.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ σύμφωνα μέ τίς Διδαχές τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

(Στίς 24 Αὐγούστου τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ)

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ σύμφωνα μέ τίς Διδαχές τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

Ὁ ἅγ. Κοσμᾶς, λοιπόν, θέτει ὡς πρώτη προϋπόθεση τὴν ἀγγελικὴ καθαρότητα τοῦ ὑποψηφίου: «Λέγω μόνον διὰ ἐσένα, παιδί μου, ὅπου μέλλεις νὰ γένης παπᾶς, πρέπει πρῶτον νὰ εἶσαι καθαρὸς ὡσὰν τὸν ἄγγελον». 

Ὡς δεύτερη προϋπόθεση ὁρίζει τὴν ἐκμάθηση τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας, προκειμένου νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ κατανοεῖ τὰ Ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα καὶ νὰ τὰ ἐξηγεῖ στοὺς πιστούς. Λέγει: «... νὰ μάθης γράμματα ἑλληνικὰ νὰ ἐξεύρης νὰ ἐξηγὰς τὸ Εὐαγγέλιον καὶ τὴν ΑγίανΓραφήν...». 

Ὡς τρίτη προϋπόθεση θέτει τὴν τήρηση τῆς ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὁριζομένης ἡλικίας εἰσόδου εἰς ἕκαστον βαθμὸν τῆς ἱερωσύνης. Λέγει: «... καὶ νὰ γίνεσαι δεκαοκτὼ χρονῶν ἀναγνώστης, εἴκοσι ὑποδιάκονος, εἰκοσιπέντε διάκονος. Καὶ ὅταν γένης τριάντα χρονῶν, τότε νὰ γένης παπᾶς...» 

Ὡς τέταρτη προϋπόθεση ἀπαιτεῖ νὰ μὴν προσέρχεται ὁ ὑποψήφιος αὐτόκλητος, ἀλλὰ μόνο ἀνταποκρινόμενος στὴν παράκληση τοῦ ἐπισκόπου καὶ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας: «Καί ἀνίσως καὶ σὲ παρακαλέσουν οἱ κοσμικοὶ καὶ ὁ δεσπότης, τότε νὰ γένης παπᾶς...». 

Μετ’ ἐμφάσεως τονίζει τὴν Πέμπτη προϋπόθεση, ἡ ὁποία ρητῶς ἀπαγορεύει τήν διὰ χρημάτων ἐξαγορὰ τῆς ἱερωσύνης, δηλαδή τήν σιμωνία: «... νὰ γένης παπᾶς χωρὶς νὰ δώσης ἕνα παρὰ» καὶ «Εἰδὲ πάλιν καὶ εἶσαι ἀνάξιος... καὶ πηγαίνεις... καὶ βάνεις μεσίτας καὶ ἀγοράζεις τὸ πετραχήλι, δὲν ἀγοράζεις τὸ πετραχήλι, παπᾶ μου, ἀλλὰ τὴν Κόλασιν καὶ καίεσαι πάντοτε». 

«Καὶ νὰ γίνεσαι, ἀδελφέ μου, παπᾶς διὰ νὰ σώσης τὴν ἐνορίαν σου. Εἰδὲ καὶ γίνεσαι παπᾶς διὰ ἀνάπαυσιν ἢ γίνεσαι διὰ δόξαν ἢ γίνεσαι παρανόμως, σοῦ κόβει ὁ Θεὸς τὴ ζωή σου παράκαιρα καὶ πηγαίνει ἡ ψυχὴ σου εἰς τὴν Κόλασιν καὶ καίεται πάντοτε». 

Πηγή: «Αὐθεντικοὶ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας», Πρωτ. Γεωργίου Χρ. Εὐθυμίου, Λέκτορος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Ἀθῆναι 2006

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