ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ…
Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ ΜΕ ΦΙΜΩΤΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΝΑ «ΣΚΟΤΩΝΕΙ»… ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΌ !
.
Ἡ ἐχεμύθεια τῶν Πιστῶν σέ θέματα ἐκκλησιαστικά ἐν καιρῷ διωγμοῦ!
Ερωτώ: ανάμεσα στους πιστούς υπάρχει η εχεμύθεια; Όταν ο Απόστολος Πέτρος τούς κάνει να ησυχάσουν και τούς είπε ό,τι τούς είπε, μπορούσε κανείς να πάει από αυτούς την άλλη μέρα στο σπίτι του, στη γειτονιά, και να πει “ξέρετε, είδαμε τον Πέτρο, κτλ κτλ!!!”; Τσιμουδιά!! Τσιμουδιά!! Φερμουάρ!! Τ’ ακούτε;
Δυστυχώς, ανάμεσα στους πιστούς μας υπάρχουν επιπόλαιοι άνθρωποι, ακριτόμυθοι, αβαθείς και ανεύθυνοι, που μπορούν αυτοί, χωρίς να λογαριάσουν το βάθος των πραγμάτων, να δημιουργήσουνε πάρα πολύ κακό στην Εκκλησία!
Μαζεύονται 50 άνθρωποι και κάνουνε κρυφά κάποια Λειτουργία. Κρυφά από αρχές κι εξουσίες!! Και πάει κάποιος/-α και το λέει στη γειτονιά: “Αχ, να δεις μια ωραία Λειτουργία!!”. “Πού, πώς, τι;”.
Ξέρετε! Κρατιέται μυστικό; Κυκλοφορεί! Και μετά, άμα ξαναπάμε δεύτερη φορά εκεί, έρχονται και μας συλλαμβάνουν. Και τι κάνουμε παρακάτω; Τι κάνουμε παρακάτω; Εμένα αυτό το πρόβλημα μου ήταν πάντοτε!
Αν έλθουν δύσκολες ημέρες, πώς θα μπορούσε κανείς να ασκήσει ποιμαντικήν, όταν οι άνθρωποι έχουν αυτήν την επιπολαιότητα; Γιατί πρέπει να σας πω ότι, σε καιρό διωγμού, το θέμα αυτό, ως πρόβλημα, είναι σχεδόν αξεπέραστο. Είναι πρόβλημα. Γι’ αυτό οι πιστοί πρέπει, αγαπητοί μου, να αποκτούν μίαν εκκλησιαστική συνείδηση και μίαν υπευθυνότητα έναντι της Εκκλησίας, ώστε να μη φθάσουν να βλάψουν την Εκκλησία. Και μην ξεχνάμε ότι, στις έσχατες ημέρες, που δε θα είναι εύκολη η Θεία Λειτουργία, τι πιστεύετε; Όταν θα πάρουν τα βουνά οι Χριστιανοί, στις ημέρες Αντιχρίστου ή παραμονών Αντιχρίστου, αυτό το θέμα δε θα υπάρχει; Είναι πάρα πολύ σπουδαίο θέμα. Πάρα πολύ! Το πώς μπορείς να κάνεις μία Θεία Λειτουργία κρυφά, πώς ν’ ασκείς τα πνευματικά σου καθήκοντα κρυφά! Τότε, ο αποτέλεσμα θα είναι: εκείνοι, που δε θα είναι σοβαροί και θα είναι ακριτόμυθοι, έτοιμοι κάτι να τους φύγει από τα δόντια τους, να πουν, δηλαδή, από το έπος των δοντιών τους, όπως λέγεται, τότε θα παραχωρήσει ο Θεός (έτσι το καταλαβαίνω) να προσκυνήσουν οι άνθρωποι αυτοί τον Αντίχριστον. Θα μου πείτε “γιατί;” . Είναι πολύ απλό. Είναι πολύ απλό. Διότι θα συλληφθούν. Και τότε, επειδή έφθασαν σ’ αυτή την επιπολαιότητα, για να μην κακοποιηθούν από τις αρχές κι εξουσίες, θα αρνηθούν τον Χριστό!! Συνεπώς, θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστον. Αυτό έχουν να πάθουν εκείνου που δεν κρατάνε ένα μυστικό.
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Ἀνησυχητικόν: Ἡ κατάπτωσις τοῦ κλήρου «χτυπᾶ κόκκινο»!
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ἐτοῦτο τὸ ἐπιτυχημένο σχόλιο, γιὰ τὴν συνεχιζόμενη κατάπτωση τοῦ κλήρου καὶ ἰδιαίτερα τῶν Ἐπισκόπων:
«Τὸ ποτήρι τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕτοιμο νὰ ξεχειλίσει καὶ μεγάλοι ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν καταστροφὴ ποὺ θὰ ἐπακολουθήσει δὲν θά ’ναι μόνο ὁ ἁπλὸς πιστός, ἀλλὰ μεγάλοι ὑπεύθυνοι θὰ εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Ἱεράρχες ποὺ παίρνουν τὶς μεγάλες ἀποφάσεις, αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν δείχνουν τὸ μέγεθος τῆς σήψης ποὺ ἔχει εἰσχωρήσει στὸ σῶμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Διαβάστε τί εἶπαν κάποιοι Ἱεράρχες Ὀρθόδοξοι:
«-Μητροπολίτης Τορόντο: Μὴ προσεύχεστε μὲ τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με καὶ μὴ πηγαίνετε στὰ μοναστήρια τοῦ Ἐφραὶμ ποὺ τὸ διδάσκουν.
–Μητροπολίτης Μεσογαίας: Εἶναι νεκρὰ ἔμβρυα, ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν ἔγινε μὲ σκοπὸ νὰ μποῦν στὸ ἐμβόλιο δὲν ὑπάρχει ἠθικὸ ζήτημα.
–Μητροπολίτης Νιγηρίας: Ὅποιος πιστεύει ὅτι δὲν μεταδίδονται ἰοὶ ἀπὸ τὴ Θεία Κοινωνία εἶναι ἀναλφάβητος.
-Μητροπολίτης Ἰλίου: Τὸ κουταλάκι μιᾶς χρήσης δὲν εἶναι θέμα δογματικό.
-Μητροπολίτης Μεσσηνίας: Ὅποιος εἶναι ἀρνητὴς τοῦ ἐμβολίου εἶναι αὐτόχειρας.
-Μητροπολίτης Ἀργολίδος: Ὅποιος κοινωνάει, ἐνῷ ἐμεῖς τὸ ἀπαγορεύουμε, δουλεύει γιὰ τὸν διάβολο, τὸ ἴδιο καὶ ὅποιος ἱερέας τὸ κάνει»
Συνεχίζουμε νὰ ἐπισημαίνουμε τὴν προφητικὴ ἐπαλήθευση τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ, ὅτι «θὰ ἔρθει καιρός, ποὺ οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων». Δυστυχῶς αὐτὸς ὁ καιρὸς εἶναι οἱ τραγικὲς ἡμέρες μας!
