.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τώρα διαβάστε κάποιες παλαιότερες θέσεις τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση, οἱ ὁποῖες ἔρχονται σὲ ἀντίθεση ὄχι μὲ αὐτούς, πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθύνονται οἱ «Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεις», ἀλλὰ πρὸς ἐκεῖνες τὶς θέσεις τοῦ ἴδιου τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση!

Κρίμα για τα ...πισωγυρίσματα!!!


π. Θεόδωρος Ζήσης: 
Δεν θα προκαλέσουμε σχίσμα

Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεις

Πρὶν τὶς «Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεις» τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση, διαβάστε κάποιες παλαιότερες θέσεις τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση, οἱ ὁποῖες ἔρχονται σὲ ἀντίθεση ὄχι μὲ αὐτούς, πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθύνονται οἱ «Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεις», ἀλλὰ πρὸς ἐκεῖνες τὶς θέσεις τοῦ ἴδιου τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση! Ἐκεῖνες οἱ θέσεις ποὺ τότε διατύπωνε, ἐξέφραζαν τὴν πατερικὴ διδασκαλία περὶ «συγκοινωνούντων δοχείων»!
Τώρα, ἡ πολὺ καλὴ κατὰ τὰ ἄλλα δημοσίευσή του «Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεις» τὴν διαστρέφουν χωρὶς πατερικὴ κατοχύρωση τὴν περὶ «συγκοινωνούντων δοχείων»!

Ἀπὸ ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση στὸν Σοχὸ 
περὶ τῶν«συγκοινωνούντων δοχείων».


«...Στο θέμα τών σχέσεων πού υπάρχουν ανάμεσα στούς Πατριάρχας, τούς Επισκόπους και σε εμάς τούς Κληρικούς και σε εσάς τους Χριστιανούς, αυτές οι σχέσεις αποδίδονται με την εικόνα των “συγκοινωνούντων δοχείων”. Δηλαδή. Όταν ο Πατριάρχης συμπροσεύχεται με τoν πάπα και είναι υπόλογος απέναντι των αγίων Κανόνων, γιατί οι άγιοι Κανόνες λένε “Επίσκοπος, αιρετικοίς συνευξάμενος καθαιρήσθω” και υπάρχει και ένας άλλος Κανόνας, ο οποίος λέει “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”. 
Αυτός ο οποίος κοινωνεί, ο Πατριάρχης δηλαδή που κοινωνεί με τον ακοινώνητο –τόν αιρετικό, πρέπει και αυτός να είναι ακοινώνητος, τότε θα πρέπει και οι υπό τον Πατριάρχη Αρχιεπίσκοποι – Επίσκοποι, να κάνουν τον Πατριάρχη ακοινώνητο. Να μην επικοινωνούν. Να κόψουν το μνημόσυνο.

...Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τον Πατριάρχη και επομένως υπόκεινται και αυτοί στον κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”. Και εγώ όμως κοινωνώ με τον Επίσκοπό μου ο οποίος κοινωνεί. 
Και εγώ μνημονεύω τον Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τον Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί με τον Πάπα. Και εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τον Επίσκοπο και κοινωνάτε και με αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά του παραπτώματος που αρχίζει από τον Πατριάρχη, αρχίζει σιγά–σιγά σαν συγκοινωνούν δοχείον, να φθάνει σαν ευθύνη μέχρις εμάς! Γι΄ αυτό λένε οι Άγιοι: “Σέ θέματα πίστεως, δεν πρέπει να πείς, εγώ τί είμαι; Το λέει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Εγώ τί είμαι; Εγώ είμαι λαϊκός. Εγώ είμαι Επίσκοπος. Εγώ; Τί είμαι εγώ; Αυτοί έχουν την ευθύνη. Όχι. Οι λίθοι κεκράξονται και συ σιωπάς;”. Αλλά ποιός από τον κόσμο τα ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θα πούν: “Μα, αφού το κάνει ο Πατριάρχης, αφού το κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. 
Φταίς κι εσύ!

πατερικη παραδοση