Η Βασιλεία του Θεού θα είναι γεμάτη με υπάρξεις που θα λούζονται στο φως της δόξας Του, όχι όμως εκείνων που εμείς πιστέψαμε ότι το «αξίζουν», αλλά όλων αυτών που είχαμε ως «ξεγραμμένους» και «τελειωμένους» με τα δικά μας κριτήρια.
Αυτά τα ταλαιπωράκια της ζωής.
Γι’ αυτό ακόμη και το καιρό δεν τα καταφέρνουμε καλά, μην απογοητεύεστε, υπάρχει κάποιος που μπορεί να νιώσει την αποτυχία μας. Υπάρχει ένας Θεός που ξέρει να χάνει για να μας κερδίσει όλους.
Όταν ο Χριστός ανέβηκε στο Σταυρό... πάντες πίστεψαν ότι όλα τελείωσαν.
Συκοφαντημένος, προδομένος, μόνος και λαβωμένος, ανάμεσα σε ληστές και κακούργους, πεθαίνοντας με τον πιο ατιμωτικό θάνατο.
Κανείς δεν έμεινε μαζί του. Ένιωσαν ότι απέτυχε. Και στην αποτυχία οι άνθρωποι ξεχνάνε ακόμη και το όνομα σου.
Είχαν κάνει όμως λάθος. Σε αυτό το σκοτεινό σκηνικό του Γολγοθά τότε που πάντες πίστευαν ότι όλα τελείωσαν, τότε όλα άρχιζαν.
Γιατί για τον Θεό εκεί που τελειώνει η ανθρώπινη ελπίδα και λογική, ξεκινούν οι δικές του απαντήσεις.
π. Λίβυος
oikohouse.wordpress.com