.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εάν μετά την εξομολόγηση πέσουμε στο ίδιο αμάρτημα τί πρέπει να κάνουμε;


Ἐρώτηση: Ἐὰν μετὰ τὴν ἐξομολόγηση ὑποπέσουμε στὸ ἴδιο ἁμάρτημα, τί πρέπει νὰκάνουμε;

Ἀπάντηση: Ἕνας πῆγε μία φορὰ στὸν Πνευματικὸ καὶ τοῦ εἶπε μία ἁμαρτία του καὶ τοῦ εἶπε τὴν ἁμαρτία ὅπως τὴν ἔκανε. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἐξομολόγηση ἔφυγε καὶ μετὰ ἀπὸ ἕνα διάστημα ξαναπῆγε καὶ εἶπε τὴν ἁμαρτία, ὄχι ὅπως τὴν ἔκανε, “ἔπεσα” τοῦ λέει τοῦΠνευματικοῦ. 
Τοῦ λέει ὁ Πνευματικὸς “σήκω”.
Μετὰ ἀπὸ ἕνα διάστημα ξαναπῆγε, τοῦ ξαναλέει ‘ἔπεσα” τοῦ Πνευματικοῦ, 
“ξανασήκω” τοῦ λέει ὁ Πνευματικὸς καὶ τὄκανε πολλὲς φορὲς καὶ τὸν ρώτησε ὁ ἐξομολογούμενος: “Ὡς πότε θὰ μοῦ λὲς σήκω;”

Καὶ τοῦ λέει ὁ Πνευματικός: “ὥσπου νὰ πάψεις νὰ μοῦ λὲς ἔπεσα, ἂν πᾶς ἀπὸ ἐδῶ ὡς ἐκεῖ καὶ στὸ δρόμο βρεῖς μία πέτρα καὶ πέσεις, θὰ κάτσεις ἐκεῖ”;
-Ὄχι, λέει, θὰ σηκωθῶ.
-«Ἂν πάλι πᾶς παρακάτω καὶ βρεῖς μία πέτρα καὶ πέσεις τί θὰ κάνεις; θὰ κάτσεις πάλι ἐκεῖ’;
-Ὄχι θὰ σηκωθῶ τοῦ λέει.
-Ἔτσι θὰ κάνεις, τοῦ λέει, μέχρι ποὺ νὰ μάθεις νὰ περπατᾷς.

Ετικέτες ,