.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Σ Χ Ι Σ Μ Α Τ Ο - Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο Ι



Τό 1718 οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες τής Ανατολής έγραφαν,
"Εάν γάρ τοις Θείοις δόγμασιν ουδαμού χώραν έχει ποτέ η οικονομία ή συγκατάβασις·
ταύτα γάρ απαρασάλευτα είσι, καί υπό πάντων Ορθοδόξων ως απαράβατα έν πάση ευλάβεια διαφυλλάτονται· καί ο μικρόν τι τούτον παραβαίνων, ώς σ χ ι σ μ α τ ι κ ό ς καί α ι ρ ε τ ι κ ό ς κατακρίνεται καί αναθεματίζεται καί α κ ο ι ν ώ ν η τ ο ς παρά πάσι λογίζεται ".

Η Συνοδική πράξις τού 1828 λέγει, 
"Επί τών δογματικών καί όσα οί ιεροί Κανόνες διακελεύονται, περί εκείνων, ούτε φρονήσαι τι εναντίον όλως ημίν δυνατόν, ούτε προσθήκην ή αφαίρεσιν μέχρι καί τής κεραίας αυτής διαπράξαι θεμιτόν".

Ο μέν Άγιος Δάμασος αναφέρει, 
"Ει τίς δοκούντων, τοις Θεοφόροις Πατράσι σαλεύοι τι, ουκ έτι τούτο οικονομία κλητέων, αλλά παράβασιν καί προδοσίαν δόγματος καί περί τό Θείον ασέβειαν",

ο δέ Άγιος Νικόδημος γράφει, 
" Καί έν τή καθ' ημάς γάρ Ιεραρχία, τού Ιερέως καί Ιεράρχου ατακτούντος καί κακώς φρονούντων, καί διάκονος καί Μοναχός ετακτούντες καί ορθώς φρονούντες δύνανται νουθετήσαι καί ευτακτήσαι αυτούς, καθώς τά παραδείγματα εισί πάμπολλα ".

Τί σημασία μπορεί νά έχει γιά τόν Χριστιανό στό θέμα τής Ορθής καί Σωτήριας Ομολογίας τής Πίστεως του, η στάση καί η αυθαίρετη γνώμη κάποιων "πνευματικών", "Θεολόγων", "μοναχών", ενώπιον αποφάσεων Οικουμενικών Συνόδων, Ιερών Κανόνων καί αναρίθμητων διδαγμάτων Αγίων Θεοφόρων Πατέρων; 

Η Εκκλησία δέν είναι "ξέφραγο αμπέλι, μπάτε χίλιοι, σκύλοι, αλέστε", το Σώμα του Χριστού δέν είναι ιδιοκτησία κανενός, έχει Θείους Νόμους καί Κανόνες καί οποίος δέν θέλει νά είναι
σ χ ι σ μ α τ ό - α ι ρ ε τ ι κ ό ς πρέπει έως αίματος απαρασάλευτα νά τούς τηρήσει. 

Εάν πάλι δέν θέλει νά τούς τηρήσει, διότι καθώς μάς διαβεβαιώνει καί ο Μακαριστός Επίσκοπος Ηλίας Μηνιάτης ότι,
"ο άνθρωπος έχει την ελευθερία ότι δέν θέλει νά κάνει, νά μην μπορεί κανείς νά τόν εξαναγκάσει νά τό κάνει",
τότε ουδείς Ορθόδοξος νά ακολουθήσει αυτόν καί τούς λόγους του, διότι τότε θά γίνει έν γνώση του συνένοχος καί συνυπεύθυνος τούτου τού καταντήματος τής προδοσίας τής Πίστεως πού συντελείται, αλλά αντιθέτως νά τον απαρνηθεί καί νά ακολουθήσει τούς Θεόπνευστους Αγίους τής Εκκλησίας καί τούς λόγους τους, οί οποίοι κατηγορηματικά φωνάζουν, 
" Πάς ο λέγων παρά τά διατεταγμένα κάν νηστεύη, κάν παρθενεύη, κάν προφητεύη, κάν σημεία ποιή, λύκος σοι φαινέσθω έν προβάτου δορά φθοράν προβάτων κατεργαζόμενος ". καί πάλι
" Αιρετικός εστιν ο ποιμήν; λύκος εστίν· φυγείν εξ αυτού καί αποπηδάν δεήσει, μηδέ απατηθήναι προσελθείν καν ήμερον περισαίειν δοκεί· φύγε τήν κοινωνίαν αυτού καί τήν πρός αυτόν ομιλίαν, ώς ιον όφεως ". 

Ο Μέγας Πατήρ τής ευσεβείας, ο Άγιος Αθανάσιος σύμφωνα μέ τά παραπάνω διαβεβαιώνει, 
" Βαδίζοντας τήν απλανή καί ζωηφόρον οδόν, οφθαλμόν μέν εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μή τόν αισθητόν αλλά τόν νοητόν.
Οίον εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί τής Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αυτούς εκβάλλεσθαι.

Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός