.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Περί απογνώσεως


«Αν συμβεί να πέσουμε, καλό είναι να μην απελπιζόμαστε καί αποξενωνόμαστε από τη φιλανθρωπία του Κυρίου. Γιατί μπο­ρεί καί θέλει να δείξει έλεος στην ασθένεια μας. Μόνο να μη φεύγουμε από Αυτόν, καί να μην αποκάμουμε. Ούτε να βιαζόμαστε, ούτε να λυγί­ζουμε, αλλά διαρκώς να βάζουμε αρχή. Έπεσες; Σήκω. Καί πάλι έπεσες; Σήκω πά­λι. Μόνο τον γιατρό να μην αφήσεις, καί κα­ταδικαστείς χειρότερα από τον αΰτόχειρα λόγω της άπογνώσεως. Μείνε κοντά Του καί Αυτός θα δείξει έλεος, είτε με την επιστροφή σου, είτε δια μέσου πειρασμών, είτε με άλλο τρό­πο της πρόνοιας Του, χωρίς να το γνωρίζεις».

ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Ετικέτες ,