ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΒΡΑΧΝΑΣ ΚΑΙ ΒΡΟΓΧΟΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Οι σχέσεις δεν θέλουν λόγια. Αν κάτι έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει απόλυτα κακό στις σχέσεις των ανθρώπων είναι τα λόγια, τα λόγια τα πολλά, τα ανούσια, τα ανεύθυνα και τα βαρετά. Γιατί; Γιατί τις σχέσεις τις απαρτίζουν ψυχές. Και οι ψυχές είναι το πιο μεγάλο μυστήριο του κόσμου. Κάθε ψυχή είναι και ένα ξεχωριστό μυστήριο του κόσμου. Είναι μέγα και ανερμήνευτο ενδομυστήριο πρωτίστως για μας τους ίδιους. Εκείνο που μπορεί να πείσει ή να κατευνάσει μια κουρασμένη ψυχή είναι όχι τα πολλά λόγια και οι ασταμάτητες θεωρίες, αλλά η ζωή, η πράξη, το παράδειγμα, η προσωπική μετάληψη στη χάρη, στο ήθος, στην αρετή του Θεού, που είναι ζωή από τη ζωή. Η ψυχή μόνο με την ίδια τη ζωή μπορεί να πειστεί, μόνο μ’ αυτή μπορεί ν’ ακούσει, μπορεί να καταλάβει, μπορεί να σιωπήσει για να ακούσει, να μιλήσει για να ακουστεί, μπορεί να αναπαυθεί και να ξαποστάσει.

Τα λόγια είναι άμμος που χύνεται αθόρυβα και σκορπάει παντού στον αέρα της λησμονιάς και του τίποτα· και με την άμμο κανείς δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο για τίποτα. Πόσο μάλλον για μια σχέση προσώπων μέσα στην οποία η ψυχή αναζητά να αναπτυχθεί με όλες τις ελπίδες της για πυξίδα. Αγνοούμε οι περισσότεροι τούτη τη βασική αλήθεια ότι όλες οι σχέσεις της καρδιάς μας (οι σύζυγοι, τα παιδιά μας, οι φίλοι, οι συμμαθητές, οι συνεργάτες, οι συμπορευτές μας, οι γνωστοί) δεν έχουν ανάγκη τα λόγια, αλλά έχουν οπωσδήποτε ανάγκη από την υπομονή και την αγάπη για να στερεωθούν και να αναπτυχθούν πραγματικά.

Δεν είναι και λίγες κι εκείνες οι φορές που διαπιστώνουμε κι εμείς οι ίδιοι, έκπληκτοι και απορημένοι, ότι λέμε και ξαναλέμε το ίδιο πράγμα συνέχεια και στο τέλος τίποτα δεν γίνεται. Κανείς δεν ακούει, κανείς δεν πείθεται, κανείς δεν προβληματίζεται, κανείς δεν νοιάζεται. Όλα τα λόγια να μαζευτούν, εάν δεν πειστεί μέσα της η καρδιά, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει και να γίνει τίποτα. Φουσκώσαμε από λόγια και σκάσαμε και τους άλλους πάλι με τα λόγια.

Ξεχνάμε πάντα αυτό που δεν μας συμφέρει: με τα λόγια και τις κουβέντες αντιδράει καλύτερα η ψυχή του άλλου. Και θα έχει και δίκιο να το κάνει, από μία άποψη. Συρρικνώνεται ο καλός μας συνάνθρωπος και κλείνεται στον εαυτό του, γιατί απλούστατα τα δικά μας λόγια μοιάζουν με μια ακαταλάγιαστη επίθεση κριτικής που τον βγάζουν μόνιμα σκάρτο και σφαλερό, στο απόσπασμα της αχρηστίας. Εμείς γινόμαστε οι άψογοι δικαστές, που διόρισε μια ενδόμυχη κυβέρνηση που λέγεται «αυτοδικαίωση». Ως συνήθως, δεν έχουμε σύμμαχο την Χάρη του Θεού και γίνονται όλα θρύψαλα στα πόδια μας. Σπάνια ή ποτέ δεν απευθυνόμαστε αυτοκριτικά στον εαυτό μας για να δούμε ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να εξουθενώνουμε ή να ελέγχουμε τους άλλους έχοντας μέσα στην καρδιά μας την απουσία του θεϊκού φωτισμού και έλλειμμα σοφίας από τη διάκριση, που στέκεται πάνω από την αγάπη.

Με τις κουβέντες πιέζουμε αφόρητα τους άλλους να δραπετεύσουν από τη σάλα της τελειότητάς μας. Τι να κάνουν άλλωστε εκεί; Δεν υπάρχει αέρας για ν’ αναπνεύσουν. Αποφύγαμε να σκεφτούμε ότι, κι αν ακόμα τα λόγια μας εκφέρονται για το «σωστό» και για το «δίκαιο», στην ουσία όμως γνωρίζουμε πολύ καλά κι ας μη το ομολογούμε ποτέ, ότι κρύβουν τα δικά μας γρανιτένια και πεισματικά θελήματα, τα οποία θέλουμε να επιβάλλουμε στο μυαλό, τη σειρά και τη ζωή των άλλων.

Ποια σχέση όμως μπορεί να είναι αυθεντική και ν’ αποτελεί πηγή χαράς και ελευθερίας, όταν μετατρέπεται σε αρένα και σε πόλεμο επιβολής ή κυριαρχίας των θελημάτων του εαυτού μας; Και αν έχουμε μεγάλη και ανεξήγητη λύπη στην καρδιά μας είναι γιατί πολλές σχέσεις στις οποίες είχαμε επενδύσει ολοκληρωτικά, βλέπουμε τώρα πόσο πολύ μας στοίχισαν, πόση λύπη μας προξένησαν, γιατί ήταν μεγάλη η σκλαβιά και η ανελευθερία που μας κέρασαν στο τέλος, με τη δική μας ευθύνη, υπαιτιότητα και απροσεξία.

Γι’ αυτό ο άνθρωπος έχει αδήριτη ανάγκη συνεχώς τη Χάρη του Θεού, για να μπορεί να τακτοποιεί όλα αυτά τα ζητήματα μέσα στην καρδιά του, για να μπορεί να είναι ένας ελεύθερος και χαρούμενος άνθρωπος, ο οποίος, μέσα στη διαμονή του στον Θεό, θα μαθητεύει στην αγάπη Του, αλλά και θα καλλιεργεί τη θεία αγάπη πρώτα στον εαυτό του και μετέπειτα στις σχέσεις του, για να μπορεί να χαίρεται αληθινά και όχι ουτοπικά. Και μ’ αυτή τη μονάκριβη χαρά που δίνει ο Θεός, να γίνεται με τη δύναμη του Θεού ένας άνθρωπος ανακαινισμένος, δυνατός, κραταιός και ανεπηρέαστος από την αμαρτία και το κακό που μάταια απειλεί αυτόν, τη ζωή και τις σχέσεις της ζωής του...

[Προφορική ανάπτυξη θέματος

σε πρόσφατη σύναξη στην ενορία]

π. Δαμιανός

http://toeilhtarion.blogspot.gr

Έτσι θα σώσεις την ψυχή σου

Τι να πει κάποιος σε έναν άνθρωπο που ρωτάει:

“Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”

Αυτό: Μετανόει, και ενισχυμένος με τη δύναμη της χάριτος των αγίων Μυστηρίων, προχώρα την οδό των εντολών του Θεού, υπό την καθοδήγηση που η Αγία Εκκλησία σού δίνει μέσω της θεόσδοτης ιεροσύνης.

Όλο αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε ένα πνεύμα ειλικρινούς πίστης που δεν κρατά καμία επιφύλαξη.

Έπειτα, τι είναι πίστη;...

Η πίστη είναι η ειλικρινής ομολογία ότι ο Θεός, ο οποίος λατρεύεται, η Αγία Τριάδα, που δημιούργησε όλα τα πράγματα και προνοεί για όλα, σώζει εμάς τους πεσμένους, μέσω της δύναμης του σταυρικού θανάτου του ενσαρκωμένου Υιού του Θεού, με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος μέσα στην Αγία Εκκλησία Του. Η αρχή της ανακαίνισης, που ξεκινάει σε αυτή τη ζωή, θα εμφανιστεί σε όλη της τη δόξα στο μέλλοντα αιώνα, με έναν τρόπο που το μυαλό δεν μπορεί να κατανοήσει, ούτε η γλώσσα να εκφράσει.

Ω, Θεέ μας, πόσο μεγάλες είναι οι υποσχέσεις σου!

Και μετά πώς περπατάει κάποιος απαρέγκλιτα στην οδό των εντελών;

Αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με μία λέξη, γιατί η ζωή είναι σύνθετο πράγμα. Ορίστε τα απαραίτητα:

α) Μετανόησε, και γύρισε στον Κύριο, αναγνώρισε τις αμαρτίες σου, κλάψε γι’ αυτές, με βαθιά συντριβή, και ομολόγησέ τες ενώπιον του πνευματικού σου πατέρα. Υποσχέσου με το στόμα και με την καρδιά μπροστά στο πρόσωπο του Κυρίου να μην τον προσβάλεις περαιτέρω με τις αμαρτίες σου.

β) Έπειτα, διατηρώντας το Θεό στο μυαλό και την καρδιά, προσπάθησε να εκπληρώσεις στην πραγματικότητα τις υποχρεώσεις και τις καταστάσεις, τις οποίες σου επιβάλλει η ύπαρξή σου στη ζωή.

γ) Σ’ αυτή την εργασία φρούρησε προ πάντων την καρδιά σου από κακές σκέψεις και συναισθήματα — υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, θυμός, κατάκριση, έχθρα, φθόνος, περιφρόνηση, απελπισία, προσκόλληση σε πράγματα και πρόσωπα, διασκεδασμός του νου, άγχος, όλες τις αισθησιακές ηδονές και οτιδήποτε χωρίζει το μυαλό και την καρδιά από το Θεό.

δ) Προκειμένου να μείνεις σταθερός σε αυτή την εργασία, αποφάσισε εκ των προτέρων: να μην παρατήσεις αυτό που αναγνωρίζεις απαραίτητο, ακόμα κι αν αυτό ισοδυναμεί με θάνατο. Για να το πετύχεις αυτό, όταν αρχικά αποφασίσεις να το κάνεις, πρόσφερε τη ζωή σου στο Θεό ώστε να ζεις όχι για τον εαυτό σου, αλλά για το Θεό μόνο.

ε) Στήριγμα για μια τέτοια ζωή είναι μια ταπεινή προσφορά του εαυτού μας στη θέληση του Θεού, και όχι να στηριζόμαστε στον εαυτό μας· ο πνευματικός στίβος στον οποίο ολοκληρώνεται αυτή η ζωή είναι η υπομονή, μια απαρέγκλιτη σταθερότητα στις τάξεις της λυτρωμένης ζωής, με μια χαρούμενη καρτερικότητα για όλους τους κόπους και τα δυσάρεστα που συνδέονται μ’ αυτή.

στ) Στήριγμα για την υπομονή είναι η πίστη — δηλαδή η διαβεβαίωση ότι, εργαζόμενος κατ’ αυτό τον τρόπο για το Θεό, εσύ είσαι δούλος Του και αυτός είναι ο Κύριός σου, ο οποίος βλέπει τις προσπάθειές σου, χαίρεται μ’ αυτές και τις εκτιμά – η ελπίδα – ότι η βοήθεια του Θεού η οποία σε προστατεύει πάντα, είναι πάντα έτοιμη και σε περιμένει, και θα κατέλθει σε σένα στο χρόνο που την χρειάζεσαι, ότι ο Θεός δε θα σε απαρνηθεί στο τέλος της ζωής σου, και θα σε κρατήσει πιστό στις εντολές του εδώ, ανάμεσα σε όλους τους πειρασμούς, θα σε οδηγήσει μέσω του θανάτου στην αιώνια βασιλεία Του – η αγάπη – που σκέφτεται μέρα και νύχτα τον αγαπημένο Κύριο, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει μόνο ό,τι τον ευχαριστεί, και αποφεύγει όλα όσα τον προσβάλουν με σκέψη, λόγο ή πράξη.

ζ) Τα όπλα μιας τέτοιας ζωής είναι: οι προσευχές στο ναό και στο σπίτι, ειδικά η νοερή προσευχή, η νηστεία ανάλογα με τη δύναμή μας και τους κανόνες της εκκλησίας, η επαγρύπνηση, η μόνωση, η χειρωνακτική εργασία, η συχνή εξομολόγηση των αμαρτημάτων, η Θεία Κοινωνία, η ανάγνωση του Λόγου του Θεού και των κειμένων των Αγίων Πατέρων, οι συνομιλίες με θεοσεβείς ανθρώπους, η συχνή συζήτηση με τον πνευματικό μας πατέρα για όλα τα γεγονότα της εσωτερικής και εξωτερικής ζωής μας. Το θεμέλιο όλων αυτών των έργων κατά μέτρο, χρόνο και τόπο είναι η σοφία, με τη συμβουλή εκείνων που είναι πεπειραμένοι.

η) Φρούρησε τον εαυτό σου με φόβο. Γι’ αυτό να θυμάσαι το θάνατο—το τέλος, την κρίση, την κόλαση, την ουράνια Βασιλεία.

θ) Προ πάντων να είσαι προσεκτικός με τον εαυτό σου: κράτα το νου νηφάλιο και την καρδιά ατάραχη.

ι) Θέσε ως τελικό στόχο το άναμμα της φλόγας του πνεύματος, ούτως ώστε η πνευματική πυρκαγιά να κάψει την καρδιά σου και, συγκεντρώνοντας όλες σου τις δυνάμεις, άρχισε να χτίζεις τον εσωτερικό άνθρωπο και τελικά κάψε τα βάρη των αμαρτιών και των παθών σου.

Τακτοποίησε τη ζωή σου με αυτό τον τρόπο, και με τη χάρη του Θεού θα σωθείς.

Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

http://www.pentapostagma.gr/

Το θαύμα των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου σε αμαρτωλό κληρικό

Με την έναρξη της Αγίας και Μεγαλης Τεσσαρακοστής θα αναφερθούμε σε ένα ακόμα θαύμα των Χαιρετισμών! 

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή μας έδωσε μία ομιλία του πατρός Στέφανου Αναγνωστοπούλου, ο οποίος είχε μιλήσει μπροστά σε ακροατήριο για το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου σε έναν αμαρτωλό κληρικό.

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι υπήρχε ένας κληρικός, ο οποίος είχε μία ιδιαίτερη ευλάβεια προς την Υπεραγία Θεοτόκο και έλεγε αρκετές φορές την ημέρα τον Ακάθιστο Υμνο , δηλαδή απήγγειλε τους Χαιρετισμούς Της, με πάρα πολύ κατάνυξη και ευλάβεια.

Ο διάβολος όμως, ο μισόκαλλος και χαιρέκακος εχθρός του γένους των ανθρώπων, φθόνησε την ιδιαίτερη ευλάβεια του καλού κληρικού και του έστησε μια φοβερή παγίδα με το φοβερό δαιμόνιο της πορνείας, το οποίο κατέλαβε την ψυχή του ευλαβούς αυτού ιερέως.

Έτσι πολλές φορές παρασυρμένος από το φοβερό αυτό δαιμόνιο της πορνείας ο ευλαβής κληρικός κατέφευγε για τις θανάσιμες αυτές πτώσεις του στο πορνείο της περιοχής.

Κάποια μέρα επιστρέφοντας ο κληρικός από τον τόπο της αμαρτίας, και για μία φορά ακόμη μετανοημένος βαθιά μέσα του για αυτό το οποίο είχε πράξει, έλεγε τους Χαιρετισμούς προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Καθώς όμως διέβαινε από μία γέφυρα θα τον οδηγούσε στο σπίτι του, σκόνταψε και έπεσε μέσα στο ορμητικό ποτάμι, παρασύρθηκε και τελικά πνίγηκε. Αμέσως οι δαίμονες άρπαξαν την ψυχή του για να την μεταφέρουν στην γέενα της κολάσεως.

Αλλά τη στιγμή εκείνη η πολυεύσπλαχνος Δέσποινα εμφανίζεται στους δαίμονες και τους διατάζει να πάνε την ψυχή αυτή στον δίκαιο Κριτή έτσι ώστε αυτός τελικά να αποφασίσει το τι θα γίνει με αυτή.

Μεταφέρουν λοιπόν οι δεινοί δαίμονες στον Δεσπότη Χριστό την ταλαίπωρη αυτή ψυχή και αρχίζουν με λύσσα να απαριθμούν τις αμαρτίες του κληρικού αυτού.

Υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η τελευταία μαρτυρία της πορνείας δεν επιτρέπει το έλεος του Θεού, μιας και αποτελεί ένα από τα θανάσιμα αμαρτήματα και επισύρει την αιώνια καταδίκη του κληρικού, απαιτούσαν να την μεταφέρουν στον τόπο της κολάσεως.

Από το άλλο μέρος, η κοινή και Υπέρμαχος Προστάτις και του γένους των ανθρώπων και ειδικά των αμαρτωλών, η πολυεύσπλαχνος Δέσποινα έλεγε:“Είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή ! Εκεί που θα σε βρώ , εκεί και θα σε κρίνω! Την ώρα λοιπόν που πέθανε ο κληρικός αυτός διάβαζε την ακολουθία του Ακαθίστου Υμνου και προσευχόταν προς εμένα με τους Χαιρετισμούς οι οποίοι πολύ με ευαρεστούν, όπως εξάλλου συνήθιζε κάθε μέρα της ζωής του.

Απαγγέλλοντας λοιπόν σε μένα, τον Αρχαγγελικό ασπασμό, το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε, ως δούλους μου ευλαβής που ήταν, πνίγηκε.

Συνεπώς δεν έχετε εσείς μισάνθρωποι και φοβεροί δαίμονες κανένα μέρος στην ψυχή του, αλλά είναι δικός μου και προστατευόμενος μου ”.

Αφού λοιπόν μίλησε η Υπεραγία Θεοτόκος , προστάζει ο κριτής έναν άγγελο να φέρει την γλώσσα του κληρικού μπροστά σε όλους. Πραγματικά υπακούοντας ο Άγγελος πήγε στο ποτάμι, έβγαλε τη γλώσσα από το άψυχο σώμα του κληρικού, την μετέφερε στο κριτήριο και εκεί διαπίστωσαν όλοι ότι πάνω σε αυτή ήταν γραμμένα τα εξής: “ Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε !”

Τότε λοιπόν είπε ο Κύριος στην ψυχή. “Eπέστρεψε στο σώμα σου και μετανόησε ειλικρινά για τις πράξεις σου, διότι δεν έχει καμία εξουσία ο διάβολος εσένα, εξαιτίας της ευλάβειας που είχες προς τη Μητέρα μου, που είναι η σωτηρία του ανθρώπινου γένους και πρέπει να Την σέβεστε όσο μπορείτε περισσότερο. Να κηρύξεις λοιπόν τη μέγιστη παρρησία της προς Εμένα και την δύναμη Της στην τη νίκη εναντίον των δαιμόνων.

Έτσι λοιπόν λυτρώθηκε ο κληρικός αυτός από τους δύο θανάτους τόσο τον πνευματικό όσο για το σωματικό. Ο άγγελος έβγαλε το λείψανο από τον βυθό των υδάτων και αφού το επανέφερε στη ζωή, έφυγε για τον ουρανό. Ο δε αναστημένος κληρικός στην συνέχεια μετά από το φοβερό αυτό γεγονός απαρνήθηκε τα εγκόσμια και όλες τις σαρκικές ηδονές και μετέβη σε μοναστήρι όπου και έζησε με ειλικρινή μετάνοια και μάλιστα κατόρθωσε με τη βοήθεια του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου να ανέβει την υψηλή κλίμακα των θεοειδών αρετών.

Υπενθυμίζοντας δε σε εμάς την βοήθεια που βρίσκει ο άνθρωπος αυτός ο οποίος πραγματικά ευλαβείται την Παναγία ιδιαίτερα ενώπιον του φοβερού κριτηρίου του Θεού εκεί όπου κανένας και τίποτα δεν μπορούν να μας ωφελήσουν παρά μόνο η παντοδύναμος και πολυεύσπλαχνος Δέσποινα με τις πρεσβείες και ικεσίες Της ας τύχουμε όλοι του Παραδείσου !

Αμην !

http://xairetismoi.blogspot.gr/ 

«Χάριτί εστε σεσωσμένοι»

Ποιός μπορεί να κατανοήσει και να αναγνωρίσει ότι η χάρις μας σώζει- ότι δηλαδή σωζόμεθα με τη χάρη του Θεού και όχι με τα δικά μας έργα και αρετές; Ποιος μπορεί να το κατανοήσει και να το αναγνωρίσει; Μόνον όποιος κατανόησε και είδε την απύθμενη άβυσσο του θανάτου και της φθοράς, στην οποία ο άνθρωπος βουλιάζει, δια της αμαρτίας˙και όποιος επίσης κατανόησε και είδε το ύψος της τιμής και δόξας στην οποία αίρεται ο άνθρωπος στην Ουράνια Βασιλεία, στη χώρα της αφθαρσίας, στον Οίκο του Ζώντος 

Θεού- μόνον ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει και να αναγνωρίσει ότι όντως είμαστε χάριτι σεσωσμένοι! 

Ένα παιδί ταξίδευε τη νύχτα. Σκόνταψε κι έπεσε σε μια τρύπα και ύστερα σε μια άλλη ,και κατρακυλώντας από χάσμα σε χάσμα, κατακρημνίστηκε σε μια πολύ βαθιά άβυσσο, 

από την οποία δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να βγει με τις δικές του δυνάμεις.το σπίτι του και το έλουσε, το έντυσε και το έφερε στο παλάτι, όπου το έβαλε να καθίσει δίπλα του. Μήπως το παιδί σώθηκε με τις δικές του δυνάμεις; Όχι, με κανέναν τρόπο! Το μόνο που έκανε το παιδί ήταν να 

αρπάξει την άκρη του σκοινιού και να κρατηθεί απ’ αυτό. 

Τότε, με τι σώθηκε το παιδί; Με το έλεος του υιού του βασιλέως! Στη σχέση του Θεού με τους ανθρώπους, το έλεος αυτό ονομάζεται Χάρις. Χάριτί εστε σεσωσμένοι. Ο απόστολος Παύλος επαναλαμβάνει αυτή τη φράση λίγο παρακάτω (βλ. ο.π. 2,8 ), ώστε οι πιστοί χριστιανοί να κατανοήσουν και να θυμούνται αυτά τα λόγια. 

Ω αδελφοί μου, ας καταλάβουμε και ας θυμόμαστε ότι σωζόμεθα δια της χάριτος, από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ήμασταν εγκλωβισμένοι στα σαγόνια του θανάτου, αλλά μας δόθηκε χάρις και ζωή στις αυλές του Κυρίου και Θεού ημών. 

Ω Κύριε Ιησού Χριστέ Σωτήρα μας, δια Σου σωζόμεθα! 

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

http://www.agiameteora.net/

Η ΔΑΙΜΟΝΙΩΔΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΑΣΕΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΧΙΛΙΑΣΤΩΝ

Είναι γνωστή η δαιμονιώδης εικονομαχική ασέβεια των Χιλιαστών. Πριν πολλά χρόνια είχα ακούσει ένα άνθρωπο να διηγείται, πως παρολίγο να μπλεχθεί στη δαιμονιώδη αίρεση των Χιλιαστών, την κατ’ εξοχή αίρεση του Αντιχρίστου.

Ο άνθρωπος τούτος ήταν εντελώς αδιάφορος, όπως ίδιος είπε για τον εαυτό του, για τα θέματα Πίστεως και ως εκ τούτου για την Εκκλησία. Τον πλησιάσαν οι αντίχριστοι Χιλιαστές και τον έπεισαν να έλθει στη συναγωγή τους. Πήγε λοιπόν όπως του εξήγησαν να πάει, στη συναγωγή των αντίχριστων Χιλιαστών. Πριν μπεί μέσα είδε κάτι που τον απέτρεψε αμέσως. Είδε τους αντίχριστους Χιλιαστές να πατούν πάνω σε Εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων μας, πριν μπουν στη συναγωγή τούτη των αντίχριστων Χιλιαστών.

Αυθόρμητα ο άνθρωπος τούτος φώναξε «Παναγία μου, όλα κι όλα, όχι και να πατήσω και πάνω σε Εικόνες» και επέστρεψε σπίτι του. Επιστρέφοντας βρήκε τη γυναίκα του να πλένει πιάτα, που ήταν χρόνια παράλυτη. Τη χαρά για το θαύμα τούτο και την μεγάλη ανταπόδωση του Ευσπλάχνου Χριστού, ακολούθησε η επιστροφή του ανθρώπου τούτου στον γλυκύτατο Ιησού.

Ενθυμούμαι επίσης πριν χρόνια, την περίπτωση μιας μαθήτριας του Γυμνασίου Παλλουριώτισσας (προάστειο της Λευκωσίας). Τη μαθήτρια αυτή προσκάλεσε μια συμμαθήτριά της ένα απόγευμα στο σπίτι της. Κι ενώ κάθησε στο σαλόνι, η συμμαθήτρια με τρόπο αποσύρθηκε από το σαλόνι και ήλθε ο πατέρας της συμμαθήτριάς της και την έπιασε κουβέντα. Της μίλησε για τους Χιλιαστές. Η μαθήτρια αυτή του είπε «εγώ δεν θα αρνηθώ την Πίστη μου». Ο δαιμονιώδης αυτός Χιλιαστής της είπε : «Μα ήδη την αρνήθηκες. Σήκω επάνω». Κι αφού σηκώστηκε η μαθήτρια αυτή, σήκωσε ο αντίχριστος αυτός Χιλιαστής το χαλί και αποκαλύφθηκαν οι Εικόνες που έβαλε κάτω από το χαλί. Η ταραχή της μικρής μαθήτριας ήταν απερίγραπτη.

Περιττό να πω ότι προβλήθηκε το γεγονός στον ημερίσιο Τύπο και ότι επενέβηκε το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου. Τελικά αποσιωπήθηκε το όνομα της συμμαθήτριάς της για να μη χάσει το Γυμνάσιο. Όντως είναι δαιμονιώδης η εικονομαχική ασέβεια των Χιλιαστών.

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

https://missionanatolis.wordpress.com

Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ Ρωμαίων Μανουήλ Β΄ ο Παλαιολόγος. Απόκριση σε μωαμεθανό

«Δείξε μου τι νέο έφερε ο Μωάμεθ και εκεί θα βρεις μόνον πράγματα διαβολικά και απάνθρωπα, όπως η διαταγή του να διαδοθεί η πίστη που κήρυττε με το σπαθί. Ο Θεός δεν ευχαριστείται με το αίμα – και το να μην πράττεις λογικά είναι αντίθετο με τη φύση του Θεού. Η πίστη γεννιέται από την ψυχή, όχι από το σώμα. Όποιος θα οδηγήσει κάποιον στην πίστη χρειάζεται την ικανότητα να μιλά καλά και να επιχειρηματολογεί κατάλληλα, χωρίς βία και απειλές. Για να πείσει κανείς μια λογική ψυχή, δεν χρειάζεται ισχυρό χέρι, όπλα οποιουδήποτε είδους, ή άλλους τρόπους για να απειλεί κάποιον με θάνατο»

Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ Ρωμαίων Μανουήλ Β΄ ο Παλαιολόγος. Απόκριση σε μωαμεθανό.

[Khoury, Théodore: Manuel II Paléologue, Entretiens avec un Musulman. 7e Controverse. Introduction, texte critique, traduction et notes par Th. Khoury, Paris 1966]

http://proskynitis.blogspot.gr

Όλη η Ορθοδοξία μέσα από τον σπαρακτικό λυγμό του ευλογημένου μακαριστού π.Ευσέβιου Μαμάκα. (Δείτε το video)

Γύρισε σε μένα. Ακόμα και μέσ’ στην αθλιότητά σου, την ενοχή σου, Σε δέχομαι όπως είσαι. Και σου λέω ότι σε έχω ήδη συγχωρέσει. Άφησέ με παιδί μου να σου πω, ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη για σένα από τη δική μου. 

Ύψωσε τα μάτια σου σε μένα και δες ποιος σε παρακαλεί. Εγώ είμαι ο Ιησούς, ο Σωτήρας σου, που έρχομαι σήμερα σε σένα μιλώντας μέσα από το στόμα, ακόμα και των πιο ασήμαντων ανάμεσά σας. (Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός).
Έρχομαι ξυπόλητος και σαν ζητιάνος! Για να σου γυρέψω μια ανταπόδοση αγάπης. Γυρεύω την καρδιά σου. Μην μου την αρνιέσαι. Η συνέχεια στο συγκλονιστικό βίντεο που ακολουθεί…
Ο λυγμός του μακαριστού γέροντα Ευσέβιου Μαμάκα θα σας συγκλονίσει κυριολεκτικά!

Όλη η Ορθοδοξία μέσα από τον σπαρακτικό λυγμό του ευλογημένου μακαριστού π. Ευσέβιου Μαμάκα.

http://kosmas-agrinio-gr.blogspot.com.

Ο μπαρμπα-Θεόδωρος ο ανεξομολόγητος

Ο μπαρμπα-Θεόδωρος ζούσε σ’ ένα χωριό του Ξηρομέρου της Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν περίπου 52 ετών και δεν είχε ποτέ εξομολογηθεί. Πήγαινε όμως στην Εκκλησία και είχε καλή προαίρεση.

Κάποτε, όταν βρέθηκε στον Αστακό, (κωμόπολη) για μία υπόθεση του, πήγε στον Ι. Ναό του αγίου Νικολάου, βρήκε τον εφημέριο π. Ιερόθεο, που ήταν και Πνευματικός, και εξωμολογήθηκε. Έκανε μια τυπική εξομολόγηση και τις βαρειές αμαρτίες δεν τις είπε. Εκείνος για να…

τον στηρίξει στην μετάνοια, του συνέστησε να επισκεφθεί την ιερά Μονή του αγίου Γερασίμου στην Κεφαλληνία που πανηγυρίζει το καλοκαίρι στις 16 Αυγούστου.

Πράγματι, ο αείμνηστος μπαρμπα-Θεόδωρος, μετέβη με άλλους προσκυνητές στο μοναστήρι του αγίου Γερασίμου στις 15 Αυγούστου. Το απόγευμα της 15ης Αυγούστου μεταφέρουν την τιμία Λάρνακα του αγίου Γερασίμου στον μεγάλο ναό για την τελετή της πανηγύρεως. Κατά την μεταφορά η Λάρνακα του Αγίου περνά πάνω από αρρώστους, κυρίως δαιμονισμένους και την συνοδεύει ο Αρχιερεύς της περιοχής, περιστοιχούμενος από πλειάδα ιερέων της νήσου Κεφαλλονιάς. Βρέθηκε λοιπόν και ο μπαρμπα-Θεόδωρος εκεί κοντά, σαν τον Ζακχαίο, παρακολουθώντας την τελετή της μεταφοράς της τίμιας Λάρνακας του Αγίου.

Τότε λοιπόν ξεπετάχτηκε ένας δαιμονισμένος και άρχισε να λέγει: «Θόδωρε, τί θέλεις εσύ εδώ; Ήλθε και ο Θόδωρος στον Καψάλη!» (Έτσι αποκαλεί τον άγιο Γεράσιμο ο διάβολος). Μετά απευθυνόμενος σ’ έναν άλλο δαιμονισμένο του λέγει: «Θωμά, ακούς; Ήλθε και ο Θόδωρος στον Καψάλη! Δος του χαβαδάκι!». Άρχισαν, λοιπόν, να του φωνάζουν υπενθυμίζοντας και αμαρτίες, τις οποίες δεν είχε εξομολογηθεί και οι οποίες ήταν θανάσιμες, ενώ αυτός ένιωθε καταντροπιασμένος.

Ακούοντας όλα αυτά ο μπαρμπα-Θεόδωρος, έντρομος έτρεξε μπροστά στην τιμία Λάρνακα και απευθυνόμενος στον αείμνηστο Αρχιερέα π. Ιερόθεο Βουή, του λέγει: «Τρελλαίνομαι, θέλω Πνευματικό να εξομολογηθώ τώρα». Τότε ο αείμνηστος Αρχιερεύς σταμάτησε την πομπή, δέχθηκε με στοργή τον μπαρμπα-Θεόδωρο και ανέθεσε σ’ ένα Πνευματικό να τον εξομολογήσει κατ’ ιδίαν μέσα στον μικρό Ι. Ναό, ενώ η πομπή συνέχισε την πορεία της. Μετά οι δαιμονισμένοι δεν μπορούσαν πλέον να του πουν τίποτε, γιατί είχαν σβηστή οι αμαρτίες του με την καλή εξομολόγηση.

Αυτά τα διηγήθηκε αυτούσια ο αείμνηστος μπαρμπα-Θεόδωρος, ο οποίος από τότε άλλαξε ριζικά την ζωή του, ζώντας με συνεχή μετάνοια και τηρώντας με φόβο Θεού τις εντολές του Χριστού. Έφτασε σε ηλικία 95 ετών και απεβίωσε εν ειρήνη και μετανοία την 23η Απριλίου 2000. Αιωνία του η μνήμη. Αμήν.

http://adontes.blogspot.gr/

Αυτός πού μπαίνει σε αρωματοπωλείο

Αυτός πού μπαίνει σε αρωματοπωλείο, κι αν ακόμα δεν αγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως επάνω του κάποια ευωδία. Έτσι συμβαίνει και μ΄ αυτόν πού επισκέπτεται τους πατέρες. 

Αν θελήσει να εργαστεί πνευματικά, του δείχνουν το δρόμο της ταπεινώσεως, πού τον προστατεύει σαν τείχος από τις επιδρομές των δαιμόνων.

Μικρός Ευεργετινός

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Ένα σχόλιο για τη θέση της νηστείας στην ιστορική και πολιτισμική μας ταυτότητα

''Το Γένος ενήστευε, το Γένος εγνώριζε…''

Φαίνεται ότι κάποτε ενήστευες και σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός. Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, εσήμαινε ότι είσαι Τούρκος. Ετούτο δεν είναι υπερβολή, ήταν ένας τόπος κοινός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, και τούτο το βλέπουμε ξεκάθαρα στο έργο του Φωτάκου: «Ο Βίος του Παπαφλέσσα». 

Όταν έφτασε ο Φλέσσας στο Άργος, ο αδελφός του Νικήτας τού άλλαξε τα φορέματα, τού φόρεσε τούρκικα καλιοντσίτικα και τον όπλισε ως Τούρκο, καθώς και τους άλλους που είχε μαζί του ο Παπαφλέσσας.

Προφανώς, έγινε αυτό, για λόγους ασφαλείας, που θα λέγαμε σήμερα. Φιλοξενήθηκε, όμως, ο Φλέσσας, μαζί με τους δικούς του, στην οικεία του Οικονομόπουλου. Κι επειδή η οικοδέσποινα τους εξέλαβε ως Τούρκους , αν και ήταν Τετάρτη, τους έβγαλε να φάνε αυγά.

Παίζοντας εκείνοι τους Τούρκους, προσποιήθηκαν ότι τα έφαγαν, αλλά κρυφίως τα πέταξαν. Και μάλιστα έπειτα – μάλλον μετά την αναχώρηση τους – τα αυγά ευρέθησαν (!) καθώς το διηγείται ο Φωτάκος. 

Ο Έλληνας της Τουρκοκρατίας είναι ο πιο βαθιά Ορθόδοξος Έλληνας που βρίκεται μέσα στους αιώνες. Ίσως περισσότερο κι από τον Έλληνα του Βυζαντίου, πάει μπροστά σε Ορθοδοξία ο σκλαβωμένος Έλληνας επι Τουρκιάς. 

Ο Ρωμηός επι Τουρκιάς γνωρίζει Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή, προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για Θεό, κάνει τον σταυρό του γεμάτον και ολόκληρον – αρχοντικόν σταυρόν, όχι τσιγκούνικον, κι έτσι μπουζούκικον.Στο κούτελο, κάτω στη βαλβίδα της κοιλιάς, δεξιά κι αριστερά στους ώμους, έτσι κάνει ο Παπαφλέσσας τον σταυρό του, ο Γέρος του Μόρια, ο Διάκος και οι άλλοι. 

Όσοι μάς ελευθέρωσαν, εγνώριζαν Τετάρτη και Παρασκευή. Αυτονοήτως ενήστευαν ως κάτι δεδομένο και παραδομένο άπαξ εκ προγόνων Ορθοδόξων. Πλείστα όσα παραδείγματα δεικνύουν του λόγου το αληθές: ότι αυτοί που μάς λευτέρωσαν σαν καλογέρια αγαπούσαν τον Θεό, ήταν άνθρωποι του «Πάτερ Ημών» και της ωραίας εν Θεώ ζωής. Εμείς;

Συγγραφή κειμένου, Κώστας Παναγόπουλος

http://o-nekros.blogspot.gr

Πόση ώρα να Προσεύχομαι; (Υπέροχο δίδαγμα)

Πόση ώρα να προσεύχομαι;

Ρώτησα κάποτε ένα νέο 16 ετών:

-Αγαπάς, παιδί μου, το Θεό;

-Τον αγαπώ πολύ, πάτερ μου, μου απάντησε αυθόρμητα.

-Προσεύχεσαι σ’ Αυτόν τακτικά;

-Όχι! μου είπε με ειλικρίνεια.

Ο νέος αυτός δεν μπορούσε να συλλάβει την αντίθεση που υπήρχε μεταξύ των δύο απαντήσεών του. Γιατί είναι αδύνατον να αγαπά κανείς πραγματικά το Θεό και να μην προσεύχεται.

Αν έχεις ένα φίλο εξαιρετικά αγαπητό, δεν προσπαθείς να βρεις τρόπους να επικοινωνείς συχνά μαζί του και να συζητάς διάφορα ζητήματα; Έτσι δεν είναι;

Παρακολούθησε, παιδί μου, αυτούς τους αριθμούς που θα σου πω. Είναι εξακριβωμένοι. Ένας άνθρωπος που πέθανε 70 ετών διέθεσε τα χρόνια της ζωής του ως εξής: 15 χρόνια εργάσθηκε, 20 κοιμήθηκε, 2 έτρωγε, 1 ντυνότανε, 9 μήνες πλυνότανε, 7 μήνες ξυριζότανε, 4 μήνες καθάριζε τη μύτη του, 2 μήνες τα δόντια του κλπ.

Παρατήρησες κάτι; Όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω αφορούν εξωτερικές ασχολίες. Φροντίδες και μέριμνες για το σώμα.

Όταν όμως, παιδί μου, παρουσιασθείς ενώπιον του Θεού πολύ διαφορετικός θα είναι ο λογαριασμός τον οποίο θα υποχρεωθείς να κάνεις. Θα σε ρωτήσει τότε ο δίκαιος Κριτής:

«Πόσα καλά έκανες; Πόσα κακά;»

«Πόσα καθήκοντα εκτέλεσες και πόσα όχι;»

«Πόσον καιρό προσευχόσουν;»

Μέσα σ’ ένα χρόνο η καρδιά σου χτύπησε 36.792.000 φορές. Απ’ το τεράστιο αυτό ποσό, πόσους παλμούς διέθεσες για το Θεό σου;

«Μα πόσο λοιπόν πρέπει να προσεύχομαι;»

Πρέπει να ξέρεις, παιδί μου, πως ο Θεός δεν υπολογίζει την προσευχή με τη χρονική της διάρκεια, αλλά με το ζήλο, με τη διάθεση, με την καρδιά. Μια μικρή, ζωντανή, ολόθερμη προσευχή αξίζει πολύ περισσότερο από μια άτονη, τυπική, ξερή, έστω και πολύωρη.

Εκείνο που προέχει είναι ο ζήλος και η θερμή διάθεση της καρδιάς. Κάνε την πρωινή και βραδινή σου προσευχή. Μην παραλείπεις όμως καθ’ όλη την ημέρα πολλές φορές να στρέφεις τη σκέψη και την καρδιά σου στο Θεό.

Θα ‘ναι, παιδί μου, ευλογημένη η μέρα σου, όταν τις πρώτες σου τις σκέψεις τις αφιερώνεις στο Θεό. Κι ο ύπνος σου θα είναι ήρεμος και γαλήνιος όταν, πριν παραδοθείς στα χέρια του, στρέψεις και πάλι σ’ Αυτόν τους λογισμούς σου.

Δε σου συνιστώ να προσεύχεσαι στο κρεβάτι! Αν όμως δεν πρόκειται καθόλου να προσευχηθείς αλλιώς, τότε μη σταματήσεις τη συνήθειά σου. Πιστεύω όμως ότι κι εσύ δε θα το βρίσκεις τόσο σωστό, να συνομιλείς με το Θεό και Κύριό σου, και να ‘σαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου! Αφήνω πως μπορείς να πάθεις, αυτό που πολλοί νέοι το παθαίνουν, να μην προλάβεις δηλαδή να τελειώσεις την προσευχή σου και… να σε πάρει ο ύπνος!

Σαν φρόνιμος λοιπόν νέος, κάνε την πρωινή σου προσευχή αφού ντυθείς και τη βραδινή σου πριν βγάλεις τα ρούχα σου. Κατόπιν δε, όταν θα πέσεις στο κρεβάτι, εξακολούθησε, αν θέλεις, τις ευσεβείς σου σκέψεις· θα κοιμηθείς έτσι πιο γαλήνια.

Ξέρεις εκείνο το σοφό γνωμικό που λέει «Τίποτε δεν μπορεί να επιτύχει, αν δεν το ευλογήσει ο Θεός»;

Εάν λοιπόν τις μέρες σου δεν τις αρχίζεις ζητώντας τη βοήθεια του Θεού, πώς περιμένεις την ευτυχία;

Κοίταξε γύρω σου, παιδί μου. Όλα τα πλάσματα με το δικό του το καθένα τρόπο, προσεύχονται κι υμνούν τον πάνσοφο Δημιουργό.

Τα φυτά ανοίγουν τ’ άνθη τους και στέλλουν το ζωογόνο άρωμά τους στο Θρόνο του Πλάστη.

Τα πουλιά με τις γλυκές μυριότονες φωνές τους, ποιον άλλον παρά τον Παντοδύναμο υμνούν;

Γι’ Αυτόν βομβίζει η μέλισσα.

Γι’ Αυτόν πετά χαρούμενη η πεταλούδα.

Αυτόν δοξάζουν με τη λάμψη τους οι αστραπές.

Αυτόν υμνολογούν και οι βροντές μ’ όλο το τρομερό τους μεγαλείο.

Ναι! ολόκληρη η φύση θερμά προσεύχεται σ’ Αυτόν, αν και δεν έχει τη συναίσθηση αυτού που κάνει. Κι εσύ, παιδί μου, άνθρωπος με θέληση ελεύθερη, θα αρνηθείς αυτό που πρόθυμα εκτελεί η άλογη φύση;

«Το πιο όμορφο πράγμα που μπορείς ν’ αντικρίσεις στον κόσμο είναι ο άνθρωπος που προσεύχεται».

Αυτή η πρόταση είναι πολύ σωστή. Εκείνος που προσεύχεται ζει σ’ έναν άλλο κόσμο. Άφθονη αναπνέει τη χάρη του Θεού και ξεδιψάει απ’ το γλυκύτατο νερό της θείας παρουσίας.

Σου είπα, παιδί μου, πιο πάνω, ότι η φύση ολόκληρη προσεύχεται. Θέλησα να σου κάνω ένα συμβολισμό, γιατί η προσευχή η αληθινή είναι προνόμιο του ανθρώπου. Μόνο αυτός μπορεί συνειδητά να ανυψώνει την ψυχή του στο Θεό, και να συνομιλεί μαζί Του.

Είναι αλήθεια τιμή μεγάλη για τον άνθρωπο η προσευχή· κι αυτή είναι ένα ακόμη στοιχείο που κάνει να ξεχωρίζει ο άνθρωπος απ’ τ’ άλλα τα δημιουργήματα.

Όταν προσεύχομαι, βρίσκεται σ’ έξαρση η ψυχή μου! Ουράνια αισθήματα με πλημμυρίζουν. Χαρά, ευγνωμοσύνη, αγάπη. Όλα τα νιώθω στον υπέρτατο βαθμό. Πώς λοιπόν να μη δοξολογήσω το Θεό μου για το υπέροχο αυτό δώρο Του;

Με τα φτερά της προσευχής, μπορούμε ν’ ανεβούμε σε ύψη δυσθεώρητα. Μπορούμε να πετάξουμε μέχρις αυτόν τον θρόνο του Θεού, μακριά από τον κόσμο με τις τόσες του μικρότητες.

Με τα φτερά της προσευχής φθάνουμε εκεί, όπου άπληστα χαιρόμαστε το ζωογόνο αέρα της θείας παρουσίας.

Η προσευχή είναι πηγή δυνάμεως για τον αγώνα το σκληρό που φέρνει εμπρός μας η κάθε μέρα.

Λες και αλλάζει ο εαυτός σου, όταν πετάς με τα φτερά της προσευχής.

Έλα λοιπόν, παιδί μου!

Σαν έρχονται οι θλίψεις και σε χτυπούν σα μανιασμένες θύελλες, πέσε στα γόνατα κι άνοιξε την καρδιά σου στον Πατέρα σου.

Μετά την προσευχή θα δεις πόσο θα είσαι αλλαγμένος! Γαλάζιο θα τον βλέπεις τώρα τον ουρανό κι η θάλασσα θα έχει γαληνέψει.

Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου,

εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται.

Ερεί τω Κυρίω· αντιλήπτωρ μου ει και καταφυγή μου, ο Θεός μου,

και ελπιώ επ᾿ αυτόν,

ότι αυτός ρύσεταί σε εκ παγίδος θηρευτών

και από λόγου ταραχώδους.

εν τοις μεταφρένοις αυτού επισκιάσει σοι,

και υπό τας πτέρυγας αυτού ελπιείς·

όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού.

Ου φοβηθήση από φόβου νυκτερινού,

από βέλους πετομένου ημέρας,

από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου,

από συμπτώματος και δαιμονίου μεσημβρινού.

Πεσείται εκ του κλίτους σου χιλιάς και μυριάς εκ δεξιών σου,

προς σε δε ουκ εγγιεί·

Πλην τοις οφθαλμοίς σου κατανοήσεις

και ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει.

Ότι συ, Κύριε, η ελπίς μου·

τον ῞Υψιστον έθου καταφυγήν σου.

Ου προσελεύσεται προς σε κακά,

και μάστιξ ουκ εγγιεί εν τω σκηνώματί σου.

Ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται

περί σού του διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταίς οδοίς σου.

[Από τον 90ο Ψαλμό]

Αυτές οι σκέψεις που γεμίζουν παρηγοριά την ψυχή σου γράφτηκαν απ’ τον μεγάλο εκείνο εστεμμένο Ψαλμωδό, κι είναι ένα άριστο βοήθημα γι’ αυτούς που θέλουν να βαδίζουν στη ζωή τους ίσια και τίμια.

Και εσύ, παιδί μου, είσαι ασφαλώς ένας από αυτούς. Γι’ αυτό έχεις μεγάλη ανἀγκη από τη χάρη του Θεού, που ένας μόνο τρόπος υπάρχει να την κερδίσεις. Η προσευχή.

Μη στερείς λοιπόν, παιδί μου, την ατίμητη ψυχή σου απ’ τη ζωογόνα αναπνοή της, αλλά προσεύχου, προσεύχου με ζήλο, ώστε να έλθει η μυριοπόθητη μέρα που θα στεφανωθείς με το στεφάνι της δόξης.

panagiamegalohari.gr

ΣΕ ΜΙΑ ΨΥΧΗ

Πως μπορούμε να προσεγγίζουμε τον άλλον με την πλάτη μας; Να τον βλέπουμε δίχως μάτια; Να τον ακούμε δίχως να θέλουμε να μας μιλάει; Να τον αγαπάμε μέσα από ατέρμονες γοητευτικές θεωρίες; Δήθεν να τον εκτιμούμε μέσα από την από μέρους μας καθημερινή προσπέρασή του; Και αυτό δεν είναι κάτι που θυμίζει ενδοιασμό, αποφυγή, δισταγμό ή δειλία· είναι ο άλλος τρόπος της άρνησης του εαυτού μας και του πλησίον μας, σίγουρα επιζήμιος για μας, γιατί πιο ύπουλος και ανομολόγητος. Έχουμε θέματα μέσα μας, αξεκαθάριστα θέματα. Πότε θέλουμε αλλά δεν μπορούμε και πότε μπορούμε αλλά δεν θέλουμε. Ο θάνατος της απλότητας και της αρμονίας μέσα μας, φέρνει την ενθρόνιση της λύπης στην καρδιά μας και το μόνιμο «ανέβασμά» της στο πρόσωπό μας. Τελικά, πόση μαρτυρική σύγχυση κομίζουν οι αδάμαστες αντιφάσεις μας! Η σιωπή μας είναι σκληρή και έρχεται απλά όχι σαν έκφραση μιας τερπνής ωριμότητας, αλλά για να προσυπογράφει εξακολουθητικά το γεγονός ότι αποφεύγουμε συνειδητά την αλήθεια που μας προσφέρουν οι ειλικρινείς και ανυπόκριτες σχέσεις. Και αυτές οι σχέσεις, με αυτή την αλήθεια, το δίχως άλλο αποτελούν το φως που απωθεί η ασθένεια και η ανασφάλειά μας. Μας συμφέρει η κρούστα του μύθου σε πολλά πράγματα. Με τη φαντασία πορευόμαστε πιο βολικά, πιο ανώδυνα, μειώνεται η ανησυχία μας, καλμάρεται η οργή, η επίκριση και η συνεχής αιτίαση που επιφυλάσσουμε πάντα προς τους άλλους, που στέκονται ενδόμυχα σαν απειλή. Χτίζουμε μοναξιά και καλλιεργούμε απόσταση, μόνο και μόνο για να μπορούμε να μη γνωριστούμε όσο δεν θα θέλαμε, επειδή στο βάθος είμαστε συνεχώς αδιαθέσιμοι ή τρομακτικά ανήμποροι για κάθε περιπέτεια και τριβή που περιμένει από μας η αληθινή αγάπη. Γιατί να μας παίρνουν χαμπάρι τώρα; Κρίμα δεν είναι; Η γνώση του εαυτού μας μέσα από τους άλλους, η γνώση των άλλων μέσα από τον εαυτό μας, κυρίως όμως η γνώση του Θεού μέσα στην καρδιά μας –η πιο σημαντική γνώση που περιλαμβάνει όλα τ’ άλλα, τα πάντα από τα πάντα–, είναι μεγάλη υπόθεση· είναι και ένδυση, είναι όμως και απέκδυση. Σ’ αυτό το δεύτερο είναι που κολλάμε όλοι. Μόνο που οι όποιες τυχόν αναστολές, εδώ, είναι περισσότερο άλλοθι και δικαιολογία, παρά μια εύλογη πραγματικότητα: είμαστε οι πρώτοι εχθροί της αποκάλυψης του κόσμου μας. Υπονομεύουμε και ακυρώνουμε την αθόλωτη θέα του εαυτού μας, γιατί δεν μας ενδιαφέρει να έχουμε ακίβδηλες σχέσεις για ν’ αναπτυχθούμε ομαλά και ατραυμάτιστα. Μας λείπει φοβερά η θεία ταπείνωση, ώστε να είμαστε απλοί, έντιμοι, σοφοί και θαρρετοί. Μέχρι να γίνει αυτό, ας είμαστε τότε πιο φειδωλοί στις «συγνώμες», τα «ευχαριστώ» και τα «παρακαλώ» μας, στα «ευλόγησον», τα «τι κάνετε;» και τα αμέτρητα «νά ’στε καλά». Στην περίπτωσή μας, όλες οι τετριμμένες ευγένειες τούτες γίνονται τα καλύτερα τερτίπια, τρικ και κόλπα που σώζουν την περίφημη εικόνα μας· εκεί όπου έμαθε αφύσικα η καρδιά μας να κινείται ανελεύθερα και θλιβερά. Τα δε κόλπα που υφαίνουν μια στολή παραλλαγής για τον άνθρωπο που πλάστηκε για την αγάπη, την αλήθεια και την ελευθερία, ισοδυναμούν με θάνατο θανάτων. 

Εμείς, όμως, δεν αξίζει να προχωράμε έτσι...

π. Δαμιανός

http://toeilhtarion.blogspot.gr

Ρημαγμένες ψυχές. Από τις βαθυστόχαστες θεωρίες

Σύγχυση και ταραχή και χάος ανάμεσα στα έθνη! Ταραχή και σάστισμα και χάος και στους ανθρώπους, έναν – έναν. Που να βρεθεί κανένας να πορεύεται στη ζωή του μ’ έναν υψηλόν σκοπό, με σταθερότητα και ελπίδα! Σπάνιο πράγμα.

Οι σημερινοί άνθρωποι έχουνε γίνει οι περισσότεροι κάποια πλάσματα άδεια από κάθε ζωντανή ιδέα, που να τους κάνει να αρμενίζουνε μέσα στο πέλαγος της ζωής χαρούμενοι και ζωηροί, σαν το καράβι που είναι φορτωμένο με καλό φορτίο, και, γεμάτο ελπί­δα και λαχτάρα, τραβά κατά το περιπόθητο λιμάνι, ανάμεσα σε ξέ­ρες κι άγρια βραχόνησα...

Σήμερα βρίσκει κανένας συχνά μπροστά του ανθρώπους που είναι τόσο κούφιοι από κάθε τι, που να απορεί, γιατί δεν πίστευε να υπάρχει στον κόσμο τόση ανοησία, τόση στενομυαλιά, τόση στενοκάρδια και μικρολογία. Σ’ αυτές τις στεγνές ψυχές δεν υπάρχει τί­ποτα που να σε ζεστάνει, ας είναι και το παραμικρό. Δεν μιλώ για εξαιρετικά αισθήματα, για κάποια σπάνια ευαισθησία. Όχι! Μι­λώ για τα συνηθισμένα αισθήματα, που άλλη φορά βρισκόντανε σε όλους τους ανθρώπους. Ναι, σήμερα δεν υπάρχουνε. Σχεδόν όλοι οι σημερινοί άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους ξεπλυμένοι από κάθε ου­σία, δίχως κανέναν αληθινόν σκοπό, δίχως αληθινή χαρά και ευχαρίστηση, δίχως καμμιά πίστη, και για τούτο, δίχως ελπίδα. Εί­ναι γαντζωμένοι απάνω σε κάποια πράγματα, που θέλουνε να τα παραστήσουνε για σπουδαία, ενώ δεν είναι τίποτα. Κι οι χαρές τους κι οι ευτυχίες τους και τα γλέντια τους, κι οι διασκεδάσεις τους, κι οι κουβέντες τους και τα αστεία τους, είναι όλα άνοστα και ψεύτι­κα. Γιατί λείπει το αλάτι που τα άρτυζε άλλη φορά. Και το αλάτι είναι η πίστη πως ο άνθρωπος δεν ήρθε στον κό­σμο κατά τύχη, αλλά πως έχει να κάνει, σ’ αυτόν τον κόσμο, ένα έργο, μικρό ή μεγάλο, και πως δεν ξοφλά με τούτη τη ζωή, αλλά πως υπάρχει κάποια μυστηριώδης τάξη κατά την οποία ανοίγει μια άλλη πόρτα, σαν κλείσει η πόρτα τούτης της ζωής. Όπου υπάρχει πίστη, υπάρχει και ελπίδα, κι όσο δυνατώτερη είναι η πίστη, άλλο τόσο βεβαιότερη είναι η ελπίδα. Χωρίς ελπίδα, δεν γίνεται μήτε ευ­τυχία, μήτε ειρήνη μέσα στον άνθρωπο. Τ’ άλλα όλα που λένε οι σα­στισμένοι φιλόσοφοι, είναι ψευτιές. Για τούτο, οι απελπισμένοι χαλάνε τον κόσμο για να ξεχάσουνε την απελπισία τους, κάνουνε μεγά­λη φασαρία για την καλοπέραση, για τις τέχνες, για τα ταξίδια, για τις απολάψεις.

Όλα αυτά είναι μια θλιβερή σκηνοθεσία, μια αξιοθρήνητη α­πάτη. Για να γεμίσουνε το άδειο πιθάρι που είναι ο εαυτός τους, ρί­χνουνε μέσα ό,τι μπορέσουνε, ώστε να ξεγελαστούνε πως ζούνε, απολαβαίνουνε τη ζωή, ενώ στ’ αληθινά είναι σαν τα τρύπια πιθάρια των Δαναΐδων, χαρτοφάναρα που φαντάζουνε απ’ έξω πως είναι κάτι. Τέτοια είναι η τρομερή δραστηριότητα του καιρού μας, που γεμίζει τον κόσμο από βροντές κι αστραπές, ενώ, κατά βάθος, είναι ένας γκαζοτενεκές, που τον χτυπάνε εκείνοι που λένε πως ζούνε κι απολαβαίνουνε «τη μεγάλη ζωή», για να διώξουνε τα μαύρα κο­ράκια της απελπισίας, που τριγυρίζουνε από πάνω τους. Τρομάζουνε ν’ απομείνουνε μοναχοί με τον εαυτό τους, μήτε καν λίγα λε­πτά, γιατί αλλιώς θα νοιώθανε την αθλιότητά τους. Μα πώς όμως μπορεί να ζήσει αληθινά ένας άνθρωπος που φοβάται τον εαυτό του, που κρύβεται ολοένα από τον εαυτό του;

Και όμως, αυτή είναι η ζωή για τους περισσότερους σημερι­νούς ανθρώπους. Καμμιά θέρμη, κανένας ανώτερος και σίγουρος σκοπός, κανένα μεράκι, καμμιά έμορφη μανία που νάχει βαθύτερες ρίζες. Παγερή αδιαφορία, ύπνος ψυχικός, οκνηρία΄ πνευματική, φό­βος, κρυφή απελπισία, και πολλή φασαρία για να σκεπαστεί η α­μηχανία. Κι η φασαρία είναι ανοησίες, κουτσομπολιό, ανόητες κου­βέντες, χαρτάκια, ποτά, σκάνδαλα, εγκλήματα, κάθε μικρολογία, που την παίρνουνε στα σοβαρά, ενώ κανένα σοβαρό πράγμα δεν βρίσκει θέση μέσα στα ζαλισμένα μυαλά τους και στις αποσυντεθειμένες ψυχές τους. Από πνευματικό, δεν υπάρχει τίποτα. Δεν λέ­γω πνευματικό αυτό που λένε πνευματικό οι φιλόσοφοι, οι λογοτέ­χνες και γενικά εκείνοι που λέγουνται «διανοούμενοι», αλλά αυ­τό που είναι πνευματικό για τη χριστιανική θρησκεία, δηλαδή η πίστη στον αιώνιον κόσμο που μας αποκάλυψε ο Χριστός. Μοναχά αυτή η πίστη δίνει στον άνθρωπο την ελπίδα, και χωρίς την ελπί­δα της αιώνιας ζωής, οι λογής – λογής ευδαιμονίες είναι λογής – λογής ψευτιές. Στο κουτί που κρατούσε τότε η Πανδώρα, απόμει­νε η ελπίδα, αφού πετάξανε από μέσα όλα τα καλά, μα το κουτί που βαστάνε οι σημερινοί άνθρωποι, και που διατυμπανίζουνε πως έ­χει μέσα κάθε ευτυχία, είναι ολότελα άδειο. Για τούτο ο θεόγλωσσος Απόστολος Παύλος λέγει πως οι άπιστοι είναι «οι μη έχοντες ελπίδα», οι απελπισμένοι.

Λοιπόν, σήμερα βρισκόμαστε σε ελεεινή κατάσταση, κι ας μη το λέμε,ζητώντας παρηγοριά στη φασαρία μιας ψεύτικης ζωής. Η απιστία είναι θρονιασμένη μέσα στην καρδιά μας, και γύρω της εί­ναι τα παιδιά της, η απελπισία, η πνευματική νάρκη, η αναισθησία, ο φόβος, η αδιαφορία, η ψευτοπαρηγοριά, η μικρολογία, η καχυπο­ψία, το συμφέρον, το μίσος, η ασπλαχνία.

Η νεότητα μαραζώνει γιατί δεν έχει, η δυστυχισμένη, μήτε σκοπό στη ζωή της, μήτε ενθουσιασμό για κάποιες ιδέες, μήτε όρε­ξη για τίποτα. Ακεφη κι ανόρεχτη. Είναι σαν υπνοβάτης. Συζητά ολοένα για ασήμαντα πράγματα που τους δίνει μεγάλη σημασία, και είναι να κλαίγει κανένας ακούγοντας τις κουβέντες της, τα πει­ράγματά της, και βλέποντας τις ανόητες σκηνοθεσίες, που μ’ αυτές προσπαθεί να δώσει κάποια σημασία στη ζωή. Οι ψυχές των νέων είναι ρημαγμένες από τα άγρια ένστικτα, που τα ανεβάσανε στην επιφάνεια από τα σκοτεινά τάρταρα της ανθρώπινης φύσης, κάποιοι εχθροί του ανθρώπου, κάποιοι πνευματικοί ανθρωποφάγοι, που α­νάμεσα τους πρωτοστατεί ένας τρελλός λύκος λεγόμενος Νίτσε, μια μούμια σαν παληόγρηα λεγόμενη Βολταίρος, κάποιος ζοχαδιακός Φρόϋντ, κι ένα πλήθος από τέτοια όρνια και κοράκια και νυχτερί­δες. Όσοι τους θαυμάζανε, ας καμαρώσουνε σήμερα τα φαρμακε­ρά μανιτάρια που φυτρώσανε μέσα στις καρδιές και στις ψυχές της γαγγραινιασμένης ανθρωπότητας.

Φώτης Κόντογλου

(Απόσπασμα από το βιβλίο «Μυστικά Ανθη», Εκδόσεις: Αστήρ –Παπαδημητρίου)

http://alopsis.gr/

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ - ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ζούμε τον τελευταίο καιρό μέσα σε καθημερινά γεγγονότα και εξελίξεις. Πράγματα τα οποία περιέγραψαν πριν αιώνες οι Αγιοι της Ορθοδοξίας τα βλέπουμε να εξελίσσονται στις μέρες μας.Είθιστε κάθε χρόνο αυτή την εποχή κατά την τελευταία πενταετία να δημοσιεύονται οι προφητείες του Αγιου Κωνστάντιου του Ρώσου.Στο Κεφ ζ' αναφέρει "Συμβαίνει φθορά δια ξηράς και δια θαλάσσης."

