Μη νομίζης ότι ο θάνατός σου είναι μακριά.
Μη σκέπτεσαι πως έχεις ακόμα πολλά χρόνια ζωής.
Όχι!
Είναι δίπλα σου ο θάνατος και καραδοκεί.
Το δρεπάνι του αγγίζει κιόλας τις ρίζες του δένδρου της ζωής σου.
Το δικαστήριο είναι έτοιμο για να σε κρίνη.
Ο τάφος σου είναι ανοιχτός.
Η γη σε περιμένει ανυπόμονα.
Βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου καθημερινά να πεθαίνουν, ξεχνάς όμως ότι κάποια στιγμή θα βρεθής κι εσύ στην ίδια θέση.
«Τις έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουκ όψεται θάνατον; ρύσεται την ψυχήν αυτού εκ χειρός άδου;» (Ψαλμ. 88. 49).
Πέθαναν οι Βασιλείς, οι κυβερνήτες, οι άρχοντες…
Πέθαναν και οι προφήτες, οι απόστολοι, οι δίκαιοι, οι ιεράρχες, οι όσιοι, όλοι οι άγιοι.
Κοινός κλήρος όλων ο θάνατος.
Μην ξεχνιέσαι.
Έρχεται και η δική σου σειρά.
Γι’ αυτό κάθε ημέρα, κάθε ώρα να είσαι έτοιμος γι΄ αυτή τη μεγάλη, τη φοβερή στιγμή.
Φυλάκισε μέσα στο μυαλό σου την μνήμη του θανάτου.
Μην είσαι ποτέ αμέριμνος.
Άκουσε τι μας λέει ο Κύριος:
«Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται…
Γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται»
(Ματθ. 24. 42, 44).
Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ «Πνευματικό αλφάβητο»