Προχθές γράψαμε την άποψη μας (εδώ) για την εξαγγελθείσα αντι-οικουμενιστική ημερίδα στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Αποτελεί μια δημόσια αποκήρυξη του οικουμενισμού και της ψευδο(Συνόδου) της Κρήτης και προάσπισης της αποτείχισης (=διακοπής μνημόνευσης).
Συνεπώς είναι αυτονόητο ότι ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ.
Μια (πρώτη) ένσταση - Κριτική
Διαβάσαμε την κριτική του κ. Παναγιώτη Σημάτη (γνωστού σοβαρού αποτειχισμένου θεολόγου). Την παραθέτουμε ολόκληρη στο τέλος του σχολίου μας.
Σε όσα γράφει ο κ. Σημάτης έχει απόλυτο δίκιο. Πράγματι εδώ και αρκετό καιρό, στη Λάρισα, είχε συμφωνηθεί να διοργανωθεί μια πανελλαδική εκδήλωση αποτειχισμένων (όσων δηλαδή έχουν διακόψει την μνημόνευση).
Οι πρόσφατες εξελίξεις με τις διακοπές μνημόνευσης (=αποτειχίσεις) π. Θεοδώρου Ζήση και π. Νικολάου Μανώλη τροποποίησαν όπως φαίνεται την λίστα των ομιλητών και διοργανωτών (χωρίς όμως να ρωτηθούν και να συμφωνήσουν προηγουμένως όλοι όσοι συμμετείχαν στην συνάντηση της Λάρισας και κυρίως αυτοί που έχουν αποτειχιστεί εδώ και χρόνια, κάτι που εύλογα τους στεναχώρησε).
Καταντήσαμε έθνος γραικύλων και αντίστοιχα, Χριστιανοί της "πολυθρόνας"
Διαπιστώνουμε όλοι πλέον, ότι από ένα περήφανο έθνος, καταντήσαμε "γραικύλοι".
Αντίστοιχα ο χώρος της εκκλησίας, αντί να παράγει "μάρτυρες" και "ομολογητές",
σήμερα παράγει οσφυκάμπτες (ενίοτε και ομοφυλόφιλους αρχιμανδρίτες και δεσποτάδες, εκεί καταντήσαμε ..).
Ποιος λοιπόν να αποτειχιστεί και πως να τολμήσει να το κάνει σωστά ο πιστός λαός,
όταν όλοι σχεδόν αναζητούν απεγνωσμένα προφάσεις για να μην "ματώσουν";
Επιπλέον, οι ποινές ακοινωνησίας που επέβαλαν κάποιοι δεσποτάδες- είναι λογικό να αιφνιδιάζουν και να προκαλούν σύγχυση στον τρόπο αντίδρασης.
Η -κάποτε- εκκλησία των "κατακομβών" έχει μετατραπεί σεεκκλησία των ..."ομιλιών" και των "εκδηλώσεων"!
Παρακολουθώντας μια ομιλία ή διαβάζοντας ένα άρθρο, ο πιστός αισθάνεται ότι έχει ολοκληρώσει την αποστολή του απέναντι στην αίρεση!
Και συνεχίζει κανονικά την κοινωνία με τους οικουμενιστές στις εκκλησίες τους, σαν να μην συμβαίνει τίποτε.
Οι Άγιοι Πατέρες όμως δεν πήγαιναν να λειτουργηθούν με τους αιρετικούς δεσποτάδες και πατριάρχες τους. Ούτε "λειτουργούνταν" σε ναούς όπου μνημονεύονταν οι αιρετικοί.
Η διακοπή μνημόνευσης εφαρμοζόταν στην πράξη.
Όσο για τον κίνδυνο "σχίσματος" που επικαλούνται κάποιοι "συνετοί", "Σχίσμα" δημιουργούν όσοι ακολουθούν τους αιρετικούς και συνεχίζουν να συμπορεύονται μαζί τους.
Γιατί ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ την εκδήλωση:
Επαναλαμβάνουμε - το γράψαμε και στο προηγούμενο σχόλιο μας εδώ:
Για λόγους ενότητας του αγώνα ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ την εκδήλωση.
Διαφωνούμε με κάποιες επιλογές ομιλητών -και είναι ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ που δεν συμμετέχει ως ομιλητής κανείς από όσους είχαν αποτειχιστεί παλαιότερα, από όσους εδώ και χρόνια είχαν μελετήσει, γράψει και αναδείξει το θέμα της διακοπής μνημόνευσης.
Παρ' όλα αυτά θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι ομιλητές θα σταθούν στο ύψος της αποστολής τους και θα ομολογήσουν με απόλυτη ακρίβεια την Ορθόδοξη αλήθεια, την πατερική διδασκαλία:
ότι η διακοπή μνημόνευσης πρέπει να συνοδεύεται από διακοπή κοινωνίας με όσους συνεχίζουν να μνημονεύουν τους αιρετικούς.
Αν το ποίμνιο είναι ακατήχητο, οφείλουν να το κατηχήσουν και η ημερίδα αυτό έχει ως σκοπό και στόχο.
Διαφορετικά, από την πολύ "οικονομία", δεν θα έχει πλέον καμία γεύση το "κρασί" και δεν θα έχει πλέον νόημα να έρχεται σε μας ο πιστός για να "ξεδιψάσει".
Μην ξεχνάμε ότι η "οικονομία" μας έκανε να αποδεχόμαστε ένα σωρό οικουμενιστικές αλλοιώσεις ("ορθόδοξες" θείες λειτουργίες σε αιρετικούς ναούς στο εξωτερικό, παρουσία αιρετικών μέσα σε ορθόδοξες θείες λειτουργίες , αντίδωρο σε αιρετικούς ακόμη και σε μονές του Αγίο Όρους, χρίσμα αντί για βάπτισμα αιρετικών κλπ).
Μην ξεχνάτε ακόμη ότι πλέον καταγράφονται αποτειχίσεις ακόμη και στο πάτριο ημερολόγιο, ακριβώς γιατί πέρασαν τα δύσκολα χρόνια των διωγμών, και οι νέες γενιές "παλαιοημερολογητών", λαϊκών και δεσποτάδων, ανατράφηκαν κι αυτοί με το "δεν πειράζει" ή το "κατ' οικονομίαν".
Μια δεύτερη ένσταση για την εκδήλωση, λάβαμε μόλις χθες βράδυ (παραθέτουμε απόσπασμα, ολόκληρο το κείμενο στο τέλος):
"Καταδίκη του οικουμενισμού και της συνόδου της Κρήτης."
Μόνο γι'αυτό θα συγκεντρωθούμε , αδελφοί;
Τον οικουμενισμό και την σύνοδο, καταδίκασαν ήδη όσοι προέβησαν σε αποτείχιση (κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοί).
Από κεί και πέρα,τί;
Ποιά θα είναι η στάση μας ως προς την αντιμετώπιση αυτής της αιρέσεως;
Παρατηρούνται διαφορετικές τοποθετήσεις και αυτό είναι που θα έπρεπε να μας απασχολεί αυτήν την στιγμή.
Συμφωνούμε, πρώτ' απ' όλα, προς το υποχρεωτικό του 15ου κανόνος της πρωτοδευτέρας συνόδου περί διακοπής μνημονεύσεως επισκόπου κηρύσσοντος αίρεση στην Εκκλησία;
Γιατί αυτή η πνευματική κοινωνία αναφέρεται μόνο στους κληρικούς σε σχέση με τους επισκόπους και στους επισκόπους σε σχέση με τον οικουμενικό πατριάρχη;
O λαός δεν κοινωνεί με τους ιερείς;
Δεν μολύνεται;
Σε ποιούς αναφέρεται ο Μ. Αθανάσιος λέγοντας "Βαδίζοντες την απλανή και ζωηφόρον οδό, οφθαλμόν μη εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μη τον αισθητόν αλλά τον νοητόν.
Οίον εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται και σκανδαλίζωσι τον λαό, χρή αυτούς εκβάλλεσθαι.
Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ'αυτών εμβληθήναι ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέενα του πυρός".
(…)
Ο Άγιος Ιγνάτιος, γιατί διδάσκει την απαμάκρυνση από κάθε ποιμένα ο οποίος νοθεύει την πίστη ακόμη κι άν είναι ασκητής κι άν κάνει θαύματα;
(…)
Ο λαός σε καιρό αιρέσεων, έκανε πράξη την αποτείχιση, εγκαταλείποντας τους ναούς ως “ασεβείας διδασκαλεία" και προσευχόμενος στις ερημιές, στην ύπαιθρο, κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Το αποδεκατισμένο, ασύντακτο και ανεπίσκοπο ποίμνιο ήταν ο υπερασπιστής της πίστεως με υποστηριχτές τους Αγίους μας.
