.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Πίστευε και μη φοβού…»: Ένα πνευματικό τέκνο του αγίου Ευμενίου


Μη με ρωτάς και ξαναρωτάς “τι θα γίνει;”… Η μετάνοιά μας είναι ελάχιστη. Το ζητούμενο είναι η σωτηρία σ’ ένα λαό που κατάντησε πιο κάτω και από τα άλογα ζώα… 

Είναι αποίμαντος, ακατήχητος ο λαός και οι ποιμένες του θα δυσκολευθούν πολύ όταν αντικρύσουν τον «Ποιμένα των προβάτων Τον Μέγαν». Έχει σχέδιο ο Χριστός, αλλά το ζητούμενο είναι να μάθουμε να αγωνιζόμαστε φιλότιμα, να τον εμπιστευόμαστε πραγματικά, όχι να μάθουμε εκ των προτέρων το σχέδιό του, για να έχουμε ασφάλεια κοσμικού τύπου στον αγώνα μας και να αντιμετωπίζουμε με άνεση την δυσκολία, επειδή θα θεωρούμε ευτυχές εκ των προτέρων το αποτέλεσμα και επειδή θα ξέρουμε την ημερομηνία λήξεως του πειρασμού. Ο Θεός θέλει να δυναμώσει τους δικούς του. Να τους μάθει να παλεύουν κάθε μέρα φιλότιμα και ανυποχώρητα, ακριβώς γιατί θα εμπιστεύονται την πρόνοιά του και δεν θα φοβούνται τίποτα. «Ψήσιμο» κάνει ο Θεός στους δικούς του, τους ωριμάζει, οιστρηλατεί τον χαρακτήρα τους, ενεργοποιεί την πίστη τους, την αξιολογεί κιόλας, χαλυβδώνει το αγωνιστικό φρόνημά τους. Δεν θέλει γκρινιάρηδες, φοβικούς και ανασφαλείς πιστούς ο Χριστός μας. Δεν του αρέσουν τα χλιαρά νερόβραστα «φαγητά». Τα θέλει θερμά ή τα προτιμά κρύα, γιατί τα κρύα, ίσως, κάποτε, συνειδητοποιήσουν την ανοστιά που έχει η ψυχρότητά τους και αναζητήσουν φιλότιμα την ποιοτική θερμότητα… Εάν μετρήσουμε μέσα σε ολόκληρη την Αγία Γραφή ποια εντολή συναντάμε γραμμένη πιο πολλές φορές από τις άλλες, θα μας αλλάξει τον τρόπο που ζούμε και σκεφτόμαστε.

Δεν είναι ούτε η εντολή του “Μη κλέψεις” ούτε του “Μη φονεύσεις”.

Είναι το “Μη φοβού”. Μην φοβάσαι.

Και ξέρετε πόσες φορές είναι γραμμένη;

365, μια κάθε μέρα!

Ξεκίνα την μέρα σου με προσευχή και ανέθεσε την όλη, στα χέρια του δημιουργού σου και… πες: “Άντεξα σήμερα; Αύριο έχει ο Θεός”! Εκείνος γλυκύτατα μας λέει συνεχώς. “Αφού παιδί μου με θεωρείς πατέρα, δημιουργό, κυβερνήτη και Θεό σου, δεν θέλω να επενδύεις πουθενά αλλού, μόνο στη δική μου παρουσία στη ζωή σου. Εσύ θα προσπαθείς σύμφωνα με τις εντολές μου να ζεις και να κάνεις το ανθρωπίνως δυνατόν κάθε ημέρα, χωρίς ανασφάλεια και άγχος! Αυτά τα δύο, ούτε σαν λέξεις δεν μου αρέσουν. Γι΄αυτό λοιπόν, ακολούθα την βασική εντολή μου: «Πίστευε και μη φοβού…»“.