι με πολλά από αυτά τα έργα - και τότε είναι εντυπωσιακό πόσα καινούργια πράγματα ανακαλύπτεις εκ νέου μέσα τους και πόσο ακόμη πιο ανατριχιαστικά προειδοποιητικό (έως «προφητικό») αποδεικνύεται το περιεχόμενό τους. Και φυσικά αν διαθέτεις και στοιχειώδεις έστω γνώσεις από την παγκόσμια πολιτική Ιστορία, είναι αδύνατο να μην ξαναθυμηθείς ταυτόχρονα και τις συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν ακραία ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα (ιδίως το ναζιστικό και το σοβιετικό), συσχετίζοντάς τες με στοιχεία και καταστάσεις του ζοφερού παρόντος.

Το βασικό βεβαίως χαρακτηριστικό σχεδόν όλων των δυστοπικών δικτατοριών (λογοτεχνικών, κινηματογραφικών ή και…πραγματικών) είναι ότι ξεκινούν με μία μεγάλη καταστροφή, είτε από παγκόσμιο πόλεμο είτε από κάποια φονική πανδημία. Που ανεξαρτήτως του αν είναι απολύτως υπαρκτή ή προπαγανδιστικά υπερδιογκωμένη και ανεξαρτήτως ακόμη του αν την επινοεί, κατασκευάζει και δρομολογεί το ίδιο το (υπαρκτό ή εκκολαπτόμενο) καθεστώς ή απλώς την εκμεταλλεύεται, αποτελεί βασικό εργαλειακό μηχανισμό για την ποδηγέτηση των πολιτών και την περιστολή και κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. 

Και είναι λογικό, γιατί πάντα οι δικτατορίες (ακόμη και οι απροκάλυπτα στρατοκρατικές χούντες, πόσο δε μάλλον τα καθεστώτα που ξεκινούν ως δήθεν δημοκρατικά και σταδιακά αποβάλλουν ύπουλα όλα τα προσχήματα) εκμεταλλεύονται το αίσθημα αυτοσυντήρησης των ανθρώπων και επικαλούνται το γενικό καλό και το δημόσιο συμφέρον. Η ανάγκη της ασφάλειας και ο φόβος του θανάτου είναι ίσως οι μόνοι λόγοι που από καταβολής κόσμου κάνουν κάποιον να υποτιμήσει και να παραιτηθεί χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση από τις ελευθερίες του. Ή ακόμη χειρότερα, να τις απεμπολήσει από μόνος του, εκχωρώντας αυτοβούλως - ενίοτε δε και με αγχώδη σπουδή - τα δικαιώματά του. Πάσα ομοιότης με τις ολοένα και μαζικότερα κλιμακούμενες νοσηρές καταστάσεις των εξουθενωμένων από τον τρόμο του κορωνοϊού ανθρωπίνων κοινωνιών του σωτηρίου έτους 2020 (που πλέον αποδεικνύονται καθημερινά όλο και λιγότερο «κοινωνίες» και συνάμα όλο και λιγότερες «ανθρώπινες»), θα το ξαναπούμε απερίφραστα: δεν είναι συμπτωματική.

Και εφόσον βέβαια έχεις μπει στη φάση της αυτοεξουθένωσης, η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Ώσπου μια μέρα ξυπνάς και πολύ απλά είσαι σκλάβος. Αν και το απείρως πιθανότερο είναι φυσικά να μην ξυπνήσεις καν. Αλλά να συνεχίσεις για πάντα να ζεις καλωδιωμένος μέσα στο «Μάτριξ» ή να παραμείνεις ες αεί δέσμιος στον εθισμό του ακραίου φόβου μέσα στα καθεστώτα του Όργουελ και του Μπράντμπερυ ή ακόμη χειρότερα να απολαμβάνεις κιόλας την ηδονή στο χρυσό κλουβί της σκλαβιάς σου μέσα στον καλοστημένο ψευδο-ουτοπικό κόσμο του Χάξλευ. Σε αυτή την πορεία υπάρχει ασφαλώς και η σοβαρή πιθανότητα να ξυπνήσεις προσωρινά για κάποιο λόγο (δίνει άλλωστε πάντα ευκαιρίες ο Θεός), αλλά να επιλέξεις μόνος σου να επιστρέψεις στο τεχνητό σου όνειρο. Δεν αποκλείεται μάλιστα να μην πρόκειται καν για όνειρο αλλά για εφιάλτη, όμως πλέον δεν μπορείς να ζήσεις έξω ούτε και από αυτόν. Τόσο πολύ δεν μπορείς, που ίσως να αρχίσεις από πάνω και να αποστρέφεσαι, να καταδίδεις, να κανιβαλίζεις όσους αρχίζουν να υποστασιάζουν μέσα στο άρρωστο μυαλό σου τον κίνδυνο ότι μπορεί εξαιτίας τους να αποσυνδεθείς και να ξυπνήσεις. Nαι, όσο κι αν ακούγεται διεστραμμένα τρομακτικό: τον κίνδυνο να ξυπνήσεις από τον εφιάλτη.

