ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (Δανιήλ ζ’, 25) =
«Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ»
«ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» ...
...ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ...
«Καί λόγους πρός τόν Ὕψιστον λαλήσει καί τούς ἁγίους Ὑψίστου παλαιώσει καί ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς καί νόμον».
(Δανιήλ ζ’, 25)
Στήν ἐποχή, λίγο πρίν τήν ἔλευση καί κατά τήν διάρκεια τῆς παρουσίας τοῦ Ἀντιχρίστου, τά πάντα θά ἀλλάξουν, θά ἀλλοιωθοῦν, θά μεταμορφωθοῦν, θά γίνουν νέα, καινούργια καί τίποτε πλέον δέν θά θυμίζει καί δέν θά παραπέμπει στόν Θεόν ἤ τουλάχιστον στόν ἀληθινόν Θεόν.
Ἡ φύση, οἱ νόμοι της, ὁ καιρός, οἱ ἐποχές, οἱ θερμοκρασίες, τά λουλούδια, τά φυτά, τά δένδρα, οἱ καρποί, τά ζῶα, ὁ ἄνθρωπος καί τά δημιουργήματά του, οἱ νόμοι του, τά ἤθη, τά ἔθιμά του, οἱ παραδόσεις του, καί ὅ,τι δήποτε ἔχει σχέση μέ αυτόν, δηλαδή τά πάντα, ὅλα, θά ἀλλάξουν καί θά ἀλλοιωθοῦν.
Καί βέβαια ὅ,τι δήποτε ἀόριστο, ἀφηρημένο, ἄσχημο καί ἀκαλαίσθητο, θά ἀρέσει, θά ἐπικροτεῖται καί θά «πουλάει» ὅπως λένε οἱ «εἰδικοί», ἀρκεῖ νά εἶναι ἄσχετο μέ τήν πίστη καί τόν Θεό ἤ ἀρκεῖ νά κτυπάει ἔμμεσα ἤ ἄμεσα τήν πίστη μας καί τόν Θεόν.
Ἐάν ρίξουμε μιά ματιά στό τί διαφημίζεται μέσω τηλεοράσεως, περιοδικῶν, ἐντύπων, ἐφημερίδων ἤ στίς διάφορες διαφημιστικές ἀφίσσες πού ὑπάρχουν στούς δρόμους θά πειστοῦμε.
Παντοῦ ἄσχετα καί περίεργα πράγματα, διεστραμμένα, πονηρά, προκλητικά, διαβολικά, σατανικά. Τά πάντα μπορεῖ νά δεῖ κανείς ἐκτός ἀπό τό Θεόν καί ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τόν Θεόν.
Ὁ Προφήτης Δανιήλ, λοιπόν, ἐδῶ μᾶς προειδοποίησε σαφέστατα ὅτι ὁ Ἀντίχριστος καί τά ὄργανά του, «λόγους πρός τόν Ὕψιστον λαλήσει καί τούς ἁγίους Ὑψίστου παλαιώσει καί ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς καί νόμον» (Δανιήλ ζ’, 25).
Θά βλασφημοῦν δηλαδή γραπτά καί προφορικά ἔμμεσα καί ἄμεσα τόν Θεόν καί τή Πίστη μας, θά «παλαιώσουν» τόν Θεόν καί τούς Ἁγίους τοῦ Ὑψίστου, προσπαθώντας δηλαδή νά τούς θέσουν στό περιθώριο, νά τούς «ἀχρηστεύσουν», νά τούς «ξεπεράσουν» μέ καινούργιους «ἁγίους» καί ἑορτές, νά τούς διαγράψουν ἐντελῶς ἀπό τήν μνήμη τῶν ἀνθρώπων καί νά «ἀλλοιώσουν καιρούς καί νόμους» νά ἀλλάξουν δηλαδή μέ μιά λέξη τά πάντα, ὅ,τι δήποτε ἔχει σχέση μέ τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία Του.
Τοῦ «παλαιῶσαι τούς Ἁγίους Ὑψίστου»
Καί βέβαια δέν εἶναι καθόλου μά καθόλου τυχαῖο πού ξαφνικά γεμίσαμε μέ ἄγνωστες, ξενόφερτες καί ἀνύπαρκτες ἑορτές καί μάλιστα παγκόσμιες. (βλέπε πίνακα μέ Παγκόσμιες ἑορτές στό τέλος τοῦ ἄρθρου)
Καί νά τά ἀφιερώματα στίς τηλεοράσεις καί στά ραδιόφωνα καί νά δακρύβρεχτους, μεγαλόστομους καί σπουδαίους λόγους, ἀναλόγως τῆς περιπτώσεως, ἀπό τούς «μεγάλους» ὅλων τῶν κρατῶν τῆς ἤδη ἀνατέλλουσας «Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας», καί νά ἀνταλλαγές δώρων καί εὐχές καί ἄνθη καί δέν συμμαζεύεται...
Οἱ ἑορτές πλέον τῆς ἐκκλησίας μας, τῶν Ἁγίων μας καί τοῦ Χριστοῦ μας, παραγκωνίστηκαν, παραμερίστηκαν, ξεχάστηκαν, ξεθώριασαν, ἀφοῦ ὅλοι πλέον ἀπό κοινοῦ, ἑορτάζουνε τήν «χ» Παγκόσμιο ἡμέρα.
Ὁ Ἀντίχριστος θέλει, ὅταν θά ἔλθει, οἱ ἄνθρωποι νά ἔχουν ξεχάσει τό Θεό καί τούς Ἁγίους Του. Τή θέση τους δέ νά ἔχουν πάρει ἄλλοι, σύγχρονοι «ἅγιοι», ψευτοάγιοι, τοῦ τύπου· «ἅγιος Βαλεντῖνος», «ἅγιος Φραγκῖσκος», «ἅγιος Βερνάρδος», «Μητέρα Τερέζα», «Ἅγιος Στέπινατς» πού σκότωσε 800.000 Σέρβους τό 1940, κ.ἄ.
Θά θέλει, ὄχι μόνο νά μήν ἑορτάζουμε τή μνήμη τῶν Ἁγίων μας, ἀλλά νά μήν ἀκούγονται πουθενά τά ὀνόματά τους. Δέν εἶναι τυχαῖο ἄλλωστε πού στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι καί ἰδιαίτερα οἱ νέοι μας, ἀλλάζουν καί μετατρέπουν τά χριστιανικά ὀνόματά τους σέ διάφορα ἄσχετα καί ἐν πολλοῖς ἀνούσια καί ἀστεῖα ὀνόματα, τοῦ τύπου:
Ρίτσα, Ρίτα, Ρίνα, Νίτσα, Βούλα, Κούλα, Ρούλα, Σούλα, Λούλα, Λίλα, Ρένα, Λένα, Σάσα, Νανά, Σία, Λία, Ρία, Λιλή, Φούλη, Πόπη κ.ἄ. καί Τάκης, Μάκης, Σάκης, Λάκης, Γάκης, Σούλης, Θούλης, Μήτσος, Κίτσος, Νάσος κ.ἄ. (*)
«Τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς»
Δέν εἶναι τυχαῖο ἀκόμη ἀγαπητοί μου πού τά τελευταῖα χρόνια ἔχουν ἀνατραπεῖ παγκόσμια, οἱ νόμοι τῆς φύσεως ἀπό κάθε πλευρά καί ἄποψη.
Οἱ 4 ἐποχές τοῦ χρόνου, ἔπαψαν νά ὑπάρχουν πλέον. Ἔγιναν δύο ἤ τρεῖς.
Ἡ ἀτμόσφαιρα ἄλλαξε, «ἀλλοιώθηκε» μέ τήν τρύπα τοῦ ὄζοντος, τό φαινόμενο τοῦ θερμοκηπίου, μέ τήν ἀτμοσφαιρική ρύπανση, μέ τά χημικά ἀπόβλητα σέ ἀέρα, θάλασσα καί ξηρά, μέ τά φυτοφάρμακα καί τά χημικά λιπάσματα, μέ τό λιώσιμο τῶν πάγων, καί μέ ἄλλα πολλά.
Ξαφνικοί παγετῶνες καί καύσωνες ἐκεῖ πού ποτέ δέν γινόντουσαν καί ἐνῶ εἶναι κατακαλόκαιρο ξαφνικά βρέχει καταρακτωδῶς ἤ κάνει πολικό ψῦχος καί τό ἀνάποδο.
Ἐκεῖ πού σέ κάποιες περιοχές δέν ἔβρεχε ποτέ ἤ ἔβρεχε σπάνια, τώρα βρέχει συχνά καί δυνατά.
Ἐκεῖ πού σέ κάποιους τόπους δέν χιόνιζε ποτέ, ξαφνικά χιονίζει.
Ἔχουν ἔλθει πράγματι τά πάνω κάτω.
Μήπως ὅμως δέν προσπάθησαν νά ἀλλάξουν καί τόν χρόνο, μέσα ἀπό τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου –Παλαιό καί Νέο– ἀλλά καί τῆς θερινῆς καί χειμερινῆς ὥρας; Ξεχνᾶμε ὅτι τό Πάσχα π.χ., ὅταν τό ρολόϊ μας δείχνει 12 τά μεσάνυχτα καί σχεδόν ὅλοι οἱ Ναοί κάνουν Ἀνάσταση, κανονικά εἶναι ἀκόμη 11 ἡ ὥρα καί ἡ ἡμέρα, Σάββατο;
Οὐσιαστικά λοιπόν κάνουμε Ἀνάσταση ἀντί ἡμέρας Κυριακῆς, ἡμέρα Σάββατο, πού ἀπαγορεύεται ΡΗΤΑ καί ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ.
Μά γιά μία ὥρα, θά πεῖ κάποιος; Ναί, γιά μία ὥρα. Καί γιά μισή ὥρα καί γιά πέντε λεπτά, καί γιά ἕνα λεπτό. Ὅλα ἔχουν σημασία. Ἄλλο παρά ἕνα λεπτό πού εἶναι ἀκόμη Σάββατο καί ἄλλο καί ἕνα λεπτό, πού εἶναι πλέον ἡμέρα Κυριακή. Ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Ἡ ἡμέρα καί τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως. Ἡ ἡμέρα τῆς αἰωνίου ζωῆς.
«Τοῦ ἀλλοιῶσαι νόμον»
Ἀλλά μήπως στά τελευταῖα χρόνια δέν ἔχουν γίνει ἀλλαγές καί «ἀλλοιώσεις» σέ αἰωνόβιους θεσμούς καί νόμους μας, στά ἤθη, στά ἔθιμα, στίς παραδόσεις, στίς ἀξίες καί στά πιστεύω αἰώνων, πού μέσα σέ λίγα μόλις χρόνια, ἀνατράπησαν ἐκ θεμελίων; Γιατί ἄραγε;
Λέγει σχετικά ὁ Ἅγιος Νεῖλος:
«Ὅταν πλησιάση ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου... θά ἀλλάξουν τά ἤθη καί αἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καί τῆς Ἐκκλησίας...» (Προφητεία Ἁγίου Νείλου).
Τί νά πρωτοθυμηθοῦμε;
-Τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, πού δίχασε τόν ἑλληνικό λαό καί τίς οἰκογένειες σέ Παλαιοημερολογῖτες καί σέ Νεοημερολογῖτες;
-Τόν πόλεμο ἐναντίον τοῦ μοναχισμοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;
-Τήν ἀποποινικοποίηση τῆς μοιχείας;
-Τό αὐτόματο διαζύγιο;
-Τόν πολιτικό γάμο;
-Τόν «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων;
-Τόν νόμο γιά τίς ἀμβλώσεις;
-Τήν σταδιακή κατάργηση τῆς προσευχῆς καί τοῦ τυπικοῦ πλέον ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν;
-Τήν ἀπάλειψη τοῦ θρησκεύματος ἀπό τίς ταυτότητες;
-Τήν κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς;
-Τήν καύση τῶν νεκρῶν;
Καί ἄλλα ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός καί πού ἐπειδή εἶναι γνωστά τά παραλείπω χάριν συντομίας.
Καί βέβαια τό ἀποκορύφωμα ὅλων αὐτῶν, θά εἶναι οἱ καταστροφές και τό κλείσιμο τῶν ἱερῶν Ναῶν, «οἱ ναοί τοῦ Θεοῦ ὡς οἶκοι ἔσονται καί καταστροφαί τῶν ἐκκλησιῶν πανταχοῦ γενήσονται» ὅπως μᾶς λένε οἱ Γραφές καί οἱ Ἅγιοί μας (Ἅγιος Ἱππολύτος ΒΕΠΕΣ 6, 278) ἡ κατάργηση τῆς Θείας Λειτουργίας καί τῆς παντοτινῆς θυσίας τοῦ Κυρίου μας, ἡ δίωξη καί τά βασανιστήρια ὅσων ὁμολογοῦν τήν πίστη τους εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν καί ἄλλα πολλά. (Βλέπε Προφ. Δανιήλ ιβ’, 11-Ἀποκ. ιβ’, 6 καί ιζ’, 6).
