.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Νικήθηκα; Δεν ξέρω...

Νικήθηκα; Τούτο μονάχα ξέρω ότι είμαι γεμάτος πληγές, αλλά στέκομαι ακόμα όρθιος ατενίζοντας το αύριο… περιμένοντας την αυγή της γαλήνης.

Νικήθηκα; Δεν ξέρω. Τούτο μονάχα ξέρω ότι η μάχη δεν τελείωσε, ότι το τέλος δεν έχει έρθει ακόμη.

Νικήθηκα; Δεν ξέρω. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο Θεός μου είναι Εύσπλαχνος, Φιλάνθρωπος, Αγάπη...σε Αυτόν ελπίζω, σε Αυτόν αφήνομαι, σε Αυτόν μόνο θα παραδοθώ.

Εάν νικήθηκα για λίγο, εάν λαβώθηκα από τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, εάν κείτομαι τώρα μέσα στον πόνο της προσμονής, εάν εκλιπαρώ για έλεος… αυτό δεν σημαίνει ότι έχασα, αυτό δεν σημαίνει ότι κερδίζω , αυτό δεν σημαίνει ότι τελείωσα.

Αυτό σημαίνει ότι ζω, αυτό σημαίνει ότι προσπαθώ, αυτό σημαίνει ότι θέλω να εξελιχθώ, αυτό σημαίνει ότι ποθώ Εκείνον…τον Θεάνθρωπο Χριστό.


αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος