.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Τοῖς ἐρημικοῖς ἄπαυστος ὁ θεῖος πόθος ἐγγίνεται, κόσμου οὐσι τοῦ ματαίου ἐκτός»

(Δεύτερος αναβαθμός του Α΄Ήχου)

… Προχωρώντας στην ανάλυση του εν λόγω αναβαθμού ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης κάνει μια στροφή προς όλους εμάς, τους χριστιανούς που ζούμε μέσα στον κόσμο και αγωνιζόμαστε το κατά δύναμιν, και μας λέγει ότι πρέπει όλοι μας να βρίσκουμε χρόνο και τόπο. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύκτας, ώστε μέσα στο «ταμείον» μας, σαν να είναι έρημος τόπος και μικρό ησυχαστήριο, να επικοινωνούμε με θέρμη και αγάπη προς τον Κύριό μας και Σωτήρα Χριστό «εν ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών τω Κυρίω».

Και συνεχίζει ο Άγιος: Οι οικογενειακές μέριμνες, οι επαγγελματικές φουρτούνες, η κακία του κόσμου και ο πόλεμος του διαβόλου πρέπει να μεγαλώνουν την προθυμία μας για νυκτερινό πνευματικό αγώνα, ώστε η αγάπη μας για τον Θεό διαρκώς ν’ αυξάνη.
Κι αν κάθε μέρα στο κρυφό αυτό ταμείο της προσευχής μας προσθέτουμε:
• πόθο στον πόθο,
• αγώνα στον αγώνα,
• αγάπη στην αγάπη,
• υπομονή στην υπομονή,
• βία στη βία, γρήγορα θα πυρποληθούμε «κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού» από θεϊκό έρωτα, ανάλογα με την πίστι και την προσπάθειά μας.

Για να έχουμε όμως δροσοσταλίδες από ουράνιες θεϊκές απολαύσεις στις νυκτερινές μας μικρές προσευχές και αγρυπνίες, είναι απαραίτητο, κατά τον άγιο Νικόδημο, να τηρούμε πέντε πράγματα.
• Πρώτο: να μελετάμε τον νόμο του Θεού και να τηρούμε τις ευαγγελικές Του εντολές.
• Δεύτερο: Να κάνουμε σκληρό αγώνα εναντίον των παθών, για να καλυτερεύσουμε και εξευγενίσουμε τον χαρακτήρα μας.
• Τρίτο: Να καλλιεργούμε το ταπεινό φρόνημα, δια μέσου του οποίου θα εξουδετερώνουμε τις καθημερινές καλοστημένες παγίδες των πονηρών πνευμάτων.
• Τέταρτο: Να αγαπάμε, να μακροθυμούμε, να συγχωρούμε, να ειρηνεύουμε, να υπομένουμε, να μην κατακρίνουμε κανέναν άνθρωπο και για τίποτα, και να εξασκούμε την φιλανθρωπία.
• Και πέμπτο: Να συμμετέχουμε στα δύο βασικά μυστήρια της σωτηρίας μας, που είναι η ιερά Εξομολόγησις και η Θεία Ευχαριστία.


Από το βιβλίο: «Οι Αναβαθμοί στην εν Χριστώ πορεία»
πρωτ.Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Πειραιάς 2011 Εκδόσεις Ιερού Ησυχαστηρίου
«ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»
ΣΕΡΓΟΥΛΑ ΔΩΡΙΔΟΣ 2011.
Ετικέτες , ,