Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ ιστορίας
Ἐπειδή σύμφωνα μέ τούς Βαρθολομαίους, τούς Ἐλπιδοφόρους καί τούς λοιπά δαιμονικά ξεσαλωμένους θιασῶτες τῆς φρικώδους «θεολογίας τῶν κλάδων», ὅλες οἱ «Ἐκκλησίες» ἀλλά καί ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι μονοπάτια πού ὁδηγοῦν στόν Θεό καί ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι μονοπώλιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καμαρῶστε ἕνα ἀκόμη ἀπό τά ἐπιτεύγματα κάποιων πού βαδίζουν (ἤ μᾶλλον κουτρουβαλοῦν) σέ τέτοια μονοπάτια.
Ὁ λόγος γιά τήν Ἀγγλικανική «Ἐκκλησία», πού μετά τίς ... ἐπισκοπίνες μέ τίς ὁποῖες ἔχει ἀρχίσει νά στελεχώνεται ἐδῶ καί μερικά χρόνια (χαρακτηριστικές οἱ φωτογραφίες 3-8 της παρούσας ἀνάρτησης), ἐξετάζει πλέον, ὅπως διαβάζουμε, καί τό ἐνδεχόμενο νά ἐξαλείψει τήν φράση «Πάτερ ἡμῶν» ἀπό τήν ἀρχή τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς καί γενικότερα νά δώσει ὁδηγίες στούς κληρικούς νά ἀπέχουν ἀπό τήν χρήση λέξεων φυλετικοῦ προσδιορισμοῦ ὅταν μιλοῦν γιά τόν Θεό.
Ἐμφανίστηκε μάλιστα καί κάποια «αἰδεσιμότατη», ὀνόματι Joanna Stobart, «ἐφημέριος» στήν ἐπισκοπή Guildford, πού ἔγραψε ὑπέρ τῆς ἀνάγκης νά ὑπάρξει «παροχή περισσότερων ἐπιλογῶν σέ ὅσους ἐπιθυμοῦν νά μιλήσουν γιά τόν Θεό μέ μή ἔμφυλο τρόπο καί ἐνῶ πολλές ἀπό τίς προσευχές ἀναφέρονται στόν Θεό χρησιμοποιῶντας ἀντωνυμίες ἀρσενικῶν».
Ὁ δέ «ἐπίσκοπος» τοῦ Lichfield τόνισε ὅτι «μελετοῦμε τήν χρήση τῆς ἔμφυλης γλώσσας σέ σχέση μέ τόν Θεό ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια, σέ συνεργασία μέ τήν Ἐπιτροπή Πίστης καί Τάξης».
Ναί, ΚΑΙ μέ αὐτούς (ὅπως καί μέ ἀπαξάπαν τό λοιπόν δαιμονισμένο σκυλολόϊ των ψευτοεκκλησιῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς) κατεπείγονται νά μᾶς ἑνώσουν οἱ δῆθεν ποιμένες μας, πού πλέον ἐδῶ καί πολλά χρόνια ἔχουν γίνει χωρίς κἄν προσχήματα πλέον «λύκοι βαρεῖς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου». Στίς πρῶτες δύο φωτογραφίες ἄλλωστε μπορεῖτε νά καμαρώσετε τόν Φαναριώτη προεξάρχοντα τῶν «βαρέων λύκων» ἀφ' ἑνός σέ παλαιότερη συνάντησή του μέ τήν Σουηδέζα «ἀρχιεπίσκοπο» καί ἀφ' ἑτέρου συμπροσευχόμενο μέ ἑσμό αἱρετικῶν ἱερέων ἀλλά καί ἱερειῶν.
Τό δικό μας χρέος εἶναι νά ἀντισταθοῦμε σύν Θεῷ στά ζοφερά τους σχέδια...
«Πᾶνος»