.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἀγαπῶ τόν ἄλλον σημαίνει∙ τόν βοηθῶ νά φθάσει στήν σωτηρία

Τί θὰ πεῖ «ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου;» 
Ἀγαπῶ μὲ τὴν φίλαυτη περίπτωση; ἀγαπῶ ἐκεῖνα ποὺ θέλω;
-Ὄχι! ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου μὲ τὴν ἔννοια τὴν σωστή: ἀγαπῶ τὴν σωτηρία μου! 
Ἂν ἐγὼ ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου, τὴν σωτηρία μου, μὲ τὸ κριτήριον αὐτὸ θὰ ἀγαπήσω καὶ τὸν ἄλλον ἄνθρωπο! 
Ἀγαπῶ τὸν ἄλλον σημαίνει∙ τὸν βοηθῶ νὰ φθάσει στὴν σωτηρία. 
Ἂν δὲν φθάσει στὴν σωτηρία, τί εἴδους ἀγάπη εἶναι αὐτή; 
Ἂν ἐγὼ δὲν ἔχω ἐπισημάνει τὴν δική μου σωτηρία, πῶς θὰ προσφέρω ἐκεῖνο ποὺ δὲν ἔχω; «Οὐκ ἂν λάβῃς παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος», δὲν θὰ πάρεις ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἔχει. 
Δὲν ἔχω τὴν σωτηρία∙ τί νὰ σοῦ δώσω; Χρήματα; Γνώσεις; 
Ὅλα αὐτὰ εἶναι καλὰ καὶ σπουδαῖα, ἀλλὰ τὸ κριτήριον λείπει. Εἶναι ἡ ἀγάπη τῆς δικῆς μου σωτηρίας.

Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος