Ο Παύλος όμως δεν παρήγγειλε αυτό, αλλ’ ένα καιρό γνωρίζει κατάλληλο, για να προσέλθη και να κοινωνήση κανείς, όταν έχει καθαρή συνείδηση. Γιατί, εάν όταν έχουμε πυρετό και είμαστε γεμάτοι από χυμούς νοσηρούς, δεν τρώμε υλική τροφή, για να μη πεθάνουμε, πολύ περισσότερο δεν είναι επιτρεπτό να αγγίζουμε την Θεία Κοινωνία, ενώ είμαστε κυριευμένοι από εμπαθείς επιθυμίες, εννοώ και τις επιθυμίες των σωμάτων και των χρημάτων, και τις του θυμού και τις της μνησικακίας και όλες γενικά τις εμπαθείς . Και πρέπει αυτός που προσέρχεται , αφού εκβάλη όλα αυτά, έτσι να αγγίζη την καθαρή εκείνη θυσία και ούτε, ενώ βρίσκεται σε άθλια κατάστασι και φιληδονία, ν’ αναγκάζεται να προσέλθη λόγω της εορτής, ούτε πάλι, ενώ έχει κατανυχθή και προετοιμάστηκε, να εμποδίζεται, επειδή δεν είναι εορτή. Γιατί εορτή είναι επίδειξις έργων αγαθών και ευλάβεια ψυχής και ακρίβεια στον ορθό τρόπο ζωής ∙ και αν έχης αυτά, θα μπορής να εορτάζης συνέχεια και διαρκώς να προσέρχεσαι.
Γι’ αυτό λέγει∙ «Ας εξετάζη ο καθένας τον εαυτό του και τότε να προσέρχεται». Και δεν λέγει να εξετάζη ο ένας τον άλλον, αλλ’ ο καθένας τον εαυτό του, για να κάνη την κρίσι κατ’ ιδίαν και τον έλεγχο όχι ενώπιον μαρτύρων. Γιατί εκείνος που τρώγει και πίνει με τρόπο ανάξιο, τρώγει και πίνει την καταδίκη του εαυτού του.
Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων ΣΤ΄» 2η Έκδοσις
( Επηυξημένη και βελτιωμένη)
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
http://talantoblog.blogspot.gr