.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τι σού στοίχησε ο αγώνας; Ποιό είναι το κόστος;



Η Ορθόδοξη Ομολογία αποτελεί εμπόδιο σε κάποιους, οι οποίοι επιθυμούν υπάκουα ρομπότ και όχι ελεύθερους ανθρώπους. Η απ’ ευθείας πολεμική εκτός του ότι στο βάθος ωφελεί και δυναμώνει την Εκκλησία, δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο η ύπουλη τακτική πού χρησιμοποιείται για τη διάβρωση της Εκκλησίας από μέσα.
Κάποιοι κύριοι δεν επιθυμούν να αδειάσουν οι Ορθόδοξοι ναοί, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα. 
Αυτός είναι ο στόχος, να μεταλλάξουν την Εκκλησία σε κάτι άλλο από αυτό που είναι στην ουσία της. Να την μεταλλάξουν σε έναν άνευρο οργανισμό, ο όποιος θα ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα και θα δουλεύει, για λογαριασμό του συστήματος, απορροφώντας τους κραδασμούς πού προκαλούν οι ενέργειες της κοσμικής εξουσίας σε εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο. Όσοι αρνούνται να μπουν σ' αυτήν την διαδικασία, στιγματίζονται από το προοδευτικό ιερατείο της Νέας Τάξης ως ακραίοι, φανατικοί και ανόητοι. 
Σήμερα προβάλλεται από κληρικούς, όλων των βαθμίδων της Ιεροσύνης έτερος Χριστός Ασταύρωτος, στα μέτρα των ανθρώπων.

Γίναμε χριστιανοί αγνώριστοι σε σημείο να μη διαφέρουμε από απίστους και άθεους και σε πολλά να τους ξεπερνούμε. 

Πώς έγινε αυτό; 
Πώς φθάσαμε σ’ αυτό το κατάντημα; 
απάντησις: Ανακατέψαμε την Αλήθεια με την αίρεση – το φώς με το σκότος.
Μας έφθειραν οι υπολογισμοί, ιδιοτέλειες δειλία, καριέρα, βόλεμα ματαιοδοξία...και ιδού το αποτέλεσμα:
Απομένει ν’ ακούσουμε και το ρήμα του Κυρίου εν ημέρα κρίσεως: 
“Ουκ οίδα ημάς” 

Ο Μέγας Βασίλειος Δεν μασούσε τα λόγια του.
Δεν πήγε σε κοσμοπολίτικους και εξωτικούς προορισμούς για να υπογράψει ύπουλα κείμενα. Πάνω από όλα λέγει κατάμουτρα στον έπαρχο Μόδεστο ότι η αίρεση είναι απεχθής στον Θεό και οδηγεί στην απώλεια. Δεν νοιάζεται ο Μέγας Βασίλειος αν θα τον αποκαλέσουν οι αιρετικοί ακραίο φονταμενταλιστή ή οπισθοδρομικό ή κάτι παρεμφερές. Μιλά την γλώσσα της αλήθειας γνωρίζοντας πολύ καλά ποιόν έχει απέναντι. 

Ο Μ. Βασίλειος δεν είπε νερώστε το κρασί σας επειδή μπορεί να μη σας επιτρέψουν να συνεχίσετε να λειτουργείτε στον Μέγα Αντώνιο, ή στον Προφήτη Ηλία.
Ο Ορθόδοξος κληρικός είναι πάνω από καθετί επίγειο.
Δεν είπε ο Μέγας Βασίλειος ότι εδώ που είμαι στην Καισάρεια επιτελώ έργο, έστησα το πιο σπουδαίο σύμπλεγμα φιλανθρωπικών ιδρυμάτων που έγινε ποτέ και παρέχω σε χιλιάδες ανθρώπους βοήθεια και για να τα διατηρήσω, νερώνω την πίστι μου…. 
 Το ακριβώς αντίθετο είπε στον Μόδεστο. 

Η σιωπή, η δειλία, η αδιαφορία, η ασχετοσύνη, το μεροκάματο των κληρικών, το συμφέρον και η καριέρα, έχει καταντήσει την Εκκλησία σ’ αυτό το χάλι. Να είναι ποινικό αδίκημα η ομολογία της πίστεως και από ποιους παρακαλώ; Όχι από τους Μπολσεβίκους και τους Ναζί, αλλά από τους λεγόμενους Ορθοδόξους.
Ο θεός άλλο θα ζητήσει από τον έναν και έτερο από τον άλλον. Υπάρχει όμως κάτι το οποίο θα το ζητήσει από όλους. Την ορθόδοξη ομολογία.

Σήμερα η ορθοδοξία είθισται να ταυτίζεται μόνον με την αποδοχή του Χριστού. Δηλαδή δεχόμεθα τον Χριστόν και επειδή πηγαίνουμε στην Εκκλησία και ανάβουμε και κανένα κεράκι, πηγαίνομε και σε καμιά θρησκευτική εκδήλωση, υποτίθεται ότι κλείσαμε θέση στον παράδεισο. Ποιό το νόημα να ενταχθεί στους κόλπους της Εκκλησίας ένας αιρετικός και να μετέχει των αχράντων μυστηρίων, ενώ την ίδια στιγμή να είναι ακατήχητος στις βασικές αλήθειες της πίστεως; Η ποιό το νόημα να είσαι στην εκκλησία και στην πορεία να γίνεις αιρετικός; Έτσι αντικαθιστούμε η ανταλλάσουμε το προηγούμενο εσφαλμένο δόγμα του ανθρώπου με ένα καινούργιο, και ν’ ανταλλάσουμε μέσα τους την παλαιά δεισιδαιμονία με μία άλλη δεισιδαιμονία.

Σήμερα θέλουμε να μιλάμε για την αλλαγή της θρησκευτικής νοοτροπίας του ανθρώπου, για την αλλαγή του αιρετικού δόγματος του Οικουμενισμού, αλλά χωρίς την κατήχηση στις βασικές αλήθειες της Ορθοδόξου πίστεως, αφήνοντας έτσι την ψυχή του ανθρώπου απροστάτευτη. Εάν δεν πράξουμε τα παραπάνω τότε σε τι διαφέρουμε από τους αιρετικούς; Στο Δόγμα;
Και τι να το κάνουμε το Ορθόδοξο Δόγμα όταν δεν το χρησιμοποιούμε για την θεραπεία των ψυχών; Το Δόγμα έτσι δεν ωφελεί σε τίποτα και κανέναν

Γι’ αυτό και ο Κύριος είπε 
 τον φοβερό εκείνο λόγο: 
«άρα ελθών ο Υιός του ανθρώπου ευρήσει την πίστιν επί της γης ;»

Η Ορθοδοξία κύριοι έχει κόστος. Ο αγώνας έχει κόστος. 
Τι σου στοίχησε η Ορθοδοξία;
Τι σού στοίχησε ο αγώνας; Ποιό είναι το κόστος;

+Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος




κατωτέρω βλέπουμε τον αγώνα των ελλήνων 
«ομολογητών» γλέντια:


και "λαμπρά συλλείτουργα" δεσποτάδων 
στις ονομαστικές τους εορτές


Σχόλιο:
Που είμασταν ως έθνος (είχε γεμίσει ο Παράδεισος με Έλληνες οσίους και μάρτυρες) 
και που καταντήσαμε … τώρα  γεμίζει η Κόλαση με παιδοκτόνους ...


Ομάδα εκπαιδευτικών "ο Παιδαγωγός"