"Πρίν τό τέλος τοῦ κόσμου, θά ὑπάρξει σύγχυση, πόλεμοι, ἐμφύλια διαμάχη, λιμοί καί σεισμοί.
Οἱ ἄνθρωποι θά ὑποφέρουν ἀπὸ τὸν τρόμο· θά ἐκπνέουν ἀπό τόν φόβο ἐπερχομένων συμφορῶν.
Δέν θά ὑπάρχει ζωή, ἤ χαρά τῆς ζωῆς, ἀλλὰ μία βασανιστική κατάσταση ἀπουσίας ζωῆς.
Θά ὑπάρχει μία ἀποξένωση ὄχι μόνο ἀπό τή ζωή, ἀλλά καί ἀπὸ τὴν πίστη ἐπίσης:
«Πλήν ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών ἆρα εὑρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς; (Κατά Λουκᾶν 18:8).
Οἱ ἄνθρωποι θά γίνουν υπερήφανοι καί ἀχάριστοι, ἀρνούμενοι τόν θεῖο Νόμο· μαζί μέ τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τή ζωή, θά ὑπάρξει ἐπίσης ἔλλειψη ἠθικότητας.
Θά ὑπάρξει μία συρρίκνωση τοῦ καλοῦ και μία ἀνάπτυξη τοῦ δαιμονικοῦ."
Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς
''Ὁ Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ'' σελ, 300-301, ἐκδόσεις Μυριόβιβλος