.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν ἐξομολογεῖται καί δέν μετανοεῖ, ἀρρωσταίνει ψυχικά



(Από το βιβλίο του Ἱερομονάχου Σάββα του Ἁγιορείτη)

Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγηση μοιάζει μ’ ἕνα πολύ καλό «σέρβις», πού κάνει ὁ ἄνθρωπος στήν ψυχή του, διά τῆς Θείας Χάριτος. Οἱ ἔξοχες ἀνθρωπολογικές καί σωτηριολογικές ἀλήθειες, πού διατύπωνε ὁ Γέροντας σχετικά μέ τό φιλανθρωπότατο αὐτό Μυστήριο, εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρες στή σύγχρονη, γεμάτη ψυχικές νόσους ἐποχή, μας...

Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἔχουν-λόγω τῆς ἀπομάκρυνσής τους ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία- περί πολλοῦ τή λεγόμενη «ψυχιατρική»1 καί τούς «λεγόμενους ψυχιάτρους»2. 
Γι’ αὐτό καί καταφεύγουν σ’ αὐτούς ἀντί νά πᾶνε στό ἀληθινό καί μόνο Ψυχ-Ἰατρεῖο πού εἶναι ἡ Ἁγία Μας ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τό Ταμεῖο τῆς Θείας Χάρης. Ὑποφέρουν πολύ ἀπό ποικίλα ψυχικά νοσήματα καί μάλιστα ἀπό κατάθλιψη, διότι δέν ἐξομολογοῦνται, δέν μετανοοῦν, δέν ἔχουν Θεο-πεποίθηση, ἀλλά πολλή αὐτο-πεποίθηση, δηλ. πολύ ἐγωισμό.
Ὁ Γέροντας ἔλεγε ἀπερίφραστα ὅτι αἰτία τῆς κατάθλιψης εἶναι ὁ ἐγωισμός καί θεραπεία της ἡ ταπείνωση3.
Ἡ πραγματική αἰτία τῶν ποικίλων «ψυχολογικῶν» προβλημάτων εἶναι οἱ διάφοροι δαίμονες. Οἱ ψυχολόγοι καί οἱ ψυχίατροι, ἐπειδή δέ θέλουν νά μιλήσουν γιά τό διάβολο, χρησιμοποιοῦν ἄλλες λέξεις: ψύχωση, νεύρωση, ἀνασφάλεια, στρές, ἄγχος, κατάθλιψη, μειωμένη αὐτοεκτίμηση, φοβία, ἔλλειψη αὐτοπεποίθησης κ.λ.π.4.

Ἄν κανείς ἀρκεσθεῖ σ’ αὐτά καί δέν μετανοήσει-ταπεινωθεῖ-ἐκκλησιαστικοποιηθεῖ δέν εἶναι δυνατόν νά θεραπευτεῖ πραγματικά ἀπό τά διάφορα ψυχολογικά του προβλήματα.

Ἡ χαρούμενη ὑπακοή καί ἡ γνήσια μετάνοια ὁδηγοῦν στήν ἀληθινή ταπείνωση, ἡ ὁποία καί θεραπεύει τόν ἄνθρωπο.

Περιγράφοντας, ὁ π. Πορφύριος, τή ζωή του στά Καυσοκαλύβια ἔλεγε ὅτι οἱ Γέροντές του, ποτέ δέν τοῦ εἶπαν «μπράβο», οὔτε ὁ ἴδιος τό ζήτησε ποτέ. Στόν ἔπαινο δέν εἶχε συνηθίσει. Οὔτε στό σπίτι του τόν ἐπαινοῦσαν. Αὐτή ἡ ταπείνωση, ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος, τόν ὠφέλησε πολύ.
Ἔζησε μέ τρόπο ἀφανή. Ἦταν βέβαιος ὅτι δέν ἔχει κανείς τίποτε νά πάρει ἀπό αὐτόν. Πίστευε ὅτι ὁ ἴδιος δέν ἔχει τίποτα. Ἀντίθετα ἔλεγε, ὁ Χριστός μόνον ἔχει τό πᾶν.

Γέροντος Πορφυρίου

1 Ὁ ὅρος εἶναι ἀτυχής ἀφοῦ δέν θεραπεύει τήν ψυχή ἀλλά τό νευρικό σύστημα, κεντρικό καί περιφερικό. 
Ἤδη στό ἐξωτερικό, ὁ ὅρος ἀντικαθίσταται μέ τόν ὅρο: «Science of Mental Diseases».
2Συνομιλία γιά τήν κατάθλιψη, σελ. 18.
3 Ὅ.π.
4 Ὅ.π.


Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.
Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου).