Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την σειρά ομιλιών του
Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου:
«Προφήτης Ιεζεκιήλ», Ομιλία 9η
«......Πράγματι ἀγαπητοί μου σημειώνει ὁ Ἀμώς στό ὄγδοο κεφάλαιο τά ἐξῆς:
καὶ μεταστρέψω (τά λέει ὁ Θεός διά τοῦ προφήτου) τὰς ἑορτὰς ὑμῶν εἰς πένθος καὶ πάσας τὰς ὠδὰς ὑμῶν εἰς θρῆνον1 καί ὅλα τά τραγούδια σας σέ θρῆνο.
Ἀλλά γιατί; γιατί τό κάνει αὐτό ὁ Θεός; Γιατί τά πανηγύρια καί οἱ γιορτές γίνονται πολλάκις ἀφορμή-αἰτία πολλῶν κακῶν. Καί ἐπειδή μιλᾶμε παράλληλα δηλαδή ἐκεῖνα τά ὁποῖα λέει ὁ Θεός γιά τό λαό του καί βλέπουμε ἐμεῖς παραλλήλως τόν ἑαυτόν μας ὡς Καινή πιά Διαθήκη, θά εἶχα νά σᾶς πῶ ὅτι τά πανηγύρια μας καί οἱ ἑορτές μας πράγματι γίνονται ἀφορμή πολλῶν-πολλῶν ἁμαρτιῶν. Τί θέλετε μεθύσια; πορνεῖες; ἁμαρτωλά φαγοπότια; Πᾶρτε μόνο, τί νά σᾶς πῶ, νά σᾶς πῶ γιά τό Πάσχα;
Πόσο βεβηλώνουμε τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα; Μεθᾶμε … μή χειρότερα! … πορνεῖες κτλ.
Νά σᾶς πῶ γιά τήν Καθαρή Δευτέρα, πού εἶναι ἡ πιό βρώμικη Δευτέρα τοῦ ἔτους;
Πόσα πράγματα γίνονται αὐτήν τήν Καθαρή Δευτέρα! Ἀκόμη βλέπετε τόν καρνάβαλο νά συνεχίζει καί τήν Καθαρή Δευτέρα. Ὁπότε δέν πάει κανείς παρά νά διασκεδάσει νά γλεντήσει. Καί ὅμως ἡ ἡμέρα αὐτή εἶναι ἡ πρώτη μέρα μιᾶς περισυλλογῆς. Πιστεύω ὅτι ἔχετε βρεθεῖ ἐκκλησία Κυριακή ἀπόγευμα τῆς Τυρινῆς πού ν’ ἀκούσει κανείς ἐκεῖνα τά ὡραῖα τροπάρια τά κατανυκτικά πού ἔρχονται νά βοηθήσουν τόν ἄνθρωπο ἀκριβῶς ν’ ἀρχίσει νά μαζεύει τόν ἑαυτό του ὥστε νά βοηθηθεῖ γιά νά φτάσει σωστά ἕως τό Πάσχα.
Καί ὅμως ἐκείνη τήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς τί καρνάβαλοι γίνονται καί τί ἀσωτεῖες! Καί ἡ Καθαρά Δευτέρα εἶναι προέκτασις τῆς Κυριακῆς. Οἱ Κυριακές μετά. Ὅλες οἱ Κυριακές εἶναι βρώμικες. Διότι οἱ ἄνθρωποι δέν ἐργάζονται καί τότε ἐκδηλώνουν τόν ἁμαρτωλότερο ἑαυτό τους. Καί οἱ μεγάλες γιορτές τό ἴδιο. Χριστούγεννα, Πάσχα ὅπως σᾶς εἶπα, τῆς Παναγίας καί βέβαια γιορτές καί Ἁγίων. Πάλι μεθύσια, πάλι φαγοπότια, πάλι πολλές-πολλές ἁμαρτίες.
Γι’ αὐτό λέει ὁ Θεός στόν Ἀμώς: μεμίσηκα, ἀπῶσμαι ἑορτὰς ὑμῶν καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθῶ θυσίας ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ὑμῶν·2 Ἔχω μισήσει τίς ἑορτές σας, τίς ἀπωθῶ τίς ἑορτές σας, δέν τίς θέλω νά τίς βλέπω καί δέν θά ὀσφρανθῶ (μία ἀνθρωπομορφική εἰκόνα) τίς θυσίες σας. Ὑποτίθεται ὅταν θυσιάζουμε ὁ Θεός ὀσφραίνεται τή μυρωδιά τῆς θυσίας καί εὐφραίνεται. Δηλαδή ὅπως ὀσφράνθηκε τή θυσία τοῦ Ἄβελ ἀλλά ὄχι τοῦ Κάϊν.
Τί θά πεῖ ὀσφραίνεται; ὁ Θεός δέν ὀσφραίνεται, δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν τσίκνα θά λέγαμε τῆς θυσίας ἀλλά ἁπλούστατα δείχνει ὅτι εἶναι δεκτή ἡ θυσία σου κι ὁ Θεός χαίρεται γι’ αὐτό. Ἔ, λέει λοιπόν ἐδῶ, δέν θά ὀσφρανθῶ τίς θυσίες σας στά πανηγύρια σας.
Κι ὁ Ἡσαΐας λέει κάτι ἀνάλογο.
Ἀκοῦστε τί λέγει στό πρῶτο κεφάλαιο.… τὰς νουμηνίας ὑμῶν Νουμηνία εἶναι ἡ πρωτομηνιά. Τότε οἱ Ἑβραῖοι γιόρταζαν τήν πρωτομηνιά. Σέ μᾶς ἔχει μείνει ἕνα ὑπόλειμμα νά κάνουμε τήν πρώτη τοῦ μηνός ἁγιασμό. καὶ τὰ σάββατα θά λέγαμε καθ’ ἡμᾶς τίς Κυριακές καὶ ἡμέραν μεγάλην ὅπως εἶναι οἱ γιορτές οὐκ ἀνέχομαι· … ἀργίαν … καὶ τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου·3 τήν ἀργία σας καί τίς γιορτές σας αὐτά τά μισεῖ ἡ ψυχή μου, λέγει ὁ Θεός. ἐγενήθητέ μοι εἰς πλησμονήν, μοῦ γίνατε σέ πλησμονή, δηλαδή ὅπως ἀλλοῦ (προσώχθισεν ἡ ψυχή μου)4 δηλαδή σᾶς μπούχτισα. Αὐτό θά πεῖ προσωχθίζω-μπουχτίζω. Σᾶς μπούχτισα, δέν θέλω νά σᾶς βλέπω. Πρέπει ἀκόμη ἀγαπητοί μου νά προσθέσουμε στά καθ’ ἡμᾶς πανηγύρια, τά θρησκευτικά μας πανηγύρια καί κάτι πολύ φοβερό.
Ὅτι ἀνακατεύουμε τό θρησκευτικό μέρος ἑνός πανηγυριοῦ μέ εἰδωλολατρικές συνήθειες πού ἀκόμη φαίνεται δέν τίς ἔχουμε ξεχάσει. Μάλιστα θά λέγαμε τελευταῖα χρόνια θεωρήθηκε τουριστικό ἐνδιαφέρον ὅταν γίνεται μιά θρησκευτική γιορτή νά ἀναβιώνουν προχριστιανικά ἔθιμα, εἰδωλολατρικά ἔθιμα, τά ὁποῖα ἄν θέλετε προκειμένου νά ἀναβιώσουν χρηματοδοτοῦνται κι ἀπό τόν τουρισμό. Τί νά ἀναφέρω! Τί νά ἀναφέρω; Βλέπετε ἀναφέρονται πολλές φορές δηλαδή τίς ἀκούει κανείς σέ εἰδήσεις, σέ εἰδικές ὁμιλίες, σέ ἔντυπα ὅτι στό τάδε χωριό ἀναβίωσε ἐκεῖνο τό ἔθιμο, τό ὁποῖο νά εἶναι εἰδωλολατρικό κ.ο.κ. Μά ποῦ πᾶμε; Ἐδῶ τί κάνουμε; Ἀφοῦ θά λειτουργήσουμε τήν Κυριακή ἤ τή γιορτή στήν ἐκκλησία μετά θά μετέλθουμε καί τό εἰδωλολατρικό στοιχεῖο, τό ἔθιμο.
