.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἡ πίστις μας δέν ἐπιδέχεται οὔτε προσθήκη οὔτε ἀφαίρεσι»



Ὅπως τό μάτι δέν δέχεται τίποτα ξένο, ἔτσι εἶναι καί ἡ πίστις, σάν τό μάτι. Δέν δέχεται προσθήκη οὔτε μιᾶς τρίχας. Θά μείνῃ ἀναλλοίωτη εἰς τούς αἰῶνας. Αὐτό σημαίνει «τήν πίστιν τετήρηκα»· φύλαξα τήν πίστι ἀναλλοίωτη, ὅπως τήν δέχθηκα ἐξ ἀποκαλύψεως.

Ἀλλ᾿ οὔτε καί ἀφαίρεσι δέχεται ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος. Ἡ πίστις μας εἶναι γνήσιο νόμισμα. Κίβδηλα δέ νομίσματα, πού κυκλοφοροῦν στήν ἀγορά, εἶναι οἱ πλάνες καί οἱ αἱρέσεις.

Ἡ πίστις μας δέν εἶναι ἐφεύρεσις παπάδων, ἀνθρώπινη ἐπινόησις. Ἡ πίστις –προσέξτε– δέν εἶναι ἀνακάλυψις· εἶναι ἀποκάλυψις, ἄνωθεν φωτισμός…

Μά θά μοῦ πῆτε· Τί σημασία ἔχει ἡ πίστις μέ τή ζωή μας;

Ἀπαντῶ.

Ποιός ἀπό σᾶς θέλει, ὁ γαλατᾶς νά τοῦ προσφέρῃ τό γάλα νερωμένο;

Ποιός θέλει, ὁ φαρμακοποιός νά τοῦ δώσῃ τό φάρμακο νοθευμένο;

Ποιός θέλει νά τοῦ δώσουν χαρτονόμισμα πλαστογραφημένο, κίβδηλη λίρα;

Κανείς.

Ἄν λοιπόν ἄλλοι ἀγανακτοῦν ἐναντίον τῆς νοθείας τροφίμων ἤ φαρμάκων ἤ τοῦ νομίσματος, πῶς ἐμεῖς νά μήν ἀγανακτοῦμε ἐναντίον ἐκείνου πού θίγει ὅ,τι πολυτιμότερο καί ἱερώτερο ἔχουμε, τήν ὀρθόδοξο πίστι μας, γιά τήν ὁποία χύθηκε τόσο αἷμα;

Ὄχι, ἀδελφοί μου· τέτοια προδοσία, εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας μας, δέν θά δεχθοῦμε. 
Κ᾿ ἐπειδή ζοῦμε σέ ἡμέρες πονηρές, πού ὁ διάβολος θά κοσκινίσῃ τούς Χριστιανούς, φωνάζουμε· «Ὅσοι πιστοί», «στῶμεν καλῶς» ἐπάνω στό βράχο τῆς πίστεώς μας…

Εἴθε στό τέλος τῆς ζωῆς μας νά μπορέσουμε νά ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς ὅ,τι εἶπε ὁ Ἀπ. Παῦλος· «Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα· λοιπόν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος»· ἀμήν.


Ὅπως εἶπα στόν ἐνθρονιστήριο λόγον μου καί ἐδήλωσα σαφῶς καί κατηγορηματικῶς, ὅτι δέν θά θυσιάσω τάς ἀρχάς μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλά θά θυσιάσω χίλιους θρόνους γιά τήν ἀλήθεια, γιά τόν Χριστό, καί γιά τήν πατρίδα.

Σέβομαι τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας, ἀλλ᾿ ὑπεράνω ὅλων ἔχω τήν ἀλήθεια καί τόν Θεόν…

Πιστεύω στό Εὐαγγέλιο, πιστεύω στήν Ὀρθοδοξία, καί παίζω κορώνα – γράμματα τή ζωή μου γιά τήν Ἑλλάδα….Κρατῶ τήν γραμμή τήν ὁποίαν ἐχάραξε τό Εὐαγγέλιο, ἐχάραξαν οἱ Πατέρες….

(+) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.