.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Όσο περισσότερο ανάξιο θεωρούμε τον εαυτό μας, τόσο πιο άξιο τον κάνει ο Θεός...»

“Αρχή του φωτισμού της ψυχής και τεκμήριο της υγείας της είναι το να βλέπει ο νους τα σφάλματά του, που είναι σαν την άμμο της θάλασσας” λέει ο όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός.

Και ο άγιος ιεράρχης του Βορονέζ, Τύχων μας προτρέπει: “Ας γνωρίσουμε τα αμαρτήματά μας. Αυτό είναι η αρχή της μετάνοιας…Ας μετανοήσουμε, ας παραδεχτούμε ότι ο εαυτός μας δεν έχει καμία αξία.

Όσο περισσότερο ανάξιο θεωρούμε τον εαυτό μας, τόσο πιο άξιο τον κάνει ο Θεός, που είναι αγαθός και πολυέλεος. Τι είναι δικό μας; μόνο η αδυναμία, η φθορά, το σκοτάδι, η κακία, η αμαρτία”.

Ας φυλαχτούμε από τη θανάσιμη πλάνη. Ας φοβηθούμε την αποκοπή από τον Χριστό, η οποία ακολουθεί την πλάνη. 

Ας φοβηθούμε τη βέβαιη απώλεια της σωτηρίας από την αποδοχή λογισμών απατηλών που εναντιώνονται στην πίστη. 

Η προσοχή είναι απαραίτητη ιδιαίτερα στην εποχή μας καθώς τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά εξαίρονται και προβάλλονται επίμονα οι υψηλές δήθεν αρετές και η πρόοδος της πεσμένης ανθρωπότητας, προφανώς για να ελκυστούν όλοι στον χώρο αυτής της προόδου. 

Απεναντίας το άγιο χριστιανικό αγαθό εμπαίζεται, περιφρονείται, πολεμείται.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