Το 2011 είχαμε το μεγάλο σεισμό στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας και το Τσουνάμι που επακολούθησε,πράγμα που επαληθεύει την προφητεία.

Στη συνέχεια στο Κεφ η΄αναφέρει "Εις τας 18 Μαρτίου θέλουν αυξήσει οι αιματώδης πολέμοι"

Η προφητεία πλησιάζει πολύ την έναρξη των βομβαρδισμών από το ΝΑΤΟ στη Λιβύη,στις 19 Μαρτίου του 2011 ενώ ταυτόχρονα ξεκινά η Αραβική άνοιξη και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία.

Υπάρχει όμως το λάθος μίας ημέρας.Μπορεί να συμβεί κάτι ακριβώς στις 18 Μαρτίου κάποιου έτους;

Αναφέρει ο Αγαθάγγελος στο Κεφ.'η .<< Άκουσα φωνή που ερχόταν από την

Άρκτο,λέγοντας αυτό’Ρωσία ξύπνησε από τον ύπνο,για σένα ο λόγος του Αγγέλου του Κυρίου και πριν ο ήλιος φανεί στο ανατολικό ζώδιο εμφανώς θα δείξεις τα αριστοπολεμικά σου όργανα που θα πληρούν μελωδίες στον αιθέρα.>>Η ημερομηνία αυτή είναι πριν τις 22 Μαρτίου.Ετσι οι δύο προφητείες υποδηλώνουν γεγγονότα τα οποία μπορεί να συμβούν στην Αν.Ουκρανία και την Κριμαία.

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2015 η Ρωσία μετέφερε αεροπορικές ,πυραυλικές και ναυτικές δυνάμεις στη Συρία.Στις 16 Μαρτίου 2016 τις αποσύρει με το πρόσχημα ότι η δουλειά εναντίον των τζιχανιστών ολοκληρώθηκε με επιτυχία.Είναι πράγματι αυτό που απασχολεί τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν ή τα μηνύματα που έρχονται από το Ευρωπα'ι'κό Κοινοβούλιο και την Ουκρανική κυβέρνηση;

Η Κριμαία αποσχίστηκε επίσημα από την Ουκρανία με δημοψήφισμα τον Μάρτιο του 2014 και προσαρτήστηκε στη Ρωσία,μετά το πραξικόπημα στο Κίεβο.Ολα έγιναν ειρηνικά.Το Ευρωπα'ι'κό Κοινοβούλιο πριν λίγες μέρες έβγαλε απόφαση να επιστραφεί η Αν.Ουκρανία και η χερσόνησος της Κριμαίας στην Ουκρανία,για να σταματήσουν οι οικονομικές κυρώσεις,ενώ οι ΗΠΑ εξετάζουν να επιβάλλουν περισσότερες κυρώσεις στη Ρωσία για να την αναγκάσει να επιστρέψει την Κριμαία στην Ουκρανία.Εδώ ο Αγαθάγγελος είναι σαφέστατος<<Πάρε τα όπλα γρήγορα,αδερφή μου,,πορεύσου και συνηγόρησε την αλήθεια του Χριστού,την αιώνιο αλήθεια,εσύ τηρείς(κρατάς)το σημείο της αυτής φωταυγούς δόξης.Αλλά άκουσε ,φίλη αδερφή,,από τους Αγαρηνούς(Τούρκους)στην έβδομη εκατοντάδα(1276+700=1976)θα ενοχλείσαι και απαριθμώντας σχεδόν προς τον τεσσαρακοστόν (1276+740=2016)τροπαιούχος καταβάλεις την Τουρκία,και στη Χερσόνησο(Κριμαία) θα κάνεις τη νίκη,θα διαβείς την Ελλάδα και θα καταθραύσεις την Ταυρική και τα πέριξ και τα Μαιωτικά μέρη(Αζοφική θάλασσα κοντά στην Κριμαία)των Σκυθών(Ουκρανία)>>

Η Ουκρανία στις συνομιλίες που έγιναν πριν 2 εβδομάδες με τη Ρωσία,τη Γαλλία και τη Γερμανία απέρριψε την πρόταση του Μινσκ για ειδικό καθεστώς στο Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ,ενώ πρόσαρτησε την ουδέτερη ζώνη της εκεχειρίας,ώστε να μπορέσει να αποκόψει το δρόμο Γκορλόβκα-Ντόνετσκ.Οι βομβαρδισμοί γίνονται σποραδικά και υπάρχουν εκατέρωθεν θύματα παραβιάζοντας την εκεχειρία.Η Τουρκία από την μέρα που κατέρριψε το Ρωσικό SU-24 στη Συρία,βρίσκεται στο στόχαστρο της Ρωσίας που υποστηρίζει διακαώς τη δημιουργία Κουρδικού κράτους.Οι επόμενες ημέρες μέχρι τις 21 Μαρτίου θα δείξουν αν θα συμβεί κάτι φέτος στην Ουκρανία ή είναι για άλλη χρονική περίοδο.

Η αναφορά όμως ότι θα περάσει και από την Ελλάδα μας κάνει να ανατρέξουμε στις προφητείες του Λέοντα του Σοφού.

Ο ΕΚΤΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ-ΣΥΓΧΥΣΙΣ

]Αυτός είναι ο τέταρτος,ο οποίος τρέχει από την άρκτο[βόρεια μέρη-Ρωσία],ο τέταρτος άνθρωπος ορμάει μέσα στο καλοκαίρι με ξίφος και ρόδο.Το πρώτο γράμμα[στοιχείο]θα κόψει το ρόδο.Το Μ γράμμα[ στοιχείο] βλέπει το γεγγονός αυτό.Οταν λάβεις την εξουσία ώστε να κόψεις τα χόρτα,δεν θα σου το συγχωρήσει ο σταθερός.Βλέπει αυτόν και αρχίζει να θερίζει,το ρόδο φέρνει το τέλος σε όλα.Ενώ λοιπόν θα χαρεί,αλλά μάταια.Θα κρυώσει.Οταν κόψει το ρόδο σαν ρόδο.Θα κινηθεί κυκλικά.Διότι το χέρι αυτού φέρει το τρίτο γράμμα και αυτό το δρέπανο.

ΣΚΕΨΕΙΣ. Ο τέταρτος που τρέχει από την άρκτο,δεν είναι άλλος από τον Πούτιν που στην Ρωσία έχει την επονομασία 4ος.Ορμάει το καλοκαίρι και κατεβαίνει μέχρι το Σουέζ και τα Ιεροσόλυμα όπως γνωρίζουμε από άλλους Γέροντες και Αγίους.Προσέξτε το γράμμα Μ.Μεντβέντεφ;Προσέξτε την αναφορά στα χόρτα που και αυτή μας είναι γνωστή από άλλους Αγίους.Αφού λοιπόν θα έχει κατέβει μέχρι το Σουέζ και τα Ιεροσόλυμα θα ταραχτεί κυκλικά,από Ευρωπαίους ,Αμερικανούς,Μ.Ανατολή και Σιβηρία που θα κινηθούν κυκλικά.Το τρίτο γράμμα είναι το Γ.Να πιθανολογήσω την Γερμανία,ή την Γαλλία ότι θα ξεκινήσουν αντεπίθεση;H αναφορά στο πρώτο γράμμα είναι το Α[Αμερική ή Αγγλία].

Το καλοκαίρι,λοιπόν η Ρωσία κατεβαίνει στο Σουέζ και τα Ιεροσόλυμα.Αυτό κολλάει απόλυτα με την επόμενη προφητεία του Αγίου Ιωάννη Κωνστάντιου του Ρώσου: Κεφ θ' "Εις τας 8 Ιουλίου συμβαίνουν δύο ανήκουστοι πολέμοι.

Τόσο στις προφητείες του Λέοντα του Σοφού όσο και του Αγίου Ιωάννη Κωνστάντιου υπάρχει ο προσδιορισμός του καλοκαιριού.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε"Θα έρθει ξαφνικά,ή το βόδι στο χωράφι(Οκτώβριος),ή το άλογο στο αλώνι"(Ιούλιος)Οπότε η χρονική περίοδος των Ελληνοτουκικών και της καθόδου των Ρώσων θα είναι καλοκαίρι.

Επειδή ο Αγαθάγελλος κάνει χρονικό προσδιορισμό για τα 740 έτη,από όταν έγραψε το βιβλίο,θα δούμε και κάποιες άλλες προφητείες με χρονικούς προσδιορισμούς.

Στις ΗΠΑ,υπάρχει η προφητεία ότι οι Πρόεδροι θα είναι 44.Ο Ομπάμα είναι ο 44ος και η θητεία του λήγει τον Ιανουάριο του 2017.Οι επικρατέστεροι υποψήφιοι για να αναμετρηθούν στις εκλογές του Νοεμβρίου 2016,είναι η Χίλαρυ Κλίντον και ο Ντόναλντ Τραμπ.Και οι δύο έχουν τα προσωπά τους στις κάρτες των Ιλουμινάτι.

Ο Ιερομ.Λεόντιος της Μονής Διονυσιάτου αναφέρει στην ιστοσελίδα του:

Μετά την εσπευσμένη αλλαγή του πάπα Βενέδικτου οι φωνές διαμαρτυρίας των παπικών επισκόπων στην Αμερική σταμάτησαν, αφήνοντας τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα να πανηγυρίζει υπέρ των πολυαγαπημένων του... LGBT... και βέβαια της φιλίας του με τον πάπα! Αλλά το μεγάλο Μπαμ που περιέχεται στο όνομα του τραγικού αυτού προέδρου δεν αργεί!!! Και επειδή θέλουν να περιορίσουν ακόμα περισσότερο τις ελευθερίες των

πολιτών (κάρτες με τσιπ ή σφράγισμα στο σώμα κλπ) και τις Χριστιανικές φωνές που τους ελέγχουν, γι' αυτό θα δοθεί μια πολύ ισχυρή προειδοποίηση στην υπό ανάφλεξη περιοχή του Ευφράτη.

Bλέπουμε επίσης το μεγάλο προσφυγικό και ανθρωπιστικό πρόβλημα που έχει η χώρα μας με τους λαθρομετανάστες και το κλείσιμο των συνόρων από όλες τις Βαλκανικές χώρες,αφήνοντας έτσι το κίνδυνο η Ελλάδα να γίνει αποθήκη Μουσουλμανικών ψυχών με ότι αυτό συνεπάγεται,αφού οι δανειστές επιμένουν για νέα σκληρά μέτρα.Ας δούμε τι λέει ο Ανώνυμος σε προφητεία του για το θέμα"Υψωθήσεται η Ορθόδοξος πίστις από Ανατολής μέχρι δυσμών.Παύσις Πάπα Ρώμης.Ανακήρυξις ενός Πατριάρχου δι όλη την Ευρώπη επί 5 έτη ή και 50 έτη,και τέλος των θλίψεων του κόσμου.Την εβδόμη ουκ έστι ταλαίπωρος,ουκ έστι εξόριστος."Η αναφορά στην πανθρησκεία και την μαζική μετανάστευση είναι εμφανής.Προσέξτε τα 7 έτη που κάνει αναφορά.Αυτό το έγγραφο είναι από το 1053 και βρίσκεται στη ιερά Μονή Κοζάνης.Ας δούμε την ίδια προφητεία από τον Αγαθάγγελο γραμμένη το 1276 ή 1279 μ.Χ.

Αναφέρει στο θ'κεφ."Ηκουσον μιας λαμπρής φωνής εξερχομένης από των βουνών προς τας Δουναβικάς όχθας ούτω λεγούσης εν πέντε και πεντήκοντα εστί επηγγελμένων το τέλος των θλίψεων,τη δε εβδόμη ουκέτι εξόριστοι,ουκέτι ταλαίπωροι επαναστρεφόμενοι εις τον του γένους κόλπον,ελεύσεσθαι αγγαλόμενοι,έπειτα υπό των πατρικών φωλέων υπάξω υμάς εις την αυτάρκειαν.Η τριετής δυστυχία προσφέρει γαλήνη¨.

Η 7ετία αναφέρεται και εδώ.Και καθότι η οικονομική κρίση ξεκίνησε από τις 25 Σεπτεμβρίου 2008,η Ελλάδα μπήκε στα μνημόνια τον Απρίλιο του 2010.Οπότε μέχρι το 2017 πρέπει να έχουν τελειώσει όλα,σύμφωνα με αυτούς του χρονικούς προσδιορισμούς.

Επιστρέφουμε στα γεγγονότα της Ουκρανίας τα οποία έχουν συνέχεια στην ευρώπη.Ο Οσιος Σεραφείμ του Σάρωφ αναφέρει 

«Η Κωνσταντινούπολη και η Ιερουσαλήμ θα κατοικηθούν από τις δυνάμεις της Ρωσίας και των άλλων.Από την διάσπαση της Τουρκίας, το περισσότερο κομμάτι θα πάει στην Ρωσία, και η Ρωσία με τις ενωμένες δυνάμεις από πολλά άλλα Κράτη θα πάρουν την Βιέννη, και περίπου 7 εκατομμύρια Βιεννέζοι θα παραμείνουν κάτω από τον οίκο των Αψβούργων και εκεί η επικράτεια της Αυστριακής αυτοκρατορίας θα οικοδομηθεί. 

Στην Γαλλία για την αγάπη της προς την Μητέρα του Κυρίου, την γλυκιά Παναγία, θα θυσιαστούν 17 εκατομμύρια Γάλλοι μαζί με την πρωτεύουσά της, στην πόλη Rheims, ενώ το Παρίσι θα καταστραφεί ολοσχερώς."

Για το πρώτο ημίχρονο των γεγγονότων ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός αναφέρει:

"Με μιας θα ανάψει η φωτιά από μικρή αιτία/κραυγή πολέμου έρχεται από την Βουλγαρία,η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία/και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία/και προχωρεί ακάθεκτη,φτάνει στην Παλαιστίνη/Θεός θέλει ο αντίχριστος του κόσμου για να γίνει"

Όπως φαίνεται μετά την έναρξη του πολέμου και την παγκόσμια οικονομική κατάρρευση,θα εμφανίσουν και κάποιον παγκόσμιο ηγέτη-αντίχριστο.Ο Αγαθάγγελος στο κεφ η΄αναφέρεται και αυτός για τη Ρωσική εισβολή σε Αυστρία-Γερμανία-Πολωνία και Γαλλία.

Δεν γνωρίζω αν οι χρονικοί προσδιορισμοί θα επαληθευτούν, αλλά όλα δείχνουν ότι βαδίζουμε προς δύσκολες καταστάσεις.Τα πράγματα στον οικονομικό και γεωστρατηγικό τομέα σφίγγουν ,όπως και στο λαθρομεταναστευτικό.Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.Αυτό που προέχει λόγω Σαρακοστής είναι ο πνευματικός αγώνας,με τακτικό εκκλησιασμό,εξομολόγηση και θεία Κοινωνία,γιατί οι εξελίξεις μπορεί να είναι ραγδαίες.Κάθε Τετάρτη υπάρχει η θεία Λειτουργία των προηγιασμένων και κάθε Παρασκευή οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου.Ενώ τις καθημερινές ,τα απογεύματα γίνεται το Μεγάλο Απόδειπνο στους Ιερούς Ναούς.Καλό είναι να συμμετέχουμε γιατί οι καιροί πλέον είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ.

Τέλος ο Γέρων Πα'ί'σιος ο Κρητικός αναφέρει:«Η Ελλάδα κυβερνάται από τον διάβολο. Είμαστε ένας όχλος πια …..πρόβατα δίχως ποιμένα ….δεν ξέρουμε που να πάμε. Δεν γνωρίζουμε πού είναι το φως και πού το σκοτάδι. Ζούμε τους έσχατους καιρούς, την εποχή του αντιχρίστου όπου η εμφάνισή του θα γίνει αμέσως μετά το τελικό χάραγμα που έρχεται σύντομα. Οι υπηρέτες του διαβόλου δεν είναι μόνον οι Έλληνες και Ευρωπαίοι πολιτικοί που με τα έργα τους εξαθλίωσαν τους Έλληνες, αλλά και άνθρωποι καθημερινοί που δεν μετανοούν και δεν έχουν μέσα τους Θεό. Οι Έλληνες έπεσαν θύματα του καταναλωτισμού αγαπώντας την σάρκα, τα χρήματα, το σεξ και την μάταιη χωρίς νόημα ζωή.

Ο Έλληνας, ο καθένας μας ξεχωριστά θα πρέπει να μετανοήσει για ό,τι έχουμε πράξει και δεν είναι αρεστό στον Θεό, να πολεμήσουμε τον εγωισμό μας και την αμαρτία, που μας καθήλωσε σαν Έθνος και που μας οδηγεί στην καταστροφή, να μεταλάβουμε Σώμα και Αίμα Κυρίου, ζώντας κατόπιν την κατά Θεό Ζωή. Μετάνοια χρειάζεται και για τις επιλογές που κάναμε στα πολιτικά πρόσωπα, διότι αυτές οι επιλογές όλων των περασμένων ετών οδήγησαν την Χώρα στην σημερινή της κατάντια…

Ο καθρέπτης της κοινωνίας είναι η Ελληνική Bουλή κι αν δεν μετανοήσει ο Έλληνας και δεν το αλλάξει αυτό, οι Έλληνες θα χαθούν. Είναι εσκεμμένη η στήριξη των μεταναστών για να εξαφανίσουν το Ελληνικό Έθνος απόπροσώπου γης αφού οι διώξεις των μεταναστών, είναι πλέον πολύ λιγότερες από τις διώξεις των ίδιων των Ελλήνων πολιτών, από το Ελληνικό κράτος. - See more at: http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/11/blog-post_705.html#sthash.74nNL7n4.dpuf

Ο Έλληνας, ο καθένας μας ξεχωριστά θα πρέπει να μετανοήσει για ό,τι έχουμε πράξει και δεν είναι αρεστό στον Θεό, να πολεμήσουμε τον εγωισμό μας και την αμαρτία, που μας καθήλωσε σαν Έθνος και που μας οδηγεί στην καταστροφή, να μεταλάβουμε Σώμα και Αίμα Κυρίου, ζώντας κατόπιν την κατά Θεό Ζωή. Μετάνοια χρειάζεται και για τις επιλογές που κάναμε στα πολιτικά πρόσωπα, διότι αυτές οι επιλογές όλων των περασμένων ετών οδήγησαν την Χώρα στην σημερινή της κατάντια…

Ο καθρέπτης της κοινωνίας είναι η Ελληνική Bουλή κι αν δεν μετανοήσει ο Έλληνας και δεν το αλλάξει αυτό, οι Έλληνες θα χαθούν. Είναι εσκεμμένη η στήριξη των μεταναστών για να εξαφανίσουν το Ελληνικό Έθνος απόπροσώπου γης αφού οι διώξεις των μεταναστών, είναι πλέον πολύ λιγότερες από τις διώξεις των ίδιων των Ελλήνων πολιτών, από το Ελληνικό κράτος.

http://orthodoxathemata.blogspot.gr

Ψωμί καί σουγιά... Καλή Σαρακοστή!

Ψωμί και Σουγιά ...

Είναι η πρώτη εντολή που με εξόρισε …

Τη βρώση, ο δόλιος εχθρός μεταχειρίστηκε …

Παρακοή ήταν η αιτία …

Φάγετε απ όλα! Από ένα μόνο όχι!

Της εξορίας η μνήμη, της νηστείας η αρετή!

Είναι τα ταπεινά του κόσμου

που ο Κύριος εξέλεξε να δογματίζουν …

Σαν αυτόν τον Γέροντα τον πάλλευκο …

-Να αρτυθώ μέρα νηστείας, μέρες Σαρακοστής, 

να φάω κρέας σε Τυρινή βδομάδα;

Να τουρκέψω θες; Κάλλιο να πεθάνω! 

Με αυγό να κλείσει το στόμα μου στης Κυριακής το βράδυ, 

με αυγό να ανοίξει κόκκινο το βράδυ της Ανάστασης!

Στο μέσο του Παραδείσου 

ο καρπός του ξύλου ριζώνει αιώνιος! 

Απ έξω από τις πύλες του, ανόσια γέλια και φωνές …

Κάποιοι πανηγυρίζουν!

Προπορεύεται ο αρχέκακος οδηγός τους!

Γλέντι απ έξω …Θρήνος γοερός ακόμα μέσα ακούγεται!

Μάχαιρα η νηστεία , εκτέμνει την κακία …

Και κείνος ο Γέροντας , 

τόσο δοσμένος στον Πράο και Ταπεινό δικό του Οδηγό …

-Ψωμί και Σουγιά έλεγε, τίποτε άλλο !

Ψωμί και Σουγιά για να το κόψει, μόνο αυτά χρειαζόταν 

τις μέρες που στον τοίχο 

κάτω απ τους Αγίους συμπολίτες του 

έβλεπε γραμμένη τη λέξη! 

Νηστεία …

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη ραδιοφωνική εκπομπή

http://sotiriapsixis.blogspot.gr