.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Δεν φτάνει να λες: "Κύριε σώσε με..."



Δεν φτάνει να λες "Κύριε σώσε με"...πρέπει να κάνεις την υπέρβαση και να πεις: 
"Κύριε σώσε με, με κάθε κόστος, όσο κι αν μου στοιχίσει".

Να είσαι έτοιμος να χάσεις, να πονέσεις, να ζήσεις στο περιθώριο, να αναπνεύεις αφάνεια και εξευτιλισμούς, και όμως εσύ να αναπαύεσαι...όχι γιατί είσαι τρελός, αλλά γιατί είσαι θεό-τρελος.

Είσαι τρελαμένος, ερωτευμένος, με τον Θεό, με την Αγάπη Του, με την Θυσία Του, με την Απουσία και Παρουσία Του.
Ζεις γι' Αυτόν, δι' Αυτού μέσα στον κόσμο, για τον κόσμο όχι όμως με τον κόσμο.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Ετικέτες ,