Ποιό θά εἶναι τό τέλος τῶν αἰρετικῶν καί ἀσεβῶν;

Ἄς ἀκούσουμε προσεχτικά τά λόγια τοῦ ὁσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, σχετικά μέ τό τί τέλος περιμένει τούς αἰρετικούς καί τούς ἀσεβεῖς πού διολισθαίνουν ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί πράξη:

Οἱ αἱρετικοί, οἱ βλάσφημοι, οἱ ἀσεβεῖς, οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστό, τῆς Πίστεως, τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πύλες Ἅδου πού δέν θά μπορέσουν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησία. 

Θά καταισχυνθοῦν καί θά συντριβοῦν οἱ πολεμοῦντες τήν Ὁμολογία τῆς Πίστεως στόν Θεάνθρωπο καί Σωτῆρα Ἰησοῦν Χριστόν.

Γέρων Φιλόθεος Ζόρικος

ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

ΠΑΤΗΡ ΚΑΛΑ'Ι'ΔΗΣ ''ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ...''

ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΛΑΙΔΗ ! 

ΣΤΟ ΠΑΡΑ 1 !

ΑΣ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ !

ELEYSIS THEROUS

Θλίψη - Χαρά, Εκκοσμίκευση και Οικουμενισμός

Ἀπὸ Ὁμιλία στὴν «Ἀποκάλυψη» τὴ δεκαετία τοῦ 1980!

Τό χω­ρί­ο πού ἀ­να­λύ­ου­με ἀρ­χί­ζει μέ μί­α πο­λύ τρυ­φε­ρή προ­σοι­κεί­ω­ση· «Ἐ­γὼ Ἰ­ω­άν­νης, ὁ ἀ­δελ­φὸς ὑ­μῶν», ὁ ἀ­δελ­φός σας, «καὶ συγ­κοι­νω­νὸς ἐν τῇ θλί­ψει καὶ βα­σι­λεί­ᾳ καὶ ὑ­πο­μο­νῇ».

Καί ὅ­πως βλέ­που­με, ὑ­πάρ­χει κοι­νή θλί­ψη· καί ἡ κοι­νή θλίψις πάν­το­τε ἀ­δελ­φώ­νει. «Ἐ­γώ, ὁ Ἰ­ω­άν­νης, σέ σᾶς· ὁ ἀ­δελ­φός σας καί συγ­κοι­νω­νός σας. Σέ τί; Στήθλί­ψη, στή βα­σι­λεί­α, στήν ὑ­πο­μο­νή». Τρί­α με­γά­λα θέ­μα­τα!

Ἄς δοῦ­με τό πρῶ­το.

Θλί­ψη. Τί εἶ­ναι ἡ θλί­ψη; Εἶ­ναι ἡ συμ­πί­ε­ση καί ἡ ἐξ αὐ­τῆς στε­νο­χω­ρί­α τῆς ψυ­χῆς. Θλί­βω, ζου­λά­ω· σύν­θλι­ψη, ζού­ληγ­μα. Ζου­λι­έ­ται ἡ ψυ­χή, ἄ­ρα καί στε­νο­χω­ρεῖ­ται. Στε­νοχω­ρεῖ­ται· στε­νός χῶ­ρος.

Ἀλ­λά ἄν, ἡ ἐν Κυ­ρί­ῳ χα­ρά, εἶ­ναι ὁ καρ­πός τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς ἰ­δι­ό­τη­τος, ἡθλίψιςεἶ­ναι τό πε­ρι­κάρ­πιο τοῦ καρ­ποῦ! Ἀ­π’ ἔ­ξω θλί­ψη, μέ­σα χα­ρά· ἀ­π’ ἔ­ξω τό τσό­φλι, μέ­σα τό ἀ­μύ­γδα­λο. Τό ἀ­μύ­γδα­λο δέν εἶ­ναι μό­νο του· ἔ­χει τό τσό­φλι του· πρέ­πει νά προ­στα­τευ­θεῖ. Ἡ θλίψις –ἀ­κοῦ­στε αὐ­τά τά ὀ­ξύ­μω­ρα ἐκ πρώ­της ὄ­ψε­ως– ἡ θλίψις προ­στα­τεύ­ει τήν χα­ρά! Τό φαν­τα­στή­κα­τε πο­τέ; Αὐ­τά εἶ­ναι δυ­να­τά μό­νο μέ­σα στό χρι­στι­α­νι­κό βί­ω­μα. Ἄν δέν τά ζή­σου­με ἔ­τσι, πρέ­πει νά ἀμ­φι­βάλ­λου­με γιά τήν χρι­στι­α­νι­κή μας ἰ­δι­ό­τη­τα.

Δη­λα­δή δέν μπο­ρεῖ νά ἀ­να­πτυ­χθεῖ καί πε­ρι­σω­θεῖ ἡ χα­ρά καί ἡ πνευ­μα­τι­κό­τητα πού τήν γεν­νᾶ, ἄν ἀ­που­σιά­ζει ἡ θλί­ψη.

Ἀλ­λά ἡ ἐν Κυ­ρί­ῳ θλίψις δέν εἶ­ναι κά­τι πού ἔρ­χε­ται ἀ­πό μέ­σα –ἀ­φοῦ ἡ χα­ρά εἶ­ναι ὁ καρ­πός, καί αὐ­τή ἀ­πο­τε­λεῖ τό πε­ρι­κάρ­πιο– ἀλ­λ’ εἶ­ναι κά­τι πού ἔρ­χε­ται ἀπ’ ἔ­ξω. Αὐ­τό ση­μει­ῶ­στε το. θλίψις εἶ­ναι ἡ κα­τά­στα­ση πού δη­μι­ουρ­γεῖ­ται στούς πι­στούς ἀ­πό τίς ἐ­ξω­τε­ρι­κές ἀν­τι­δρά­σεις τοῦ κό­σμου καί τοῦ Δι­α­βό­λου.

Ὁ Κύ­ριος, τό ξέ­ρε­τε, μᾶς εἰ­δο­ποί­η­σε σχε­τι­κά· «πα­ρα­δώ­σου­σιν ὑ­μᾶς εἰς θλῖ­ψιν». Ἄ, ὥ­στε λοι­πόν, ἀ­π’ ἔ­ξω εἶ­ναι τό πρᾶγ­μα· θά μᾶς πα­ρα­δώ­σουν σέ θλί­ψη. Τί εἶ­ναι ἡ «θλί­ψη»; Ὁ δι­ωγ­μός, οἱ φυ­λα­κές, οἱ στε­ρή­σεις, ὁ θά­να­τος, τό μαρ­τύ­ριο! Ἀλ­λ’ αὐ­τά εἶ­ναι ἀ­π’ ἔ­ξω· δέν εἶ­ναι ἀ­πό μέ­σα.

Ἐν τού­τοις αὐ­τή ἡ θλίψις δί­νει ἄ­φα­τη καί ὑ­πε­ρεκ­βλύ­ζου­σα χα­ρά! τό­ση πολ­λή, ὥ­στε νά γρά­φει στούς Κο­ριν­θί­ους ὁ Ἀ­πό­στο­λος «πε­πλή­ρω­μαι τῇ πα­ρα­κλή­σει, ὑ­περ­πε­ρισ­σεύ­ο­μαι τῇ χα­ρᾷ ἐ­πὶ πά­σῃ τῇ θλί­ψει ἡ­μῶν». Πε­ρί­ερ­γο πρᾶγ­μα· πε­ρί­ερ­γο! Ἀ­κοῦ­στε τήν με­τά­φρα­σή του: Εἶ­μαι γε­μᾶ­τος ἀ­πό πα­ρη­γο­ρί­α, «πε­πλή­ρω­μαι τῇ πα­ρα­κλή­σει»· ὑ­πέρ-πε­ρισ­σεύ­ο­μαι... σοῦ­περ-πε­ρισ­σεύ­ο­μαι –νά μοῦ ἐ­πι­τρέ­ψε­τε νά τό πῶ μ’ αὐ­τή τήν σύγ­χρο­νη ἔκ­φρα­ση– σοῦ­περ-πε­ρισ­σεύ­ο­μαι στή χα­ρά, μέ ὅ­λη ἐ­κεί­νη τή θλίψις μας! Ὤ, ἅ­γι­ε Παῦ­λε!

Νά για­τί ὁ καρ­πός εἶ­ναι ἡ χα­ρά, τό πε­ρι­κάρ­πιο ἡ θλί­ψη. Ἄν βγά­λεις τήν θλί­ψη, θά χά­σεις τήν χα­ρά· ἄν βγά­λεις τό τσό­φλι, θά χά­σεις τό ἀ­μύ­γδα­λο.

Ἀλ­λά προ­σέξ­τε. Ἡ θλίψις εἶ­ναι γνώ­ρι­σμα ἐ­κεί­νων πού θά κλη­ρο­νο­μή­σουν τήνΒα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ. Λέ­ει ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος, πά­λι εἰς τὰς Πρά­ξεις –τό εἶ­χε πεῖ με­τά τόν λι­θο­βο­λι­σμό του στά Λύ­στρα, αὐ­τό τό πε­ρί­φη­μο: «διὰ πολ­λῶν θλί­ψε­ων δεῖ ἡ­μᾶς εἰ­σελ­θεῖν εἰς τὴν βα­σι­λεί­αν τοῦ Θε­οῦ». Ἐ­κεῖ­νο τό «δεῖ» εἶ­ναι ἀ­κρι­βῶς αὐ­τό τό πρέ­πει, πού συν­δέ­ει τό μέ­σα μέ τό ἔ­ξω, τή χα­ρά μέ τή θλί­ψη. Δέν χω­ρί­ζον­ται αὐ­τά· δέν μπο­ροῦν νά χω­ρι­σθοῦν. Γι’ αὐ­τό λέ­ει ὅτι πρέ­πει νά μποῦ­με στή Βα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ μέ πολ­λές, ὄ­χι ἁ­πλῶς θλί­ψεις, ἀλ­λά μέ πολ­λές θλί­ψεις!

Ἡ ἐ­πο­χή μας προ­σπα­θεῖ νά δη­μι­ουρ­γή­σει –ἐ­δῶ πρέ­πει νά προ­σέ­ξου­με– ἕ­ναν Χρι­στι­α­νι­σμό χω­ρίς θλί­ψεις, ἕ­ναν Χρι­στι­α­νι­σμό γε­μᾶ­το ἀ­πό συμ­βι­βα­σμούς καί ἀ­πό ἀ­νέ­σεις. Δέν θέ­λου­με νά ζου­λη­χθοῦ­με ἀ­πο­λύ­τως σέ τί­πο­τα. Πρό­κει­ται γιά τόν ἕ­να ἀπό τούς δύ­ο κιν­δύ­νους πού ἀ­πει­λοῦν τήν Ἐκ­κλη­σί­α μας στόν πα­ρόν­τα αἰ­ῶ­να. Ὁ ἕ­νας κίν­δυ­νος λέ­γε­ται ἐκ­κο­σμί­κευ­ση καί ὁ ἄλ­λος κίν­δυ­νος οἰ­κου­με­νι­σμός, ἤ θρη­σκευ­τι­κός συγ­κρη­τι­σμός. Αὐ­τοί οἱ δυ­ό με­γά­λοι κίν­δυ­νοι αὐ­τήν τή στιγ­μή ἀ­πει­λοῦν τήν Ἐκ­κλη­σί­α μας. Θά τούς ξα­να­πῶ: οἰ­κου­με­νι­σμός καί ἐκ­κο­σμί­κευ­ση, ἐκ­συγ­χρο­νι­σμός, ἡ κο­σμι­κο­ποί­η­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ἡ κο­σμι­κο­ποί­η­ση τοῦ φρο­νή­μα­τος.

Θά μᾶς πεῖ ὁ ἀ­πό­στ. Παῦ­λος: «Δέν ξέ­ρε­τε ὅ­τι Βα­σι­λεί­α Θε­οῦ ἄ­δι­κοι δέν θά κλη­ρο­νο­μή­σουν;». Λέ­ει μά­λι­στα: «Για­τί δέν μά­θα­τε νά ἀ­δι­κεῖ­σθε; Για­τί δέν μά­θα­τε νά ἀ­πο­στε­ρεῖ­σθε; Ἀλ­λά σεῖς καί ἀ­δι­κεῖ­τε καί ἀ­πο­στε­ρεῖ­τε, καί μά­λι­στα ἀ­δελ­φούς!»…

Δη­λα­δή ὁ σύγ­χρο­νος Χρι­στια­νός ἀ­παι­τεῖ μιά πί­στη μέ τό ἀ­ζη­μί­ω­το. Μιά πί­στη μέ τό ἀ­ζη­μί­ω­το!... Δη­λα­δή μιά πί­στη χω­ρίς σταυ­ρό· μί­α πνευ­μα­τι­κό­τη­ταἀ­ντι­σταυ­ρι­κή, ἡ ὁ­ποί­α ὅ­μως παύ­ει πλέ­ον νά εἶ­ναι πνευ­μα­τι­κό­τη­τα μέ τήν ἔν­νοι­α τῆς πα­ρου­σί­ας τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, καί πα­ρα­μέ­νει ἕ­να ὑ­πο­κα­τά­στα­το τῆς πνευ­μα­τι­κό­τη­τος· ὄ­χι πλέ­ον ὡς πα­ρου­σί­α τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος πιά... Δρα­πέ­τευ­σε πλέ­ον τό Πνεῦ­μα τό Ἅ­γι­ο!

Τό βι­βλί­ο τῆς Ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως, ἀ­γα­πη­τοί μου, μᾶς εἰ­δο­ποι­εῖ καί μᾶς λέ­ει: «ἐ­δό­θη αὐ­τῷ –ποι­ό «αὐ­τῷ»; «τῷ θη­ρί­ῳ», στό Θη­ρί­ο– πό­λε­μον ποι­ῆ­σαι», τοῦ πα­ρα­χω­ρή­θηκε νά κά­νει πό­λε­μο, «με­τὰ τῶν ἁ­γί­ων καὶ νι­κῆ­σαι αὐ­τούς». Ἀ­κού­σα­τε; νά κά­νει πό­λε­μο ἐ­ναν­τί­ον τῶν ἁ­γί­ων, τῶν πι­στῶν, καί νά τούς νι­κή­σει! Ἀ­κού­σα­τε;πα­ρα­χω­ρή­θηκεἀ­πό τόν Θε­ό νά νι­κη­θοῦν οἱ πι­στοί ἀ­πό τό Θη­ρί­ο! «καὶ ἵ­να μή τις δύ­νη­ται ἀ­γο­ρά­σαι ἢ πω­λῆ­σαι, εἰ μὴ ὁ ἔ­χων τὸ χά­ραγ­μα» –οἰ­κο­νο­μι­κός ἀ­πο­κλει­σμός!– καί νά μήν μπο­ρεῖς νά ἀ­γο­ρά­σεις ἤ νά που­λή­σεις, πα­ρά μό­νο ἐ­άν ἔ­χεις τό χά­ραγ­μα· ὅ­τι εἶ­σαι Μα­σό­νος, ὅ­τι εἶ­σαι Λά­ϊ­ονς, ὅ­τι εἶ­σαι Ρο­τα­ρια­νός, ὅ­τι εἶ­σαι..., τί ἄλ­λα θά βγοῦν δέν ξέ­ρω. Ὅ­λα αὐ­τά, ἐ­άν ἔ­χεις τό «χά­ραγ­μα».

Αὐ­τό εἶ­ναι τό «χά­ραγ­μα» τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου· αὐ­τό εἶ­ναι· κάθε ἀν­τί­χρι­στη ἐ­νέρ­γεια, βί­ω­ση, το­πο­θέ­τη­ση, σχῆ­μα. Αὐ­τό εἶ­ναι τό «χά­ραγ­μα». Ἐ­άν λοι­πόν εἶ­σαι ἔ­τσι, τό­τε ὅ­λες οἱ πόρ­τες εἶ­ναι ἀ­νοι­χτές. Δέν εἶ­σαι; τό­τε δέν θά μπο­ρέ­σεις οὔ­τε νά ἀ­γο­ρά­σεις οὔ­τε νά που­λή­σεις. «εἰ μὴ ὁ ἔ­χων τὸ χά­ραγ­μα, τὸ ὄ­νο­μα τοῦ θη­ρί­ου ἢ τὸν ἀ­ριθ­μὸν τοῦ ὀ­νό­μα­τος αὐ­τοῦ χξς΄». «Ὦ­δέ ἐ­στιν ἡ ὑ­πο­μο­νὴ καὶ ἡ πί­στις τῶν ἁ­γί­ων», ἐ­δῶ εἶ­ναι ἡ ὑ­πο­μο­νή καί ἡ πί­στη τῶν ἁ­γί­ων. Ἐ­δῶ εἶ­ναι! Σάν νά λέ­ει: Γιά νά δοῦ­με τώ­ρα· ποι­οί θά εἶ­ναι ἐ­κεῖ­νοι πού θά ἔ­χουν πί­στη καί ὑ­πο­μο­νή, καί θά ποῦν: «Ἀ­πο­κλει­σμό; ἀ­πο­κλει­σμό! Στό πε­ρι­θώ­ριο; στό πε­ρι­θώ­ριο!».

Ὅ­πως βλέ­πε­τε, πό­λε­μος καί δι­ωγ­μός τῶν Χρι­στια­νῶν καί οἰ­κο­νο­μι­κός ἀ­πο­κλει­σμός, πού ση­μαί­νει μέ κά­θε τρό­πο νά ἐ­ξον­τω­θοῦν οἱ πι­στοί.

Ὅ­λα αὐ­τά ἀ­πο­τε­λοῦν τήν θλί­ψη, τό πε­ρι­κάρ­πιο τῆς χα­ρᾶς, τήν προ­ϋ­πό­θε­ση τῆς Βα­σι­λεί­ας τοῦ Θε­οῦ. Δέν ὁ­μι­λεῖ ἐ­δῶ τό ἱ­ε­ρό κεί­με­νο οὔ­τε πε­ρί ἀ­νέ­σε­ων οὔ­τε πε­ρί συμ­βι­βα­σμῶν· ἀλ­λά τί; το­νί­ζει τό «ὧ­δέ ἐ­στιν ἡ ὑ­πο­μο­νὴ καὶ ἡ πί­στις τῶν ἁ­γί­ων»!

Ἀ­γα­πη­τοί μου, 

τί ξη­με­ρώ­νει αὔ­ριο δέν ξέ­ρου­με· 

ἄς προετοιμαζόμαστε

π. Α. Μυτιληναίου

http://paterikiparadosi.blogspot.gr

"ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ"… Ο ΕΞΩ ΑΠ' ΔΩ !!!

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

π. Νικόλαος Μανώλης, Εκκλησία και η 11η δέσμευση της Οικουμενικής Χάρτας

Katihisis

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!

Καί μετά περιμένουμε προκοπή!...

Χωρίς Θεό  καί μέ τήν ἀμετανοησία καί ἀντιχριστία πού μᾶς δέρνει, θά πηγαίνουμε ἀπό δοκιμασία σε δοκιμασία καί προσωπικά καί ὡς ἔθνος!

Μια προκλητική εκστρατεία των αθέων βρίσκεται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής. Η προπαγάνδα των αθέων καλεί τους γονείς να...απαλλάξουν το παιδί τους από τα Θρησκευτικά.

Δείτε σχετικά: 

http://kaiomenivatos.blogspot.gr

Να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να θεραπευθείτε

*Σοφά λόγια – λόγια Πνεύματος Αγίου από τους Μεγάλους Αββάδες της Ερήμου.

Έλεγαν για τον αββά Μάρκο τον Αιγύπτιο ότι έμεινε τριάντα χρόνια χωρίς να βγεί απ΄ το κελί του. Ο πρεσβύτερος συνήθιζε να πηγαίνει και να του κάνει την Θεία Λειτουργία.

Ο διάβολος όμως βλέποντας την ενάρετη υπομονή του ανδρός, σοφίστηκε να τον ρίξει στον πειρασμό της κατάκρισης. Έτσι έκανε κάποιον δαιμονισμένο να πάει στον Γέροντα για να του ζητήσει τάχα την προσευχή του.

Αυτός λοιπόν ο δαιμονισμένος πριν από κάθε άλλο λόγο είπε στον Γέροντα: «Ο πρεσβύτερός σου μυρίζει αμαρτία. Μην τον αφήσεις άλλη φορά νά ’ρθει κοντά σου». Και ο θεόπνευστος άνθρωπος του είπε: «Παιδί μου, όλοι τη βρωμιά την πετούν έξω και εσύ μου την έφερες εδώ; Η Γραφή λέει: Μην κρίνετε για να μην κριθείτε (Ματθ. 7,1). Αλλά αν είναι αμαρτωλός ο Κύριος θα τον σώσει. Είναι μάλιστα γραμμένο στην Αγία Γραφή: Να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να θεραπευθείτε (Ιακ. 5,16)».Και πάνω στον λόγο αυτό, προσευχήθηκε και έδιωξε τον δαίμονα από τον άνθρωπο και τον έστειλε υγιή.

Όταν λοιπόν ήρθε ο πρεσβύτερος, όπως συνήθιζε, τον υποδέχθηκε ο Γέροντας μετά χαράς. Ο Θεός που γνώριζε την ακακία του Γέροντα, του έδειξε θαυμαστό σημάδι. Όταν ήρθε η ώρα να σταθεί ο πρεσβύτερος μπροστά στην αγία Τράπεζα, όπως ο ίδιος ο Γέροντας το περιέγραψε, «είδα άγγελο Κυρίου να κατεβαίνει από ψηλά και έβαλε το χέρι του στο κεφάλι του κληρικού και έγινε ο κληρικός σαν ένας στύλος φωτιάς. Και εγώ καθώς έμεινα έκπληκτος από το θέαμα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: Άνθρωπε γιατί εκπλήττεσαι μ’ αυτό που γίνεται; Εάν ένας επίγειος βασιλιάς δεν θ’ αφήσει τους μεγιστάνες του να στέκονται μπροστά του ρυπαροί, αλλά μόνο αν έχουν επίσημη περιβολή πόσο περισσότερο η θεία δύναμη δεν θα καθαρίσει τους λειτουργούς των αρρήτων μυστηρίων, όταν στέκονται μπροστά στην άφατη δόξα;»

Να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να θεραπευθείτε

Έτσι ο γενναίος του Χριστού αθλητής ο Μάρκος ο Αιγύπτιος, αναδείχθηκε μεγάλος και έγινε άξιος του χαρίσματος αυτού, επειδή δεν κατέκρινε τον κληρικό.

*Ρώτησε ένας αδελφός τον αββά Ποιμένα: «Εάν δώ κάποιο σφάλμα του αδελφού μου, είναι καλό να το σκεπάσω;» Κι ο Γέροντας απάντησε:

«Όποια ώρα σκεπάσουμε το σφάλμα του αδελφού μας, σκεπάζει και ο Θεός το δικό μας. Και όποια ώρα θα φανερώσουμε του αδελφού το σφάλμα, θα φανερώσει και ο Θεός το δικό μας».

*Είπε ένας Γέροντας: «Μην κρίνεις τον πόρνο, εάν εσύ είσαι σώφρων. Κι εσύ είσαι παραβάτης του νόμου όπως κι εκείνος. Γιατί Αυτός που είπε να μην πορνεύσεις (Ματθ. 5,27), είπε και να μην κρίνεις (Ματθ. 7,1)».

Μέγα Γεροντικό

http://agiosgeorgiosthivas.blogspot.gr/

«Την αγάπην σου την πρώτην αφήκας»!

π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου

Ἀπὸ Ὁμιλία εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν (Ὁμιλ.10η)

«Τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆκας»!

"Νομίζετε ὅτι μὲ τὸ νὰ ὁμολογοῦμε Ὀρθοδοξίαν αὐτὸ σημαίνει καὶ σωτηρία; Καὶ ἡ Ὀρθοπραξία ποῦ πηγαίνει;"

Ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ἐφέσου ἔρριξε τὸ βάρος τῆς Ἐκκλησίας του, ποῦ λέτε; Εἰς τὸ σημεῖον ποὺ σημειώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὅτι «οὐ δύνει βαστᾶσαι κακούς καὶ ἐβάστασας διὰ τὸ ὄνομά μου καὶ οὐκ ἐκοπίακας». Δηλαδή, δὲν μπρόρεσες νὰ ἀντέξεις τοὺς κακούς, καὶ ἰδιαιτέρως τοὺς αἱρετικούς, καὶ ἐκράτησες τὸ ὄνομά μου καὶ δὲν ἀπόκαμες. Δηλαδή, τὸ βάρος τοῦ ἐνδιαφέροντος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου ἔπεσε ἐπάνω εἰς τὸ θέμα τῶν αἱρετικῶν, δηλαδὴ στὸν ἀγώνα τὸν ἀντιαιρετικὸν καὶ παρημελήθει ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριον Ἰησοῦν.

Ἔχετε προσέξει, ἀγαπητοί, ὅτι πάρα πολλὲς φορὲς συμβαίνει στὴν Ἐκκλησία μας αὐτό; Λίγο νὰ ρίξετε μιὰ ματιὰ γύρω σας θὰ τὸ δεῖτε αὐτὸ τὸ σημεῖο· ὅτι δηλαδή, ρίχνουμε τὴν προσπάθειά μας ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, πολὺν ἀγώνα, ἀλλὰ ἔχουμε παραμελήσει κάποια ἄλλα πράγματα. Γι' αὐτὸ πολλὲς φορὲς θὰ δεῖτε πιστοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται πάρα πολὺ ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, ἡ δική τους ὅμως ἡ ζωὴ εἶναι ἀμελημένη.

Καὶ φοβᾶμαι μήπως καὶ ἐδῶ, ἀνάμεσά μας, βρισκόμεθα ἄνθρωποι, ποὺ ἀγωνιζόμεθα ἐναντίον τοῦ κακοῦ, ἐναντίον τῆς αἱρέσεως, ἐναντίον τῆς κακοδοξίας, παρὰ ταῦτα, ὅμως, δὲν ἔχουμε ἐμεῖς ἐπιμελημένη ζωή. Ἐγὼ τὸ ἔχω προσέξει αὐτὸ σὲ πάρα πολλοὺς πιστούς μας, (γι' αὐτὸ) ἄς λάβουμε τὰ μέτρα μας ἰδιαιτέρως. Ἔρχεσθε νὰ μοῦ ἀναγγείλετε μιὰ προσπάθειά σας, ἐναντίον τῶν κακοδόξων, ἀλλ' ἡ ἰδία ἡ δική σας ἡ ζωὴ δὲν εἶναι προσεγμένη. Ὑπάρχει μία ἐπιπολαιότης.

Δηλαδή, πρέπει νὰ καταλάβουμε ὅτι ἡ ἀγάπη, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ὁμιλεῖ, ὅτι ἐγκατελήφθη, "δὲν ἔχεις τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην", λέγει, δὲν νοεῖται ὡς ἐξαντλουμένη εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ὀρθοπραξίαν. Δὲν πρέπει νὰ λέμε μόνο, θὰ κυνηγάω τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ πῶς ἐγὼ ἰδιαιτέρως ζῶ. Ἐδῶ δηλαδή, πρέπει ὑπάρχει αὐτὸ ποὺ ἔλειπε ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπον καὶ τὴν Ἐκκλησίαν στὴν Ἔφεσον, αὐτὴ ἡ ἰδιαιτέρα ἀγαπητικὴ ἀνάβασις τῆς καρδίας πρὸς τὸν Θεόν.

Γι' αὐτὸ πολλὲς φορὲς παρατηρεῖται, ἄνθρωποι μιᾶς δραστηριότητος, νὰ μὴν ἔχουν αὐτὲς τὶς πνευματικὲς ἀναβάσεις. Καὶ ἀντιστρόφως· ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν μίαν πνευματικὴν ἀνάβασιν τῆς καρδίας, νὰ μὴν ἔχουν μίαν δραστηριότητα.

Ὁ Κύριος τὸ ἐλέγχει καὶ τὸ ἕνα, καὶ τὸ ἄλλο. Θὰ δοῦμε σὲ ἄλλη ἐπιστολή, νὰ ἐλέγχει ἀκριβῶς, γιατὶ ἀφέθηκαν αἱρετικοί. πρέπει καὶ τὸ ἕνα, καὶ τὸ ἄλλο. Δὲν θὰ πρέπει νὰ ρίξουμε τομέα μόνον τὸ βάρος, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ δοῦμε ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ νὰ ποῦμε: Θὰ δουλέψω ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, δὲν θὰ ἀμελήσω ὅμως τὸν δικό μου πνευματικὸν καταρτισμόν.

Δὲν μπορῶ νὰ ἐξασφαλιστῶ καὶ νὰ λέγω ὅτι, ἀφοῦ πολεμάω τοὺς αἱρετικούς, αὐτὸ εἶναι ἕνα δεῖγμα ὅτι πηγαίνω καλά. Ποιός σᾶς τὸ εἶπε, ἀγαπητοί μου, ὅτι πηγαίνουμε καλά; Νομίζετε ὅτι μὲ τὸ νὰ ὁμολογοῦμε Ὀρθοδοξίαν αὐτὸ σημαίνει καὶ σωτηρία; Καὶ ἡ Ὀρθοπραξία ποῦ πηγαίνει;

http://paterikiparadosi.blogspot.gr

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ προφητεία Ἁγίου Παϊσίου γιά τά σημεῖα τῶν καιρῶν καί τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου! – Ἡ ἐπιβεβαίωση ἦρθε…

Ό μακαριστός Γέροντας Παΐσιος τις… απόψεις του για τα αποκαλυπτικά γεγονότα των ήμερων μας, τις εξέθεσε και γραπτώς στο γνωστό του κείμενο » Σημεία των Καιρών – 666 » τις εκήρυττε συχνά και παρέμεινε σταθερός και ακλόνητος μέχρι την κοίμηση του (1994).

Γέροντος Παϊσίου περί αντιχρίστου, 666, ταυτοτήτων και σφραγίσματος.

Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης συνομιλίας του, πού έγινε το έτος 1992,

στό κελί του «Παναγούδα» στο Άγιο «Όρος.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ:… Μάλλον δίνομε εξετάσεις εμείς οι άνθρωποι τώρα σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια τί κάνομε ό καθένας. Και βλέπω αδιαφορία προπαντός. Να μη μάθουν οι άνθρωποι αν θα γίνει η δευτέρα παρουσία, γιατί στενοχωρούνται, δεν μπορούν να γλεντήσουν, κατάλαβες τί γίνεται; εδώ είναι… Παλαιά, να πούμε, άκουγαν θα περάσει ένας κομήτης. «Ένα και ένα οι άνθρωποι συγκλονίζονταν. Σου λέγει, για να δούμε μπορεί να πεθάνουμε, να ετοιμαστούμε, να εξομολογηθούμε, να κάνουμε και μια καλοσύνη. «Άρχιζαν εκεί πέρα, ετοιμάζονταν… ή θα γίνει πόλεμος ετοιμάζονταν… Τώρα, να μην ακούσουν δευτέρα Παρουσία, να μην ακούσουν ότι θα ‘ρθή καμιά φορά ό Αντίχριστος… Λοιπόν, για να γλεντάν, κατάλαβες τί γίνεται; Γιατί δεν μπορούν, τούς χαλάει αυτό…

Δεν τα αξιοποιούν οι άνθρωποι για τη σωτηρία τους βλέπεις…

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Αυτή την αλλαγή εκεί στην Ευρώπη, Γέροντα, πώς την βλέπετε εσείς;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Κοίταξε. Αυτή σαν αλλαγή δεν είναι… κοίταξε, ό Θεός θα αξιοποίηση μερικά πράγματα… ‘Εδώ τώρα, αυτή ή Ε.Ο.Κ. δεν είναι Ηνωμένη Αμερική. Ηνωμένη Αμερική ήταν καλό πράγμα. Αυτή τώρα ή Ε.Ο.Κ. είναι, ας υποθέσουμε… Πίσω από κει κρύβεται ή δικτατορία αυτών των Σιωνιστών. Κατάλαβες τί γίνεται; Άλλα ό Θεός θα το αξιοποίηση στο καλό. Θα πάνε αυτοί. Και οι κομμουνιστές πόσα χρόνια δηλαδή. Δούλεψαν κοντά 75 χρόνια και δεν κράτησαν, κράτησαν ούτε 70 χρόνια, 72… Οι Σιωνιστές δουλεύουν τώρα, ξέρεις πόσα χρόνια; και 250. Αυτοί ούτε 7 χρόνια δεν θα κρατήσουν…

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Εμείς, ΑΝ μπούμε, γιατί πάει και ή Κύπρος να μπει μέσα, μας συμφέρει, Γέροντα; τούς Έλληνες και τούς ορθοδόξους;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Ποιος σ’ ακούει εσένα και μένα; είτε σε συμφέρει, είτε δεν σε συμφέρει. Ποιος σ’ ακούει;