Αν τώρα κάποιοι θεωρούν ότι αυτά γίνονται μόνο στη λογοτεχνία και στο σινεμά, καλό είναι να αναθεωρήσουν πάραυτα: όσα απολύτως πραγματικά διαβάσαμε κι ακούσαμε για τις κάποτε εθισμένες κι αλαλάζουσες ανθρωπομάζες του ναζιστικού ή του σταλινικού εφιάλτη, αλλά και όσα ακόμη πιο πραγματικά βλέπουμε ιδίοις όμμασι πλέον (και ζούμε) με τις σημερινές τρομοκρατημένες ανθρωπομάζες των φιμωτράκηδων του αποτρόπαιου παραισθησιογόνου μενουμασφαλιτισμού (για μια αφορμή μάλιστα απείρως πιο ασήμαντη από τις σκληρές κοινωνικές, οικονομικές, αλλά και υγειονομικές συνθήκες των αρχών του 20ού αιώνα), αποδεικνύουν ότι ακόμη και η πιο αχαλίνωτη καλλιτεχνική φαντασία συχνά ξεπερνιέται από την ίδια την πραγματικότητα. Εμμονή στον ίδιο τον εφιάλτη λοιπόν και πεισματική άρνηση αφύπνισης, την ώρα που ο επικίνδυνος εχθρός που πρέπει να παταχθεί ανελέητα δεν είναι πλέον ο βασανιστής, αλλά όποιος αντιστέκεται και αντιδρά στον βασανισμό. Σε ένα είδος Συνδρόμου Στοκχόλμης, αλλά φυσικά πολύ πιο προχωρημένου ψυχολογικά και εξελιγμένου επιστημονικά. Εκεί βρισκόμαστε.

Το ίδιο άλλωστε δεν ζούμε ως λαός που επιμένει εμμονικά κι αρρωστημένα στην παρακμή του, στον βούρκο της αποστασίας του από τον Θεό, στο σκοτάδι του εκούσιου αποχωρισμού από τη γλώσσα του, την Ιστορία του κι από κάθε τι ακόμη αυθεντικά δικό του; «Είδα μέσα σ’ ένα βούρκο έναν άνθρωπο», διηγείται το όνειρό του ο κεντρικός ήρωας στη «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκυ. «Πάλευε απεγνωσμένα για να μην πνιγεί. Βούτηξα και με κόπο κατόρθωσα να τον σύρω έξω, σχεδόν μισοπεθαμένο. Σιγά-σιγά συνήλθε και τότε γύρισε και με κοίταξε άγρια. “Γιατί με έβγαλες έξω;” γρύλισε. “Εγώ εκεί μέσα ζω”». Είναι μία σεκάνς που την επικαλούμαι συχνά, γιατί περιγράφει επακριβώς την ουσία αυτού που έχουμε υποστεί και ζούμε εδώ και δεκαετίες. Και η «Νοσταλγία» βέβαια δεν είναι καν δυστοπική ταινία. Ποια είναι όμως άραγε χειρότερη και πιο εφιαλτική δυστοπία από τον εκούσιο εθισμό μας μέσα στον βούρκο και την πεισματική μας άρνηση να πάψουμε να ζούμε μέσα σ’ αυτόν;

Εκεί μέσα ζούμε εδώ και πολύ καιρό λοιπόν. Η διολίσθησή μας προς την απονέκρωση εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες και ο νεοταξικός εφιάλτης δεν είναι κάτι που ξεκίνησε χτες. Αυτό που απλώς ξεκίνησε χτες (και συγκεκριμένα πριν από μερικούς μήνες) είναι η τελική φάση του πειράματος, η κορύφωση της παράκρουσης, η απολυτοποίηση του ελέγχου. Το ζαλισμένο και πνευματικά ευνουχισμένο ανθρώπινο κοπάδι θεωρείται πια έτοιμο από τους επιβήτορες του πλανήτη, ώστε να περάσει στην επόμενη φάση. Του απόλυτου μαντρώματος, της ολοκληρωτικής εξουθένωσης, του μαρκαρίσματος, ίσως του μερικού σφαγιασμού, σίγουρα της πλήρους ποδηγέτησης. Είναι πασιφανές ότι θεωρείται έτοιμο, γιατί οι διεστραμμένοι βοσκοί και επίδοξοι χασάπηδές του δεν κρύβονται πλέον. Έχουν πετάξει όλες τις μάσκες, έχουν αφήσει στην άκρη όλα τα προσχήματα, τρέχουν αφηνιασμένοι και αλαλάζοντες πάνω στη λεία τους. Βέβαιοι για τη νίκη τους, απολύτως σίγουροι για τον θρίαμβό τους.

Μα εμείς ξέρουμε πως τα σχέδιά τους θα αποτύχουν παταγωδώς. Γιατί έχει και ο Θεός τα δικά του. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε ως τότε. Το πόσο βαρύ όμως και επώδυνο θα είναι θα εξαρτηθεί και πάλι από εμάς. Από το πόσο θ’ αλλάξουμε ζωή, αφήνοντας πίσω μας τον βούρκο στον οποίο επιλέξαμε αυτεξουσίως να βουλιάζουμε. Θα εξαρτηθεί και από τα όπλα με τα οποία θα πολεμήσουμε. Με υλικά όπλα ασφαλώς, ας μην τρέφουμε ανόητες αυταπάτες, δεν καταπολεμάται όλο αυτό το πανθενές δαιμονικό σύστημα που έχει τυλίξει χειροπόδαρα τον πλανήτη. Μόνο με πνευματικά όπλα θα πολεμηθεί και θα νικηθεί. Η νυξ προέκοψεν, γράφει ο Απόστολος Παύλος. Μπαίνουμε σε πολύ βαθύ σκοτάδι, στο βαθύτερο πριν από το ξημέρωμα. Όσο όμως κι αν διαρκέσει το σκοτάδι, δεν γίνεται να το αντιμετωπίσεις αψήφιστα, ούτε με τις ανθρώπινες δυνάμεις σου, ούτε με την μικρή κι ασήμαντη λογική σου. Έρχεται δαιμονικός κι απόκοσμος μανητοκλυδωνισμός. Κι εμείς οφείλουμε μέσα σ’ αυτή τη λαίλαπα να κρατήσουμε την ψυχή μας, να μην την εκχωρήσουμε μόνοι μας. Αν δεν την παραδώσουμε εμείς, κανείς δεν θα μπορέσει να μας την πάρει. 

Στώμεν καλώς…

Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ...

Μη νομίζης ότι ο θάνατός σου είναι μακριά. 

Μη σκέπτεσαι πως έχεις ακόμα πολλά χρόνια ζωής. 

Όχι! 

Είναι δίπλα σου ο θάνατος και καραδοκεί. 

Το δρεπάνι του αγγίζει κιόλας τις ρίζες του δένδρου της ζωής σου. 

Το δικαστήριο είναι έτοιμο για να σε κρίνη. 

Ο τάφος σου είναι ανοιχτός. 

Η γη σε περιμένει ανυπόμονα. 

Βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου καθημερινά να πεθαίνουν, ξεχνάς όμως ότι κάποια στιγμή θα βρεθής κι εσύ στην ίδια θέση. 

«Τις έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουκ όψεται θάνατον; ρύσεται την ψυχήν αυτού εκ χειρός άδου;» (Ψαλμ. 88. 49). 

Πέθαναν οι Βασιλείς, οι κυβερνήτες, οι άρχοντες… 

Πέθαναν και οι προφήτες, οι απόστολοι, οι δίκαιοι, οι ιεράρχες, οι όσιοι, όλοι οι άγιοι. 

Κοινός κλήρος όλων ο θάνατος. 

Μην ξεχνιέσαι. 

Έρχεται και η δική σου σειρά.

Γι’ αυτό κάθε ημέρα, κάθε ώρα να είσαι έτοιμος γι΄ αυτή τη μεγάλη, τη φοβερή στιγμή. 

Φυλάκισε μέσα στο μυαλό σου την μνήμη του θανάτου. 

Μην είσαι ποτέ αμέριμνος. 

Άκουσε τι μας λέει ο Κύριος: 

«Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται… 

Γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται» 

(Ματθ. 24. 42, 44).

Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ «Πνευματικό αλφάβητο»

Μεταξύ μασκοφορίας και εμβολίων οι Οικουμενιστές πορεύονται προς την ΕΝΩΣΗ! «Ἡ ένωση θὰ γίνει παρὰ τὶς ἀντιρρήσεις»!

Επικεφαλής του Φαναρίου: 

Η πλήρης ενότητα θα στεφανώσει 

τούς καθολικούς-Ορθόδοξους διαλόγους

Patriarch Bartholomew and Pope Francis. Photo: sib-catholic.ru

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανακοίνωσε ότι το Βατικανό και η Ορθόδοξη Εκκλησία θα ενωθούν παρά τις αντιρρήσεις εκείνων που θεωρούν τον οικουμενισμό ουτοπία.

Ο οικουμενικός διάλογος μεταξύ του RCC και των Ορθοδόξων Εκκλησιών οδηγεί στον στόχο που θα στεφθεί από την πολυαναμενόμενη πλήρη ενότητα, δήλωσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος της Κωνσταντινούπολης στο κήρυγμά του για τη γιορτή του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, αναφέρει ο Pro Oriente. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Φανάρι, η ενοποίηση των Ορθόδοξων με τους Καθολικούς θα πραγματοποιηθεί «παρά τις αντιρρήσεις εκείνων που είτε υποτιμούν την αξία της θεολογίας είτε θεωρούν τον οικουμενισμό μια ουτοπία». Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σημείωσε ότι συμφώνησε με τον Πάπα Φραγκίσκο για το «πώς να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις του παρόντος». 

Πρόκειται για την εξάλειψη των αιτίων και των συνεπειών της «τρέχουσας τεράστιας κρίσης προσφύγων και μετανάστευσης», καθώς και «τραγικά γεγονότα βίας στο όνομα του Θεού και της θρησκείας». Αυτά τα προβλήματα αποσαφηνίζουν την αξία και τη σημασία του διαθρησκευτικού διαλόγου, «ειρήνη και συνεργασία μεταξύ θρησκειών», τόνισε ο επικεφαλής του Φανάρι. Συμπερασματικά, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος υπενθύμισε την τελευταία του συνάντηση με τον επικεφαλής του Βατικανού. Για αυτόν, κάθε προσωπική συνάντηση "με τον αδελφό Πάπα Φραγκίσκο είναι μια ειδική εμπειρία αδελφότητας", η οποία ενισχύει την επιθυμία και από τις δύο πλευρές "να συμβαδίζουν, πολεμώντας στο δρόμο προς τον κοινό κάλυμμα της Ευχαριστίας", δήλωσε ο επικεφαλής του το Φανάρι. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Πάπας Φραγκίσκος είπε ότι το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και το RCC πλησιάζουν την πλήρη Ευχαριστιακή κοινωνία.

Phanar head: Full unity will crown Catholics-Orthodox dialogue - UOJ - the Union of Orthodox Journalists (spzh.news)

Πιό πάτο ἀπ’ τόν πάτο!

«Μέ κλειστές ἐκκλησίες, ἡ ἱερωσύνη ἀκυρώνεται...»!

Ἄν κάποιος τό ἔλεγε πέρσι θά τόν χαρακτήριζαν τουλάχιστον ὡς ψεκασμένο καί συνωμοσιολόγο... Ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στήν πανήγυρή του κλειστός... Φρουρούμενος μέ ἐντολή κρατική... Ὅπως τότε ἡ κουστωδία τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ... 

Μήπως ἔρθουν οἱ Μαθητές τό βράδυ καί τόν κλέψουν... Λέγοντας ὅτι ἀναστήθηκε... 

Ὁ Πολιοῦχος τῆς Κέρκυρας, λοιπόν, σέ ἀποκλεισμό... Ἐκεῖνος πού ἔσωσε τό νησί ἀπό τήν ἀρρώστια καί τόν θάνατο... Ὅπως, τίς προάλλες, ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας στήν Πάτρα, ἡ ἁγία Βαρβάρα στήν Δράμα, ὁ ἅγιος Νικόλαος στόν Βόλο... Ἀλήθεια, πότε καταλύθηκαν οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας - Πολιτείας; Πότε ἡ Ἐκκλησία ἔπαυσε νά ὁρίζει τά τοῦ οἴκου της καί ἀστυνομοκρατεῖται; Ἀπό πότε οἱ σχέσεις συναλληλίας μεταβλήθηκαν σέ σχέσεις ὑπαλληλίας τῆς Ἐκκλησίας ὡς πρός... τήν Πολιτεία;

Ἀλλά καί ποῦ εἶναι τό πλῆθος τῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι θά προτάξουν οὐσιαστικῶς τά στήθη τους ἐνώπιον τῆς κατάλυσης τῶν Συνταγματικῶς κατοχυρωμένων; Ποῦ καί τό πλῆθος ἑτέρων ἐκκλησιαστικῶν προσώπων; Πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, οὐδείς ὁμιλεῖ... 

Παντοῦ φόβος... Ἀφωνία...

Θαρρεῖς καί ἡ ὁμολογία τῶν Συναξαρίων εἶναι ἕνα παραμύθι... Ἴσως ἀπ’ τό φόβο μερικῶν γιά ἐνδεχόμενη διακοπή τῆς μισθοδοσίας τους... Ἴσως ἀπό φόβο γιά παύση ἱερατικῶν «ἐξελίξεων»... Τῆς λεγόμενης καριέρας... Σέ ἄδειους, βέβαια, ναούς... 

Πάντοτε ὅμως μέ ὠμοφόριο καί ράβδο... Ἡ ὑποταγή στόν Καίσαρα πρωτοφανής...

Καί οἱ πιστοί ψάχνοντας γιά εὐλογημένες καί ἅγιες «πίσω πόρτες»... Γιά «πόρτες» πού ὁδηγοῦν στήν ὄντως Ἑνότητα... Πέφτοντας ἀπό τά σύννεφα γιά Ἱεράρχες πού τόσο χρόνια ἔγραφαν καί μιλοῦσαν περί ἁγίων καί τώρα ὁμιλοῦν περί θεόσταλτων πολιτικῶν πού κλείνουν τίς ἐκκλησίες, γιά νά «σώσουν» τό ποίμνιο... Ξεχνώντας ὅτι μέ κλειστές ἐκκλησίες, ἡ ἱερωσύνη ἀκυρώνεται...

Μόνο ἕνα δέν εἴδαμε ἀκόμη... Τήν ἄμεση ἐνεργοποίηση κρατικῆς ἐντολῆς γιά τήν ἀφαίρεση ἀπό τήν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας κάθε λέξεως ἀναφερομένης σέ ἴαση θαυματουργική, ὥστε νά μήν ὑφίσταται πρόκληση κινδύνου γιά τήν δημόσια ὑγεία...

Ἀφοῦ καί γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἡ Πολιτεία «ἐξουσιοδοτήθηκε» νά ἀποφανθεῖ περί τοῦ δικαιώματος ἤ μή τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν πιστῶν...!!! Ἡ πολιτεία πού νομιμοποιεῖ τίς ἐκτρώσεις... Δηλαδή, τήν ἀφαίρεση ζωῆς ἀγέννητων παιδιῶν...

Ποῦ ζοῦμε...; Τί ζοῦμε...; Πιό πάτο ἀπ’ τόν πάτο...

Ἀναστάσιος Ὁμ. Πολυχρονιάδης, δρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ

https://eugenikos.blogspot.com