.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Έναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τον πειράζει

«Εναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τόν πειράζει. Δεν του βάζει επιθυμία χρήματος, γυναίκας, κόσμου κ.α. για να φαίνεται «άγιος» στά μάτια του κόσμου, ωστε... νά μπορεί νά πλανήσει, όσο το δυνατόν περισσότερους στην αίρεσή του.

Έτσι ακούς πολλούς αιρετικούς να λένε, ότι από τη στιγμή πού μπήκαν σέ μιά αίρεση, μπόρεσαν νά κόψουν κάποια πάθη τους π.χ χαρτοπαιξία, κάπνισμα, πορνεία κ.α. ΄

Εμ, ετσι είναι.

Γίνανε αιρετικοί και δεν τούς πολεμάει άλλο ο διάβολος με τα πάθη τους, αφού η αίρεση αρκεί να σέ κολάσει..».

Δημήτριος Παναγόπουλος -Ἱεροκήρυκας