.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Το θαύμα των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου σε αμαρτωλό κληρικό



Με την έναρξη της Αγίας και Μεγαλης Τεσσαρακοστής θα αναφερθούμε σε ένα ακόμα θαύμα των Χαιρετισμών! 

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή μας έδωσε μία ομιλία του πατρός Στέφανου Αναγνωστοπούλου, ο οποίος είχε μιλήσει μπροστά σε ακροατήριο για το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου σε έναν αμαρτωλό κληρικό.

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι υπήρχε ένας κληρικός, ο οποίος είχε μία ιδιαίτερη ευλάβεια προς την Υπεραγία Θεοτόκο και έλεγε αρκετές φορές την ημέρα τον Ακάθιστο Υμνο , δηλαδή απήγγειλε τους Χαιρετισμούς Της, με πάρα πολύ κατάνυξη και ευλάβεια.

Ο διάβολος όμως, ο μισόκαλλος και χαιρέκακος εχθρός του γένους των ανθρώπων, φθόνησε την ιδιαίτερη ευλάβεια του καλού κληρικού και του έστησε μια φοβερή παγίδα με το φοβερό δαιμόνιο της πορνείας, το οποίο κατέλαβε την ψυχή του ευλαβούς αυτού ιερέως.

Έτσι πολλές φορές παρασυρμένος από το φοβερό αυτό δαιμόνιο της πορνείας ο ευλαβής κληρικός κατέφευγε για τις θανάσιμες αυτές πτώσεις του στο πορνείο της περιοχής.

Κάποια μέρα επιστρέφοντας ο κληρικός από τον τόπο της αμαρτίας, και για μία φορά ακόμη μετανοημένος βαθιά μέσα του για αυτό το οποίο είχε πράξει, έλεγε τους Χαιρετισμούς προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Καθώς όμως διέβαινε από μία γέφυρα θα τον οδηγούσε στο σπίτι του, σκόνταψε και έπεσε μέσα στο ορμητικό ποτάμι, παρασύρθηκε και τελικά πνίγηκε. Αμέσως οι δαίμονες άρπαξαν την ψυχή του για να την μεταφέρουν στην γέενα της κολάσεως.

Αλλά τη στιγμή εκείνη η πολυεύσπλαχνος Δέσποινα εμφανίζεται στους δαίμονες και τους διατάζει να πάνε την ψυχή αυτή στον δίκαιο Κριτή έτσι ώστε αυτός τελικά να αποφασίσει το τι θα γίνει με αυτή.

Μεταφέρουν λοιπόν οι δεινοί δαίμονες στον Δεσπότη Χριστό την ταλαίπωρη αυτή ψυχή και αρχίζουν με λύσσα να απαριθμούν τις αμαρτίες του κληρικού αυτού.

Υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η τελευταία μαρτυρία της πορνείας δεν επιτρέπει το έλεος του Θεού, μιας και αποτελεί ένα από τα θανάσιμα αμαρτήματα και επισύρει την αιώνια καταδίκη του κληρικού, απαιτούσαν να την μεταφέρουν στον τόπο της κολάσεως.

Από το άλλο μέρος, η κοινή και Υπέρμαχος Προστάτις και του γένους των ανθρώπων και ειδικά των αμαρτωλών, η πολυεύσπλαχνος Δέσποινα έλεγε:“Είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή ! Εκεί που θα σε βρώ , εκεί και θα σε κρίνω! Την ώρα λοιπόν που πέθανε ο κληρικός αυτός διάβαζε την ακολουθία του Ακαθίστου Υμνου και προσευχόταν προς εμένα με τους Χαιρετισμούς οι οποίοι πολύ με ευαρεστούν, όπως εξάλλου συνήθιζε κάθε μέρα της ζωής του.

Απαγγέλλοντας λοιπόν σε μένα, τον Αρχαγγελικό ασπασμό, το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε, ως δούλους μου ευλαβής που ήταν, πνίγηκε.

Συνεπώς δεν έχετε εσείς μισάνθρωποι και φοβεροί δαίμονες κανένα μέρος στην ψυχή του, αλλά είναι δικός μου και προστατευόμενος μου ”.

Αφού λοιπόν μίλησε η Υπεραγία Θεοτόκος , προστάζει ο κριτής έναν άγγελο να φέρει την γλώσσα του κληρικού μπροστά σε όλους. Πραγματικά υπακούοντας ο Άγγελος πήγε στο ποτάμι, έβγαλε τη γλώσσα από το άψυχο σώμα του κληρικού, την μετέφερε στο κριτήριο και εκεί διαπίστωσαν όλοι ότι πάνω σε αυτή ήταν γραμμένα τα εξής: “ Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε !”

Τότε λοιπόν είπε ο Κύριος στην ψυχή. “Eπέστρεψε στο σώμα σου και μετανόησε ειλικρινά για τις πράξεις σου, διότι δεν έχει καμία εξουσία ο διάβολος εσένα, εξαιτίας της ευλάβειας που είχες προς τη Μητέρα μου, που είναι η σωτηρία του ανθρώπινου γένους και πρέπει να Την σέβεστε όσο μπορείτε περισσότερο. Να κηρύξεις λοιπόν τη μέγιστη παρρησία της προς Εμένα και την δύναμη Της στην τη νίκη εναντίον των δαιμόνων.

Έτσι λοιπόν λυτρώθηκε ο κληρικός αυτός από τους δύο θανάτους τόσο τον πνευματικό όσο για το σωματικό. Ο άγγελος έβγαλε το λείψανο από τον βυθό των υδάτων και αφού το επανέφερε στη ζωή, έφυγε για τον ουρανό. Ο δε αναστημένος κληρικός στην συνέχεια μετά από το φοβερό αυτό γεγονός απαρνήθηκε τα εγκόσμια και όλες τις σαρκικές ηδονές και μετέβη σε μοναστήρι όπου και έζησε με ειλικρινή μετάνοια και μάλιστα κατόρθωσε με τη βοήθεια του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου να ανέβει την υψηλή κλίμακα των θεοειδών αρετών.

Υπενθυμίζοντας δε σε εμάς την βοήθεια που βρίσκει ο άνθρωπος αυτός ο οποίος πραγματικά ευλαβείται την Παναγία ιδιαίτερα ενώπιον του φοβερού κριτηρίου του Θεού εκεί όπου κανένας και τίποτα δεν μπορούν να μας ωφελήσουν παρά μόνο η παντοδύναμος και πολυεύσπλαχνος Δέσποινα με τις πρεσβείες και ικεσίες Της ας τύχουμε όλοι του Παραδείσου !

Αμην !