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: «Αν είμαστε πιστοί στις παραδόσεις μας, στην ορθοδοξία, μπορεί να τούς ωφελήσουμε.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Κοίταξε. Ξέρεις τί γίνεται; Το κακό είναι το έξης: Δεν είναι …θα σ’ αφήσουν εκεί πέρα; …Θα τα στριμώξουν τα πράγματα. Λοιπόν, ΑΝ σού πουν, πίστευε, ότι θέλεις άλλα σε βάζουν στο καλάθι το δικό τους, σε πάνε εκεί πού θέλουνε. ‘ε,τί… εγώ σε πάω εκεί πού θέλω και εσύ πίστευε ότι θέλεις. Τούτο το σατανικό σύστημα, πίσω από κει κρύβεται ή δικτατορία των Σιωνιστών. Οι Σιωνιστές χρόνια δούλευαν εκεί πέρα να κυβερνήσουν τον κόσμο όλον. Όποτε με τη Μασονία κ.λπ., αυτά όλα, καλά. Μέχρι τώρα καλά, ας υποθέσουμε…Τώρα δεν προβληματίζονται λίγο;…

Γιατί βλέπεις, αυτά και τα εξάρια πόχουνε δεν είναι, ότι τούς βοηθάει στο κομπιούτερ, το 6 γίνεται και 9. Εδώ οι Ιάπωνες βρήκαν ένα κύβο έχει πενταπλάσια απόδοση στο κομπιούτερ … δεν τούς συμφέρει. Γιατί τώρα τα εξάρια τα τρία τα εξάρια… Λοιπόν και να μην τόλεγε ό Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι είναι τού Αντίχριστου κ.λπ., ένας πιστός, έχοντας υπ’ όψιν του και τη γενική κατάσταση, θα καταλάβαινε τί γίνεται. Γιατί, γι’ αυτούς είναι σύμβολο οικονομίας. Διότι αναφέρει σε δύο σημεία ή Π. Διαθήκη: «ην ό σταθμός του χρυσίου, του ένεχθέντος τω Βασιλεί Σολομών έν ένιαυτω ένί 666 τάλαντα χρυσίου «, λέει, «πλην των ανδρών των ύποτεταγμένων … των Σατραπών … και πάντες οι Βασιλείς έφερον χρυσίον τω Βασιλεί Σολομών «*, άλλ’ ό σταθμός τους ήταν κάθε χρόνο 666 τάλαντα. Είναι σαν σύμβολο οικονομίας. Και να μην τόγραφε ό Ευαγγελιστής Ιωάννης, ότι είναι το όνομα του Αντίχριστου κ.λπ. όλα αυτά, τον Αντίχριστο στο Χάραγμα ένας πιστός το καταλάβαινε. Αυτοί τώρα, πάνε να πάρουν όλη την οικονομία στο χέρι τους. έχουν για να φακελώσουν 6 δισεκατομμύρια κόσμο. 4-5, πόσα είναι ό κόσμος, αυτοί έχουν και περιθώριο.

Με μεν το φακέλωμα, μας έχουν όλους φακελωμένους, όλη την οικονομία στο χέρι τους, με το σφράγισμα πού πάνε να κάνουν σιγά – σιγά, λοιπόν μάς παρακολουθούν. Λοιπόν 30 πόντους ψάρι το παρακολουθούν από το δορυφόρο σε ποιόν ωκεανό βρίσκεται. Μέχρι 30 πόντους ψάρι. Όποτε τον κάθε άνθρωπο τον παρακολουθούν πού βρίσκεται, απ’ όλα τα στοιχεία του, όλη την οικονομία του. Τέτοια δικτατορία πού σκέφτονται να κάνουν, μόνο ό διάβολος μπορεί να την είχε σκεφτεί. Κατάλαβες τί γίνεται; Τελικά θα φάει μια σφαλιάρα ή θα πάει στην άκρη. Τα τριάμισι χρόνια είναι δύσκολα, τριάμισι χρόνια θάναι εύκολα. Θα πάει περίπατο…

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Μετά το ’92 τα τριάμισι χρόνια, πάτερ;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Τώρα, …Κοίταξε, …πότε θα … τώρα μη βάζεις χρονολογίες. Τα τριάμισι χρόνια θάναι τα δύσκολα. Να στην Αμερική, τώρα τα σκυλιά, πολλά σκυλιά τάχουν σφραγισμένα και τα παρακολουθούν. Τώρα όσα είναι σφραγισμένα έχουν πομπό, τόκ,τόκ, τόκ… Ξέρουν το κάθε σκυλί, όποτε θέλουν μπορούν να το σκοτώσουν, πού βρίσκεται και τούς ανθρώπους!…Τί νομίζεις; Και θα ξέρουν ό κάθε άνθρωπος, που βρίσκεται γιατί θάχουν πομπό ή στο χέρι ή στο μέτωπο τόκ, τόκ, τόκ, οπότε τα στοιχεία του από δώ, στο φάκελο από δώ, πομπό από κει…

Τέτοια δικτατορία μόνο ό διάβολος μπορούσε να είχε σκεφτεί Και πάνε όλο αυτό το σύστημα το γραμμωτό, να μην μπορείς μετά πού λέει και ό Ευαγγελιστής Ιωάννης ούτε να πουλάς, ούτε να αγοράζεις. Θα καταργήσουν και τα χρήματα. Δουλεύεις; Τάκ ένα κουμπί, να πάρεις λογαριασμό… Κάι μετά, ας υποθέσουμε, από την κάρτα, θα λένε ή κάρτα θα χάνεται, την κλέβουν, κάνουν… οπότε, πιο καλύτερα στο κεφάλι ή στο χέρι. Να εκεί στην Κύπρο, ξέρω έχει δύο χρόνια τώρα πού έχουν φέρει στην τράπεζα, το ξέρετε αυτό; μηχάνημα. Πριν να ρθή στην Ελλάδα, στην Κύπρο ήρθε νωρίτερα.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Το Ισραήλ ήταν ό εκλεκτός λαός του Θεού. Εξακολουθεί να είναι μέχρι τη δευτέρα παρουσία; Μετά, όλα αυτά πού κάνουν;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Κοίταξε να δεις … Κοίταξε. Ήταν ό εκλεκτός λαός τού Θεού. Και όσοι ήταν εκεί πέρα, βαπτίσθηκαν, έκαναν…τώρα όπως το λάδι. Αυτό πού έμενε, δηλ. το κατακάθι… Τώρα οι Ισραηλινοί, αυτοί είναι …ή θαναι άθεοι ή και με τον διάβολο. Δηλαδή, άθεοι με τον διάβολο. Αυτοί όμως πού πιστεύουν λίγο, αυτούς θα τούς ξεκάνουν οι ίδιοι, να ξέρετε, … ναι, θα τούς ξεκάνουν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τούς πιστούς δηλαδή από τούς Ισραηλίτες.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Ναι. Και αυτοί πού πιστεύουν στο Θεό, θα τούς ξεκάνουν τελικά. ‘Άλλοι θα βαπτιστούν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δηλαδή να το πούμε απλούστερα, πάτερ μου, γενικά οι μηχανές είναι ή απόδειξης της παρουσίας του Αντίχριστου;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: «Όχι. Κοίταξε. Εδώ βλέπεις αυτοί χρησιμοποίησαν μηχανές για να πνίξουν τον κόσμο. Να βάλουν τη σφραγίδα του Αντίχριστου. Κατάλαβες; Να τον επιτάξουν. «Όπως όταν γίνεται πόλεμος τα μουλάρια, τ’ άλογα τα επιτάσσουν. Επίταξη, μ’ ένα καυτό σίδηρο.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δηλαδή ευκολύνεται το έργο τους εις το να επισημάνουν τα πρόσωπα, τα όποια θέλουν αυτοί;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Αρνείται τώρα. Με το σφράγισμα αρνείται κανείς. Ακόμη και ταυτότητα. «Όταν, ας υποθέσουμε, ΑΝ δεν μού ζητούσαν υπογραφή, θέλω να πω, και μού διναν ένα χαρτί, σούλεγαν, αυτή είναι ή ταυτότητα σου, λοιπόν, τέλος πάντων, δεν θα πείραζε. Αλλά, όταν, να πούμε, έχουν το σύμβολο του διαβόλου, είναι λέγεται ταυτότητα μου, υπογράφω, κι αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Δηλαδή, άρα το αποδέχομαι αυτό το πράγμα. Τότε, δηλ. τί λέει ό Ευαγγελιστής Ιωάννης, οι άγιοι πατέρες, τί λένε; Διάβασες εκεί πέρα καθόλου; Και μάλιστα, λέει εκεί πέρα, όσοι, ας υποθέσουμε, δεν θα σφραγισθούν, δεν θα μπορέσουν… θα τούς κυνηγάν, δεν θα μπορούν να τούς βρίσκουνε. Ξεκάθαρα πράγματα. Είναι άρνηση δηλαδή. (Ή ταυτότητα και το σφράγισμα)

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ακριβώς. «Άρνηση του Θεού και υποταγή στο διάβολο.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΑΛΛΟΥ: Μήπως ένας αριθμός είναι δυνατόν να παίξει τόσο ρόλο στη σωτηρία του άνθρωπου;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: (έντονα) ΒΡΕ παιδάκι μου., για δες όταν ας υποθέσουμε, αυτό είναι το σύμβολο του διαβόλου το λέει ό Ευαγγελιστής Ιωάννης, το χάραγμα αυτό κι όλα αυτά, κι όταν εσύ το βάζεις εκεί πέρα, μου λες τώρα!… Μέχρι τώρα, του δίναμε σημασία, αυτό το πράγμα; Αλλά τώρα, όταν βλέπομε το πάνε εκεί… τί φέρνουν τα πράγματα ούτε να μπορείς να πουλάς, ούτε νι αγοράζεις. Θα καταργήσουν τα χρήματα, όλα αυτά, ετοιμάζουν… Να, πριν από 2-3 χρόνια έλεγα σε κάποιον από την Αμερική, καθηγητή Πανεπιστημίου, κάτι τόλεγα, και μάλιστα έγραψα και κάτι… κανά δύο σελίδες και του δίνω κάτι και μου γράφει τώρα …επέστρεφα από ένα συνέδριο από την Ευρώπη, λέει, και μόλις έφθασα στο Τορόντο λέει, θυμήθηκα αυτά πού μούλεγες πριν από 2-3 χρόνια, λέει. Τώρα μάς ζητούν αντί για κάρτα, μάς ζητούν, αποτυπώματα στο χέρι ή στο μέτωπο, λέει. Τό ξέρεις αυτό το πράγμα; ‘Εμ’ άμα εκεί πέρα εσύ δεν τα ξέρεις ; Τώρα το πάν’ εκεί πέρα … αυτό πόλεγα… θα δείτε, θα λεν στην τηλεόραση τώρα, χάθηκε ή κάρτα του ενός, την έκρυψε ό άλλος κ.λπ. και οι άνθρωποι να το βρουν για πιο ασφάλεια, να τρέχουν εκεί πέρα να το δεχθούν το σφράγισμα, σαν εξυπηρέτηση. Κατάλαβες τί γίνεται;

Το είπε ξεκάθαρα ό Ευαγγελιστής Ιωάννης, Πού να μην τα έγραφε κιόλας αυτά; «Ω βρέ παιδάκι μου, το σφράγισμα τού διαβόλου! Αρνείσαι, ας υποθέσουμε, το άγιο σφράγισμα, το βάπτισμα… Βάζεις άλλη σφραγίδα, βρέ παιδάκι μου. Αρνείσαι του Χριστού και παίρνεις του διαβόλου…

Υπεύθυνος για την απομαγνητοφώνηση και την έκδοση: 

Ίερομ. Ισαάκ και συνοδεία Καλύβη Αναστάσεως

http://kaiomenivatos.blogspot.gr

Η επιστήμη της Θεολογίας έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις

Η επιστήμη της Θεολογίας έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Γνωρίζω σώφρονες και ευσεβείς πνευματικούς που ή διστάζουν να προτρέψουν ή αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ τη σπουδή της Θεολογίας όπως αυτή διδάσκεται σήμερα στις "θεολογικές" σχολές.

Προφανώς θεωρούν ότι υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πνευματικής ζημίας και βλάβης για τα νέα αυτά παιδιά εάν επιλέξουν να σπουδάσουν την επιστήμη της Θεολογίας και τούτο γιατί η τελευταία έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Όψεις και εκφάνσεις αυτής της παραμορφώσεως και αλλοιώσεως της γνήσιας Θεολογίας αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, ο οικουμενισμός, ο φιλελευθερισμός,ο ορθολογισμός, η "πολιτική ορθότητα", ο ζηζιουλισμός, ο γιανναρισμός-"ερωτοθεολογία", η "μεταπατερική-συναφειακή θεολογία" κ.ο.κ.

Το λυπηρό και εξόχως ανησυχητικό, εν προκειμένω, είναι η στάση της ποιμαίνουσας Εκκλησίας απέναντι στο εκφυλιστικό αυτό φαινόμενο.

Πολλά μέλη της Εκκλησίας, κληρικοί και λαικοί, φοιτούν και αποφοιτούν απ τις κατ όνομα και καθ υπόθεσιν, ουχί δε και πράγματι "θεολογικές" σχολές. Κάποιοι εξ αυτών ποιμαίνουν ή και θα ποιμάνουν το εμπιστευθέν αυτοίς ποίμνιο.

Πώς όμως θα εξασκήσουν την ποιμαντική τους διακονία κατά τρόπο ορθό και ψυχωφελή για το λογικό τους ποίμνιο όταν αυτοί θα διατελούν δέσμιοι ολεθρίων απόψεων, θέσεων και αντιλήψεων;

Θα το οδηγήσουν άραγε στον εύδιο και ακύμαντο λιμένα της Ανω Βασιλείας ή σε οδούς σκολιάς και διεστραμμένας;

Θα διδάξουν ανόθευτη τη δογματική και ηθική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή θα διολισθήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς νοθεύσεως και αλλοιώσεως της αγιογραφικής, αγιοπατερικής και ιεροκανονικής παραδόσεως και διδαχής;

Αλλά και οι λαικοί θεολόγοι θα καταστούν πράγματο θεολόγοι ή βιολόγοι;

Θα διδάξουν θεολογία ή ορθολογισμό΄, φιλοσοφικό στοχασμό και σχετικοποίηση της Αληθείας;

Τι να πούμε αδελφοί! Ο Κύριος να φωτίσει τους νέους μας που σκέπτονται να σπουδάσουν Θεολογία τι να πράξουν, τι είναι πιο ωφέλιμο για την ψυχή τους!

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

http://aktines.blogspot.gr

Ο Όσιος Παΐσιος και…ο πίνακας ζωγραφικής!

~ Ένας Αγιορείτης γέροντας που σύχναζε πολλές φορές στον γέροντα Παΐσιο, πρόσφατα μου διηγήθηκε ένα χαριτωμένο περιστατικό στο οποίο υπήρξε αυτήκοος μάρτυς.

Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του.

Ο γέροντας με εκείνο το πηγαίο και διδακτικό χιούμορ που τον διέκρινε, τον ρώτησε:

-Βρε παιδάκι μου, θα μπορούσες να με ζωγραφίσεις ένα πίνακα με το θέμα που θα σου πω; Θέλω να τον τοποθετήσω στο κελί μου! Ο καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στον π. Παΐσιο:

-Γέροντα με τα χαράς. Αυτή είναι η δουλειά μου. Τι θα θέλατε να έχει ο πίνακας ζωγραφικής που θα ετοιμάσω;

-Μπορείς να ζωγραφίσεις μερικά βουνά;

-Εύκολο είναι γέροντα, απαντάει ο Ζωγράφος.

-Μπορείς να ζωγραφίσεις και μερικά δέντρα που θα σου πω;

-Βεβαίως γέροντα.

Αφού λοιπόν ο γέροντας του είπε και μερικά πράγματα που θα ήθελε να έχει ο πίνακας, στο τέλος του λέει:

-Μπορείς να ζωγραφίσεις και μία βρύση που να τρέχει νερό;

-Μα γέροντα, δεν είναι καθόλου δύσκολο για μένα, απαντάει με απλότητα ο ζωγράφος.

Και τότε ο π. Παΐσιος τον ρωτάει: Από την βρύση που θα είναι στον πίνακα μπορεί κάποιος να πιεί νερό και να ξεδιψάσει;

-Ε όχι, βέβαια γέροντα, απάντησε ο ζωγράφος.

Και ο γέροντας του είπε : Τόσο λοιπόν διαφέρουν τα έργα των ανθρώπων από τα έργα του Θεού!

Όσο λοιπόν μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από το νερό μιας ζωγραφισμένης βρύσης , άλλο τόσο μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από τα έργα των ανθρώπων.

Η ανθρώπινη ύπαρξη ξεδιψά αληθινά και μόνο από τα έργα του Θεού ο οποίος άλλωστε προσφέρει το «ύδωρ το ζών».

Μα τι λόγια σοφά που ευωδιάζουν Πνεύμα Άγιο! Ας προστρέχουμε λοιπόν και εμείς σε τέτοια λόγια γερόντων για να ξεδιψά η ψυχή μας μέσα σ΄αυτήν την άνυδρη εποχή μας.

π. Νεκτάριος Σαββίδης

http://agiotokos-kappadokia.gr/

Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη κάνει «διακρίσεις»

Διαβάσαμε, πὼς κάποιος ἐπίσκοπός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων και θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη: "...τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς".

Δυστυχῶς κρίμα, πολὺ κρίμα, διότι κάνει μεγάλο λάθος. Ἔχει θολώσει ὁ νοῦς του φαίνεται καὶ ἀναμειγνύει τὴν κοσμική, τὴ συναισθηματικὴ ἀγάπη μὲ τὴν εὐαγγελική, τὴν ἁγιοπνευματική, τὴν ἀγάπη ποὺ δίδαξε ὁ Χριστὸς καὶ τὴν ἔκαναν πράξη οἱ ἅγιοί μας.

Δὲν ὑφίσταται κανένας διωγμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ μάλιστα ἄδικος. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ στὶς διακρίσεις, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν κάνει διακρίσεις, ἀφοῦ καὶ ὁ ἁπλὸς τσομπάνης, ὅταν βλέπει στὸ κοπάδι κάποιο πρόβατο ἄρρωστο, τὸ ξεχωρίζει ἀπὸ τὰ ἄλλα, γιὰ νὰ τοῦ παράσχει τὴν ἀνάλογη θεραπεία;

Ἡ Ἐκκλησία ὡς θεραπευτήριο, ἐπιβάλλεται νὰ κάνει διακρίσεις, γιὰ νὰ ξεχωρίσει τοὺς ἀρρώστους καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴ θεραπεία, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἐπώδυνη. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, ἡ ὁποία πονάει, ἀλλὰ εἶναι....εὐεργετική, καθὼς ὁδηγεῖ στὴν ἀποκατάσταση.

Ἂν ἀφεθεῖ ὁ ἀσθενὴς νὰ νομίζει πὼς εἶναι "ὑγιής", διότι δὲν τὸν βοήθησαν τὰ ἀδέλφια του, "ἀμνηστεύοντας" τὴν ἀσθένεια, τότε ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς εἶναι βέβαιος καὶ οἱ εὐθύνες ἀπέναντι στὸν ἀδελφὸ καὶ στὸ Θεὸ τεράστιες. Αὐτὴ δὲν εἶναι ἐλευθερία ἀλλὰ ἀδιαφορία καὶ παντελὴς ἔλλειψη ἀγάπης στὸ βασικότερο καὶ οὐσιωδέστερο θέμα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου. Στὸ θέμα τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς. Καὶ μπροστὰ σ` αὐτὴν δὲν ἔχουν καμία ἀξία τέτοιου εἴδους ἐλευθερίες. 

Συνεπῶς, ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη εἶναι θρασεία καὶ ἔχει δικαίωμα νὰ κάνει ἐπιθέσεις «χωρὶς νὰ σέβεται» τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Στηρίζεται στὴν Ἀλήθεια καὶ αὐτὸ τὸ θράσος της εἶναι κρυμμένο στὸ μαρτυρικό, στὸ σταυρικὸ φρόνημα, ποὺ τὴ συνοδεύει. Κάνει ἐπίθεση στὸ συνάνθρωπο, ποὺ πολλὲς φορὲς προκαλεῖ πόνο, ἀλλὰ γιὰ ὄφελος τῆς ψυχῆς. Ἄλλως, δὲν εἶναι ἀγάπη ἀλλὰ ΑΠΑΤΗ.

Ὄχι, ἀδελφέ μου, δὲ θὰ κάνεις ὅ,τι θέλεις. Θὰ μπῶ ἐμπόδιο μπροστά σου, νὰ σοῦ ἀλλάξω τὸ δρόμο πρὸς τὴ θεραπεία, διότι σ` ἀγαπῶ!

Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

Κιλκίς, 5-9-2015

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Αύριο είναι Κυριακή… Έχεις μια πρόσκληση!

Αύριο ξημερώνει Κυριακή, η μέρα του Κυρίου μας. Ταυτόχρονα, λαμβάνουμε μια ιδιαίτερη πρόσκληση. Μια πολύ όμορφη πρόσκληση. Να μετάσχουμε όλοι στο κοινό Ποτήριο, στο Ποτήριο της ζωής.Μια πρόσκληση για τη συμμετοχή μας στο Θείο Τραπέζι, στο οποία προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας.

Αν μελετήσουμε προσεκτικά τον 33ο ψαλμό του Δαυίδ, θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως μια πρώτη έκφραση αγάπης του ανθρώπου προς τον Κύριό μας. Έτσι, λοιπόν, καταλαβαίνουμε ότι αυτός ο ψαλμός αποτελεί μια “πρώτη πρόσκληση” προς εμάς, να μετάσχουμε όλοι μαζί στο κοινό Ποτήριο. Και η φράση“γεύσασθε και ίδετε…” είναι μια προφητική φράση. Μάλιστα, ο Μέγας Βασίλειος, αναφέρει ένα διδακτικό παράδειγμα, ερμηνεύοντας αυτόν τον στίχο του 33ου ψαλμού: “όπως το μέλι, όσο και με τα λόγια το παρατηρήσεις, ότι είναι καλό και γλυκό, δεν μπορείς να το καταλάβεις, αν δεν το γευθείς, έτσι συμβαίνει κι εδώ. Δεν μπορείς να νοιώσεις τη χρηστότητα του ουράνιου λόγου, αν δεν βασανίσεις με το νου σου τα δόγματα της αλήθειας, κι αν δεν αποκτήσεις προσωπική πείρα της χριστότητος του Κυρίου. Η γεύση είναι μια εμπειρία. Και η γεύση του Χριστού είναι θεϊκή, πνευματική εμπειρία.”

Παραπάνω, ο Μέγας Βασίλειος, αναφερόμενος στο γεγονός ότι η γεύση του Χριστού είναι μια θεϊκή, πνευματική εμπειρία, αναφέρεται στη βρώση. Με την βρώση έχασαν οι πρωτόπλαστοι τον Παράδεισο, αλλά με την βρώση τον κερδίζουμε. Δηλαδή, μεταλαμβάνοντας “Σώμα και Αίμα Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον”. Έτσι ο Χριστός, αποκαθιστά τον άνθρωπο από την απέραντη αγάπη Του και με τον Άρτο της ζωής, τον καθαρίζει από τις αμαρτίες και τον ξανατοποθετεί στον Παράδεισο. Επομένως, αυτή η γεύση και η βρώση δεν διώχνει τον άνθρωπο από τη Βασιλεία του Θεού, αντιθέτως τον εισάγει και του χαρίζει απλόχερα την πρόγευση της χαράς του Παραδείσου. Παρ’ όλα αυτά, δεν πρόκειται να γευθούμε αυτή τη χαρά, εάν δεν σηκωθούμε από το μαλακό κρεβάτι μας την Κυριακή το πρωί…

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι ο Κύριός μας, κάνει σε όλους ανεξαιρέτως μια ανοιχτή πρόσκληση: “Λάβετε φάγετε, τούτον εστί το σώμα μου…”. Με αυτή την εξαιρετική φράση μας προσκαλεί να καθίσουμε μαζί Του στο Θείο Τραπέζι. Για να μας πει και τούτο το συγκλονιστικό: “Πίετε εξ’ αυτού πάντες, τούτο εστίν το Αίμα μου…”. Με αυτή τη συγκλονιστική φράση μας αποκαλύπτει το τι συνέβη στη συνέχεια, όπως ακριβώς απεκάλυψε και στους μαθητές Του. Μας υπενθυμίζει τη σταυρική Του θυσία, το αίμα που έτρεξε από τα σπλάχνα Του. Και, δυστυχώς, είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι πολλοί άνθρωποι αδιαφόρησαν και συνεχίζουν να αδιαφορούν για το γεγονός της θυσίας του Χριστού μας, αντί να Του πουν: “Εσταυρώθης δι’ ημάς…”.

Στη σημαντικότητα της Θείας Μεταλήψεως, επιμένει και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στο βιβλίο του “Μυστικός Αγώνας”. Σε αντίθεση με το «Περί Συνεχούς Θείας Μεταλήψεως», εδώ είναι πολύ πιο ασυμβίβαστος και εξηγεί τα βιβλικά, πατερικά και συνοδικά χωρία ως υποχρέωση των Ορθοδόξων Χριστιανών για τη συνεχή θεία μετάληψη. Περαιτέρω, αποδεικνύει πόσο απαραίτητη για τη σωτηρία μας είναι η συνεχής μετάληψη των Τιμίων Δώρων, η οποία επιπλέον ενισχύει και την αγάπη των πιστών στον Χριστό. Χριστιανός που κοινωνεί συνεχώς, βιώνει και την πραγματική ανάσταση (δηλαδή το προσωπικό του Πάσχα).

Αυτή τη θέση αναδεικνύουν και οι αναστάσιμες ευχές του αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου. «Πραγματικά, κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής αποδεχόμασθε τρείς ή τέσσερεις φορές την εβδομάδα ή καλύτερα πόσες φορές θα θέλαμε τα άγια δώρα. Το Πάσχα δεν είναι νηστεία, το Πάσχα είναι η Θεία Μετάληψη σε κάθε Θεία Λειτουργία. Μάθε αυτή την αλήθεια και άκου τον θείο Παύλο που λέγει ότι το Πάσχα μας είναι ο Χριστός, ο οποίος έδωσε τον εαυτό του θυσία για μας με αγάπη. Κάθε φορά όταν δέχεσαι τα άγια δώρα, εορτάζεις το λαμπρό Πάσχα». Συχνά η Θεία Μετάληψη καθαρίζει τη ψυχή και βοηθάει την υγεία μας:«Άκου χριστιανέ μου, πόσο αγαθότητα δέχεσαι από τη συνεχή θεία μετάληψη! Ιατρεύονται οι πληγές σου και αποδέχεσαι ολοκληρωτική θεραπεία».

Επομένως, δεν χωρά καμία αμφιβολία για τις ωφέλειες που μπορεί να επιφέρει στον άνθρωπο η συμμετοχή του στη Θεία Μετάληψη. Καθαρίζεται η ψυχή του και αλλάζει η ζωή του. Μαθαίνει να ζει με τις αρετές στη ζωή του και προσπαθεί να τις μεταλαμπαδεύσει στους συνανθρώπους του. Η Θεία Κοινωνία είναι πιο γλυκιά από το μέλι, πιο δυνατή από το ατσάλι και πιο πολύτιμη από το χρυσάφι. Όπως τα λόγια της Αγίας Γραφής μπορούν να αλλάξουν τον άνθρωπο, έτσι και η δύναμη της Θείας Μετάληψης είναι μεγάλη. Οπότε, ας δεχθούμε αυτή την πρόσκληση που μας δίνεται, αυτή που θα μας οδηγήσει στη Βασιλεία του Αγίου Θεού μας. Οπότε, αδελφοί: Γεύσασθε και ίδετε… λάβετε Σώμα και πίετε Αίμα Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.

http://www.pemptousia.gr

Λόγοι και Συμβουλές του Γέροντα Θεόφιλου Παραϊάν:Τα πνευματικά οφέλη της συμμετοχής στις ιερές ακολουθίες και τη θεία λειτουργία

Δε μεταλαμβάνουν όλοι οι χριστιανοί που έρχονται στη θεία λειτουργία. Αλλά όλοι οι χριστιανοί που πηγαίνουν στη θεία λειτουργία παίρνουν τη χάρη του Θεού , σύμφωνα με τα μέτρα τα πνευματικά στα οποία βρίσκονται. Για παράδειγμα, οι ιερατικές ευλογίες που δίνονται στους πιστούς κατά τη θεία λειτουργία είναι πολύ σημαντικές. Σε κάθε λειτουργία λέγεται τέσσερις φορές για όλους τους χριστιανούς : «Εἰρήνη πᾶσι». Σε κάθε λειτουργία λέγονται τα λόγια: «Πάντων ὑμῶν, , μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων»∙ σε κάθε λειτουργία λέγεται το : «Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν»∙ σε κάθε λειτουργία λέγονται τα λόγια: «Καὶ ἔσται τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετὰ πάντων ὑμῶν»∙ σε κάθε λειτουργία λέγεται : «Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου»∙ σε κάθε λειτουργία λέγεται : «Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος Αὐτοῦ ἔλθοι ἐφ’ ἡμᾶς, τῇ αὐτοῦ θείᾳ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Γι’ αυτό , αυτοί οι οποίοι πηγαίνουν στις ακολουθίες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, έστω και με την επιθυμία να εκπληρωθούν κάποιες επιθυμίες τους, θα ήταν καλό να πηγαίνουν και την Κυριακή, ακόμη και με την προσδοκία που αναφέραμε, γιατί η θεία λειτουργία είναι πιο γεμάτη με ευλογίες από κάθε άλλη ακολουθία.

Εγώ επιμένω στη συμμετοχή στη θεία λειτουργία! Εξάλλου, είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κάθε άνθρωπος , όταν αναφερόμαστε στη συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες. Θα έπρεπε βέβαια να συμμετέχουμε και σε άλλες ιερές ακολουθίες που έχουν ένα ρόλο προετοιμασίας. Και επειδή η θεία λειτουργία είναι η κορυφή, το απόγειο των ιερών ακολουθιών, όσοι από τους ιερωμένους θέλουν να λειτουργήσουν προετοιμάζονται με άλλες ιερές ακολουθίες. Η θεία λειτουργία δεν είναι μια ακολουθία που τελείται άσχετα με άλλες ακολουθίες. Γι’ αυτό και στα γαλλικά, για παράδειγμα , λειτουργία ονομάζονται και οι υπόλοιπες ακολουθίες.

Εμείς, όταν λέμε θεία λειτουργία , κατανοούμε ένα συγκεκριμένο πράγμα. Τις άλλες ακολουθίες τις θεωρούμε κάτι άλλο. Στην πραγματικότητα οι άλλες ακολουθίες δεν είναι κάτι ξεχωριστό, αλλά είναι μέσα προορισμένα να μας παρουσιάσουν ενώπιον του Θεού, μέσα για να εξωτερικεύουμε με τα λόγια τους τον ψυχικό μας κόσμο , μέσα για να προσευχηθούμε και να διδαχτούμε, γιατί μέσα στα πλαίσια των ιερών ακολουθιών προσευχόμαστε και διδασκόμαστε. Διδασκόμαστε προσευχόμενοι και προσευχόμαστε διδασκόμενοι. Σ’ αυτό το στόχο προσβλέπουν οι ευχές των ιερών ακολουθιών.

Όταν πηγαίνεις στην Εκκλησία και δεν υπάρχει ακολουθία, μπορείς να προσεύχεσαι με τις προσευχές σου και με τα λόγια σου, αλλά δεν είσαι δεσμευμένος, όπως συμβαίνει με τις σκέψεις που εμπεριέχονται στις ιερές ακολουθίες. Για παράδειγμα, στη θεία λειτουργία λέγεται: «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας» και εμείς απαντάμε «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον». Και λέμε τα λόγια «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον», έστω κι αν δεν έχουμε τις καρδιές μας δοσμένες στον Κύριο, όπως απαιτεί η τάξη και η ακολουθία. Βέβαια, στην πραγματικότητα εμείς γι’ αυτό το λόγο είμαστε στην ακολουθία, για να προσφέρουμε στον Κύριο τις καρδιές μας, να τις ανεβάσουμε ψηλά, να μην τις έχουμε καθηλωμένες στη γη.

Πηγή: «Ο Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν

Χωρίς φως, φωτισμένος» Μετάφραση- επιμέλεια: Πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Καραϊσαρίδης Εκδόσεις ΑΘΟΣ

orthodoxos.com.gr