Η ευθύνη της αποχής από κάθε εκκλησιαστική κοινωνία βαρύνει τον κάθε ορθόδοξο.
Αυτή είναι η κατεύθυνση της Εκκλησίας μας σύμφωνα με τους κανόνες και τους πατέρες.
Η πολλή οικονομία περιπλέκει την κατάσταση. (...) Άλλα διδάσκουν οι πατέρες κι άλλα θα εφαρμόζουμε δια οικονομία;
(...)Ξεκινήσαμε ίσως τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής μας, εγκαταλείποντας συνήθειες μιας ολόκληρης ζωής, αποκομμένοι από φίλους, αντιμέτωποι ακόμη και με την ίδια την οικογένειά μας.
Στόχος μας η σωτηρία των ψυχών μας μέσω της ορθοδόξου πίστεως.
Συμβιβασμοί δεν χωρούν.
Φύγαμε από ένα χώρο γεμάτο συμβιβασμούς.
Τώρα το βλέμμα μας πρέπει να είναι στον Θεό και ευθεία η οδός προς Αυτόν.
Ευθεία και στενή.
Η επιλογή είναι δική μας όπως και η ευθύνη.
Η δική σας ευθύνη μεγαλύτερη γιατί οδηγείτε ψυχές. "
Επίλογος:
Παρά τις παραλείψεις και τις επισημάνσεις που και εμείς υιοθετούμε, και ελπίζουμε να λάβουν υπόψη τους οι διοργανωτές, θεωρούμε ότι πρέπει ΟΛΟΙ να παραστούμε και να στηρίξουμε με κάθε τρόπο την συγκεκριμένη σύναξη.
Ελάχιστη σημασία έχει ποιος θα προβληθεί ως ομιλητής.
Θα είναι σίγουρα ένα πρώτο μαζικό βήμα αντίδρασης και ένα ηχηρό χαστούκι στην λαίλαπα των οικουμενιστών και της Νέας Τάξης.
Γι αυτό σε λίγες ημέρες θα διακόψουμε την προβολή νέων αναρτήσεων για να προβάλλεται μόνιμα (στην ροή ιστολογίων-blogroll) η εκδήλωση.
Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"
Ακολουθεί η κριτική του κ.Σημάτη και στη συνέχεια ολόκληρη η 2η κριτική που λάβαμε:
Ἀνακοινώθηκε ἐπίσημα ἡ πραγματοποίηση «Διορθόδοξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της ''Συνόδου'' της Κρήτης».
Ἀναρτοῦμε τὴν εἴδηση μαζὶ μὲ τὴν ἔκφραση τῆς λύπης μας, γιατὶ οἱ Πατέρες ποὺ τὴν διοργάνωσαν καὶ θὰ τὴν πραγματοποιήσουν:
α) Ξεκίνησαν μὲ ἁγιοπατερικὲς προϋποθέσεις νὰ ἐφαρμόσουν ὅ,τι οἱ Ἅγιοι μᾶς δίδαξαν γιὰ τὴ στάση μας σὲ καιρὸ αἱρέσεων, πόσο μᾶλλον σὲ καιρὸ τῆς ἐσχατολογικῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
β) Στὴ πορεία ἄλλαξαν θέσεις καὶ ἀκολουθοῦν πλέον τὴν ἀντιπατερικὴ γραμμὴ τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τοῦ π. Νικολάου Μανώλη ποὺ κατηγοροῦσαν.
Γραμμὴ ποὺ σὰν ἄτομα ἔχουν κάθε δικαίωμα νὰ ἐφαρμόσουν, ὄχι ὅμως νὰ θέλουν νὰ τὴν ἐπιβάλλουν ὡς τὴν γραμμὴ τῆς Ἐκκλησίας, διαστρέφοντας τὴν διδασκαλία ἑκατοντάδων Ἁγίων ποὺ τὴν ἐπισφράγισαν μὲ τὸ αἷμα τους.
γ) Ἡ ἀρχικὴ ἀπόφαση μιᾶς πρώτης Κληρικολαϊκῆς Συνάξεως ποὺ ἀποφάσισε τὴν ἀνάγκη γιὰ μιὰ τέτοια Σύναξη, δὲν προέβλεπε διεξαγωγὴ Ἡμερίδος γιὰ καταδίκη τῆς ληστρικῆς Συνόδου. Ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος ἤδη ἔχει καταδικαστεῖ στὴ συνείδηση τῶν πιστῶν καὶ μὲ ὅσα δημοσιεύθηκαν ἔχουν ἐξαντληθεῖ τὰ βασικὰ ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν ἀπόδειξη τοῦ ὅτι αὐτὴ ἡ Σύνοδος δὲν ἦταν «οὔτε ΑΓΙΑ, οὔτε ΜΕΓΑΛΗ, οὔτε ΣΥΝΟΔΟΣ» (“Θεοδρομία”). Ἡ ἀρχικὴ ἀπόφαση ἦταν τὸ νῦν ἀναγκαῖο: μιὰ Σύναξη ποὺ θὰ ὀργάνωνε τὸν ἀγώνα, ὅσων ἔχουν διακόψει τὸ Μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν, διότι μόνο αὐτὸ φοβοῦνται οἱ Οἰκουμενιστές, ὅπως ἔδειξαν τὰ τελευταῖα γεγονότα μὲ τὶς διώξεις, ὅσων ἀποτειχίζονται.
Κι αὐτὴ ἡ ἀπόφαση παρεκάμφθη, χωρὶς νὰ ἐρωτηθοῦν ἐκεῖνοι ποὺ συμμετεῖχαν στὴν σύναξη γιὰ τὴν πρώτη ἀπόφαση.
δ) Ἀπὸ Σύναξη ὅσων ἀποτειχίστηκαν μετετράπη σὲ Ἡμερίδα μὴ ἀποτειχισμένων καὶ μερικῶν ἀποτειχισμένων. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο (ὅπως φαίνεται) καὶ ὁ Καθηγούμενος καὶ Ἀρχιμανδρίτης π. Παΐσιος Παπαδόπουλος (ὁ ὁποῖος διέκοψε τὸ μνημόσυνο τοῦ μητροπολίτη Φλωρίνης) δημοσίευσε ἄρθρο στὸ ὁποῖο ἀνακοινώνει (ἐδῶ) ὅτι δὲν θὰ παραστεῖ σ’ αὐτὴ τὴν ἡμερίδα. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ δική μου τοποθέτηση ὡς μέλους τῆς πρώτης Σύναξης τῆς Λάρισας, τῆς ὁποίας ἡ ἀπόφαση ἀκυρώθηκε.
Σημάτης Παναγιώτης,
και η 2η κριτική:
Καταδίκη του οικουμενισμού και της συνόδου της Κρήτης.
Μόνο γι'αυτό θα συγκεντρωθούμε, αδελφοί;
Τον οικουμενισμό και την σύνοδο, καταδίκασαν ήδη όσοι προέβησαν σε αποτείχιση (κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοί).
Από κεί και πέρα, τί;
Ποιά θα είναι η στάση μας ως προς την αντιμετώπιση αυτής της αιρέσεως;
Παρατηρούνται διαφορετικές τοποθετήσεις και αυτό είναι που θα έπρεπε να μας απασχολεί αυτήν την στιγμή.
Συμφωνούμε, πρώτ'απ'όλα, προς το υποχρεωτικό του 15ου κανόνος της πρωτοδευτέρας συνόδου περί διακοπής μνημονεύσεως επισκόπου κηρύσσοντος αίρεση στην Εκκλησία .
Ο Άγιος Γεννάδιος Σχολάριος μας λέει πως" η πνευματική κοινωνία ομοδόξων και η τέλεια υπακοή προς τους γνήσιους ποιμένες, εκφράζεται με το μνημόσυνο.
Οι σύνοδοι και οι πατέρες ορίζουν, ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το φρόνημα, πρέπει να αποφεύγουμε την κοινωνία ".
Γιατί αυτή η πνευματική κοινωνία αναφέρεται μόνο στους κληρικούς σε σχέση με τους επισκόπους και στους επισκόπους σε σχέση με τον οικουμενικό πατριάρχη;
O λαός δεν κοινωνεί με τους ιερείς;
Δεν μολύνεται;
Σε ποιούς αναφέρεται ο Μ.Αθανάσιος λέγοντας"Βαδίζοντες την απλανή και ζωηφόρον οδό, οφθαλμόν μη εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μη τον αισθητόν αλλά τον νοητόν.
Οίον εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται και σκανδαλίζωσι τον λαό,χρή αυτούς εκβάλλεσθαι.
Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ'αυτών εμβληθήναι ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέενα του πυρός".
Γιατί ο Μ. Βασίλειος μας διδάσκει"οίτινες την υγιή ορθόδοξον πίστη προσποιούντες ομολογείν, κοινωνούσι δε τοις ετερόφροσι,τους τοιούτους, ει μετά παραγγελίαν μη αποστώσι, μη μόνον ακοινωνήτους έχειν αλλά μηδέ αδελφούς ονομάζειν";
Ο Άγιος Ιγνάτιος, γιατί διδάσκει την απαμάκρυνση από κάθε ποιμένα ο οποίος νοθεύει την πίστη ακόμη κι άν είναι ασκητής κι άν κάνει θαύματα;
Οι Ιεροί κανόνες απαγορεύουν κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς.
Οι πατέρες δίδαξαν την απομάκρυνση απ' τους αιρετικούς επισκόπους και κληρικούς με κριτήριο μόνο τα αιρετικά τους φρονήματα,οριοθετώντας την Εκκλησία στους έχοντας ορθόδοξο φρόνημα εφ'όσον απομακρύνοντο απ'τους αιρετικούς.
Ο λαός σε καιρό αιρέσεων, έκανε πράξη την αποτείχιση, εγκαταλείποντας τους ναούς ως“ασεβείας διδασκαλεία" και προσευχόμενος στις ερημιές, στην ύπαιθρο, κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Το αποδεκατισμένο, ασύντακτο και ανεπίσκοπο ποίμνιο ήταν ο υπερασπιστής της πίστεως με υποστηριχτές τους Αγίους μας.
Αυτή η απομάκρυνση των ορθοδόξων ήταν παράδοσις και ήταν αναγκαία για να μείνει το σώμα του Χριστού καθαρό από την αίρεση.
Η ευθύνη της αποχής από κάθε εκκλησιαστική κοινωνία βαρύνει τον κάθε ορθόδοξο.
Αυτή είναι η κατεύθυνση της Εκκλησίας μας σύμφωνα με τους κανόνες και τους πατέρες.
Η πολλή οικονομία περιπλέκει την κατάσταση.
Δημιουργεί προβλήματα σε δύο κατευθύνσεις.
Πρώτον, φέρνει εμάς που ήδη προβήκαμε σε αποτείχιση, μετά από φοβερό πόλεμο τόσο από τον εαυτό μας όσο από τους άλλους, στην δύσκολη θέση να εξηγούμε τι κάνουμε και γιατί και δεύτερον αφήνει τους άλλους σε κοινωνία με τους αιρετικώς φρονούντας με αποτέλεσμα να παρακούν τους πατέρες και τις συνόδους, να διχάζονται, να μην ερημώνουν οι εκκλησίες και τέλος να μην ασκείται πίεση στους διοικώντες.
Εκκλησία είμαστε πλέον εμείς που πιστεύουμε ορθά, που ακολουθούμε την Ιερή μας Παράδοση.
Πώς μπορείτε να στερείτε απ΄τον απληροφόρητο ορθώς φρονούντα λαό την ενσωμάτωσή του στην Εκκλησία;
Άλλα διδάσκουν οι πατέρες κι άλλα θα εφαρμόζουμε δια οικονομία;
Πώς θα μάθει ο χριστιανός ποιά είναι η σωστή κατεύθυνση, πώς θ'αγωνισθεί και γιατί;
Ξεκινήσαμε ίσως τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής μας, εγκαταλείποντας συνήθειες μιας ολόκληρης ζωής, αποκομμένοι από φίλους, αντιμέτωποι ακόμη και με την ίδια την οικογένειά μας.
Στόχος μας η σωτηρία των ψυχών μας μέσω της ορθοδόξου πίστεως.
Συμβιβασμοί δεν χωρούν.
Φύγαμε από ένα χώρο γεμάτο συμβιβασμούς.
Τώρα το βλέμμα μας πρέπει να είναι στον Θεό και ευθεία η οδός προς Αυτόν.
Ευθεία και στενή.
Η επιλογή είναι δική μας όπως και η ευθύνη.
Η δική σας ευθύνη μεγαλύτερη γιατί οδηγείτε ψυχές.
Άς μην ξεχνάμε' ότι η αληθινή και ακριβής πίστις είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του χριστιανισμού"(Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς)
Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"