Το τέλος της αμαρτίας
Ὦ ἀδελφοί μου, νὰ σᾶς δείξω τὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας; Ποῖον εἶνε τὸ τέλος; Γλέντα, ἄνθρωπε, διασκέδαζε, πιὲς ἀπ᾿ ὅλα τὰ ποτήρια τῆς ἁμαρτίας. Τὸ τέλος εἶνε -ὦ Θεέ μου, ἂς μὴ φθάσῃ κανείς μας στὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας, διότι ἡ ἁμαρτία δὲν εἶνε παιχνίδι-, τὸ τέλος εἶνε καταστροφή. Ἐπάνω σ᾿ ἕνα βράχο εἶνε στημένη μιὰ ἀγχόνη, μιὰ κρεμάλα.
Τὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας εἶνε τὸ τέλος τοῦ Ἰούδα. Ἔτσι καὶ ὁ Ἰούδας, κατρακυλώντας κατρακυλώντας ἔφθασε στὸ τέλος.
Ἐξαπατᾶ ὁ σατανᾶς τὸν ἄνθρωπο λέγοντας· Δὲν εἶνε τίποτα ἡ ἁμαρτία, προχώρα, προχώρα καὶ μὴ φοβᾶσαι… Κι ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνῃ τὴν ἁμαρτία καὶ ὁ σατανᾶς τὸν ὁδηγήσῃ στὴν ἄβυσσο, τότε τοῦ λέγει· Τί ἔκανες! τώρα γιὰ σένα δὲν ὑπάρχει σωτηρία, δὲν ὑπάρχει ἔλεος… Αὐτὸ εἶπε καὶ στὸν Ἰούδα, καὶ «μεταμεληθεὶς …ἀπελθὼν ἀπήγξατο» (Ματθ. 27,3-5).
Αὐτὸ εἶνε τὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας, ἡ ἀπελπισία καὶ ἡ καταστροφή.
ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ
Ὁ Χριστὸς συγχωρεῖ τ’ ἁμαρτήματά μας. Ἂν κανένα κορίτσι ἢ κανένας ἄνδρας ἢ καμμιὰ γυναίκα στὸν μάταιο καὶ ἀπατηλὸ καὶ ἀπατεῶνα αὐτὸ κόσμο γλυστρήσῃ καὶ πέσῃ, ὄχι, νὰ μὴ ἀπελπισθῇ.
Τί νὰ κάνῃ; Νὰ τρέξῃ στὸ Χριστό.
Τί νὰ κάνωμε; Σὰν τὸν ἄσωτο, σὰν τὴν πόρνη, σὰν τὸ λῃστή, νὰ πέσωμε στὰ ματωμένα πόδια τοῦ Χριστοῦ μας καὶ νὰ τοῦ ποῦμε· Χριστέ, συχώρεσέ μας.
Καὶ ἂν τὸ ποῦμε ὄχι μὲ τὰ χείλη μας, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μας, ἅμα κλαύσωμε καὶ πονέσωμε, ὅπως ἡ πόρνη, τότε ἀπὸ τὰ οὐράνια θ᾿ ἀκουστῇ μιὰ φωνή, στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας· «Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2).
Παιδί μου, παίρνω σφουγγάρι καὶ σβήνω τ᾿ ἁμαρτήματά σου. Ἀλλὰ πρόσεχε ἀπὸ ἐδῶ κ᾿ ἐμπρός, νὰ μὴν πέσῃς στὴν ἁμαρτία.
Νὰ φυλάγεσαι ἀπὸ αὐτὴν ὅπως φυλάγεσαι ἀπὸ τὸ φίδι.
Ὅπως φεύγεις ἀπὸ τὸ φίδι, ὅπως φεύγεις τὸ ἀστροπελέκι, ὅπως φεύγεις τὴ φωτιά, ὅπως φεύγεις τὴν ἀρρώστια, φεῦγε τὴν ἁμαρτία καὶ σῴζου.
Ναί, ἀδελφοί μου! Μὴν ἀπελπίζεστε. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ τὰ ἅγια χείλη τοῦ Χριστοῦ εἶπαν τὴν παραβολὴ τοῦ ἀσώτου, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐπάνω στὸ Γολγοθᾶ ἄνοιξε τὰ χέρια του ὁ Χριστὸς καὶ ἔχυσε τὸ τίμιόν του αἷμα, ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη χιλιάδες ἁμαρτωλοὶ ἐλούσθησαν καὶ λούζονται μέσα στὰ δάκρυα τῆς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως καὶ σῴζονται.
Μετὰ τὴν σταυρικὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ, δὲν ὑπάρχει πλέον ἁμαρτία καὶ ἔγκλημα ποὺ νὰ μὴ τὴ νικᾶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἀκριβῶς αὐτὴ τὴ μεγάλη ἐλπίδα καὶ παρηγοριὰ δίνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΕΙΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΑΝΑΦΩΝΟΥΝ ΟΤΙ, ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Αδελφοί Χριστιανοί,μετά τη Σύνοδο της Κρήτης (2016), χωρίς πιθανόν να το γνωρίζετε – αφού εσκεμμένα κάνεις δεν μας το λέει -ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ, ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, με έδρα τη Γενεύη (Π.Σ.Ε.), ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.
(κείμ. συν. Κρήτης,κεφ. ε΄. άρθρο. 16 επ.)
ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ για την παγκόσμια εξάπλωση του έργου του θηρίου και του υπέρ-μασονικού αυτού οργανισμού, στον οποίο συμμετέχουν μαζί με εμάς και άλλες περίπου 370 αιρέσεις με 600.000.000 μέλη από 110 χώρες με σκοπό τους να γίνουν όλοι ένα!
(κειμ. συν. Κρήτης, κεφ. ε΄. αρθ. 18. και 24.)
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ. Διανύουμε ήδη τον τρίτο κατά σειρά χρόνο,χωρίς να έχει εμφανισθεί καμία ουσιαστική αντίδραση από τους καλούμενους επισκόπους για το φθοροποιό έργο που έχει κορυφωθεί διά της αποστασίας της αυτοαποκαλουμένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», η οποία έχει αλλοιώσει και καταπατήσει επίσημα, με λόγο και με γράμμα, τα Αιώνια Όρια των Αγίων Πατέρων, Δόγματα και Παραδόσεις. Όσα υπεγράφησαν στη ληστρική αυτή σύνοδο, με αποκορύφωμα την ένταξη της Εκκλησίας της Ελλάδος, και των άλλων Τοπικών Εκκλησιών στο λεγόμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, αποτελούν τη μεγαλύτερη βλασφημία όλων των εποχών!
Το ιερότατο απόφθεγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού λέει ότι «Κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους, όποιος όμως, βλασφημήσει κατά του Αγίου Πνεύματος, δεν θα συγχωρεθεί ούτε στον παρόντα αιώνα ούτε στον μέλλοντα».
(Ματθ. ιβ΄. 31-32. βλ. και Μάρκ. γ΄. 28-30. Λουκ. ιβ΄. 10).
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, εντέλλεται προς τους Πιστούς να απομακρυνονται απο καθετί βδελυρό και μολυσμένο:
«ΕΞΕΛΘΕ ΕΞ ΑΥΤΗΣ Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ, ΙΝΑ ΜΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΤΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑIΣ ΑΥΤΗΣ, ΚΑΙ ΙΝΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ ΑΥΤΗΣ ΜΗ ΛΑΒΗΤΕ»
(Αποκαλ.ιη΄.4.)
Επίσης, στο κεφ. κα΄. της αποκάλυψης, παρ. 8. μας προειδοποιεί ότι πρώτοι στην κόλαση θα πάνε οι ΔΕΙΛΟΙ, δηλαδή αυτοί που δεν θα τολμήσουν να ομολογήσουν τον Ιησού Χριστό στα χρόνια του ιδίου του αντιχρίστου και των ανά τους αιώνες υπηρετών του:
«ΤΟΙΣ ΔΕ ΔΕΙΛΟΙΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΟΙΣ… ΕΝ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΕΝ ΠΥΡΙ ΚΑΙ ΘΕΙΩ, Ο ΕΣΤΙΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ»
(Αποκαλ. κα΄. 8)
Χριστιανοί μου, ζούμε τα έσχατα χρόνια. Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε αμέτοχοι ευθύνης όταν εφησυχάζουμε και αδιαφορούμε, την ώρα που προδίδεται η Ορθοδοξία. Ας αποδείξουμε την πίστη μας στον ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, με ομολογία έμπροσθεν των ανθρώπων χωρίς φόβο και δειλία,
α) ΔΙΑΚΟΠΤΟΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ “ΓΝΗΣΙΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ” (Γ.Ο.Χ.) ΚΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ.
β) ΔΙΑΚΟΠΤΟΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ (Π.Σ.Ε.) ΚΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ.
γ) ΖΗΤΩΝΤΑΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΥΤΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΑΥΤΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ.
Ευχόμαστε από εδώ και στο εξής, με όπλο την συνεχή επίκληση του Ονόματος του Θεού μας -ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ- να μην βρεθεί κανείς μεταξύ των Ορθοδόξων, σιωπηλός και αμέριμνος, άλλως ο κίνδυνος είναι μεγάλος δια την σωτηρία της Αιώνιας ψυχής του.
Ο “Άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός γράφει: "οί κληρικοί τών εσχάτων καιρών θα γίνουν οί χειρότεροι καί ασεβέστεροι όλων"
Ο “Άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός γράφει:"οί κληρικοί τών εσχάτων καιρών θα γίνουν οί χειρότεροι καί ασεβέστεροι όλων". ‘
Ο “Άγιος Κύριλλος λέγει:
«Θα ξεσηκωθούν επίσκοποι κατά επισκόπων καί κληρικοί κατά κληρικών»
Το μίσος καί ό ξεπεσμός τών κληρικών θα είναι Τόσο μεγάλος,
ώστε μόνον ελάχιστοι άπό τούς Ιερείς θα διατηρήσουν ακμαία τήν πίστιν των, θα τρέχωμε χιλιόμετρα νά συναντήσωμε καλό κληρικό.
«τότε σκανδαλισθήσονται Πολλοί καί αλλήλους παραδώσουσι καί μυνήσωσι άλλήλους (Ματθαίος).
‘Ο έκπεσών Εωσφόρος θά πολεμήση μέ μανία τούς ήγέτας τής έκκλησίας θά έκσπείρη ζιζάνια άπιστίας εις αύτούς ούτοι δέ θά ένδιαφέρονται μόνο διά τάς κοσμικάς προβολής..
καί θά μεταβληθουν άπό ‘Άγγελοι τού Θεου όπως τούς αποκαλεί ό ‘Ιωάννης στην Άποκάλυψη σέ πύλας του “Αδου, όπου θά περάσουν γιά νά κολασθουν.
Αύτό όμως δέν θά πρέπει νά θορυβήση τό Χριστιανό, άλλά νά τόν δυναμώση νά άναλάβη τήν σκυτάλη τής ένημέρωσης τών συνανθρώπων του γιά νά μή σφραγισθούν μέ τό χάραγμα τού Άντιχρίστου.
‘Ο Άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός γράφει:
«Κατά τάς έσχάτας ήμέρας ‘έχομεν άνάγκη άπό άποστόλους καί άπόστολοι είσαστε όλοι εσείς».
ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΕΡΗΜΩ
Συγγνώμη Θεέ μου!
Συγγνώμη Θεέ μου,
και συ Χριστιανικέ Ορθόδοξε λαέ μου
Ο τάλας εγώ:
Εκφωνούσα το «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ…» και άνοιγαν οι πύλες του Ουρανού, μα είχα κλειδώσει πρότερα τις πόρτες του Ιερού Ναού για τους πιστούς.
Ευχόμουν στα Ειρηνικά «Ὑπὲρ τοῦ ἁγίουοἴκου τούτου…» μα έβαζα κορδέλα απαγορευτική του στασιδιού εκείνου και ετούτου.
Ευχόμουν φωναχτά «Ὑπὲρ… τῶν εἰσιόντων ἐν αὐτῷ(στον Ιερό Ναό) μετάφόβου Θεοῦ», μα «σιωπηλά» διαλαλούσα μετά φόβου…Κορωνοϊού.
Στεκόμουν στην Άγια Τράπεζα μπροστά και ομού παρέστεκαν Αγγέλων τάγματα φοβερά, Χερουβείμ και Σεραφείμ… μα, για μεγάλη μου ντροπή, το φίμωτρο δεν έβγαλα στιγμή.
Στάθηκα με τα Τίμια δώρα ανερυθριάστως και ευθυτενής να μεταδώσω την όντως ΖΩΗ, μα με διέψευδε το φίμωτρο, του φόβου και του θανάτου η απειλή.
«Ἐν εἰρήνῃ…Ἔτι καὶ ἔτι,…» εκφωνούσα συνεχώς, μα στην ωραία πύλη πεταγόμουν εμμανώς, τα τεκνά του Θεού ελέγχοντας δεινώς, που δεν φορούσαν το φίμωτρο επαρκώς.
Αχ! και τα κηρύγματα από τον άμβωνα λαλούσα, πατρικώς και πατερικώς, τις Άγιες Εικόνες τις χαριτόβρυτες θύμιαζα επαναληπτικώς, τα λείψανα προσκυνούσα… από κοντά και ο φακός, μα τώρα ο δόλιος «προσκυνώ» εκ του μακρόθεν, νοερώς, με φίμωτρο μη και μιανθώ και εξ αυτών πάνυ μολυνθώ.
Χρόνια αφιέρωνα, δαψιλώς, στο κατηχητικό: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε...», «Εδραίοι και αμετακίνητοι…», «Στα χνάρια των Αγίων…», το «Εκκλησία πύλη του Ουρανού» τραγουδούσα μελωδικώς, ωραία και υπέροχα όλα αυτά, μα στο «κακό» ετούτο βγήκα και είπα: «Ναι μεν, αλλά…», «… δεν κρίνουμε παιδιά…κρυφά και μυστικά,… μη μας πάρουν μυρωδιά».
Με άνεση κήρυττα, συμμετοχή και έργο του Λαού μοναδικό η Θ. Λειτουργιά, μα πως το κατάντησα έργο νεωκόρου, ψάλτου και της δικής μου αφεντιάς;
Συνέδρια γινόντουσαν κληρικών και λαϊκών, και λέγαμε ότι θέλει κατήχηση ο λαός, μα τώρα καταλαβαίνω πως την κατήχηση την έχω ανάγκη πρώτος, ο ταλαίπωρος ο παπάς, εγώ.
Συγχώρα με Θεέ μου, ΜΕΤΡΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΟΛΙΓΟΣΤΟΣ.
Ο αναπολόγητος παπάς
π. -Παύλος Καλλίκας
(Αφιερωμένο στις ευσεβείς ψυχές που σκανδαλίζονται και ταλαιπωρούνται όλο αυτό το διάστημα από τους εντολοδόχους των Κ.Υ.Α. και των Εγκυκλίων)
Εκ του ιστολογίου...
- το συγνώμη πρωτίστως θα έπρεπε να το πει ο παπούλης για την αφωνία του και την υπακοή του στις αχαρακτήριστες αποφάσεις της εν Κολυμπαρίω ψευδοσυνόδου όπου συναινέσαι σιωπηρά και άφησε τις πόρτες της Εκκλησίας ανοικτές να μπει ο δαιμονικός άνεμος της ασεβείας και της αιρέσεως να σαρώσει τα πάντα, ώστε να φθάσει να εξευτελιστεί και ο ίδιος παριστάνοντας τον ιερέα της Ορθόδοξου Εκκλησίας του Υψίστου!
Τι να πει κανείς;
Καλή μετάνοια σε όλους μας...
Τί πρέπει νά θυμώμαστε όταν σηκώνουμε τόν Σταυρό μας...
«Υπάρχουν διάφοροι σταυροί.
Υπάρχουν σταυροί, που έχουν εξαιρετικά μεγάλο βάρος, όπως οι σταυροί των Αγίων μαρτύρων, των Οσίων και των μεγάλων Ιεραρχών.
Τέτοιοι σταυροί προορίζονται από τον Θεό για τους λίγους και εκλεκτούς Του, για τους οποίους γνωρίζει ότι είναι αρκετά ισχυροί και μπορούν να σηκώσουν και τον πιο βαρύ Σταυρό.
Για μας όμως, τους αδύναμους Χριστιανούς, που δίνουμε λίγη προσοχή στην πνευματική ζωή και είμαστε γεμάτοι πάθη και επιθυμίες της σάρκας, ο Θεός προετοίμασε πολύ πιο ελαφρούς σταυρούς.
Μας στέλνει στην οδό της ζωής μας παρά πολλές θλίψεις και μας δίνει την εντολή να υπομένουμε ταπεινά τις συκοφαντίες, τις προσβολές και τις ύβρεις από τους ανθρώπους.
Να υπομένουμε, λοιπόν, τις θλίψεις που μπορεί να προκύψουν από την αποτυχημένη οικογενειακή ζωή ή από έναν αταίριαστο γάμο. Να υπομένουμε τη ζηλοτυπία στο γάμο.
Μας δίνει την εντολή να υπομένουμε τις προσβολές και να μην αποδίδουμε προσβολή αντί προσβολής, να δείχνουμε εδώ υπομονή, επειδή αυτός είναι ο σταυρός μας.
Να τα δέχεστε και να τα υπομένετε όλα σαν σταυρό. Να σηκώσουμε τον σταυρό σημαίνει ήρεμα και με ευχαριστία να υπομένουμε όλα αυτά που μας στέλνει ο Θεός, τον πόνο και τις θλίψεις, τις ασθένειες και τις αδικίες.
Αυτό σημαίνει να βαδίζουμε αγόγγυστα την θλιμμένη οδό, με τη στενή πύλη, που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών. Σ’ αυτήν ακριβώς την οδό, πρέπει να ακολουθήσουμε τον Χριστό μας.
Πρέπει να θυσιάσουμε τα πάθη, τις επιθυμίες και τα θελήματά μας στον Θεό και στους ανθρώπους.
Και όπως ο Κύριος ανέβηκε στον φοβερό Σταυρό του Γολγοθά, έτσι και εμείς όταν σηκώνουμε τον Σταυρό μας, πρέπει να θυμόμαστε ότι ακολουθούμε την οδό της διακονίας του Θεού και των ανθρώπων και αυτή η οδός είναι η μόνη, που μας οδηγεί μέσω του Γολγοθά στην Ανάσταση.
Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας
Ἀκόμη και τυχαία να ξυπνήσεις τη νύχτα, μην ξανακοιμηθείς ἀμέσως..."
Πολὺ ὠφελεῖ νὰ σηκώνεστε τὴ νύχτα γιὰ προσευχή.
Καλύτερη εἶναι ἡ προσευχὴ τῆς νύχτας.
Εἶναι μία συνήθεια, μόλις ξυπνήσεις, νὰ πεταχτεῖς ἀμέσως ὄρθιος.
Μπορεῖ βέβαια, νὰ γυρίσεις ἀπ' τὴν ἄλλη μεριὰ καὶ νὰ σὲ πάρει ὁ ὕπνος μέχρι τὸ μεσημέρι.
Πολὺ κακό!
Γι' αυτό μόλις ξυπνήσεις, ἀμέσως νὰ σηκωθεῖς.
Νὰ διαλέγεις τὶς ὧρες τῆς νύχτας.
Μπαίνεις εὐκολώτερα στὴν προσευχή.
Αὐτὸς πού ἀγρυπνεῖ τὴ νύχτα στὴν προσευχή, τὴν ἄλλη μέρα μπορεῖ νὰ ἐργαστεῖ πιὸ καλά.
Διότι τὸν χαριτώνει ὁ Θεὸς καὶ ἀνανεώνεται ψυχικά.
Ἀντίθετα, ὅποιος δὲν ἔχει διάθεση νὰ κάνει θυσίες γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἴδιος ἀποκλείει τὸν ἑαυτὸ του ἀπ' τὴν Χάρη.
Ἀκόμη καὶ τυχαία νὰ ξυπνήσεις τὴ νύχτα, μὴν ξανακοιμηθεῖς ἀμέσως.
Εἶναι μία εὐκαιρία πού σοῦ δίνει ὁ Θεὸς νὰ προσευχηθεῖς, ὅσο μπορεῖς μὲς στὴν ἡσυχία.
Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
Ο Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντε που θα Του δώσεις
«Ο Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντε που θα Του δώσεις.
Αν δεν μπορείς να Τον θυμηθείς χίλιες φορές, εκατό φορές, πενήντα φορές την ημέρα, θυμήσουτον δέκα φορές και πες του με αγάπη: «Χριστέ μου!»
Όχι νά Τόν παρακαλέσεις γιά τήν φτώχεια σου, γιά τήν μάνα σου, γιά τήν αρρώστια σου, για τήν επιτυχία σου...
Όχι!
Νά Τόν παρακαλέσεις νά μπεί στήν καρδιά σου.
Δέν μπορείς δέκα φορές τήν ημέρα;
Πέντε φορές δεν μπορείς;
΄Αν τό νοιώσεις καί Τόν καλείς έστω δυο φορές τήν ημέρα, θά γλυκαθείς καί θά Τόν ζητάς δέκα φορές, ύστερα είκοσι φορές, καί ύστερα θά αρχίσεις νά Τόν νοιώθεις στήν καρδιά σου».
Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Κάθε λάθος δεν είναι αμαρτία…
Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να έζησε σε αυτή την γη και να μην έκανε λάθη; Που να μην έχει πέσει σε αμαρτίες; Σαφέστατα και όχι. Κι αυτό οφείλεται στο ότι είμαστε κτιστοί, φθαρτοί και τρεπτοί.
Μονάχα ο Θεός είναι έξω από την αμαρτία, είναι Άγιος και αμετάβλητος.
Εμείς οι άνθρωποι μεταβαλλόμαστε, κινούμαστε μεταξύ του καλού και του κακού, του αγαθού και πονηρού, έχουμε αρετές και πάθη, χαρίσματα και αδυναμίες. Αυτή είναι η πραγματικότητα μας, γι’ αυτό και το απροϋπόθετο της Θείας ενανθρωπίσεως, κατά τον Άγιο Μάξιμο Ομολογητή.
Διότι από μόνος του ο άνθρωπος ......δεν μπορούσε να οδηγήσει τον ίδιο του τον εαυτό και την κτίση στην ένωση με τον Θεό. Αυτό δηλαδή που έκανε ο Χριστός. 'Ενωσε το άκτιστο(Θεό) με το κτιστό(άνθρωπο κ' κτίση).
Όλοι λοιπόν στην ζωή μας, κάναμε και κάνουμε λανθασμένες κινήσεις. Εδώ όμως πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι σημαντικό. Δεν είναι όλα τα λάθη αμαρτίες. Το λάθος μέσα στην ζωή μας έχει μια εξελικτική αξία. Δηλαδή μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε.
Είναι η μουσούδα της ύπαρξης. Μυρίζουμε την ζωή, την ιχνηλατούμε, μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη και τις αστοχίες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε λάθος δεν είναι απαραίτητα και αμαρτία.
Η αμαρτία δεν είναι ηθικό μέγεθος αλλά υπαρξιακό και οντολογικό. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι όταν αμαρτάνω δεν κάνω απλά μια λάθος επιλογή, που ίσως να κοστίσει, αλλά αυτοκαταστρέφομαι και αυτοακυρώνομαι ως ον, ως ύπαρξη.
Όταν αμαρτάνω:
1. Δεν ζω συμφωνά με τις οντολογικές μου προδιαγραφές. Σύμφωνα με τον τρόπο που ο Θεός με έχει δημιουργήσει, ώστε να έχω χαρά και πληρότητα ζωής. Οι εντολές του Θεού, π.χ αγάπη, συγχώρεση, πίστη κ.ά. δεν είναι διαταγές ενός εξουσιομανούς, αλλά προτάσεις ζωής.
Οι εντολές του Θεού είναι ένα υπαρξιακό manual, το οποίο περιγράφει τον τρόπο ζωής που οδηγεί στην χαρά και την πληρότητα.
2. Όταν αμαρτάνω πληγώνω μια σχέση. Την σχέση μου με τον Θεό, τον άλλο και την κτίση.
3. Η αμαρτία έχει μέσα απόφαση, ελεύθερη επιλογή, πράξη και κίνηση. Δεν είναι όλα τα λάθη με πρόφαση και στόχο να βλάψουμε και να κάνουμε κακό.
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε λάθος δεν είναι αμαρτία, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λάθη που είναι και αμαρτίες.
Το λέω αυτό διότι πολλοί άνθρωποι ταυτίζουν ενοχικά το ανθρώπινο λάθος, που είναι συστατικό της παρούσας φάσης ζωής, με την αμαρτία ενοχοποιώντας τα πάντα στην ζωή τους.
Ας είμαστε πνευματικά και θεολογικά ρεαλιστές. Η Αγία Γραφή αναφέρει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος θα ζήσει σε αυτόν το κόσμο, στην παρούσα φάση ζωής, και δεν θα αμαρτήσει. Ακόμη και οι άγιοι έκαναν αμαρτίες. Όμως αυτό δεν μας απελπίζει, διότι ως χριστιανοί δεν πιστεύουμε στις αρετές ή την ηθική μας, αλλά το μέγα έλεος του Θεού. Διότι οι αμαρτίες, μας βυθίζουν στην κόλαση αλλά η αγάπη του Θεού μπορεί μέσα από την μετάνοια να μας βάλει στον παράδεισο.
plibyos.blogspot.com
«Εἶναι ἀνόητο νὰ ὑποστηρίζεις ὅτι εἶναι "π ρ ο α ι ρ ε τ ι κ ή" ...ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό αἱρετικούς»!
ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ
Τοῦ ἱερομονάχου π. Εὐφρόσυνου Σαβαΐτη
«Είναι ανόητο κάποιος να υποστηρίζει,
ότι το να απομακρυνθώ
από τον αιρετικό μου επίσκοπο
είναι θέμα προαιρετικό!»
«Με αφορμή το Αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας από την Β΄ προς Κορινθίους επιστολή του Απ. Παύλου και την θεία προσταγή που περιέχει: “διό εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε και ακάθαρτου μή άπτεσθε…επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού” (κεφ. στ΄ 17, ζ΄ 1), ας θυμηθούμε αγαπητοί φίλοι με πόση έμφαση σε πάμπολλες περιπτώσεις η Αγία Γραφή, μας διατάζει να φεύγουμε εντελώς την κοινωνία και τη συναναστροφή με τους “αλλοτρίους” ποιμένες, δηλ. με τους μη έχοντας ορθή πίστη, φρόνημα και πράξεις!
Είναι διαχρονική εντολή του Χριστού, των Αποστόλων και όλων των Αγίων Πατέρων! Είναι πολύ ανόητο κάποιος να υποστηρίζει, ειδικά στις μέρες μας, ότι το να απομακρυνθώαπό τον αιρετικό μου επίσκοπο δεν είναι ανάγκη, ή είναι θέμα προαιρετικό! Όχι αγαπητοί! Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε την Πίστη μας, όταν τόσο δόλια αλλοιώνεται, με τον πιο δυναμικό και κραυγαλέο τρόπο ομολογίας, διακοπής κοινωνίας και μνημοσύνου των παναιρετικών!
Εδώ δεν μιλάμε με κανόνες και ερμηνείες, αλλά εκφράζουμε απλά το χρέος υπακοής στα ίδια τα λόγια του Χριστού και όλων των Αγίων! Καθήκον επομένως επιτακτικό έχουμε, να αποφεύγουμε σαν φίδια τους μισθωτούς λυκοποιμένες σήμερα! Να καταλάβουμε, πως υπέταξαν αναίσχυντα την Ορθοδοξία στη Μασονική θρησκεία, όλοι αυτοί οι συμμορίτες Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι!
Δεν φτάνει που το έκαναν, που πούλησαν πολλοί την ψυχή τους στο διάβολο, παριστάνουν και τις αθώες περιστερές οι ψεύτες, όποτε το θελήσουν να κάνουν κάποιες ορθόδοξες θεατρικές παραστάσεις, μας κοροϊδεύουν δηλ. όλους μπροστά στα μάτια μας, με δυο λόγια εμπαίζουν Χριστό και Αγίους!
Επαναλαμβάνουμε, ας απομακρυνθούμε αδελφοί ειδικά ΤΩΡΑ,για όσους νομίζουν ότι έχουν ακόμα καιρό και χρόνια να το σκεφθούν και να πράξουν! “Ιδού νύν καιρός ευπρόσδεκτος!” Ξεκάθαρα πράγματα! Δεν κάνουμε κανένα Σχίσμα, εκείνοι έσχισαν τον άρραφο χιτώνα της αληθείας! Εμείς μένουμε στην μία, αγία, καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, μένουμε ενωμένοι σφιχτά με την μόνη αλήθεια, και την ορθή ομολογία της! Αυτό είναι η Εκκλησία ανέκαθεν, και αυτήν την αλήθεια οφείλουν να υπηρετούν οι Επίσκοποι της! Τώρα, που έγιναν προδότες βγήκαν αμέσως και εκτός αυτής!Στην Αλήθεια δεν κάνουμε εκπτώσεις ποτέ, δεν παίζουμε!».
(Ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο ἐδῶ).
Σχόλιο: Ὁ π. Εὐφρόσυνος διέκοψε τὸ μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν ἐδῶ καὶ λίγους μῆνες. Κατάλαβε ὅμως αὐτὰ ποὺ χρόνια δὲν εἶχε καταλάβει ὁ π. Θ. Ζήσης, ἀλλὰ καὶ ὁ π. Ν. Μανώλης· ὅτι δηλαδή, «είναι πολύ ανόητο κάποιος να υποστηρίζει, ειδικά στις μέρες μας, ότι το να απομακρυνθώ από τον αιρετικό μου επίσκοπο δεν είναι ανάγκη, ή είναι θέμα προαιρετικό! Όχι αγαπητοί! Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε την Πίστη μας»! Καὶ τώρα ἡ «Κατάνυξη» τοῦ π. Νικολάου ἀποδέχεται καὶ γράφει ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα, ὅταν τὰ ἔγραφαν κάποιοι ἄλλοι, τοὺς ὀνόμαζε «δαιμονισμένους», γιατὶ τάχα γράφοντάς τα, τοῦ ἐξασκοῦσαν …πίεση!
Καὶ τὸ χειρότερο, ἀρνεῖται σὲ αὐτοὺς καὶ τώρα ἀκόμα τὴν συμφιλίωση!
Ἄκρως χριστιανικὰ πράγματα!
Δώστε εντολή στο τάφο σας να γράψουν: ”Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών”
Δώστε εντολή στο τάφο σας να γράψουν:
”Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών”, όχι τα άλλα παραμύθια που γράφονται εκεί και κάτι στιχάκια που δεν έχουν μέσα νόημα πίστεως και νόημα Αναστάσεως.
Το παν γίνεται γι’ αυτήν την Αναστάση.
Η Ανάσταση είναι που μας παρηγορεί.
Είναι τόση η θλίψη στον κόσμο αυτόν, τόσο τα δάκρυα και τόσο η κακία, που αν δεν υπήρχε η Ανάσταση, δεν υπήρχε ο λόγος, ούτε ένα δευτερόλεπτο να ζήσει ο άνθρωπος εδώ.
Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος (1916 – 1982)
“Το εμβόλιο, κολλάει… κορωνοϊό”!
Δρ. Αντωνίου:
“Το εμβόλιο, κολλάει… κορωνοϊό”!
Ειναι έγκλημα κατα της ανθρωπότητας!
“Εγκλημα κατά της ανθρωπότητας, για τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών”, χαρακτηρίζει το εμβόλιο του κορωνοϊού, ο γιατρός Δημήτρης Αντωνίου, χειρουργός ογκολόγος, κάτοχος του διδακτορικού διπλώματος στην ανοσολογία και μέλος του «Βασιλικού Κολεγίου των χειρουργών της Αγγλίας».
Μιλώντας στην εκπομπή «Παρέμβαση», στο Metropolis 95,5, επεσήμανε σοβαρούς κινδύνους, για την υγεία απο το εμβόλιο και τόνισε: “Αφού βάζουμε ζωντανό ιό, θα δημιουργήσει ανοσία αλλά ταυτόχρονα μπαίνει σε κίνδυνο να σου προκαλέσει το εμβόλιο την ίδια κατάσταση που προκαλεί και ο φυσικός ιός. Διότι τους βάζεις ζωντανό ιό, πράγμα που δεν γίνεται με τα άλλα εμβόλια. Η ίδια η εθνική επιτροπή εμβολιασμών στην ιστοσελίδα της λέει ότι ο ιός του εμβολίου μπαίνει μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα και πολλαπλασιάζεται. Αυτό που κάνουν συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, για τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και δεν ξέρω τι έχουν τάξει στα κράτη μέλη”…
Kαι συμπλήρωσε: “…κυκλοφορεί ένα εμβόλιο που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ στην ιατρική ιστορία χωρίς άδεια, μια άδεια κουτσή. Τι συνέπειες έχει αυτό; Αν πάθει κάποιος κάτι, η κυβέρνηση δεν έχει καμία ευθύνη”!
Διαβάστε τη συνέντευξη του:
«Με έχουν ήδη μπλοκάρει στο facebook για 7 μέρες και μάλιστα για δεύτερη φορά ότι τάχα λέω ψέματα. Έχω υποστεί ύβρεις από στοιχεία του υποκόσμου. Η κατάρα αυτού του τόπου για τους ανθρώπους που ξεχωρίζουν, είναι, αντί να τους έχουν ως πρότυπα, να τους καθιστούν αντικείμενα φθόνου και ύβρεων.
Έχω τελειώσει το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μπήκα με εξετάσεις από τους πρώτους, πήγα στο στρατό τρία χρόνια ως αξιωματικός, πήρα την ειδικότητά μου την χειρουργική με άριστα στην ογκολογία, τελείωσα το διδακτορικό στο εργαστήριο ανοσολογίας του Παπανικολάου με άριστα. Το 1987 είναι ο αριθμός πρωτοκόλλου του διδακτορικού μου. Δε γίνεται να αμφισβητούν τα πτυχία μου. Δίνω την άδεια δημόσια να απευθυνθεί όποιος θέλει στις αρμόδιες αρχές, Επίσης έχω και πτυχίο και ανωτάτων μαθηματικών και κβαντικής φυσικής από το Όκλαντ. Δε γίνεται να αμφισβητούν. Εχω να κερδίσω μήπως τίποτα;».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο νόμο περί εμβολίων:
«Εχω μπροστά το άρθρο 51 του νόμου 4764 που εξεδόθη στις 23 Δεκεμβρίου που λέει ‘αδειοδότηση και διάθεση εμβολίων κατά του κορωνοϊού’. Το άρθρο 1 λοιπόν λέει ότι θα γίνει εμβολιασμός στην Ελλάδα μετά τη χορήγηση αδείας και κυκλοφορίας από τον ΕΜΑ, δηλαδή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Έχετε δει ποτέ νόμος να λέει ψέματα; Όχι μόνο λέει ψέματα, αλλά βάζει σε περιπέτεια την Πρόεδρο της Δημοκρατίας που έδωσε εντολή να δημοσιευτεί ο νόμος αυτός στο ΦΕΚ. Το ψέμα είναι ότι η άδεια για ο εμβόλιο δε δίνεται από τον ΕΜΑ, αλλά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Όπως και πράγματι έγινε και έχω μπροστά μου την άδεια που έδωσε η Επιτροπή και δημοσιεύτηκε στις 4//1. Αυτό που λέει ο νόμος είναι ψευδές. Προκύπτει ότι το ελληνικός κράτος με το νόμο αυτό λέει ότι ο εμβολιασμός θα γίνει με βάση μια ανύπαρκτη άδεια που δήθεν έχει εκδώσει η ΕΜΑ. Η άδεια εδόθη για το εμβολιασμό από την Κομισιόν, το ελληνικό κράτος δεν την αναφέρει και δεν την αναγνωρίζει. Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι παράνομη.
Εδώ το λέει η ίδια η επιτροπή στην ιστοσελίδα της, λέει ότι την άδεια την δίνει αυτή και όχι η ΕΜΑ. Η άδεια είναι αρμοδιότητα των κυβερνήσεων των κρατών-μελών. Η ΕΜΑ είναι σαν τον δικό μας τον ΕΟΦ, δίνει ιατρικές γνωμοδοτήσεις.
Η άδεια εξεδόθη από την Κομισιόν και η ελληνική κυβέρνηση την αγνοεί.
Την αγνοεί γιατί η άδεια της Επιτροπής είναι παράνομη και την αποσιωπά.
Στην άδεια που έχει δώσει η Επιτροπή αναφέρεται μέσα σε ένα άρθρο ενός κανονισμού και σε μια οδηγία που δίνει, ότι κάθε κράτος έχει δικαίωμα να γίνει εμβολιασμός, για λόγους έκτακτης ανάγκης με το άρθρο 14 παρ 7-8-9. Άρα κυκλοφορεί ένα εμβόλιο που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ στην ιατρική ιστορία χωρίς άδεια, μια άδεια κουτσή. Τι συνέπειες έχει αυτό; Αν πάθει κάποιος κάτι, η κυβέρνηση δεν έχει καμία ευθύνη. Επίσης λέει ο νόμος που ανέφερα προηγουμένως, ότι τα εμβόλια αυτά που δεν είναι εγκεκριμένα λόγω έκτακτης ανάγκης, πως η εταιρία έχει δικαίωμα να ζητήσει ασυλία».
Για το θέμα των εμβολίων και την επικινδυνότητά τους:
«Το εμβόλιο είναι ιός. Όσο και να θέλουν να πουν το αντίθετο, τα λένε οι ίδιοι. Ο ιός είναι ένας ζων οργανισμός, που αποτελείται από δύο χημικές ουσίες, το Rna και το κάλυμμα απ’ έξω που λέγεται πρωτεΐνη S. Μπαίνει στο αίμα και στα ανθρώπινα κύτταρα και το γενετικό του υλικό συνεργάζεται εκεί με τα εργαστήρια του ανθρώπινου κυττάρου και πολλαπλασιάζεται. Και παράγεται μέσα στα κύτταρα και της πρωτεΐνης S. Και δημιουργούνται εκατομμύρια ιοί και πάνε στα άλλα κύτταρα, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να υπάρχει κίνδυνος να πάει στην εντατική και μπορεί να πεθάνει. Αν μπουν στην ΕΜΑ γράφει μέσα πώς παράγεται αυτό το εμβόλιο. Πήραν το Rna του εμβολίου, το αντέστρεψαν και το έκαναν Dna του ιού. Μετά, το Dna του φυσικού ιού το μετάλλαξαν σε 2 σημεία, το μετέτρεψαν σε Rna του ιoύ μεταλλαγμένο και το έβαλαν στο εμβόλιο και το Rna πάει στα κύτταρα και κάνει τη δουλειά που κάνει και ο φυσικός ιός. Δηλαδή πολλαπλασιάζεται. Με την προσδοκία ο οργανισμός να αναγνωρίσει τον ιό του εμβολίου ως ξένο και να κινητοποιήσει εναντίον του τα αντισώματα και να δημιουργήσει ανοσία έτσι ώστε ο ίδιος ο εμβολιαστής αν μολυνθεί από τον φυσικό ιό να έχει έτοιμα τα αντισώματα και να τον πολεμήσει. Αυτό γίνεται σε όλους εμάς που έχουμε κολλήσει τον ιό και δεν το ξέρουμε.
Και συμπλήρωσε:
“Υπάρχει κι άλλος κίνδυνος. Αφού βάζουμε ζωντανό ιό, θα δημιουργήσει ανοσία αλλά ταυτόχρονα μπαίνει σε κίνδυνο να σου προκαλέσει το εμβόλιο την ίδια κατάσταση που προκαλεί και ο φυσικός ιός. Διότι τους βάζεις ζωντανό ιό, πράγμα που δεν γίνεται με τα άλλα εμβόλια. Η ίδια η εθνική επιτροπή εμβολιασμών στην ιστοσελίδα της λέει ότι ο ιός του εμβολίου μπαίνει μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα και πολλαπλασιάζεται. Αυτό που κάνουν συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, για τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και δεν ξέρω τι έχουν τάξει στα κράτη μέλη. Το παραμύθι ότι δεν είναι ιός να μη μου το ξαναπούν. Μιλάω με βάση τα πραγματικά στοιχεία».
Στο ερώτημα ακροατών για το αν το Rna Μπορεί να διαταράξει και το ανθρώπινο Dna απάντησε:
«Υπάρχει θεωρητική δυνατότητα, αλλά δεν έχω στοιχεία για να πω κάτι τέτοιο. Θεωρητικά υπάρχει ένα ένζυμο που μετατρέπει το Rna σε Dna. Αυτό το ένζυμο λοιπόν αν κάνει αυτή τη διαδικασία και του κάνει μεταλλάξεις μπορεί να είναι επικίνδυνο για τα σπερματοζωάρια και τα ωάρια, μελλοντικά».
Για τα υπόλοιπα εμβόλια που κυκλοφορούν σημείωσε:
«Το ρώσικο δεν κατασκευάστηκε όπως της Pfizer. Το κινέζικο δεν το ξέρω. Όταν τα εμβόλια είναι τέτοια όπως αυτό που ξέρουμε, απαιτούνται πολύχρονες περιβαλλοντικές μελέτες που δεν έχουν γίνει. Ολα τα νοσοκομεία κάνουν παρανόμως τα εμβόλια».
Για τους λοιμωξιολόγους, τέλος, υπογράμμισε:
«Δεν παραβλέπω τις ευθύνες των λοιμωξιολόγων που δεν συμπεριφέρονται ως επιστήμονες, αλλά ως δημόσιου υπάλληλοι. Ο μόνος σοβαρός από εκεί είναι ο Βατόπουλος. Από τη φάτσα ορισμένων βλέπεται τι περιεχόμενο έχουν. Δυστυχώς είναι πληρωμένοι έχουν πληρωθεί για να απαξιώνουν και να αποκαθηλώνουν τις καθαρές φωνές».
Δικογραφίες.
Πηγή:
https://amazonios.net/d-antonioy-quot-to-emvolio-kollaei-koronoio-quot-einai-egklima-kata-tis-anthropotitas/
Η ομορφιά της μετανοίας αυτής της γυναίκας, έμεινε ανεξίτηλη στήν μνήμη μου...
Το γεγονός το αφηγήθηκε μία εθελόντρια αδελφή νοσοκόμα και συνέβη στο παλαιό νοσοκομείο των Πατρών, στον “Άγιο Ανδρέα”.
Είπε:
«Περί το 1968-69 έκανα την πρακτική μου εξάσκηση στο παλαιό νοσοκομείο των Πατρών που βρισκόταν κοντά στο κάστρο. Η κατάσταση βέβαια ήταν θλιβερή από κτιριακής πλευράς , παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που λιγοστού νοσηλευτικού προσωπικού και των γιατρών.
Εμείς οι εθελόντριες βοηθούσαμε όσο μπορούσαμε τις μόνιμες αδελφές και συγχρόνως εξασκούμεθα.
Ένα απόγευμα του Δεκαπενταύγουστου , καθώς μπήκα στον θάλαμο των γυναικών (με 25-30 κρεβάτια!), είδα μία μεσόκοπη γυναίκα να πηγαίνει παραπατώντας προς το κρεβάτι της και ίσα που πρόλαβε να πέσει επάνω του ημιλιπόθυμη και κατάχλωμη.
Την πλησίασα, την σκέπασα και στεκόμουν από πάνω της κοιτώντας το χλωμό πρόσωπό της που ήταν ιδρωμένο. Την είχε περιλούσει κρύος ιδρώτας!
Φαινόταν αρχοντική και όμορφη γυναίκα. Πλησίασα στο αυτί της και την ρώτησα αν θέλει να την βοηθήσω σε κάτι. Αντί για απάντηση, άπλωσε το χέρι της και μου έβαλε με κόπο μέσα στη φούχτα μου ένα τσαλακωμένο κιτρινωπό χαρτί, χωρίς να ανοίξει τα μάτια της.
Μόνο μου ψιθύρισε:
– Σας παρακαλώ, διαβάστε το μου!
Ξεδιπλώνω το χαρτάκι και τι να δω!
Ήταν ένα κομμένο φύλλο, προφανώς από κάποια “Σύνοψη” ή “Ωρολόγιο” και επάνω ήταν τυπωμένος ο πεντηκοστός ψαλμός, ο ψαλμός της μετανοίας, το “ Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου…” !
Άρχισα χαμηλόφωνα να της τον διαβάζω κοντά στο αυτί της: “ Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου …”.
Καθώς προχωρούσα το διάβασμα, πρόσεξα με συγκίνηση πως από τα κλειστά μάτια της έτρεχαν δάκρυα, που κατρακυλούσαν κι έβρεχαν το μαξιλάρι της.
Όταν τελείωσα, άνοιξε τα μάτια της, είχε λίγο συνέλθει , και με έκπληξη είδα δυο γαλάζια παιδικά μάτια κατακάθαρα και λαμπερά να με κοιτάζουν ήρεμα και ταπεινά.
Αμέσως δε, χωρίς δυσκολία, άρχισε να μου λέει με μεγάλη συντριβή:
– Αδελφή, είμαι πολύ αμαρτωλή! Είχα κέντρο διασκεδάσεως και… καταλαβαίνετε.
Όμως μετάνοιωσα ειλικρινά. Δεν ξέρω όμως αν ο Θεός με συγχώρησε.
Τότε την ρώτησα:
– Εξομολογηθήκατε; Κοινωνήσατε;
Μου απάντησε καταφατικά.
Τότε με μια θεία παρόρμηση που είχα εκείνη τη στιγμή της είπα με όση πίστη διέθετε η νεανική μου ψυχή, αλλά και με όσα είχα διαβάσει στο ιερό Ευαγγέλιο:
– Και βέβαια σας συγχώρησε ο Χριστός!
Η άφεση σας δόθηκε μέσα στο Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Μην αμφιβάλετε για το έλεος του Θεού.
Έπρεπε να υπήρχε ο τρόπος να αποθανατιστούν οι λάμψεις της χαράς που φάνηκαν μέσα στα γαλάζια μάτια της. Χαρά, χαρά , πλημμύρα χαράς!
Συγκινήθηκα και της είπα, ενώ ακουγόταν από το εκκλησάκι του αγίου Χαραλάμπους η Παράκληση της Παναγίας:
– Κάνετε υπομονή, να γίνετε καλά και να πάτε να ψάλλετε κι εσείς στην Εκκλησία.
Μου απάντησε ήρεμα και ξεκάθαρα:
– Δεν πρόκειται να ζήσω. Το γνωρίζω.
Έχω καρκίνο σε όλη την κοιλιά. Θα πάω να ψάλω επάνω, στην Εκκλησία τ’ Ουρανού!
Το είπε τόσο ειρηνικά, σχεδόν χαρούμενα, ώστε με εξέπληξε.
Πράγματι, όταν πήγα στο νοσοκομείο την επομένη εβδομάδα, το κρεββάτι της ήταν άδειο!
Είχε τόση συντριβή και τόση μετάνοια, ώστε δεν αμφιβάλει κανείς πως θα βρήκε έλεος από Εκείνον, που θυσιάστηκε για να σώσει τον κάθε αμαρτωλό.
Η ομορφιά της μετανοίας αυτής της γυναίκας έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου..»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)