.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η φυγόκεντρος δύναμις της αμαρτίας και η κεντρομόλος δύναμις της μετανοίας



Η ζωή μας είναι γεμάτη ευκαιρίες.
Ο Θεός μας αγαπά. θυσίασε για μας το μονογενή Του Υιό.
Συμβαίνουν τέτοια περιστατικά στο βίο μας που ολοζώντανα φαίνεται, πως μας καλεί κοντά Του.
Εμείς δυστυχώς ξεφεύγουμε.
Φυγόκεντρος τάσις απομακρύνει απ΄το Θεό που είναι το κέντρο του παντός.
Η φυγόκεντρος τάσις ονομάζεται αμαρτία.
Όλοι έχουμε καεί απ΄την αμαρτία.
Έχουμε γευτεί τ αποτελέσματα της.
Εξωτερικά, μα πιο πολύ εσωτερικά, έχουμε πληγωθεί απ’ την αμαρτία.
Ας είναι όμως ευλογημένο το όνομα του Θεού!
Αν ισχυρή είναι η φυγόκεντρος δύναμις της αμαρτίας δυνατή επίσης είναι και η κεντρομόλος δύναμις που λέγεται μετάνοια.
Η μετάνοια είναι δώρο της φιλανθρωπίας του Θεού.
Πρόκειται για ευκαιριακό δώρο.
Μόνο δηλαδή, σε τούτη τη ζωή αξιοποιείται η μετάνοια και μεταβάλλεται το πικρό σε γλυκύ.
Η μετάνοια αρχίζει να ενεργοποιείται από τη στιγμή που μέσα μας γεννιέται ή "κατά Θεόν λύπη"(Β Κορ.7,10).
Η αμαρτία είναι ξένο σώμα στον άνθρωπο.
Όπως στον οργανισμό όταν ένα ξένο σώμα και μάλιστα αιχμηρό εισέρχεται, προκαλεί πόνο, έτσι και στην ψυχή.
Η ευαίσθητη ψυχή αισθάνεται τον πόνο για την αμαρτία.
Ο λόγος του Θεού τότε είναι ευεργετικός όταν οδηγεί τις ψυχές των αδελφών χριστιανών σ΄ αυτή την ευλογημένη λύπη.Στη λύπη, που γεννάει τη χαρά.
Ο απόστολος Παύλος λέει για τη διάκριση της λύπης:
Η κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εις σωτηρίαν αμεταμέλητον κατεργάζεται.
Η δε του κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται (Β Κορ. 7,10).

Αρχιμανδρίτου Δανιήλ Γ. Αεράκη