.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ά ρ π α ξ ε στήν αγκαλιά σου, την Εικόνα της Παναγίας, σάν νά είναι ζ ω ν τ α ν ή...


«Άρπαξε στην αγκαλιά σου την Εικόνα της Παναγίας σαν να είναι ζωντανή η Παναγία, σαν την μανούλα σου όταν ήσουν μικρή.

Λέγε της όλον τον πόνο σου και βρέξε την με τα δάκρυά σου τα καθαρά και θα εξαντλής παράκλησι συνεχή.

Η Παναγία είναι η μεγαλυτέρη ασφάλεια του ανθρώπου… και είναι αδύνατον ένας άνθρωπος να κάνη Ευχή και να μην ανακαλύψει την Παναγία μέσα στη ζωήν του…»

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Ετικέτες ,