.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἀπὸ τὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μπραντσιανίνωφ



...Εἶναι πολὺ ὠφέλιμο γιὰ τὸν ἐργάτη τῆς προσευχῆς
νὰ ἔχει στὸ δωμάτιό του Εἰκόνες, καὶ μάλιστα ἀρκετὰ
μεγάλες, τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Θεοτόκου.
Κάθε τόσο μποροῦμε νὰ προσευχόμαστε ἀτενίζοντας
τὶς Εἰκόνες αὐτὲς σὰν νὰ εἶναι μπροστά μας ὁ ἴδιος
ὁ Χριστὸς καὶ ἡ ἴδια ἡ Παναγία Μητέρα Του.


Ἔτσι μποροῦμε νὰ ἐθιστοῦμε στὴν αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ...
Ὅταν ἡ αἴσθηση αὐτὴ γίνει διαρκής, θὰ παραμένουμε στὸ φόβο τοῦ Θεοῦ,
νοιώθοντας πάντα ἀπὸ πάνω μας τὸ βλέμμα Του.
Κι αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια: Δὲν παύουμε ποτὲ νὰ βρισκόμαστε
μπροστὰ στὸν Θεό, ἀφοῦ Αὐτὸς εἶναι "πανταχοῦ παρὼν"
καὶ τὰ βλέπει ὅλα παντοῦ...


http://agiografikesmeletes.blogspot.gr