Ζητούμε την μετάνοια των άλλων και δεν υποψιαζόμαστε την απουσία της δικής μας.
Αναστηλώνουμε καταστρέφοντας.
Σεβόμαστε προσβάλλοντας.
Οι άνθρωποι είναι καλοί αλλά σε λάθος κατεύθυνση.
Οι μοναχοί προσπαθούν αλλά δεν ασκούνται.
Κάτι δεν πάει καλά.
Η εποχή αυτή δεν νικιέται. Η κατηφορική πορεία της δεν αναχαιτίζεται.
Απλά ξεπερνιέται....
Πριν από λίγα χρόνια έζησα για πεντέμισι μήνες σε ένα ...κελλί.
Κάποιοι κουτσομπόλευαν τους πατέρες που ζούσαν εκεί χαρακτηρίζοντάς τους ακραίους. Τότε απορούσα.
Σήμερα δοξάζω τον Θεό που υπάρχουν και αυτοί.
Αυτούς μόνο δεν πατάει η εποχή.
Αυτοί την ξεπερνούν.
Αυτοί διασώζουν έννοιες και φρονήματα όπως άσκηση, αγώνας, εκούσια στέρηση.
Αυτοί μας δίνουν τη δυνατότητα να κατανοούμε τους πατέρες, να ζούμε τη δόξα του Αγίου Όρους, να διακρίνουμε τα όρια και τις δυνατότητες του ανθρώπου, να λυπούμαστε για την εποχή.
Αυτοί μας δίνουν τη δυνατότητα ακόμη να ελπίζουμε.
Από τον Τρελο-γιάννη