.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Μή φοβάσαι, εγώ είμαι μαζί σου!


Μη φοβάσαι, εγώ είμαι μαζί σου. 

Μη περιπλανηθής εδώ και εκεί αναζητώντας βοήθεια από τους ανθρώπους,
Εγώ είμαι ο Θεός σου, ο οποίος σε δυνάμωσα και σε βοήθησα.

Και με το δίκαιο χέρι μου, το παντοδύναμο σε περιφρούρησα και σε ασφάλισα.

Θα καταισχυνθούν και θα ντραπούν όλοι όσοι είναι εναντίον σου οργισμένοι,• θα εκλείψουν, και θα καταστραφούν όλοι οι αντίδικοί σου.

Θα τους αναζήτησης και δεν θα τους βρεις αυτούς, οι οποίοι με αλλοφροσύνην ήθελαν να σε καταδιώξουν, διότι θα είναι, σαν να μην υπήρξαν• δεν θα βρεθούν εκείνοι, οι οποίοι σε πολέμησαν.

Διότι εγώ ο Θεός σου είμαι εκείνος, που απ’ το δεξί σου χέρι σε κρατώ και σου λέω: 

Μη φοβάσαι.


Ησ. 41,10-13