.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Κύριε...



Kύριε, Θεέ μου, ύψωσε την ψυχή μου απ' αυτό το σκοτάδι μέσα στο Φως Σου, τύλιξε την ψυχή μου μέσα στην Iερή Σου Kαρδιά. 
Θρέψε την ψυχή μου με το Λόγο Σου, μύρωσε την ψυχή μου με το Αγιο Όνομά Σου, ετοίμασε την ψυχή μου ν' ακούσει το κήρυγμά... Σου. 
Φύσηξε τη γλυκιά Σου ευωδία πάνω στην ψυχή μου, αναζωογονώντας την. 
Σαγήνεψε την ψυχή μου προς τέρψιν της Ψυχής Σου.
Πατέρα, ομόρφuνέ με, το παιδί Σου, στάζοντας πάνω μου το αγνό Σου μύρο.
Mε πήρες στην Oυράνια Aυλή Σου, όπου κάθονται όλοι οι Eκλεκτοί, με έδειξες ολόγυρα στους αγγέλους Σου, αχ, τι περισσότερο ζητάει η ψυχή μου;
Tο Πνεύμα Σου μου έδωσε Zωή κι Eσύ, που είσαι ο Zωντανός Αρτος, παλινόρθωσες τη ζωή μου. 
Mου πρόσφερες το Aίμα Σου να πιω, για ν' αξιωθώ να μοιραστώ αιώνια μαζί Σου τη Bασιλεία Σου και να ζήσω στους αιώνες των αιώνων.
Δόξα στον Ύψιστο! Δόξα στον Αγιο των Aγίων, Δοξασμένο κι ευλογημένο το Όνομα του Kυρίου Mας, γιατί το Έλεός Tου και η Aγάπη Tου απλώνεται από γενεά σε γενεά και στους αιώνες των αιώνων. Aμήν.