Στο μέλλον, θα μιλήσουμε για την εξεύρεση ενός τρόπου μείωσης του πληθυσμού.
Ας ξεκινήσουμε με τους ηλικιωμένους, γιατί μόλις ξεπεράσουν τα 60-65 χρόνια, αρχίζει να κοστίζει ακριβά την κοινωνία. Μετά είναι οι αδύναμοι, άχρηστοι, που δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία... γιατί θα υπάρχουν τελικά, όλο και περισσότεροι από αυτούς.
Η ευθανασία απευθύνεται-στοχεύει σε αυτές τις ομάδες • η ευθανασία πρέπει να είναι ένα σημαντικό εργαλείο στις
μελλοντικές μας κοινωνίες, σε κάθε περίπτωση. Φυσικά, δεν μπορούμε να τους εκτελέσουμε τον καθένα, όλους αυτούς τους ανθρώπους, ή να τους οδηγήσουμε σε στρατόπεδα (συγκέντρωσης) ... Θα τους ξεφορτωθούμε κάνοντάς τους να πιστέψουν ότι είναι για το δικό τους καλό. Ο υπερπληθυσμός των άχρηστων είναι κάτι που κοστίζει οικονομικά πολύ.
Επίσης, κοινωνικά, είναι πολύ καλύτερο όταν η ανθρώπινη μηχανή σταματά απότομα και όχι σταδιακά. Προφανώς επίσης, δεν θα είμαστε σε θέση να εξετάσουμε τον δείκτη ευφυίας εκατομμύριων ανθρώπων. Επομένως, θα δημιουργήσουμε ή θα προκαλέσουμε μια πανδημία που στοχεύει σε συγκεκριμένους ανθρώπους, μια πραγματική οικονομική κρίση, ένας ιός που θα μολύνει ηλικιωμένους και υπέρβαρους και δεν έχει σημασία γιατί είναι το ίδιο και οι αδύναμοι θα υποκύψουν σε αυτό, ενώ οι φοβισμένοι και ηλίθιοι θα πιστέψουν σε αυτό και θα μας επιτρέψουν, ακόμη και θα μας ζητήσουν, να τους θεραπεύσουμε με τα φάρμακα μας.
Και θα διασφαλίσουμε ότι η θεραπεία είναι διαθέσιμη και παρέχεται - και ότι αυτή η θεραπεία μας θα είναι η λύση. ... Οι ηλίθιοι θα την επιλέξουν (τη θεραπεία), από μόνοι τους (οικειοθελώς) και αυτοί από μόνοι τους, ευτυχισμένοι, θα οδηγήσουν τους εαυτούς τους στη σφαγή».
(Γ) [Το μέλλον της ζωής - Jacques Attali, 1981] Συνέντευξη με τον Michel Solomon, συλλογή Les Visages de l'avenir , Editions Segher
Πηγή:
https://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2021/09/1981.html