Ὑπάρχει πλέον παγκοσμίως, ἕνα μεγάλο καί ἀσυγκράτητο ρεῦμα «προόδου», «ἐκσυγχρονισμοῦ», «ἐξελίξεως». Νά ἀλλάξουν ὅλα. Νά γίνουν καινούργια. Νά φύγουν ἀπό τή μέση ὅλα τά «παλαιά», ὅλα τά «ἀναχρονιστικά» καί «ξεπερασμένα» πράγματα. Νά φύγει καί νά μήν ξαναγυρίσει αὐτή ἡ παλαιά, παλαιομοδίτικη ἐποχή, ἡ ἐποχή τοῦ Ἰχθύος καί νά ἔλθει ἡ «New Age», ἡ Νέα Ἐποχή, ἡ ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου, ἡ τόσα πολλά ὑποσχόμενη αὐτή Ἐποχή.
Τυχαῖα λοιπόν ὅλα αὐτά; Δέν νομίζω, ἀφοῦ 2600 π.Χ. ὁ Προφήτης Δανιήλ, σαφέστατα καί ρητά μᾶς εἶχε προειδοποιήσει ὅτι, ὅταν θά ἔλθει ὁ Ἀντίχριστος «καί λόγους πρός τόν Ὕψιστον λαλήσει καί τούς ἁγίους Ὑψίστου παλαιώσει καί ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς καί νόμον» (Δανιήλ ζ’, 25)
.
ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν, γιατί καί αὐτή ἡ Προφητεία, καί «Σημεῖο τῶν Καιρῶν», ἐπαληθεύθηκε καί ἐπαληθεύεται στίς ἡμέρες μας καί δέν θά ὑπάρχει καμμιά δικαιολογία...
____________________________________
(*) Φυσικά, γιά νά μήν παρεξηγηθῶ, νά δηλώσω ὅτι δέν ἔχω τίποτε τό ἰδιαίτερο μέ αὐτά τά ὀνόματα πού τυχαῖα ἀνέφερα καί πολύ περισσότερο φυσικά, τίποτε τό προσωπικό μέ τούς φέροντες αὐτά. Σίγουρα μάλιστα, πολλοί ἀπό αὐτούς πού ἔχουν αὐτά τά ὀνόματα, πού τυχαῖα ἀνέφερα, θά εἶναι καλοί καί εὐσεβεῖς ἄνθρωποι. Καί φυσικά, δέν ἀποκλείεται κιόλας ἐάν ἀγωνιστοῦν, νά φθάσουν στήν ἁγιότητα τιμώντας καί ἁγιάζοντας καί τό ὄνομά τους, ὅπως συνέβη στά πρῶτα χρόνια τοῦ Χριστιανισμοῦ πού πολλοί εἰδωλολάτρες, ἔχοντας ὀνόματα τῶν θεῶν τους, στήν συνέχεια ἔγιναν Χριστιανοί, ἁγίασαν μέ τήν ζωή τους ἤ μαρτύρησαν καί ἔτσι ἔχουμε μέχρι καί σήμερα ἁγίους μέ εἰδωλολατρικά ὀνόματα ὅπως Δίας 19/7, Διονύσιος 6/9, Διόσκορος 13/10, Ἑρμῆς 8/3, Ἡλιόδωρος 20/8, Ἄρης 13/12, Ἀφροδίτη 1/9 καί ἄλλα πολλά.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ-ΕΟΡΤΕΣ
14. ΦΕΒ. Τῶν Ἐρωτευμένων (Ἁγ. Βαλεντίνου)
21. ΦΕΒ. Τῆς Μητρικῆς γλώσσας
08. ΜΑΡ. Τῆς Γυναίκας
15. ΜΑΡ. Τοῦ Καταναλωτῆ
21. ΜΑΡ. Τῆς Δασοπονίας
22. ΜΑΡ. Τοῦ Νεροῦ
23. ΜΑΡ. Τῆς Μετεωρολογίας
24. ΜΑΡ. Τῆς Φυματίωσης
27. ΜΑΡ. Τοῦ Θεάτρου
30. ΜΑΡ. Τῆς Ἀντισύλληψης
02. ΑΠΡ. Τοῦ Παιδικοῦ Βιβλίου
07. ΑΠΡ. Τῆς Ὑγείας
22. ΑΠΡ. Τῆς Γῆς
23. ΑΠΡ. Τοῦ Βιβλίου καί τῶν Πνευματικῶν δικαιωμάτων
24. ΑΠΡ. Τῆς Κατάργησης τῶν Πειραμάτων στά Ζῶα
29. ΑΠΡ. Τοῦ Χοροῦ
03. ΜΑΙ. Τῆς Ἐλευθερίας τοῦ Τύπου
09. ΜΑΙ. Τῆς Εὐρώπης
08. ΜΑΙ. Τῆς Μητέρας
15. ΜΑΙ. Τῆς Οἰκογένειας
17. ΜΑΙ. Τῶν Τηλεπικοινωνιῶν
18. ΜΑΙ. Τῶν Μουσείων
21. ΜΑΙ. Τῆς Πολιτιστικῆς Ἀνάπτυξης
31. ΜΑΙ. Κατά τοῦ καπνίσματος
05. ΙΟΥΝ. Τῆς Προστασίας τοῦ Περιβάλλοντος
12. ΙΟΥΝ. Κατά τῆς Ἐργασίας Παιδιῶν
16. ΙΟΥΝ. Τοῦ Πατέρα
17. ΙΟΥΝ. Κατά τῆς Ἐρημοποίησης καί τῆς Ξηρασίας
20. ΙΟΥΝ. Τῶν Προσφύγων
21. ΙΟΥΝ. Τῆς Μουσικῆς
26. ΙΟΥΝ. Κατά τῶν Ναρκωτικῶν
03. ΙΟΥΛ. Τῶν Ἐρωτευμένων Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν
11. ΙΟΥΛ. Τῆς Ἡμέρας τῶν Πληθυσμῶν
09. ΑΥΓ. Τῶν Αὐτοχθόνων Λαῶν τοῦ Κόσμου
12. ΑΥΓ. Τῆς Νεότητας
23. ΑΥΓ. Θύμησης τοῦ Ἐμπορίου Σκλάβων καί τῆς Ἀπαγόρευσής του
08. ΣΕΠ. Ἐξάλειψης τοῦ Ἀναλφαβητισμοῦ
16. ΣΕΠ. Προστασία τῆς Ζώνης τοῦ Ὄζοντος
20. ΣΕΠ. ῾Ημέρα χωρίς Αὐτοκίνητο
21. ΣΕΠ. Τῆς Εἰρήνης
26. ΣΕΠ. Τῆς Ναυτιλίας
27. ΣΕΠ. Τοῦ Τουρισμού
01. ΟΚΤ. Τῶν Γηρατειῶν
04. ΟΚΤ. Τῶν Ζώων
05. ΟΚΤ. Τῶν Δασκάλων
09. ΟΚΤ. Τῶν Ταχυδρομείων
11. ΟΚΤ. Τῆς Μείωσης Ζημιῶν ἀπό τίς Φυσικές Καταστροφές
16. ΟΚΤ. Τῆς Διατροφῆς
17. ΟΚΤ. Ὑπέρ τῆς ἐξάλειψης τής Φτώχιας
20. ΟΚΤ. Κατά της Ὀστεοπώρωσης
31. ΟΚΤ. Τῆς Ἀποταμίευσης
01. ΔΕΚ. Κατά τοῦ AIDS
02. ΔΕΚ. Κατά τῆς Σκλαβιάς
03. ΔΕΚ. Τῶν ἀτόμων μέ Εἰδικές Ἀνάγκες
04. ΔΕΚ. Κατά τῶν Ναρκῶν
07. ΔΕΚ. Τῆς Πολιτικῆς Ἀεροπορίας
09. ΔΕΚ. Κατά τῆς Διαφθορᾶς
10. ΔΕΚ. Τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας
11. ΔΕΚ. Τοῦ Παιδιοῦ καί τῶν Βουνῶν
18. ΔΕΚ. Τῶν Μεταναστῶν