Εἶναι γεγονός ὅτι μερικοί χριστιανοί, ἀκόμα καί καλλιεργημένοι, ὅταν καλέσει ὁ Θεός κοντά Του κάποιο ἀγαπημένο τους πρόσωπο, θρηνοῦν ἄμετρα καί ξεστομίζουν τά “γιατί” τῆς ὀλιγοπιστίας.
Ἔτσι καί μιά Ἑλληνίδα ξενητεμένη στήν Αὐστραλία, εὐσεβής, παρ᾿ ὅλο πού δέν γνώριζε πολλά πράγματα γιά τή ζωή τῆς πίστεως, βρέθηκε στή δύσκολη θέση τῆς μητέρας πού πεθαίνει τό παιδί της (ἀγοράκι τεσσάρων ἐτῶν).
Τό εἶχαν μεταφέρει στό μεγάλο νοσοκομεῖο τῆς Αὐστραλίας “Βασίλισσα Βικτωρία” κι ἐκεῖ τό ξενυχτοῦσαν μέ βαρδιές πότε ἐκείνη καί πότε ὁ σύζυγός της.
Μία νύχτα, περασμένα μεσάνυχτα, καθώς ξαγρυπνοῦσε κοντά στό ἄρρωστο ἀγοράκι, ἔκλαιγε καί συνεχῶς ἔλεγε:
Γιατί, Θεέ μου, δέν παίρνεις ἐμένα καί παίρνεις τό παιδάκι μου;
Γιά μιά στιγμή ἄκουσε ἕνα θόρυβο δίπλα στό κρεβάτι τοῦ παιδιοῦ. Ἀνησύχησε καί γύρισε νά κοιτάξει μήπως κι ἔπεσε τό παιδί. Τότε ἀντίκρυσε κατάπληκτη ἕναν Ἅγιο φωτεινό, γλυκύτατο, ὁ ὁποῖος τήν κοιτοῦσε μέ συμπάθεια καί τῆςεἶπε:
Εἶμαι ὁ Αὐγουστίνος. Στόν Θεό δέν λέμε “γιατί”, ἀλλά “γενηθήτω τό θέλημά Σου”!
Αὐτό εἶπε καί ἔγινε ἄφαντος!
Μετά ἀπ᾿ αὐτό μιά ἀνεξήγητη χαρά πλημμύρισε τήν ψυχή της. Δέν εἶπε ὅμως στίς νοσοκόμες τίποτα, γιατί αὐτές ἦταν ἑτερόδοξες καί δέν θά πίστευαν. Ὅταν τό πρωί ἦρθε ὁ σύζυγός της, τήν προέτρεψε νά πάει νά κοιμηθεῖ. Ἐκείνη ἀρνήθηκε καί τόν ρώτησε ἄν εἶχαν ἀνοίξει τά ἑλληνικά μαγαζιά καί μάλιστα τό Ὀρθόδοξο θρησκευτικό βιβλιοπωλεῖο. Ἐκεῖνος ἀπόρησε καί τήν ρώτησε τί συνέβαινε. Τόν ἐνημέρωσε καί σέ λίγο βρισκόταν στό βιβλίοπωλεῖο, ὅπου ρώτησε ἄν ὑπάρχει ἅγιος Αὐγουστίνος.
- Καί βέβαια ὑπάρχει, τῆς εἶπε ὁ Ἕλληνας βιβλιοπώλης καί τῆς ἔδωσε ἕνα βιβλίο μέ τή βιογραφία του.
(Τό ἐρώτημα εἶναι γιατί ὁ Θεός ἔστειλε τόν ἅγιο Αὐγουστίνο νά συμβουλεύσει τή χριστιανή αὐτή μητέρα νά μή λέει τό ὀλιγόπιστο “γιατί”;
Ἄν διαβάσει κανείς τή ζωή του, θά δεῖ ὅτι ὁ ἅγιος Αὐγουστίνος ἦταν ὁ Ἅγιος πού πρίν νά πιστέψει στόν Χριστό, βασανίστηκε πολύ ἀπό τά διάφορα “γιατί”, πού τοῦ ὑπέβαλε ἡ ἀνθρώπινη λογική του.
Μέχρι πού εἶδε σέ μιά ἀκρογιαλιά ἕνα μικρό παιδάκι νά προσπαθεῖ νά μεταφέρει μέ τό κουβαδάκι του ὁλόκληρη τήν θάλασσα σ᾿ ἕνα μικρό λακουβάκι πού εἶχε σκάψει στήν ἄμμο.
Ὁ Ἅγιος χαμογέλασε ὅταν τό εἶδε καί τοῦ εἶπε:
Ἔ, τί κάνεις ἐκεῖ, μικρέ;
Θέλω νά βάλω τή θάλασσα στό λακουβάκι μου, τοῦ ἀπάντησε.
Μά πῶς εἶναι δυνατόν, μικρέ μου, νά βάλεις ὅλη τήν ἀπέραντη θάλασσα σ᾿ αὐτό τό λακουβάκι;
Τότε τοῦ ἀπάντησε ὁ φαινομενικά “μικρός”:
Καί σύ δέν κάνεις τό ἴδιο; Θέλεις τήν ἄπειρη σοφία τοῦ Θεοῦ νά τήν βάλεις στό μικρό ἀνθρώπινο μυαλουδάκι σου;
Μετά ἀπ᾿ αὐτό ἐξαφανίστηκε. Ἦταν ἄγγελος Κυρίου, ἀπεσταλμένος ἀπό τόν Κύριό μας ἐξ αἰτίας τῶν θερμῶν προσευχῶν τῆς μητέρας του.
Τότε ὁ Ἅγιος συνῆλθε καί βάζοντας στήν ἄκρη τήν στενή ἀνθρώπινη λογική, πίστεψε στόν Θεό καί ἔπραξε μέ τόση συνέπεια τό ἅγιο θελημά Του, ὥστε ἔφθασε νά γίνει ἕνας ἅγιος ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.)
Μετά τό γεγονός αὐτό ἡ χριστιανή αὐτή μητέρα ἔδειξε θαυμαστή πίστη καί ὑπομονή ὅταν ἔφυγε τό παιδάκι της καί τήν ἀξίωσε ὁ Θεός νά γίνει καί πρεσβυτέρα, ὅταν ἀργότερα ὁ σύζυγός της χειροτονήθηκε ἱερέας.
Στόν Θεό ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν!
Ἀπό το βιβλίο: “Νεώτερα θαύματα τῆς Παναγίας στη Βαρνάκοβα
και Ἱστορίες γιά την Αἰωνιότητα”
Ἐκδόσις Ἱ.Μ. Παναγίας Βαρνάκοβας
Δορίδα 2007