Νά πρόχειρα νά σᾶς πῶ πάρετε 21 Μαΐου πού ἔχουμε τή γιορτή τῶν Ἁγίων Κων/νου καί Ἐλένης, γίνεται ἡ λειτουργία … ποῦ; στή Χαλκιδική, τό γνωρίζετε. Καί σ’ ἕναν ἄλλο τόπο γίνεται πάλι, στή Μακεδονία. Καί ἐκεῖ ἔχουμε τά ἀναστενάρια, τά ὁποῖα εἶναι εἰδωλολατρικά, εἶναι δαιμονικά. Ἄν ἔχουμε αὐτήν τήν ἀκαΐα (δέν καίονται τά πόδια) ὀφείλεται σέ καθαρά δαιμονική ἐνέργεια. Καί βλέπετε συνδυασμός τῆς Χριστιανικῆς γιορτῆς μέ πράγματα τά ὁποῖα εἶναι εἰδωλολατρικά. Λέμε … ὅτι ἀπειλεῖται ἡ Μακεδονία μας.
Τό μας γιατί τό λένε καί τό λένε … μας. Ναί, ναί μας, δική μας, ναί. Δέ ρώτησε κανείς ἄραγε γιατί; Βλέπετε πώς ἀπειλεῖ ὁ Θεός. Γιατί ἐπιμένουμε, ἐνῶ ὁ οἰκεῖος ἐπίσκοπος ἔχει ἐπανειλημμένως τονίσει ὅτι εἶναι εἰδωλολατρικό αὐτό τό ἔθιμο καί δέν πρέπει νά ἀνακατεύεται μέ τήν ἑορτή τῶν Ἁγίων Κων/νου καί Ἐλένης ἀλλά βλέπετε τό λόγο τόν ἔχει καί ὁ τουρισμός, νά βγάλουμε λεφτά. Ὅλα τά ἔχουμε μετατρέψει σέ χρήματα.
Καί τά ὅσια καί τά ἱερά. Ναί, ἀλλά κάποτε ὅμως ἔρχεται ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ.
Θυμηθεῖτε τόν καρνάβαλο πού ἔκανα ἤδη μνεία ὅταν γίνεται καί μάλιστα σᾶς εἶπα ξεκινάει ἡ Μεγάλη Σαρακοστή καί γίνεται. Ἐκεῖνοι πού μεταμφιέζονται ἀπόκριες… τί ἀντιφατικοί πού εἴμαστε τί σχιζοφρενικοί εἴμαστε; Λέμε ὄχι πιά κρέας γιατί αὐτό θά πεῖ Ἀπό-κρεω, ὄχι πιά κρέας κι ἀπ’ τήν ἄλλη μεριά βεβαίως τρῶμε κρέας, δέν σταματάει τό κρέας καί συνεχίζουμε νά κάνουμε ὅλες αὐτές τίς ἀσχημίες. Ἐκεῖνοι δέ πού μεταμφιέζονται -παντοῦ δέν εἶναι ἀνάγκη νά πᾶμε στήν Πάτρα καί δέν ξέρω ποῦ ἀλλοῦ νά πᾶμε πού κάνουνε καρνάβαλο, σέ κάθε πόλη καί σέ κάθε χωριό- ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ντύνονται μασκαράδες, αὐτοί οἱ ἄνθρωποι τί ἐκτοξεύουν; Ἐκεῖνο πού δέ μποροῦμε νά ποῦμε ὅταν ἔχουμε τό πρόσωπό μας … δέ μποροῦμε… αὐτά ὅλα τά λέμε ὅταν κρύψουμε τό πρόσωπό μας πίσω ἀπό μία μάσκα ἀπό ἕνα προσωπεῖο. Διότι δέν φοβᾶται τό πρόσωπό μας, φοράει τό προσωπεῖο του καί λέγονται ἀνήκουστα πράγματα, ἀνήκουστα! ὅλα αὐτά τά θέλει ὁ Θεός;
Ἀκόμη ἔχουμε ἀντικαταστήσει τίς χριστιανικές μας γιορτές (γιά ν’ ἀπαντήσω μ’ αὐτό καί σέ μία ἀπορία πού εἴχατε σημειώσει) μέ ἄλλες γιορτές. Ἔχουμε τή γιορτή τοῦ κερασιοῦ, τή γιορτή τοῦ καστάνου, τή γιορτή τῶν ἀνθέων, τή γιορτή τοῦ κρασιοῦ κ.ο.κ.
Πάλι κι ἐδῶ μπαίνει τό θέμα τουρισμός. Νἄχουμε κίνηση. Δηλαδή τά ξεπουλᾶμε ὅλα μ’ ἄλλα λόγια. Ἀλλά ἐκεῖνοι πού καθιερώνουν ὅμως αὐτές τίς γιορτές ἔχουνε γνώση τοῦ πράγματος. Δέν γίνεται ἀσυνειδήτως! Ποῦ εἶναι αὐτή ἡ γνῶσις; Ἁπλούστατα, οἱ ἄνθρωποι αὐτοί εἶναι πιό εἰδωλολάτρες, καί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί παρακαλῶ θεσπίζουν αὐτές τίς γιορτές πολύ ἀθῶα ἐν ὀνόματι τοῦ τουρισμοῦ καί τῆς ἐμπορικότητας ἐνῶ στήν πραγματικότητα θέλουν νά ξηλώσουνε τίς γιορτές τοῦ χριστιανικοῦ ἑορτολογίου. Ἀλλά καί αὐτό ἔχει προφητευθεῖ ὅταν λέει ὁ ψαλμωδός (73ος) πού λένε οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου τούτου:δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς. Ἐλᾶτε λέγει νά σταματήσουμε ὅλες τίς γιορτές τοῦ Θεοῦ πού γίνονται πάνω στή γῆ. Εἴδατε; Ἐλᾶτε νά τίς σβήσουμε νά τίς ἐξαφανίσουμε νά μή γίνεται μνεία τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ.
Θυμᾶμαι … μάλιστα μπορεῖ νά πεῖ κανείς ὅτι ὁ Θεός ἐπιτρέπει ὅταν ἔτσι σκεφτόμαστε νά μήν μποροῦμε νά γιορτάσουμε καί μία γιορτή κάτω ἀπό συνθῆκες δυσάρεστες. Τί εἶπε ἐδῶ ὁ Θεός;ἐξιλασμὸς ἥξει καὶ ζητήσει εἰρήνην, (ὁ λαός) καὶ οὐκ ἔσται. Δέν θά ὑπάρχει. Γιατί; Οὔτε ναός, οὔτε θυσιαστήριον. Θυμᾶμαι ἀγαπητοί μου ὅσο κρατοῦσε ἡ Γερμανική κατοχή, βέβαια τό Πάσχα τό γιορτάζαμε ὄχι τή νύχτα ἀλλά τό πρωΐ. Δέν μπορούσαμε τή νύχτα νά βγοῦμε ἔξω, ἀπηγορεύετο ἡ κυκλοφορία, ὅπως ἀπηγορεύετο καί ὁ φωτισμός. Δηλαδή εἴχαμε συσκότιση, θά τό ἐνθυμεῖσθε. Σέ κάποιο Πάσχα θυμᾶμαι ἕνα πρωΐ οἱ δικοί μου εἴχανε φύγει γιά τήν ἐκκλησία, ἐγώ εἶχα μείνει πίσω γιατί εἴχαμε κάποια ζῶα ἀπ’ τά ὁποῖα ζούσαμε καί μόλις πῆγα ν’ ἀνοίξω τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ γίνεται ἕνας βομβαρδισμός … ἀνελέητος! ἔτσι μόλις ἄνοιξα τήν πόρτα. Τήν ξανακλείνω τήν πόρτα … ποῦ νά βγεῖς ἔξω! Ποῦ νά βγεῖς ἔξω! Θά λέγαμε λοιπόν, οὔτε τή γιορτή τοῦ Πάσχα μπορούσαμε νά γιορτάσουμε.....»
1 Αμ η΄ 10
2 Αμ ε΄ 21
3 Ησ α΄ 13,14
4 Σοφ. Σειρ. ν΄ 25
ΣΕΙΡΑ ΟΜΙΛΙΩΝ : ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΕΖΕΚΙΗΛ