.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Προφητική καί ὁμολογιακή Ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτου Ἁγιᾶς καί Συκουρίου κυροῦ Παύλου Καρβέλη τοῦ ἀπό Παραμυθίας πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Δημήτριον

Και εμείς ερωτούμε: Σήμερα που τα πράγματα είναι τρισχειρότερα, γιατί δεν πράττουν παρόμοια οι σημερινοί αποκαλούμενοι ευσεβείς επίσκοποι, αφού έχουν τέτοια παραδείγματα; Γιατί πράττουν και διδάσκουν τα αντίθετα οι σημερινοί αποκαλούμενοι ευσεβείς ιερείς; Γιατί π.χ. δεν ακολουθεί το παράδειγμα του μητροπολίτου ο π. Παύλος; 
"εἰς περίπτωσιν πού ἤθελε διαπιστωθῇ ἀνορθόδοξός τις ἐνέργεια τοῦ Πατριαρχείου, δίχα συμφώνου γνώμης πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, θά διακόψωμεν καί Ὑμῶν τό μνημόσυνον, διότι δέν τό ἀνέχεται ἡ συνείδησις ἡμῶν νά μνημονεύσωμεν τῆς Κεφαλῆς Ὑμῶν ὡς ὀρθοτομούσης, ἐνῶ δέν ὀρθοτομεῖ".

Προφητική καί ὁμολογιακή Ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτου Ἁγιᾶς καί Συκουρίου κυροῦ Παύλου Καρβέλη τοῦ ἀπό Παραμυθίας πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Δημήτριον


Ἀρχιμ. Παύλου Κ. Ντανᾶ
Ἱεροκήρυκος
28/03/2023

Ἀναδιφώντας στό προσωπικό του φάκελο βρήκαμε μιά Ἐπιστολή πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κυρό Δημήτριο τήν ὁποία ἔστειλε ἀπό τήν Παραμυθιά στίς 23 Αὐγούστου 1972. Γράφει τά ἑξῆς:

Παναγιώτατε,

Ἐλάβομεν τηλεγράφημα Ὑμετέρας Παναγιότητος καί τό ὑπ’ ἀρ. πρωτ. 449 εἰρηνικόν ὑμῶν γράμμα, δι’ ὅ ἀναγγέλλετε ἡμῖν τά τῆς ἀναδείξεως καί καταστάσεως Ὑμῶν εἰς τόν Πρωτόθρονον Πατριαρχικόν Θρόνον. Δοξάσαμε τόν Θεόν διότι ᾠκονόμησεν οὕτως τά πράγματα καί ἀπεκλείσθησαν διαβεβλημένα καί τῇ ἠθικῇ καί τῇ πίστει ὀρθῇ πρόσωπα. Πιστεύομεν ὅτι εἶσθε θεοπρόβλητος. Ἔχομεν δι’ ἐλπίδος, ὅτι θά ὀρθώσητε τό ἀνάστημά σας καί «θά βάλλετε εἰς τήν θέσιν των» τά κακῶς ἔχοντα ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἤτοι τήν ἐπιζημίαν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀχαλίνωτον τάσιν πρός Ἕνωσιν μέ τούς αἰωνίως ἀμετανοήτους καί ἐπιβουλευομένους τήν Ὀρθόδοξον κατ’ Ἀνατολάς Ἁγίαν Ἐκκλησίαν ἡμῶν, τήν ὄντως Ἐκκλησίαν.

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, βαθυσεβάστως παρακαλοῦμεν καί ἱκετεύομεν γονυκλινῶς: Δηλώσατέ το μετά παρρησίας καί ἀπεριφράστως ὅτι δεχόμεθα διάλογον μέ τούς «Καθολικούς» καί Προτεστάντας καί Ἀντιχαλκηδονίους, ὑπό τόν ρητόν ὅρον ὅπως ἕκαστος, ὅσον ἀφορᾶ τό Δόγμα, θελήσει νά παραδεχθῇ ἀνεπιφυλάκτως πάντα τά ὑπό τῶν ἑπτά Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων θεσπισθέντα καί οὐδέν πέραν τούτων.Ἐπιτραπείτω μοι, μέ τόν ὀφειλόμενον σεβασμόν, νά προσθέσω ἀκόμη ὅτι πρέπει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, πρωτίστως, νά προσέξῃ τήν ἕνωσιν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί εἶτα νά προχωρήσῃ μετά περισκέψεως πολλῆς εἰς διάλογον διά τήν ἕνωσιν μετά τῶν αἱρετικῶν. Ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει, θά γίνῃ τό ἀντίθετον. Ἡ Ὀρθοδοξία θά κομματιασθῇ πρός χαράν τῶν παπικῶν καί τῶν ἄλλων ἐχθρῶν τοῦ Σταυροῦ. Ἀλλά τότε τί λόγον θά δώσωμεν εἰς τόν Θεόν ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως; Ἐλπίζοντες ὅτι θά ἀναθεωρήσετε τά ὅσα ἐδηλώσατε, ὅτι θά ἀκολουθήσετε πιστῶς τήν γραμμήν τοῦ Προκατόχου σας ὅσον ἀφορᾶ τήν ἕνωσιν, συγχαίρομεν Ὑμᾶς θερμῶς ἐπί τῇ ἀναδείξει σας ὡς Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί εὐχόμεθα ἐκ βάθους καρδίας, ὅπως Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν χαρίζηται Ὑμῖν μακροζωΐαν καί δυνάμεις πολλάς σωματικάς καί πνευματικάς, ἵνα φέρητε εἰς αἴσιον πέρας τήν ὑψηλήν ἀποστολήν σας πρός δόξαν τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Οὐρανίου Αὐτῆς Δομήτορος.

Ἐπί τούτοις δηλοῦμεν, Παναγιώτατε, πρίν ἤ λάβωμεν τό τίμιον Ὑμῶν γράμμα, ἐμνημονεύσαμεν τοῦ ὀνόματός Σας ἐν Ὕδρᾳ εὑρισκόμενοι καί συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ ἁγίου Ὕδρας ἐν τῇ ἱερᾷ Μονῇ Προφήτου Ἠλιοῦ ἐπί τῇ Ἁγίᾳ Αὐτοῦ μνήμῃ. ἐξακολουθοῦμεν δέ μνημονεύοντες Ὑμῶν ἐν ταῖς Ἱεραῖς Λειτουργίαις. πλήν δέν διστάζομεν νά δηλώσωμεν ὅτι διατελοῦμεν πάντοτε ἐν ἐπιφυλακῇ καί εἰς περίπτωσιν πού ἤθελε διαπιστωθῇ ἀνορθόδοξός τις ἐνέργεια τοῦ Πατριαρχείου, δίχα συμφώνου γνώμης πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, θά διακόψωμεν καί Ὑμῶν τό μνημόσυνον, διότι δέν τό ἀνέχεται ἡ συνείδησις ἡμῶν νά μνημονεύσωμεν τῆς Κεφαλῆς Ὑμῶν ὡς ὀρθοτομούσης, ἐνῶ δέν ὀρθοτομεῖ.

Τέλος, ἐπικαλούμενοι τάς θεοπειθεῖς εὐχάς, τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, ἐκφράζομεν τήν εὐγνώμονα εὐχαριστίαν ἡμῶν πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην διά τοῖς ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις ἡμῶν εὐχάς Αὐτοῦ καί διατελοῦμεν μετά σεβασμοῦ βαθέως τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος.