.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο Απόστολος Παύλος για τις αιρέσεις μας συμβουλεύει



''Η κόρη του διαβόλου…''

Ο Απόστολος Παύλος για τις αιρέσεις μας συμβουλεύει:
«Προσέχετε ουν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος. Εγώ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου· και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών» (Πράξεις κ 28-30). Δηλαδή:
Προσέχετε λοιπόν στον εαυτόν σας, πως θα ζήτε, και πως θα φέρεσθε σε όλο το ποίμνιό σας, στο οποίο το πνεύμα το Άγιο σας έβαλε επισκόπους, να ποιμαίνετε την Εκκλησία του Θεού, την οποία αυτός ο Κύριος απέκτησε με το Αίμα Του.
Διότι εγώ γνωρίζω αυτό· ότι μετά τον ερχομό μου αυτόν και την αναχώρηση θα εισέλθουν λύκοι βαρείς ανάμεσά σας, δηλ. αιρετικοί ψευτοδιδάσκαλοι· και από σας τους ίδιους θα εγερθούν άνδρες εγωϊστές, οι οποίοι θα διδάσκουν διεστραμμένες και ψεύτικες διδασκαλίες, για να αποσπούν τους μαθητάς από τον σωστό δρόμο της σωτηρίας και να τους παρασύρουν με το μέρος τους ως δικούς τους οπαδούς.


Τονίζει ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριατσιανίνωφ ότι:
«Αίρεση είναι αμαρτία του νου. Η Αίρεση είναι πιο πολύ δαιμονική παρά η ανθρώπινη αμαρτία- είναι η κόρη του διαβόλου, η κληρονομιά του, η ασέβειά του, σχεδόν ειδωλολατρία».

Ο Γέροντας π. Φιλόθεος Ζερβάκος σημειώνει:
«Πιστεύω και ελπίζω ότι ο ιδρυτής της Εκκλησίας, ο Αρχηγός της σωτηρίας ημών, ο κραταιός και δυνατός εν πολέμοις, πάντας τους πολεμούντας την Νύμφην Αυτού Εκκλησίαν, την καθαράν και άσπιλον, την οποίαν περιποιήσατο με το Τίμιον Αίμα Του, θα τους συντρίψη ως σκέυη κεραμέως και θα διαφυλάξη και διασώση Αυτήν καθαράν. Υμείς δε οι εναπολειφθέντες στήτε καλώς, στήτε μετά φόβου, στήτε ανδρείως και μη κλίνετε γόνυ εις τον αντίχριστον Πάπαν και εις τους οπαδούς αυτού φιλοπαπιστάς οικουμενιστάς, και λοιπούς δειλούς και προδότας. Στήτε μέχρι τέλους, μέχρι θανάτου, δια να λάβετε τον άφθαρτον στέφανον εις τους ουρανούς…».

Ο σύγχρονος Άγιος μας Παΐσιος παρατηρεί:
«Σήμερα, δυστυχώς, μπήκε η ευρωπαϊκή ευγένεια και πάνε να δείξουν τον καλό. Θέλουν να δείξουν ανωτερότητα και τελικά πάνε να προσκυνήσουν τον διάβολο με τα δύο κέρατα. «Μία θρησκεία, σου λένε, να υπάρχη» και τα ισοπεδώνουν όλα. Ήρθαν και σ’ εμένα μερικοί και μου είπαν: «Όσοι πιστεύουμε στον Χριστό, να κάνουμε μία θρησκεία». «Τώρα είναι σαν να μου λέτε, τους είπα, χρυσό και μπακίρι, χρυσό τόσα καράτια και τόσα που τα ξεχώρισαν, να τα μαζέψουμε πάλι και να τα κάνουμε ένα. Είναι σωστό να τα ανακατέψουμε πάλι; Ρωτήστε ένα χρυσοχόο: «Κάνει να ανακατέψουμε την σαβούρα με τον χρυσό;» Έγινε τόσος αγώνας, για να λαμπικάρη το δόγμα». Οι Άγιοι Πατέρες κάτι ήξεραν και απαγόρευσαν τις σχέσεις με αιρετικό. Σήμερα λένε: «Όχι μόνο με αιρετικό αλλά και με Βουδιστή και με πυρολάτρη και με δαιμονολάτρη να συμπροσευχηθούμε. Πρέπει να βρίσκωνται στις συμπροσευχές τους και στα συνέδρια και οι Ορθόδοξοι. Είναι μία παρουσία». Τι παρουσία; Τα λύνουν όλα με την λογική και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Το ευρωπαϊκό πνεύμα νομίζει ότι και τα πνευματικά θέματα μπορούν να μπουν στην Κοινή Αγορά».

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς επισημαίνει:
«Ο Οικουμενισμός είναι κοινό όνομα για όλους τους ψευδοχριστιανισμούς, για τις ψευδοεκκλησίες της Δυτικής Ευρώπης. Μεσα στον Οικουμενισμό βρίσκεται η καρδιά όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, με κέντρο τον Παπισμό. Όλοι δε αυτοί οι ψευδοχριστιανισμοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι , δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία αίρεση παραπλεύρως στην άλλη αίρεση. Το κοινό ευαγγελικό όνομά τους είναι παναίρεση. Διατί; Διότι στο διάστημα της ιστορίας οι διάφορες αιρέσεις ηρνούντο η παρεμόρφωνον ιδιώματά τινα του Θεανθρώπου και Κυρίου Ιησού, οι δε ευρωπαϊκές αυτές αιρέσεις απομακρύνουν ολόκληρο τον Θεάνθρωπο και στην θέση του τοποθετούν τον Ευρωπαίο άνθρωπο. Εδώ δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του Παπισμού, Προτεσταντισμού, Οικουμενισμού και άλλων αιρέσεων των οποίων το όνομα “λεγεών”».

Ομιλεί ο πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης «Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας»

«Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας»! --
Κι η ευθύνη για τους εγωϊσμούς, που δεν αφήνουν την ενότητα ν' ανθίσει στο χώρο των Ορθοδόξων!
Πώς “ωρίμασαν” οι καταστάσεις για την σύγκλιση της ψευδοσυνόδου και την αλλαγή του μαθήματος των θρησκευτικών από το Πατριαρχείο Κων/πόλεως.


Ομιλεί ο πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης
«Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας».


Προκύπτει αβίαστα από πολλά στοιχεία ότι η επίσπευση της συγκλήσεως της “Συνόδου” στην Κρήτη συνδέεται με πρόσωπα και γεγονότα και ρυθμίσεις.
Συνδέεται με την δημιουργία αυτού του συνδέσμου των “θεολόγων” “ΚΑΙΡΟΣ”, όπως επίσης συνδέεται και με την άνοδο στον αρχιεπισκοπικό θρόνο του Ιερωνύμου. Δηλαδή, από την στιγμή που το Οικουμενικό Πατριαρχείο διεπίστωσε ότι υπάρχει μία ομάδα ‘θεολόγων’ οικουμενιστών η οποία ομάδα των ‘θεολόγων’ μπορεί να προωθήσει τον οικουμενισμό ακόμη και στα σχολεία και να διδάξει τον οικουμενισμό μέσα στα σχολεία -στα παιδιά μας…
Και από την στιγμή που το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντελήφθη ότι επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν είναι πλέον ένας Αρχιερεύς δυνατός ο οποίος θα αντιδρούσε σε κάποιες αποφάσεις της “Συνόδου” αλλά ένας Αρχιεπίσκοπος συρόμενος πίσω από το Φανάρι, που κάνει ό,τι του υποδείξουν τα κέντρα που σχεδιάζουν την “Σύνοδο”. Από την στιγμή εκείνη το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να επιταχύνει την σύγκληση της “Συνόδου”, διότι ήταν βέβαιο ότι θα είχε μαζί του τους “θεολόγους”, ήταν σίγουρο πως θα άλλαζε το μάθημα των Θρησκευτικών.
Δεν φαντάζεστε τι φοβερό πράγμα είναι ότι το μάθημα των Θρησκευτικών έχει ήδη αλλάξει. Εφέτος στα σχολεία δεν διδάσκονται τα παλαιά βιβλία των Θρησκευτικών. Έχουν αλλάξει, έχουν στείλει “φακέλους” για το μάθημα των Θρησκευτικών, οι οποίοι φάκελοι είναι διαθρησκειακοί, συγκρητιστικοί και οικουμενιστικοί…
Φαντάζεστε πόσο θα έπρεπε να είχε αντιδράσει η Εκκλησία μας και μόνο για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών; Έπρεπε να ξεσηκωθούν όλοι. Θα διδάσκουμε στα παιδιά μας τον συγκρητισμό και τον οικουμενισμό; Θα διδάσκουμε για τον Βούδα τον Μωάμεθ... πως θα προσεύχονται στον Αλλάχ;….
Φαντάζεστε δηλαδή τί αλλαγή έχει γίνει. Η προσπάθεια αυτή αλλαγής του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι από την εποχή του πρώτου ΠΑΣΟΚ. Από την δεκαετία του ’80 είχε αρχίσει αυτή η προσπάθεια αλλαγής του μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά τότε υπήρξε ισχυρή αντίδραση και από το σώμα των θεολόγων, όλων των θεολόγων, αλλά και από την Εκκλησία. Υπήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ο οποίος μπορεί να μην ήταν μεγάλος θεολόγος και λόγιος … ο οποίος έλεγε, “όχι ο παπισμός είναι αίρεση και εγώ είμαι εναντίον του οικουμενισμού” και δεν άφηνε να προχωρήσουν τα θέματα αυτά. Και οι ιεράρχες οι περισσότεροι της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι παλιοί, ήταν παραδοσιακοί... Μετά τον Σεραφείμ ανέβηκε ο Χριστόδουλος και άρχισε να αλλάζει η σύνθεση της Ιεραρχίας και να γίνονται Αρχιερείς οικουμενιστές…. Όσοι πλέον νέοι Αρχιερείς γίνονται και εκλέγονται είναι οικουμενισταί. Έφυγε λοιπόν η παλαιά Ιεραρχία, έφυγε-φεύγει, ανέρχονται νέοι στους επισκοπικούς θρόνους οι οποίοι όλοι είναι οικουμενιστές….
Το μεγάλο συνδικαλιστικό όργανο των θεολόγων είναι η Πανελλήνια Ένωση των Θεολόγων οι οποίοι οι καημένοι αγωνίζονται υπέρ του μαθήματος των Θρησκευτικών να είναι Ορθόδοξο, να είναι ομολογιακό. Και φαντάζεστε τώρα, να μην συμμαχεί η ηγεσία με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων που θέλει Ορθόδοξο μάθημα για τον Χριστό και την Πίστη μας, την Ορθοδοξία, και να συμμαχεί η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος με τους “θεολόγους” του “ΚΑΙΡΟΥ” οι οποίοι θέλουν συγκρητισμό, οικουμενισμό και οι οποίοι το επέτυχαν. Το μάθημα των θρησκευτικών είναι με την ανοχή της Εκκλησίας συγκρητιστικό….
Θα έπρεπε να είχε ξεσηκωθεί ο κόσμος και μολονότι εγώ συμπαθώ την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, τους αγώνες που έχουν κάνει… τους κατακρίνω διότι έδειξαν ευπιστία. Ήταν πολύ εύπιστοι και πίστεψαν στον Αρχιεπίσκοπο, πίστεψαν σε πολλούς Αρχιερείς που τους κορόιδευαν. Πως τους κορόιδευαν; Ο Αρχιεπίσκοπος κάποια φορά πριν από κανένα έτος είχε πει ότι τα νέα προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι απαράδεκτα και επικίνδυνα και τρίψανε οι καημένοι οι Θεολόγοι τα χέρια τους από τη χαρά τους και λέει, α τον έχουμε τον Αρχιεπίσκοπο μαζί μας. Ο Αρχιεπίσκοπος όμως πίσω από την δήλωση αυτή συνεργαζότανε με τον Γιαγκάζογλου.
Στην επιτροπή Ιεραρχών οι οποίοι θα συνεργάζονταν με τον “ΚΑΙΡΟ” και με το Υπ. Παιδείας, ξέρετε ποιους έβαλε ο Αρχιεπίσκοπος; Έβαλε τον Μεσσηνίας και έβαλε και τον επίσκοπο Ύδρας, τον Εφραίμ, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι συνεργάτης του “ΚΑΙΡΟΥ” και περιέργως έβαλαν και τον Μεσογαίας ο οποίος κάπως αντέδρασε, είπε κάτι διαφορετικό, αλλά και αυτός ο ευλογημένος δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Να πει όταν είδε πως τους κοροϊδεύουν … εγώ παραιτούμαι, και να παρουσιάσει αυτήν την κοροϊδία που έκαναν και το κατάντημα στο οποίο έφτασε η Ιεραρχία μας, να μην ξεσηκώνει τον κόσμο .. που θα διδάσκονται τώρα τα παιδιά μας όχι τον Χριστό αλλά τον Μωάμεθ και τον Βούδα. Είναι πολύ σημαντικό το θέμα του μαθήματος.
Και αυτό πηγαίνει, όλα τα χρόνια αυτά, μαζί με την “Σύνοδο” της Κρήτης. Και μέσα στα νέα βιβλία των Θρησκευτικών .. μιλούν πολύ λίγο για τις Οικουμενικές Συνόδους και μιλούν πολύ περισσότερο για την “Σύνοδο” της Κρήτης. Μέσα σε όλα τα βιβλία των Θρησκευτικών διαρκώς προβάλλεται η ψευδοσύνοδος της Κρήτης.

Απομαγνητοφώνηση [19:17 έως 27:38] Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ

«Επικαθαρίσατε την Εκκλησίαν τους αναξίους αυτής απελαύνοντες»

Κακόδοξες αντιλήψεις περί του αγώνος 
κατά της Παναιρέσεως, βοήθησαν 
στην οικουμενιστική διάβρωση της Εκκλησίας!

[Μ. Βασίλειος – Επιστολή (54) προς Χωρεπισκόπους]

Στη ζωή των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, υπάρχουν εποχές που η κάθαρση γίνεται επιτακτική ανάγκη, διότι βλασταίνουν ιδέες και πρακτικές που υπονομεύουν την πνευματική υπόσταση της Εκκλησίας, που φθείρουν τις Ορθόδοξες αξίες και παραμορφώνουν το λειτουργικό ήθος και ύφος του Εκκλησιαστικού σώματος. Πρώτο βήμα για την ανάστροφη κίνηση της Εκκλησίας, για την υγεία της, η απομάκρυνση των αναξίων κληρικών ή λαϊκών, που έχουν προσβληθεί αθεράπευτα από αίρεση ή αυτοκαθορισμό μη συμβατό με την Ορθοδοξία. «Επικαθαρίσατε την Εκκλησίαν τους αναξίους αυτής απελαύνοντες», επισημαίνει ο Μ. Βασίλειος.
Εμπόδιο οι ανάξιοι κληρικοί στην ενέργεια της χάριτος του Θεού. Κλείνουν οι κρουνοί της χάριτος και του αγιασμού (οντολογικά) εκεί, όπου η πίστη, η εν Χριστώ ζωή και η λατρεία φθείρονται θεμελιακά.
Στην εποχή του Μ. Βασιλείου η αλήθεια της Εκκλησίας, ως θεωρία και ζωή, αποχρωματίσθηκε από τα ασταθή πνευματικώς ή κοσμικά βήματα κληρικών της.
Είναι αλήθεια, ότι στο μεγάλο δώρο του Θεού, στην Εκκλησία, στο πέρασμα του χρόνου δημιουργήθηκαν από τον πλανώντα την Οικουμένη βαθιές κρίσεις, όχι μόνο σε μορφή οργανώσεως, διοικήσεως και ποιμαντικής κοινωνικής παρουσίας αλλά, κυρίως, στην ταυτότητά της, ως αποξένωση (Αιρέσεις) από την ορθότητα της πίστεώς της και από την αυθεντικότητα της ζωής της.
Εάν εκλάβουμε, όπως και πράγματι είναι, τη φράση του Μ. Βασιλείου ως γύμναση αυτογνωσίας και έναυσμα περισυλλογής, γεννιέται το ερώτημα: πως θα αντιδρούσε ο Μ. Βασίλειος στον οικουμενιστικό χείμαρρο των δογματικών εκτροπών και θεολογικών παρεκκλίσεων, που κατακλύζουν τη σημερινή (νέα) εκκλησιαστική πραγματικότητα;
Αναμφίβολα, θα ζητούσε τη σύγκλιση οικουμενικής συνόδου, για να καταδικάσει την παναίρεση του οικουμενισμού.
Ο όντως Ορθόδοξος Πατέρας, ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, έγραψε: «ο εκ του οικουμενισμού κίνδυνος είναι αφάνταστος. Και μόνον δια την καταδίκην του οικουμενισμού ως φοβεράς αιρέσεως λυμαινομένης όλην την Ορθοδοξίαν δέον να συγκλιθή Οικουμενική Σύνοδος» («Ο Οικουμενισμός χωρίς Μάσκα»).
Αντίθετα, σήμερα, οι περισσότεροι Ιεράρχες που εξυμνούν τους Πατέρες, ιδίως όταν είναι ομιλητές σε επετείους, κατοχύρωσαν συνοδικά τον Οικουμενισμό. Πράγματι, σημείο των καιρών!
Τι θα έλεγε ο Μ. Βασίλειος, για την τεράστια «εκκλησιαστική»
κατηγορία που «δεν παίρνει θέση», που δεν είναι ούτε υπέρ ούτε κατά για τίποτα;
Αυτοί κατά κανόνα είναι βαθειά αντιστασιακοί, όταν θιγούν τα συμφέροντά τους.
Στην ίδια Επιστολή (54) ο Μ. Βασίλειος γράφει: «Πάνυ με λυπεί ότι επιλελοίπασι λοιπόν οι των Πατέρων κανόνες και πάσα ακρίβεια των Εκκλησιών απελήλαται και φοβούμαι μη, κατά μικρόν της αδιαφορίας ταύτης οδώ προϊούσης εις παντελή σύγχυσιν έλθη τα της Εκκλησίας πράγματα» δηλ. «πολύ με λυπεί που οι κανόνες των Πατέρων έχουν περιέλθει εις περιφρόνησιν τελευταίως και κάθε ευταξία έχει απομακρυνθεί από τας Εκκλησίας και φοβούμαι μήπως, καθώς αυτή η αδιαφορία αυξάνεται ολίγον κατ’ ολίγον, τα πράγματα της Εκκλησίας καταντήσουν εις πλήρη σύγχυσιν».
Έχουμε επαλήθευση του αγίου Βασιλείου στην πρόσφατη (σχετικά) φάση–μαρτυρία της Εκκλησιαστικής ιστορίας. Περιφρονήθηκε η ακρίβεια της Εκκλησίας, δεν εφαρμόσθηκε επί αιρετικού Πατριάρχου Αθηναγόρα ο 15ος Κανόνας της Α–Β συνόδου, αυξήθηκε η αδιαφορία–εφησυχασμός για την εισβολή του Οικουμενισμού, λόγω της δυνητικής ερμηνείας του κανόνα καιδόθηκε, έτσι, χρόνος και τόπος στην οικουμενιστικήπροσαρμογήτης Εκκλησίας της Ελλάδος. Η περιφρόνηση του 15ου κανόνα αποτελεί αθέτηση Εκκλησιαστικής εντολής ή η δυνητική ερμηνεία του αποτελεί περιφρόνηση των Πατέρων.
Η δυνητική ερμηνεία του κανόνα βρίσκεται σε αντιθετική σχέση με το εκκλησιολογικό φρόνημα του Μ. Βασιλείου.
Υπάρχουν ιδεαλιστικές αντιλήψεις, που θέλουν την δυνητική ερμηνεία ως υγιή και ενωτική. Πρόκειται για ερμηνεία που δεν καλύπτει τη διαχρονική στάση των Πατέρων σε καιρό αιρέσεως. Η ερμηνεία αυτή δεν οριοθετεί την Ορθοδοξία και όπως αποδείχθηκεστην πράξη, ιστορικά, το κλίμα της βοήθησε στην οικουμενιστική διάβρωση της Εκκλησίας.
Συμπερασματικά: Αντιφάσκει θεολογικά η δυνητική ερμηνεία του κανόνα με το αίτημα του Μ. Βασιλείου περί καθάρσεως της Εκκλησίας.
Η μέχρι τώρα περιφρόνηση–περιθωριοποίηση του 15ου κανόνα, οδήγησε βαθμιαία το πλήρωμα της Εκκλησίας στην απώλεια της εκκλησιολογικής του συνειδήσεως, σε ρήξη δηλ. με την καθολική ενότητα της διαχρονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αναπτύχθηκε ως πνευματική ζωή μια εσωστρεφής απομόνωσις, μια δηλ. συνεχής «πνευματική» φροντίδα για το «εγώ» στο όνομα της υπακοής.
Η υπακοή, η τόσο χρήσιμη–σημαντική στο έργο της σωτηρίας, σήμερα αδικείται. 
Έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα πλαστότητας της υπακοής, από πνευματικούς που πρώτα βάζουν τον εαυτό τους και ακολουθεί το πνευματικό συμφέρον της Εκκλησίας!
Ο ακρογωνιαίος λίθος της υπακοής είναι ο λόγος του Θεού, που εκφράζεται ως «Άκουε Ισραήλ» (Δευτ. 6,4). Υπακοή= υπό+ακοή, σ’ αυτό που προστάζει η Εκκλησία. Είναι τελείως ξένη στην Ορθόδοξη παράδοση η άποψη–θέση, που περιορίζει τον πιστό σε πνευματικά καθήκοντα–άσκηση που αφήνει την πορεία της Εκκλησίας στους «αρμοδίους».
Οι άγιοι Πατέρες στην προσευχή τους διέθεταν περισσότερο χρόνο για να ακούσουν τη φωνή του Θεού «άκουε Ισραήλ», παρά για τα προσωπικά αιτήματα. Οι αγώνες τους και η ομολογία τους ήσαν καρπός της υπακοής στην Εκκλησία.
Για τη μακαρία υπακοή στους Ι. κανόνες και για τη θεολογική τους ερμηνεία, ως Πατερικό– Εκκλησιαστικό ήθος και όχι ως πολεμική, αναλύει ο σύγχρονος ομολογητής επίσκοπος π. Αυγουστίνος Καντιώτης στα γραπτά του (σχετικά) κείμενα. 
Ειδικά ο π. Αυγουστίνος, όπως ο Μ. Βασίλειος, στις κρίσιμες περιστάσεις της Εκκλησίας διαφύλαξε την ιερά παρακαταθήκη των Ι. κανόνων. Παρόμοιο πνεύμα επέδειξε και ο Αρχιμανδρίτης π. Χριστόφορος Καλύβας, το οποίο έχει κρυσταλλωθεί στο βιβλίο του «ΑΝΟΡΘΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ». Οι θέσεις τους έχουν μέγιστη Εκκλησιολογική βαρύτητα με δυναμική αποτελμάτωσης των Εκκλησιαστικών πραγμάτων.
Όσοι, σήμερα, δεν υιοθετούν την Οικουμενιστική εκκλησιολογία είναι για την επίσημη θεσμική Εκκλησία εκ προοιμίου αντίπαλοι, αντιδραστικοί, σχισματικοί, αιρετικοί, αποστάτες, φανατικοί, σκοταδιστές, φονταμενταλιστές, ακραίοι, ψυχοπαθείς, εκτός Εκκλησίας!
Παραδείγματα «θύματα» του οικουμενισμού: ο θεολόγος Νίκος Σωτηρόπουλος, ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς, αδελφοί του παλαιού εορτολογίου, οι Αγιορείτες Πατέρες, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Νικόλαος Μανώλης και πολλοί άλλοι, ενώ άλλοι έπονται…
Στα βιβλία του ο π. Αυγουστίνος και στα συνοδικά υπομνήματά του, σε χρόνο ανύποπτο, κονιορτοποιεί τις θέσεις του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου περί Ι. κανόνων, όπως έχουν διατυπωθεί σε σχετική επιστημονική – θεολογική του εργασία.

«Ω Κύριε! Προς Σε υψώνομεν όμματα και καρδίας, βοήθησε τα πιστά Σου τέκνα εκ πάσης γης Ελλάδος δια να αγωνισθούν μέχρις εσχάτων υπέρ της δόξης της Εκκλησίας Σου». [π. Αυγουστίνος Καντιώτης – Εκκλησιαστικά Υπομνήματα (Σελ. 201)].

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ 

Ο ένοχος της υπογραφής του νομοθετικού εκτρώματος που προάγει το διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας "στεφανώνεται" από επισκόπους της Εκκλησίας, αντί να δεχθεί τους μύδρους τους από άμβωνος και να του απαγορευθεί η είσοδος στους ιερούς ναούς

QUO VADIS Ελλαδική Εκκλησία;

Ο μεν Πατρών τον παρασημοφόρησε ανήμερα του αγίου Ανδρέουστον ομώνυμο ναό ("ξέχασε" το γεγονός ότι υπέγραψε το πανάθλιονομοθέτημα περί "αλλαγής φύλου") , 
ο δε Καλαβρύτων τον επαίνεσεμέσα από το ιστολόγιό του για κάποιες δηλώσεις τουχαρακτηρίζοντάς τον "ομολογητή της Ορθοδόξου Εκκλησίας"!!!! http://mkka.blogspot.gr/2017/12/blog-post.html

QUO VADIS Ελλαδική Εκκλησία;

Ο ένοχος της υπογραφής του νομοθετικού εκτρώματος που προάγειτο διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας"στεφανώνεται" από επισκόπους της Εκκλησίας, αντί να δεχθείτους μύδρους τους από άμβωνος και να του απαγορευθεί η είσοδοςστους ιερούς ναούς.
Αυτού του είδους το παράδειγμα κατέλιπαν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων;

ΛΥΚ. ΝΑΝΗΣ

Ο Παλαιοημερολογίτης ΜΕΘΟΔΙΟΣ συκοφαντεί και υβρίζει τους Αγίους του Θεού, ΠΑΪΣΙΟ, ΠΟΡΦΥΡΙΟ, ΙΑΚΩΒΟ ΤΣΑΛΙΚΗ και ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ!

Οἱ Παλαιοημερολογίτες συνεχίζουν νὰ βλασφημοῦν, ἀρνούμενοι νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ διὰ τῶν συγχρόνων Ἁγίων θαυματουργεῖ! Οἱ Ἅγιοι κατ' αὐτοὺς τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, οὔτε κἂν γνωρίζουν σὲ τί ...Θεὸ πιστεύουν!!! Γιατὶ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο –κατ’ αὐτούς– εἶναι πλάνη, σχίσμα καὶ αἵρεση!

Στὸ παρακάτω βίντεο ὁ ἐσφιγμενίτης Μεθόδιος δὲν ντρέπεται νὰ κατηγορεῖ ὀνομαστικὰ τοὺς Ἁγίους Παΐσιο, Πορφύριο καὶ Ἰάκωβο, ποὺ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ποιός τοὺς ἁγιοκατάταξε, ὁ Θεὸς «μιλᾶ» δι’ αὐτῶν, ἀφοῦ δι’ αὐτῶν συνεχίζει νὰ ἐνεργεῖ θαύματα!

Ἀκόμα καὶ τὸν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο (ποὺ κάποια Παλαιοημερολογίτικα ἱστολόγια προβάλλουν καὶ χρησιμοποιοῦν πρὸς τὸ συμφέρον τους ὡς ὑπέρμαχο τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου) δὲν διστάζει νὰ κακολογεῖ καὶ νὰ εἰρωνεύεται ὁ ἐσφιγμενίτης Μεθόδιος γράφων: «Ὁ Φιλόθεος Ζερβᾶκος μιὰ ζωὴ δὲν ἤξερε τί Θεὸ πίστευε, πότε (πήγαινε) μὲ τὸ Παλιό, πότε μὲ τὸ Νέο. Πότεἔτσι, πότε ἀλλιῶς»!

Ἄρα, τὸ πρόβλημά τους δὲν εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός, (ἐκτὸς ἂν θεωρηθεῖ ὡς Οἰκουμενιστὴς καὶ ὁ γέροντας Φιλόθεος), ἀλλὰ τὸ Ἡμερολόγιο!

Οἱ βλασφημίες τοῦ ἐσφιγμενίτη Μεθόδιου εἶναι ἀνυπόφορες, ἀφοῦ φτάνει νὰ θεωρεῖ (ὅπως ὁ παλαιοημερολογίτης π. Νικόλαος Δημαρᾶς) ὡς «ἐργάτες τῆς ἀνομίας» καὶ «λύκους» καὶ δαιμονισμένους τοὺς Ἁγίους Παΐσιο καὶ Πορφύριο! 

Τὸ σχετικὸ βίντεο ἐδῶ: https://www.youtube.com/watch?v=0rrdfnRwW6o

Ανατροπή του Ευαγγελίου με την ..."ανοχή" των εκκλησιαστικών ηγετών!

Καί νέα χείρων «ὕβρις»

«Νά δοῦμε ἀκόμα ποῦ θά φτάσουμε! Δέν ἀφήσαμε βρωμιά, δέν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη πού νά μήν τήν κάνουμε, δέν ἀφήσαμε πονηρό διαλογισμό πού νά μήν τόν ποῦμε ἤ νά μήν τόν γράψουμε μέ τή μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιά ὁλότελα. Γινήκαμε ἕνα τρελλό κοπάδι, πού μᾶς σαλαγᾶ ὁ διάβολος μέ μιά βουκέντρα κι ἐμεῖς τρέχουμε λαχανιασμένοι... », ἔγραφε πρίν ἀπό μερικά χρόνια ὁ Φώτης Κόντογλου. 

Ἀλήθεια, μποροῦσε κανείς νά φανταστεῖ ὅτι θά φτάναμε τόσο σύντομα σέ τέτοιο σημεῖο παρακμῆς καί ἀπόπτωσης! Μέ νόμο τοῦ κράτους ἀλλάζει κανείς φύ­λο μέ μία ἁπλή αἴτηση, μέσα σέ λίγα λε­πτά! Τήν ἀλλαγή αὐτή μάλιστα μποροῦν νά τήν ἐπιχειρήσουν ἀκόμη καί δεκαπεντάχρονοι ἔφηβοι! Ἐπιπλέον, ἔχει κανείς τή δυνατότητα νά ἀλλάξει φύλο ὄχι μό­νο μία φορά. Ἄν μετά ἀπό κάποιο χρονι­κό διάστημα τό μετανιώσει, μπορεῖ καί πάλι νά ἀλλάξει μέ τήν ἴδια συνοπτική διαδικασία! Ἔτσι, πλέον δημιουργεῖται ἀναστάτωση καί σύγχυση μέ τήν τόσο ἐ­πιπόλαιη θεσμοθέτηση νόμου, ὁ ὁποῖος ἀντιβαίνει πρός τή φυσιολογία, τήν ὀν­τολογία καί τή βιολογία τοῦ ἀνθρώπου καί ὁδηγεῖ στήν ὁμοφυλοφιλία.
Ἀνατρέχοντας στήν ἁγία Γραφή, ἀπό τό πρῶτο κιόλας κεφάλαιο τῆς Γενέσεως πληροφορούμαστε ὅτι ὁ Θεός, πού «ἐποίησε» τά πάντα «καλὰ λίαν», «ἐποίησε» τήν κορωνίδα τῆς δημιουργίας «τὸν ἄν­θρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ...» (1,31). Τόν ἔ­πλασε μέ ἰδιαίτερο τρόπο καί τόν προί­κισε μέ χαρίσματα καί δυνατότητες πού, ἐάν τίς ἀξιοποιήσει σωστά, μπορεῖ νά φτάσει στήν κατά χάρη θέωση. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε, ὡς «ἄρσεν καὶ θῆλυ» (Γέ 1,26), μέ σκοπό νά γίνει συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν τρόπο αὐτό ὁ πανάγαθος Κύριός μας ἐξασφάλισε μιά ἁρμονική κοινωνία μέ ψυχικά ἰσορροπημένους καί εὐτυχισμένους ἀνθρώπους. Τώρα, ὅμως, τό ψηφισθέν νομοθέτημα καταστρατηγεῖ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀναιρεῖ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί πλήττει εὐθέ­ως αὐτό τό κύτταρο τῆς κοινωνίας, τήν οἰκογένεια, τήν ὁποία καί ὑπονομεύ­ει. 
Δυστυχῶς, οἱ ὁρισθέντες ἀπό τόν λαό γιά τήν εὐημερία τοῦ τόπου ταγοί μας -ἀντί νά σκύψουν μέ ὑπευθυνότητα καί νά ἐπιλύσουν τά οὐσιαστικά προβλήματα τοῦ τόπου μας- ψήφισαν, χωρίς νά λάβουν ὑπ᾽ ὄψη τους ὅτι ἕνα τέτοιο νομοθέτημα μπορεῖ νά λειτουργήσει προτρε­πτικά, καθώς πολλοί ἔφηβοι ἔχουν γενικά χαμηλή αὐτοεκτίμηση καί βρίσκονται στήν περίοδο τῶν ἐσωτερικῶν ἀνα­- ζητήσεων καί ἀνακατατάξεων. Οὔτε ὑ­πολόγισαν τίς σοβαρές ἐπιπτώσεις στήν ψυχολογία καί στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, τά ὁποῖα θά βιώνουν τή σύγχυση φύλου, ὅταν τά ἴδια θά ἐπιχειροῦν τήν ἀλλαγή ἤ «διόρθωση» φύλου· καί ὅταν ἀργότερα γίνουν γονεῖς, θά μεταδίδουν στά παιδιά τους τήν ἴδια σύγχυση φύλου. Τώρα πιά μέσα σέ αὐτό τό ἄφυλο τοπίο, πού δημιούργησαν οἱ ἐθνοπατέρες, τή σκυτάλη τῶν συζητήσεων παίρνει ἡ «διαγραφή φύλου»!
Εὔλογα ἀναρωτιέται κανείς: Πῶς μπορεῖ νά διασφαλισθεῖ ἡ ψυχική ὑγεία τοῦ ἀλλάζοντος φύλο, τή στιγμή πού καταργεῖται ἡ ἰατρική γνωμάτευση καί ἀρ­κεῖ μία «ἁπλή δήλωση»; Τά τόσα περι­- στατικά δυστυχισμένων ὑπάρξεων πού αὐτοκτόνησαν μετά τήν ἀλλαγή φύλου δέν προβληματί­ζουν κανέναν; 
Ἄξιο ἀπορίας, ἐπίσης, εἶναι τό γεγονός ὅτι ἀγνοήθηκε ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ ἀνακοίνωσή της ἐπι­σήμανε πρίν τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου σέ ὅλους τούς βουλευτές: «Τό φύλο στόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ ἱερή παρακαταθήκη καί ὑπηρετεῖ στή βάση τῆς ψυχο­σω­μα­τικῆς συμπληρωματικότητας τό μυ­στή­ριο τῆς ζωῆς καί τῆς ἀγάπης. Ὑπό τήν ἔννοια αὐτήν, δέν εἶναι ἐπιλέξιμο, ἀλλά ὡς δῶρο ἀποτελεῖ θεῖο χάρισμα στόν ἄν­θρωπο πού πρέπει αὐτός νά ἀξιοποιήσει γιά τόν ἁγιασμό του... Τό προτεινόμενο Νομοσχέδιο προκαλεῖ τό αἴσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας, ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἤθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἄν­θρωπο. Ἀντί νά λιγοστεύει τή σύγχυση καί τίς ψυχικές διαταραχές, θά τίς αὐξήσει καί θά δώσει διαστάσεις ἐπικίνδυνου κοινωνικοῦ φαινομένου. Ἰδίως ὅταν ἐ­πεκτείνει τίς δυνατότητές του καί μεταξύ τῶν μαθητῶν, δημιουργεῖ ἐκρη­κτική κατάσταση καί στά σχολεῖα». Καί τό Ἅγιο Ὄρος μέ ἀνακοίνωσή του ὑπογράμμισε ὅτι καταστρατηγεῖται «ἀπροκαλύπτως εἰς τήν Ὀρθό­δο­­ξον Πατρίδα μας ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ».
Ἀλλά καί ἡ Παιδοψυχιατρική Ἑταιρεία Ἑλλάδος - Ἕνωση Ψυχιάτρων Παιδιῶν καί Ἐφήβων γνωμοδότησε: «Θεω­ροῦμε καθῆκον μας νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας γιά τήν ἐπέκταση τῆς δυνα­τότητας ἀλλαγῆς φύλου σέ ἄτομα αὐ­τῆς τῆς ἡλικίας (15 μέχρι τήν ἐνηλι­κίω­ση), ἡλικία ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπό ρευστότητα τῆς διαμορφούμενης ταυ­τό­τη­τας φύλου, καθώς καί τίς ἀνησυχίες μας ὅτι ἡ ἐμπλοκή τῶν ἐν λόγῳ νέων στή διαδικασία θά ἐπιβαρύνει παρά θά βελτιώσει τήν ψυχική ἀποκατάσταση… 
Ἡ σύγχρονη ἰατρική βιβλιογραφία ἐπισημαίνει ὑψηλότερη ψυχοπαθολογία σέ ἄτομα μέ “Δυσφορία Φύλου” σέ σχέση μέ τό γενικό πληθυσμό». Προσθέτει ἀκόμη ὅτι «παρατηρεῖται ὑψηλή συννοσηρότητα κατάθλιψης καί αὐτοκτονικότητας, πού δέν ὑποχωρεῖ μέ ἰατρικές διαδικασίες ἀλλαγῆς φύλου, καί δυσφορία πού παραμένει, πα­ρά τυχόν ἐπιτυχεῖς κοινωνικές μεταβάσεις».
Ὁ καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς κ. Σταῦ­ρος Μπαλογιάννης ἐπιβεβαιώνει: «Οἱ δομικές διαφορές στόν ἀνδρικό καί γυναι­κεῖο ὀργανισμό, ἄν παραβιαστοῦν, ὁδηγοῦν σέ σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές καί εἰδικά στήν παιδική ἡλικία».
Ἀναμφισβήτητα, ἀποτελεῖ παραλογισμό καί παραφροσύνη, ἀλλά καί πρωτοφανῆ «ὕβριν» κατά τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, νά ἔχει τήν ἀξίωση ὁ ἄνθρωπος νά ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς πεπερασμένης φύσεώς του. Ἀνελέητη ἀναμένεται ἡ «ἄ­τη». «Στῶμεν κα­λῶς», ἀδελφοί! 
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ προειδοποιεῖ: «Πρὸ συντριβῆς ἡγεῖ­ται ὕβρις, πρὸ δὲ πτώματος κακοφροσύνη» (Πα 16,18). 
Ποῦ, λοιπόν, πᾶμε; Ὁδεύουμε ὁ­λο­τα­χῶς πρός τήν αὐτοκαταστρο­φή μας, ὅ­πως συνέβη μέ τά Σόδομα καί τά Γόμορα στήν Παλαιά Διαθήκη; Τελικά, στήν πατρίδα μας, πού κάθε γωνιά της εἶναι ποτισμέ­νη καί μυρωμένη μέ ἅγια αἵμα­τα ἡρώων καί μαρτύρων, δέν θά πρέπει νά μείνει τίποτε ὄρθιο; Τά πάν­τα πρέπει νά γκρεμιστοῦν στό ὄνο­μα τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» καί τῆς δῆθεν προόδου; Θά πρέπει νά ἰσοπεδωθεῖ καί νά ἀφανιστεῖ ἀκόμη καί αὐτό τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ὡς «εἰκόνα τοῦ Θεοῦ»; Εἶναι φοβε­ρό! Ἡ Ἑλλάδα χάνεται, ἀρ­γοπε­θαί­νει! 
Ἡ ἔνδοξη πατρίδα μας σβήνει μέ τήν εὐθύνη καί ἀνοχή ὅλων μας! 
Ἄς μήν αὐταπατόμαστε! Κανείς μας δέν μπορεῖ νά κοροϊδεύει οὔτε τή συνείδησή του οὔτε τόν Θεό! «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γα 6,7). Καιρός νά μετανοήσουμε ὅλοι! Διαφορετικά ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει: «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπί­στοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦ­σιν καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσιν τοῖς ψευδέσιν τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λί­μνη τῇ καιομένη ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὃ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Ἀπ 21,8).

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος

Τίποτε δε συμβαίνει τυχαία.Τα πάντα μας τα στέλνει ο Θεός



Όταν γνωρίζουμε πού γίνεται ο αγώνας που έχουμε αρχίσει, και ποιο σκοπό έχει, τότε καταλαβαίνουμε και γιατί ο αγώνας μας ονομάζεται αόρατος πόλεμος. 
Όλα διαδραματίζονται στην καρδιά, μέσα στη βαθιά σιωπή που βασιλεύει μέσα μας. Ένα σοβαρό ζήτημα, στο οποίο αποδίνουν μεγάλη βαρύτητα οι άγιοι πατέρες, είναι τούτο: Κράτα κλειστά τα χείλη σου για ό,τι αφορά τα μυστικά σου βάθη. Αν κανείς ανοίξει τις δικλείδες, φεύγει η θερμότητα που κρύβεται μέσα στον λέβητα θερμάνσεως. 
Κανείς δεν θέλει πια αυτές τις δικλείδες, που δεν κάνουν τη δουλειά τους.

Μη λες τίποτε σε άλλους για τις καινούργιες σου αποφάσεις που αφορούν την εσωτερική σου ζωή. Δεν χρειάζεται να φλυαρείς για την καινούργια ζωή που έχεις αρχίσει και τη βαθιά εμπειρία που πιστεύεις πως αποκτάς. 
Η πνευματική ζωή είναι μυστική στην ουσία της. 
Είναι υπόθεση ανάμεσα σε σένα και τον Θεό. Ανάμεσα στους δυο σας μονάχα. 
Η μοναδική εξαίρεση μπορεί να 'ναι ο πνευματικός σου πατέρας.

Αυτή η σιωπή είναι πολύ αναγκαία και ζωτικής σημασίας για την πνευματική σου πορεία. Γιατί καθένας που μιλάει για την προσωπική του ζωή δίνει τροφή στο ναρκισσισμό και τη φιλαυτία του. Και αυτά πρέπει με κάθε τρόπο να κατανικηθούν! Η σιωπή αντίθετα βοηθάει την αύξηση της εμπιστοσύνης στον Θεό, ο οποίος βλέπει «εν τω κρυπτώ». Μέσα από τη σιωπή ασκείται κανείς στο να συνομιλεί με τον Θεό, που ακούει ό,τι του λέμε χωρίς να χρειάζονται λόγια και λέξεις. Αυτός είναι το στήριγμά σου και σ' αυτόν πρέπει να 'χεις αποθέσει όλη την εμπιστοσύνη σου. 
Είσαι αγκυροβολημένος στην αιωνιότητα. 
Και εκεί δεν υπάρχουν κανενός είδους λόγια.

Συνεπώς θα πρέπει να θεωρείς πως καθετί που συναντάς στην πορεία σου, μικρό ή μεγάλο, το στέλνει ο Θεός για να σε βοηθήσει στον αγώνα σου. 
Μονάχα αυτός γνωρίζει ό,τι σου είναι ωφέλιμο και ό,τι χρειάζεσαι σε κάθε περίσταση: επιτυχίες, αναποδιές, πειρασμούς, πτώσεις. 
Τίποτε δε συμβαίνει τυχαία και χωρίς να αποτελεί πολύτιμη ευκαιρία να διδαχτείς απ' αυτό. Πρέπει να αποσαφηνίσεις καλά μέσα σου αυτό, γιατί έτσι μεγαλώνει η εμπιστοσύνη σου στον Κύριο που αποφάσισες να ακολουθήσεις.[...] 

Τίτο Κολλιάντερ, Ο δρόμος των ασκητών, εκδ. «Ακρίτας», σ. 31-32

Η Μητρόπολη Γερμανίας ανήκει πια στην Νέα «Εκκλησία» του Οικουμενισμού

Κι ὅμως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι
…κοινωνοῦν μὲ ΟΛΟΥΣ!
«Ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει»!

Κατήχηση των πιστών με …συνεργασία «Ορθοδόξων» και …Παπικών.

Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ τὸν Δ.Π.

Πριν από ένα χρόνο είχαμε αναρτήσει άρθρο περί της διανομής φυλλαδίου από την Μητρόπολη Γερμανίας σχετικά με την εορτήτου Πάσχα, στο οποίο τονίζονταν οι ομοιότητες ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Παπικούς, όσον αφορά την σημασία και τον εορτασμό της γιορτής (ἐδῶ).
Παρά τις αποκαλύψεις αυτές κανενός επισκόπου το αυτί δεν ίδρωσε, ούτε ακούστηκε τίποτα για διαμαρτυρίες και ενστάσεις από τους «παραδοσιακούς» ποιμένες.
Τώρα η Μητρόπολη Γερμανίας ολοκλήρωσε το «κατηχητικό και ποιμαντικό» της έργο κι έκδωσε και άλλα φυλλάδια περί των εορτών των Αγίων, του Χριστού, της Παναγίας και των Χριστουγέννων. Το απίστευτο είναι ότι όλα αυτά τα φυλλάδια εκδόθηκαν σε συνεργασία με τους Παπικούς Επισκόπους της Γερμανίας. Τα φυλλάδια αυτά τα συνυπογράφουν ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος και ο …Παπικός Επίσκοπος του Μαγδεμβούργου Dr. Gerhard Feige(!!!). «Ορθόδοξοι» και Παπικοί έχουν ιδρύσει από το 2007(!!!) μία κοινή επιτροπή των επισκοπικών συνόδων στην οποία συμμετέχουν.

Για τους Παπικούς:
• Bischof Dr. Gerhard Feige (Ko-Vorsitzender) • Bischof Dr. Gregor Maria Hanke OSB • Weihbischof Dr. Reinhard Hauke • Prof. Dr. Jürgen Bärsch • Abt P. Dr. Marianus Bieber OSB • Prof. Dr. Dr. Johannes Hofmann • P. Dr. Gregor Hohmann OSA (bis 2016) • Prof. Dr. Benedikt Kranemann (bis 2016) • Dr. Britta Müller-Schauenburg • Direktor Dr. Johannes Oeldemann • Dr. Florian Schuppe
Για τους Ορθόδοξους:
Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος (αντιπρόεδρος) • ΕπίσκοποςΑριστής Βασίλειος Επίσκοπος Κροστάνδης Σοφιάν•Πρωτοπρεσβύτερος Κων/νος Μύρων • Πρωτοπρεσβύτερος ΠέτροςSonntag • Πρωτοπρεσβύτερος Dr. Mircea Basarab • Prof. Dr. Κων/νοςΝικολακόπουλος • Prof. Dr. Assaad Elias Kattan • Prof. Dr. Daniel Munteanu Διευθυντής
Την γενική διεύθυνση της επιτροπής έχουν οι:
Dr. Dorothee Kaes (Sekretariat der Deutschen Bischofskonferenz) • Dr. Κων/νος Βλιαγκόφτης (Αρχιγραμματέας της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνόδου της Γερμανίας).
Στην ανακοίνωση τύπου της επιτροπής (εδώ) για το τελευταίο φυλλάδιο γράφουν οι δύο Επίσκοποι.
«Τα φυλλάδια αυτά είναι σημαντικά για την ευσέβεια των πιστών. Βοηθούν στην κατανόηση του σωτηριακού έργου του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού και μέσω των διαφορετικών εκφράσεων τουκαι στην καθιέρωση του στην πίστη των Χριστιανών... Πολλές εορτές γιορτάζονται και από τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης)...
«Αυτή συνειδητοποίηση θα βοηθήσει να αναγνωρίσουν τόσο οι ορθόδοξοι όσο και οι καθολικοί πιστοί την ενότητα στην πίστη και έτσι να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλο» δήλωσε ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος... «Μακάρι η γνώση και οι πολλές ομοιότητες στις εορτές του χρόνου να μας φέρουν πιο κοντά και να ισχυροποιήσουν την αδελφική μας ενότητα της πίστεως»!
Για να καταλάβουν οι πιστοί τι διδάσκεται σε αυτά τα φυλλάδια σας παραθέτουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα:
«Η τιμή των αγίων έχει πολλές ομοιότητες σε Ανατολή και Δύση. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν διαφορές. Δεν σημαίνει όμως και ότι η Μία αδελφή εκκλησία πρέπει να αποκλείει την άλλη, αλλά να την εμπλουτίζει».
«Ορθόδοξοι και καθολικοί προετοιμάζονται 6 και 4 εβδομάδες για την γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτό εκφράζεται και στην Λειτουργία με τους ανάλογους ύμνους και τις ανάλογες αναγνώσεις αλλά και τον χαρακτηριστικό εορτασμό και τα ανάλογα έθιμα. Κοινά είναι η επιδίωξη της πνευματικής αναγέννησης, που βρίσκει την έκφρασή της στην νηστεία, ευλάβεια και στα φιλάνθρωπα έργα».

«Η ἐκπληξη, η ευχαριστία και η βαθειά χαρά χαρακτηρίζουν τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης) εορτασμού των Χριστουγέννων».
«Η Κυριακή γιορτάζεται και στις δύο παραδόσεις ως ενθύμιση της Αναστάσεως του Κυρίου».

Και όμως ενώ όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, οι δικοί μας «αντιοικουμενιστές» Επίσκοποι περιμένουν για να αντιδράσουν το κοινό ποτήριο, ενώ οι πιστοί πίνουν το πικρό ποτήριο της προδοσίας.

Δ.Π.

Ἡ πίστις μας δέν ἐπιδέχεται οὔτε προσθήκη οὔτε ἀφαίρεσι»



Ὅπως τό μάτι δέν δέχεται τίποτα ξένο, ἔτσι εἶναι καί ἡ πίστις, σάν τό μάτι. Δέν δέχεται προσθήκη οὔτε μιᾶς τρίχας. Θά μείνῃ ἀναλλοίωτη εἰς τούς αἰῶνας. Αὐτό σημαίνει «τήν πίστιν τετήρηκα»· φύλαξα τήν πίστι ἀναλλοίωτη, ὅπως τήν δέχθηκα ἐξ ἀποκαλύψεως.

Ἀλλ᾿ οὔτε καί ἀφαίρεσι δέχεται ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος. Ἡ πίστις μας εἶναι γνήσιο νόμισμα. Κίβδηλα δέ νομίσματα, πού κυκλοφοροῦν στήν ἀγορά, εἶναι οἱ πλάνες καί οἱ αἱρέσεις.

Ἡ πίστις μας δέν εἶναι ἐφεύρεσις παπάδων, ἀνθρώπινη ἐπινόησις. Ἡ πίστις –προσέξτε– δέν εἶναι ἀνακάλυψις· εἶναι ἀποκάλυψις, ἄνωθεν φωτισμός…

Μά θά μοῦ πῆτε· Τί σημασία ἔχει ἡ πίστις μέ τή ζωή μας;

Ἀπαντῶ.

Ποιός ἀπό σᾶς θέλει, ὁ γαλατᾶς νά τοῦ προσφέρῃ τό γάλα νερωμένο;

Ποιός θέλει, ὁ φαρμακοποιός νά τοῦ δώσῃ τό φάρμακο νοθευμένο;

Ποιός θέλει νά τοῦ δώσουν χαρτονόμισμα πλαστογραφημένο, κίβδηλη λίρα;

Κανείς.

Ἄν λοιπόν ἄλλοι ἀγανακτοῦν ἐναντίον τῆς νοθείας τροφίμων ἤ φαρμάκων ἤ τοῦ νομίσματος, πῶς ἐμεῖς νά μήν ἀγανακτοῦμε ἐναντίον ἐκείνου πού θίγει ὅ,τι πολυτιμότερο καί ἱερώτερο ἔχουμε, τήν ὀρθόδοξο πίστι μας, γιά τήν ὁποία χύθηκε τόσο αἷμα;

Ὄχι, ἀδελφοί μου· τέτοια προδοσία, εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας μας, δέν θά δεχθοῦμε. 
Κ᾿ ἐπειδή ζοῦμε σέ ἡμέρες πονηρές, πού ὁ διάβολος θά κοσκινίσῃ τούς Χριστιανούς, φωνάζουμε· «Ὅσοι πιστοί», «στῶμεν καλῶς» ἐπάνω στό βράχο τῆς πίστεώς μας…

Εἴθε στό τέλος τῆς ζωῆς μας νά μπορέσουμε νά ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς ὅ,τι εἶπε ὁ Ἀπ. Παῦλος· «Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα· λοιπόν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος»· ἀμήν.


Ὅπως εἶπα στόν ἐνθρονιστήριο λόγον μου καί ἐδήλωσα σαφῶς καί κατηγορηματικῶς, ὅτι δέν θά θυσιάσω τάς ἀρχάς μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλά θά θυσιάσω χίλιους θρόνους γιά τήν ἀλήθεια, γιά τόν Χριστό, καί γιά τήν πατρίδα.

Σέβομαι τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας, ἀλλ᾿ ὑπεράνω ὅλων ἔχω τήν ἀλήθεια καί τόν Θεόν…

Πιστεύω στό Εὐαγγέλιο, πιστεύω στήν Ὀρθοδοξία, καί παίζω κορώνα – γράμματα τή ζωή μου γιά τήν Ἑλλάδα….Κρατῶ τήν γραμμή τήν ὁποίαν ἐχάραξε τό Εὐαγγέλιο, ἐχάραξαν οἱ Πατέρες….

(+) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.



Δείτε θράσος!

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης:

«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!



Ὁ ξεδιάντροπος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, σ’ αὐτὴ τὴν ὁμιλία του, κυριολεκτικὰ “ἀδειάζει” τοὺς Ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀπὸ ὑπακοὴ καὶ εὐλάβεια στὸν Κύριο, αὐτὸν τὸν φόβο τοῦ ἄλλου, τὸ φόβο ΑΚΡΙΒΩΣ τῶν ὑποστηρικτῶν ἄλλων πίστεων, τὸν φόβο τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀπὸ ἀγάπη στὸν ΜΟΝΟ Κύριο!
Προοδευτικὰ ὁ Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ στὴν οὐσία ὁ ψευδεπίσκοπος Βαρθολομαῖος, καταφέρει ἄλλο ἕνα ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ πλῆγμα κατὰ τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅμως, ἐντέλλεται καὶ προφυλάσσει τοὺς ἐπαγρυπνοῦντας πιστούς: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον» φοβοῦ, καὶ «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»· σεῖς οἱ πιστοὶ «ἐξέλθετε ἐξ αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε» καὶ «ἀκαθάρτου» Οἰκουμενιστῆ «μὴ ἅπτεσθε», μὴ κοινωνεῖτε!

Ἀλλ’ ὁ ἐκθεμελιωτὴς τῆς Πίστεως Πατριάρχης δὲν ντρέπεται –βλασφημῶν καὶ ἐπικαλούμενος αὐτὸν τὸν Πανάγιον τοῦ Κυρίου τάφον– νὰ μᾶς καλεῖ νὰ μὴν φοβόμαστε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόθρησκους!

Δὲν ντρέπεται, ὁ ξεδιάντροπος, νὰ ἐπιρρίπτει τὸ ἁμάρτημα καὶ πάθος τοῦ μίσους στοὺς χριστιανοὺς πού, μιμούμενοι τοὺς Ἁγίους, μισοῦν τὴν αἵρεση κι ὄχι τοὺς αἱρετικούς!


Δὲν ντρέπεται, ὁ παναιρετικὸς Πατριάρχης, νὰ ἐξισώνει καὶ νὰ ἀναγνωρίζει ἀποστολὴ ἰσάξια μὲ τὴν ἀποστολὴ τῆς Μίας Ἐκκλησίας καὶ τῶν λειτουργῶν της, καὶ στὶς αἱρετικὲς ὁμολογίες καὶ τοὺς ἀβάπτιστους ἡγέτες τους!

Δὲν ντρέπεται νὰ θεωρεῖ εἰλικρινεῖς τοὺς αἱρετικούς! Αὐτοὺς ποὺ μεταχειρίζονται κάθε μέσον καὶ τρόπο, γιὰ νὰ ἁλώσουν τὴν ὀρθοδοξία!

Ἐμεῖς, ὅμως, ἐπειδὴ (παρὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὶς ἐλλείψεις μας) φοβούμαστε τὸν Θεὸ καὶ τὸν μολυσμὸ τῶν αἱρέσεων καὶ θρησκειῶν, ἀποκηρύξαμε καὶ ἀποκηρύσσουμε ἕνα τέτοιο Πατριάρχη!


«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!

Την έναρξη των εργασιών της 10ης Συνάντησης Διαλόγου που συγκάλεσε το Οικουμενικό Πατριαρχείοκαι συνδιοργανώνει με τη Διεθνή Ιουδαϊκή Επιτροπή για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων, κήρυξε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η 10η Συνάντηση πραγματοποιείται με αφορμή τα 40 χρόνια διαλόγου ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τονΙουδαϊσμό και έχει ως θέμα, «Η σημασία των Ιεροσολύμων
στην παράδοση των δύο θρησκειών».
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι η Ιερουσαλήμ «ήταν, είναι, και θα είναι πάντα περισσότερο από μια πόλη. Είναι ένας τόπος αποκάλυψης, ευλογίας και έμπνευσης. Ο Θεός επέλεξε αυτήν την ευλογημένη πόλη».
«Επειδή η Ιερουσαλήμ», σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «είναι ο τόπος της θείας αποκάλυψης, ένας τόπος που κάθε μέρα πνευματικά μαρτυρεί το μυστήριο του Χριστού, οι Χριστιανοί συνδέονται με αυτή την περιοχή και ειδικά με το Ναό της Αναστάσεως. Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε έναν φόβο που ίσως είναι ο πιο διαδεδομένος στην σύγχρονη εποχή μας: είναι ο φόβος του άλλου, ο φόβος του διαφορετικού, ο φόβος των υποστηρικτών άλλων πίστεων, άλλων θρησκειών ή άλλων ομολογιών.

Αντιμέτωποι με αυτές τις συνθήκες, το μήνυμα αυτού του ιερού τόπου είναι επείγον και σαφές: αγαπήστε τον άλλο, τον διαφορετικό, τους πιστούς των άλλων θρησκειών και ομολογιών.Αγαπήστε τους ως αδελφούς και αδελφές σας. Το μίσος οδηγεί στο θάνατο, ενώ η αγάπη «απορρίπτει τον φόβο» (1 Ιωάννου 4:18) και οδηγεί στη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι πρέπει να σέβονται και να αγαπούν τα Πανάγια προσκυνήματα αυτής της Αγίας Πόλης ως κληρονομιά των προγόνων μας στην ανθρωπότητα. Θα θέλαμε, επίσης, να αναγνωρίσουμε σήμερα την κρίσιμη αποστολή των τριών μεγαλύτερων Χριστιανικών ομολογιών, προστατών του Παναγίου Τάφου, καθώς και την ειλικρινή και γόνιμη συνεργασία τους».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στη σημασία του ακαδημαϊκού διαλόγου που διεξάγεται τα τελευταία 40 χρόνια ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Ιουδαϊσμό και ο οποίος συνέβαλε στον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλοκατανόηση.
«Ο διάλογος μας αποκτά πρόσθετη σημασία σε έναν κόσμο στον οποίο οι αδελφοί και οι αδελφές μας, αντί να αναγνωρίζονται ως η κορυφή της Δημιουργίας, βιώνουν το απάνθρωπο στίγμα των διακρίσεων, της περιθωριοποίησης και της απομόνωσης. Σε τέτοιους καιρούς, όπως λέει ο Ψαλμός, ο Θεός μας διατάζει να άρουμε τις πύλες της Ιερουσαλήμ της καρδιάς μας και να επιτρέψουμε στον «Βασιλιά της Δόξης» να εισέλθει εκεί. Όταν αποτυγχάνουμε να δούμε την εικόνα του Θεού στον πλησίον μας, αμαυρώνουμε την εικόνα που ο Θεός μας κληροδότησε […] Συναντώμεθα στην Ιερουσαλήμ, ώστε να φέρουμε την Ιερουσαλήμ στον κόσμο και να καταδείξουμε ότι η ανθρωπότητα έγινε πράγματι κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού και ότι κάθε πράξη βίας, κάθε πράξη μισαλλοδοξίας, κάθε πράξη αδικίας, δεν είναι απλώς μία προσβολή στην ανθρωπότητα, αλλά μια αμαρτία ενάντια στον Δημιουργό μας. Αντίθετα, αυτό το συνέδριο καταδεικνύει ότι οι αρχαίες και σεβαστές θρησκείες μας, που έχουν τις ρίζες τους στη γη αυτής της πόλης, έχουν δεσμευτεί σε έναν διάλογο αγάπης, ελέους και δικαιοσύνης, που όλα αυτά αποτελούν ιδιότητες του ζώντος Θεού, ενώπιον του οποίου ελπίζουμε να σταθούμε. Για εμάς, σήμερα, ο διάλογος και η συνάντηση είναι το πραγματικό πνεύμα της Ιερουσαλήμ».

Κατά την έναρξη των εργασιών της διαθρησκειακής συναντήσεως τους συνέδρους υποδέχθηκε, με σύντομο χαιρετισμό του, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος. Επίσης χαιρετισμούςαπηύθυναν ο Ραβίνος Daniel Polish, επί κεφαλής της Διεθνούς Ιουδαϊκής Επιτροπής για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, καθώς και εκπρόσωποι των υπουργείων Εξωτερικών του Ισραήλ και της Ελλάδος.
Νωρίτερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος συνοδεύεται από τους Μητροπολίτες Γαλλίας Εμμανουήλ και Σουηδίας Κλεόπα και τον Αρχιμ. Αγαθάγγελο Σίσκο, Βιβλιοφύλακα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επισκέφθηκε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων όπου τον υποδέχθηκαν ο Πατριάρχης Θεόφιλος και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα.

Στη συνέχεια μετέβη, συνοδευόμενος από τον Προκαθήμενο της Σιωνίτιδος Εκκλησιας, στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως όπου προσκύνησε στον Πανάγιο Τάφο του Αναστάντος Χριστού.

Και οι νύν πρόδρομοι του Αντιχρίστου, σπέρνουν την σύγχυση και πλανούν εκλεκτούς!

Ο Αντίχριστος θα κάνει μέγα ψευτοθαύμα με σκοπό 
να πλανηθούν 
ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεού


Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, ερμηνεύοντας την Αποκάλυψη Ιωάννου μιλά για τις απάτες και ο μέγα ψευτοθαύμα που θα κάνει ο Αντίχριστος προκειμένου να πλανηθούν ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεού.

Θα πλανηθούν άραγε;

Αν πλανηθούν τελικά κάποιοι, αυτό σημαίνει πως ποτέ δεν ήσαν πραγματικά εκλεκτοί του Θεού…

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: 

Και πρέπει ιδιαίτερα να το προσέξωμε. Και να κλαύσωμε γι’ αυτό. Γιατί τα θαύματα και οι πράξεις του αντιχρίστου θα φέρουν σε δύσκολη θέση και τους πιο εκλεκτούς δούλους του Θεού.

Η αιτία της μεγάλης επίδρασης του αντιχρίστου θα έγκειται στην σατανική δολιότητα και υποκρισία, με τις οποίες σκεπάζει το πιο φρικαλέο κακό με το αχαλίνωτο και αναίσχυντο θράσος του με την πλήρη συμπαράσταση των πονηρών πνευμάτων και με την ικανότητα να κάνη θαύματα ψεύτικα μεν, αλλά που προκαλούν
κατάπληξη. Η φαντασία του ανθρώπου είναι ανίκανη να συλλάβη την εικόνα ενός τόσο μεγάλου κακούργου, όσος θα είναι ο αντίχριστος.

Θα σαλπίζει για τον εαυτό του, όπως σάλπιζαν οι πρόδρομοί του, οι προτυπώσεις του. Θα ονομάζη τον εαυτό του κήρυκα και παλινορθωτή της αληθινής θεογνωσίας. Έτσι εκείνοι, που δεν κατανοούν τον χριστιανισμό, θα ιδούν σ’ αυτόν ένα αντιπρόσωπο και υπέρμαχο της αληθινής θρησκείας! Και θα πάνε με το μέρος του. Θα σαλπίση. Και θα ονομάση τον εαυτό του επηγγελμένον Μεσσίαν. Και συναντώντας τον, εκείνοι που ζουν με σαρκικό φρόνημα, και βλέποντας την δόξα του, την δύναμή του, τις πνευματικές του ικανότητες, την ολοσχερή επιβολή του στα στοιχεία του κόσμου, θα τον αναγορεύσουν Θεό και θα γίνουν οπαδοί του [11].
Ο αντίχριστος θα παρουσιασθή πράος, εύσπλαγχνος, γεμάτος αγάπη, γεμάτος αρετές. Θα τον δεχθούν σαν πράγματι γεμάτον αρετές. Και θα υποταχθούν σ’ αυτόν, εξ αιτίας των υψίστων αρετών του, όλοι εκείνοι που φαντάζονται, πως αλήθεια είναι η «αλήθεια» του πεπτωκότος ανθρώπου, και γι’ αυτό ούτε καν σκέπτονται να την ξεπεράσουν για να γνωρίσουν την αλήθειαν του Ευαγγελίου[12].
Ο αντίχριστος τότε θα εισηγηθή στην ανθρωπότητα την δημιουργία μιας ανώτατης παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας. Θα προσφέρη τιμές, πλούτη, μεγαλεία, σημαντικές ανέσεις και σαρκικές ηδονές. Και όσοι ποθούν επίγεια πράγματα, θα τον δεχθούν. 
Και θα τον ονομάσουν «κύριό» τους[13]. Ενώπιον της ανθρωπότητος ο αντίχριστος θα ανοίξη ένα τέτοιο ανεξήγητο με την τότε επιστήμη τσίρκο θαυμάτων, που η κατεργαριά τους θα θυμίζη θέατρο. Θα φέρη φόβο με τις απειλές και θαυμασμό με τα θαύματά του. Θα ικανοποιήση την άκριτη περιέργειά τους και την παχυλή τους άγνοια. Θα ικανοποιήση την ματαιοδοξία τους και τον εγωισμό τους. Θα ικανοποιήση το σαρκικό τους φρόνημα. Θα ικανοποιήση την δεισιδαιμονία και τις προλήψεις τους. Και θα φέρη σε σύγχυση τους σοφούς. Έτσι όλοι οι άνθρωποι με οδηγό την πεπτωκυία φύση τους, χωρίς το φως του Θεού, θα παρασυρθούν και θα καταλήξουν πειθήνια και άβουλα όργανα του πλάνου[14].

Τα σημεία του αντιχρίστου θα γίνουν κατά κύριο λόγο στον αέρα [15], και συγκεκριμένα στο στρώμα, στο οποίο κυριαρχεί ο σατανάς[16]. Τα σημεία αυτά θα επιδρούν ως επί το πλείστον στην αίσθηση της όρασης. Και έτσι και θα γοητεύουν και θα απατούν.

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μελετώντας στην Αποκάλυψη του τα γεγονότα, που θα γίνουν πριν από την συντέλεια του κόσμου, λέγει ότι ο αντίχριστος θα κάμη μεγάλα σημεία, ακόμη και να κατεβή «πυρ εκ του ουρανού ενώπιον των ανθρώπων»[17]. Το θαύμα αυτό, μας λέγει η Αγία Γραφή, θα είναι το πιο μεγάλο από τα θαύματα του αντιχρίστου. Και αυτό το θαύμα θα γίνη στον αέρα. Θα είναι ένα μεγαλοπρεπές και φοβερό θέαμα!
Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Βιβλιογραφία
[11] έ.α.
[12] Μακαρίου Αιγυπτίου Ομιλία ΛΑ’ § 4.
[13] Θεοφυλάκτου Βουλγ. Εις το Ιωάν. 5, 43.
[14] Αποκ. 13, 8.
[15] Εφραίμ του Σύρου, έ.α., Εφ. 2, 2 και 6, 12.
[16] Συμεών Νέου Θεολόγου, Περί του τρίτου είδους προσευχής.
[17] Αποκ. 13, 13.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΑΝ όλους τους Πατριάρχες (Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, Ιεροσολύμων Θεόφιλο, Αντιοχείας Ιωάννη, Σερβίας Ειρηναίο, Ρωσσίας Κύριλλο) στις κόγχες ορθόδοξου ναού. Βίντεο ΣΟΚ



Μία ακόμη ενημέρωση που λάβαμε από ορθοδόξους αδερφούς (απόεδώ).

Οι αιρετικοί Οικουμενιστές, αυτοί που ανάβουν κεριά σε εβραϊκές συναγωγές συμπροσευχόμενοι με αλλοθρήσκους, οι θαυμαστές και θιασώτες του αιρετικού Πάπα :

. Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος
. Ιεροσολύμων Θεόφιλος
. Αντιοχείας Ιωάννης
. Ειρηναίος Σερβίας
. Ρωσσίας Κύριλλος

τώρα και ως ΑΓΙΟΙ, αγιογραφημένοι σε κόγχες ναού της Ρωσσίας (στην πόλη Rostov-on-Don).








Υπάρχουν άφθονες κόγχες ελεύθερες. 
Και η μια στην πρόσοψη ! Για ποιον; 
Μήπως για τον Πάπα ;;;


Δείτε το βίντεο:


Εσύ "ορθόδοξε" πιστέ ΜΗΝ ανησυχείς. "Έχει ο Θεός"!
Βάλε το κουστούμι και ετοιμάσουν να "πάρουμε την Πόλη" .. προσευχόμενος με όσους μνημονεύουν τους αιρετικούς ...


Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Μήνυμα της Κατακόμβης της Κορίνθου προς Κορινθίους


Αυτήν την στιγμή γίνεται στην Κόρινθο μία μεγάλη μάχη. Η μάχη πίστεως και αποστασίας. Εμείς σαν μέλη της Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού κι όχι των επαγγελματιών Δεσποτάδων, πιστοί στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και στην Ι. Παράδοση και μακρυά από σχίσματα και παρασυναγωγές αποφασίσαμε να πολεμήσουμε παρά τις αμαρτίες μας για την πίστη του Χριστού ενάντια στην αποστασία, την οποία προωθούν οι Οικουμενιστές ταγοί της Εκκλησίας με τα πρωτοπαλίκαρά τους, όπως τον Κορίνθου Διονύσιο.
Γι’ αυτό μας υβρίζουν οι αυλικοί του καριερίστες ψευδοποιμενες ως άθεους και αιρετικούς. Ο λόγος του Θεού όμως δεν δένεται, δεν φιμώνεται. Και αν δεν είμασταν εμείς θα ήταν άλλοι που θα μιλούσαν σαν άλλο γαϊδουράκι του Βαρλαάμ. Όλοι μας έχουμε καταλάβει πια ότι η πίστη μας και η Εκκλησία μας βάλεται από παντού. Ότι αυτοί που έπρεπε να επισκοπούν, δεσποτοκρατούν, συνωμοτούν με τους ανόμους και δεν φείδονται του ποιμνίου, το οποίο ετάχθησαν να προστατεύουν. Καθήκον μας είναι σαν Χριστιανοί να προστατεύσουμε και να ομολογήσουμε την πίστη μας ως μοναδική ελπίδα σωτηρίας μας μπροστά στο φοβερό βήμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Κι αν κάποιος ρωτήσει λογικά, γιατί δεν αντιδράσατε έτσι πριν, αφήνουμε τον Άγ. Θεόδωρο τον Στουδίτη να απαντήσει: «Εάν όμως ρωτάει η οσιότητα σου, γιατί δεν το είπαμε αυτό πριν από την λεηλασία της μονής, αλλά και εμείς μνημονεύαμε τούς Κωνσταντινοπολίτες-Επισκόπους- να γνωρίζει τούτο· ότι δεν είχε συγκληθεί Σύνοδος, ούτε και είχε ακόμα διατυπωθεί το πονηρό δόγμα και ανάθεμα, και ότι πριν από αυτά ήταν επικίνδυνο να χωριστούμε τελείως από αυτούς που παρανομούσαν, παρά μόνο να αποφεύγουμε την ολοφάνερη κοινωνία μαζί τους, και με την πρέπουσα οικονομία να τους μνημονεύουμε προσωρινά... Αφού όμως εκδηλώθηκε φανερά η αιρετική ασέβεια με την Σύνοδο, πρέπει τώρα η ευλάβεια σου, μαζί με όλους τους Ορθοδόξους, να μη κοινωνεί με τους κακοδόξους ούτε να μνημονεύει κανένα από αυτούς που έλαβαν μέρος στην Σύνοδο, ή ομοφρονούν με αυτήν».

Αδελφοί μας Κορίνθιοι τα λόγια του Αγίου σημαίνουν, ότι σε περιπτώσεις κατά τις οποίες επίσκοποι της Εκκλησίας αρχίσουν να κηρύττουν αιρετικές προσωπικές διδασκαλίες έχουμε το δικαίωμα οι Χριστιανοί, να εφαρμόσουμε ως περίοδο χάριτος την Εκκλησιαστική Οικονομία και να κοινωνούμε μαζί τους. Μετά από αιρετική Σύνοδο όμως, όπως ομολογουμένως ήταν η ψευτοσύνοδος του Κολυμπαρίου, η περίοδος χάριτος τελειώνει και αρχίζει η περίοδος της μαρτυρικής αλλά και ομολογιακής διακοπής εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους αιρετικούς, όπως το ορίζουν ο Χριστός και οι Ι. Κανόνες της Εκκλησίας μας. Έχουμε βέβαια την ευλογία –έστω κατά διαστήματα– να μας επισκέπτονται αποτειχισμένοι ιερείς. Αλλά και στην περίπτωση που δεν είχαμε ιερείς, είμαστε μέσα στο πνεύμα και στο γράμμα του Ευαγγελίου και της διδασκαλίας των Αγίων μας. Η εκκλησιαστική μας παράδοση, «άπαντες οι Πατέρες» μας διδάσκουν να φεύγουμε μακριά από τους ψευδοποιμένες. Και δεν μας λένε, φύγετε μακριά τους, αφού πρώτα βρείτε άλλους ποιμένες ορθόδοξους. Η εντολή του Κυρίου μας είναι η απομάκρυνση από τους αιρετικούς. Τα άλλα είναι δουλειά Εκείνου για όσους πιστεύουν στον λόγο Του.
Αδελφοί μην ακούτε τις σειρήνες του Οικουμενισμού και τα ψέματα που διαδίδουν. Ακούστε το Ευαγγέλιο και τον τόσο την Κόρινθο αγαπόντα Παύλο που μας είπε «οι θέλοντες ευσεβῶς ζην διωχθήσονται».

Καλούμε τους αδελφούς μας να παλέψουν ενάντια στην Παναίρεση του Οικουμενισμού και να στηρίξουν την πίστη μας στην ευλογημένη αυτή πόλη. Μην ξεχνάμε αν ζούσε τώρα ο Παύλος αυτό θα μας έλεγε.

Κατακόμβη Κορίνθου

Ήσαν ΟΛΟΙ εκεί! Οικουμενιστές και αντι-Οικουμενιστές! Κι αυτοί που ...αναθεμάτισε το 2011 ο κ. Σεραφείμ!

Ονομαστήρια Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ


Με με την δέουσα Εκκλησιαστική λαμπρότητα και τάξη τελέστηκε την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017 το πρωί πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριαδος Πειραιώς. Στην Ακολουθία του Όρθρου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ, Βρεσθένης κ. Θεοκλήτου, Κορωνείας κ. Παντελεήμονος, Ηλιουπόλεως Αιγύπτου κ. Θεοδώρου, Κορίνθου κ. Διονυσίου, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφίας κ. Γαβριήλ, Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνου και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Νεοχωρίου κ. Παύλου, Σαλωνων κ. Αντωνίου, Μεθώνης κ. Κλήμεντος καθώς επίσης και του εορτάζοντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφειμ.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Βάλβης, ο οποίος αναφέρθηκε στο Μαρτύριο του Αγίου Σεραφείμ Επιασκόπου Φαναρίου.
Στο τέλος της αναιμάκτου θυσίας τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τους μακαριστούς Πρωθιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας Σεραφείμ και Χριστόδουλο, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τους Αρχιερείς που συλλειτούργησαν μαζί του, μοίρασε αντίδωρο και δέχθηκε τις ευχές του πιστού Πειραϊκού κλήρου και λαού που προσήλθαν να συμπροσευχηθουν.






Καρδινάλιοι καί ἐπίσκοποι, μέ ποιά Πίστη μπαίνουν στήν ἐκκλησιά μαζί;

Γιά μιά χρονιά ἀκόμη, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Σεπτοῦ μας Πατριαρχείου ξαναμαγαρίστηκε: Μέσα στήν Θεία Λειτουργία, ἐπισήμως προσκεκλημένοι, παρέστησαν ἕνα σωρό καρδινάλιοι, ὡς ἐκπρόσωποι τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη τοῦ πάπα.

Τί μαχαιριά καί τούτη στίς καρδιές τῶν Ὀρθοδόξων, ὅσων ἀκόμα κρατᾶνε κάπως ζωντανή τήν ἐκκλησιολογική τους συνείδηση!
Τό φωτογραφικό ὑλικό, πού φτάνει στά χέρια μας διά μέσου τοῦ διαδικτύου, εἶναι τό ὀλιγότερον σκανδαλῶδες: Περνᾶνε τά Ἅγια τῶν Ἁγίων στήν Μεγάλη Εἴσοδο μπροστά ἀπό τούς αἱρετικούς καί δέν διαμαρτύρεται οὔτε ἕνας ἀπό τούς παρευρισκομένους Ὀρθοδόξους ἱερεῖς καί ἐπισκόπους! Βγαίνει ὁ Πατριάρχης μας στήν Ὡραία Πύλη εὐλογῶντας ἀδιακρίτως Ὀρθοδόξους καί αἱρετικούς μαζί, λές καί δέν ἀκούστηκε τό ‘’τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν’’!

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἀπαγορεύουν ρητῶς τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς;

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε Ἱερούς Κανόνες (ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων), πού ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τήν εἴσοδο καί τήν παραμονή τῶν αἱρετικῶν μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς;

Μᾶς δίδαξαν ἤ δέν μᾶς δίδαξαν παλαιοί καί νεοφανεῖς Ἅγιοι γιά τό πῶς ὀφείλουμε νά φερόμαστε ἀπέναντι στούς αἱρετικούς;

Καί μή πεῖ κανείς, ὅτι οἱ παπικοί δέν εἶναι αἱρετικοί, ἄρα τί σᾶς πειράζει πού προσευχόμαστε καί λειτουργούμαστε παρέα μαζί τους, διότι θά βρεθεῖ γυμνός καί ἀναπολόγητος ἐνώπιον ἁπάσης τῆς Ἐκκλησίας, καί προπαντός ἐνώπιον τῆς θριαμβευούσης.

Θά βρεθεῖ πρῶτα ἀπ’ ὅλα μπροστά στήν ἀποστομωτική γραφίδα τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Γαβριήλ τοῦ Διονυσιάτου(*): ‘’Καί μή εἴπῃ τις, ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, ἵσως, δέν εἶναι αἱρετικοί. Εἶναι δι’ ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους αἱρετικοί. Ἔχομεν ἀποφάσεις καί ἀποφάνσεις τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπ’ αὐτοῦ’’.

Θά βρεθεῖ ἐπίσης μπροστά στόν Χρυσορρήμονα Ἰωάννη(**), ὁ ὁποῖος σέ ἀνάλογη περίπτωση ἔλεγε: ‘’Εἰ τόν Ἰουδαϊσμόν νομίζετε ἀλήθειαν εἶναι, τίνος ἔνεκεν ἐνοχλεῖτε τῇ Ἐκκλησίᾳ; Εἰ δέ ὁ Χριστιανισμός ἐστίν ἀληθής, ὡσπεροῦν καί ἔστι, μένετε καί πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ’’. Ἐάν, μέ ἄλλα λόγια, παραδέχεστε ὅτι ἡ Ἀλήθεια βρίσκεται στόν παπισμό καί ὅχι στήν Ὀρθοδοξία, τότε γιά ποιόν λόγο παριστάνοντας τούς Ὀρθοδόξους σκανδαλίζετε τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν; Ἐάν, ὅμως, ὄντως πιστεύετε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή Πίστη -ὅπως καί εἶναι- ἀφῆστε κατά μέρος τίς ψευτοαγάπες μέ τούς αἱρετικούς καί ἀκολουθῆστε την (τήν Ὀρθοδοξία) σταθερά καί ἀνόθευτα.
Οἱ παπικοί ἐξακολουθοῦν, δυστυχῶς, μέχρι καί σήμερα νά παραμένουν δαιμονικῶς ἀμετανόητοι. Καί ὡς ἀμετανόητοι αἱρετικοί δέν ἔχουν τό διακαίωμα ὄχι μονάχα παρουσίας σέ ὥρα Θείας λειτουργίας, ἀλλά ἀκόμα καί τῆς ἁπλῆς εἰσόδου σέ Ναό τῶν Ὀρθοδόξων. Πάνω στό θέμα αὐτό, οἱ Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι σαφεῖς: «Μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν Οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπιμένοντας τῇ αἱρέσει» (τῆς ἐν Λαοδ. ΣΤ’).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, καυτηριάζοντας τούς ‘’συνεορτασμούς’’ αὐτούς τῶν Ἁγίων μας (παρέα μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας μας: παπικούς, προτεστάντες, μονοφυσίτες κ.α.), γράφει: ‘’Τῶν μυστηρίων κοινωνεῖς, εἰπέ μοι, τόν Χριστόν προσκυνεῖς ὡς Χριστιανός, παρ’ ἐκείνου τά ἀγαθά αἰτεῖς, καί μετά τῶν ἐχθρῶν ἑορτάζεις τῶν ἐκείνου; Καί ποίᾳ γνώμῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς λοιπόν’’;
Δηλαδή, γιά πές μου: Ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανός πού εἶσαι, κοινωνεῖς τῶν Μυστηρίων, προσκυνεῖς τόν Χριστό, ζητᾶς ἀπό Αὐτόν τά ἀγαθά, καί συγχρόνως γιορτάζεις μαζί μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας; 

Τότε, ποιά ἡ Πίστις, μέ τήν ὁποία ἔρχεσαι στήν ἐκκλησία; 


(*) Ἀνοιχτή ἐπιστολή πού συνέγραψε τό1970 ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, Γέρων Γαβριήλ. (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη ‘’Ὁ Γέροντάς μου, Γαβριήλ Διονυσιάτης’’, 
ἐκδόσεις Παπαδημητρίου 1987) 
(**) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ε.Π.Ε. 34,204)

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
1/12/2017