Ψωμί και Σουγιά ...
Είναι η πρώτη εντολή που με εξόρισε …
Τη βρώση, ο δόλιος εχθρός μεταχειρίστηκε …
Παρακοή ήταν η αιτία …
Φάγετε απ όλα! Από ένα μόνο όχι!
Της εξορίας η μνήμη, της νηστείας η αρετή!
Είναι τα ταπεινά του κόσμου
που ο Κύριος εξέλεξε να δογματίζουν …
Σαν αυτόν τον Γέροντα τον πάλλευκο …
-Να αρτυθώ μέρα νηστείας, μέρες Σαρακοστής,
να φάω κρέας σε Τυρινή βδομάδα;
Να τουρκέψω θες; Κάλλιο να πεθάνω!
Με αυγό να κλείσει το στόμα μου στης Κυριακής το βράδυ,
με αυγό να ανοίξει κόκκινο το βράδυ της Ανάστασης!
Στο μέσο του Παραδείσου
ο καρπός του ξύλου ριζώνει αιώνιος!
Απ έξω από τις πύλες του, ανόσια γέλια και φωνές …
Κάποιοι πανηγυρίζουν!
Προπορεύεται ο αρχέκακος οδηγός τους!
Γλέντι απ έξω …Θρήνος γοερός ακόμα μέσα ακούγεται!
Μάχαιρα η νηστεία , εκτέμνει την κακία …
Και κείνος ο Γέροντας ,
τόσο δοσμένος στον Πράο και Ταπεινό δικό του Οδηγό …
-Ψωμί και Σουγιά έλεγε, τίποτε άλλο !
Ψωμί και Σουγιά για να το κόψει, μόνο αυτά χρειαζόταν
τις μέρες που στον τοίχο
κάτω απ τους Αγίους συμπολίτες του
έβλεπε γραμμένη τη λέξη!
Νηστεία …
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη ραδιοφωνική εκπομπή