.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἡ κοσμοχαλασιὰ καὶ ἡ Ἀναλαμπὴ μὲ τὸ Ποθούμενο



-Σύνελθε ρὲ φίλε, σὲ λίγο θὰ ἔχουμε πόλεμο!

-Ἄντε ρὲ μᾶς ἔπρηξες ἐδῶ καὶ χρόνια μὲ τὴν καταστροφολογία σου...

Ὁ νεαρὸς μὲ τὸ freddo-espesso τὰ ἔβαζε μὲ τὸν δικτυωμένο τοῦ χωριοῦ (ἦταν τὸ παρατσούκλι τοῦ δεύτερου ποὺ βρισκόταν μόνιμα κολλημένος στὸ διαδίκτυο). Ἔτσι τὰ λόγια πηγαινοερχόταν μεταξύ τους δίχως νόημα μέχρι ποὺ παρενέβη ἕνας τρίτος ἀρκετὰ ἡλικιωμένος στοὺς χρόνους καὶ σεβάσμιος στοὺς λόγους ὁ μπάρμπα-Ποθητός.
-Ἐδῶ ποὺ κάθεστε καὶ οἱ δύο καὶ ἀπολαμβάνετε τὸν καφέ σας ἀμέριμνα κάτω ἀπὸ τὸν κεντρικὸ πλατάνι ποὺ σκεπάζει τὸν καφενέ, ἐδῶ σὲ τοῦτο τὸ δένδρο, οἱ κομιταντζῆδες κρέμασαν τὸν δάσκαλο καὶ τὸν παπὰ τοῦ χωριοῦ μας. Λοιπὸν, βάλτε τὸ καλὰ μέσα «στὸ φευγάτο» μυαλό σας. Ἀπὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ παλιὰ χρόνια ὁ πόλεμος ποτὲ δὲν σταμάτησε πάνω σὲ αὐτὸ τὸ ἁλωνάκι ποὺ τὸ λένε Ἑλλάδα. Ἀντίθετα ἐμεῖς σήμερα βιώνουμε βαθὺ ὕπνο καὶ δὲν καταλαβαίνουμε τὶς μορφὲς πολέμου ποὺ ἐνεργοῦνται ἐναντίον μας μὲ σκοπὸ νὰ συντρίψουν σὲ κομμάτια τὶς δύο μαρμάρινες πνευματικὲς κολῶνες τοῦ κόσμου πάνω στὶς ὁποῖες στηρίζεται ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμός. Καὶ ἂν στὸ σχολειὸ δὲν σᾶς ἔμαθαν ποιὲς εἶναι οἱ κολῶνες αὐτές, μάθε τὸ ἀπὸ τὴν πείρα τῆς ζωῆς μου, ὅτι εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ὁ Ἑλληνισμός. Ἄρα καὶ ἐσὺ ποὺ....
ρουφᾶς τὸ freddo καὶ ἐσὺ ποὺ παπαγαλίζεις μὲ τὸ διαδίκτυο εἶσθε βαθειὰ νυχτωμένοι. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ -ΗΔΗ- ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ. Ἁπλῶς τώρα ἡ ΣΥΡΙΑ θὰ μᾶς ΣΥΡΕΙ στὴν ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!!! Καὶ ὁ λόγος εἶναι τὸ πυρηνικὸ -θανατηφόρο ὁπλοστάσιο ποὺ διαθέτουν οἱ ἀνθρωποκτόνες- ἀντίχριστες δυνάμεις τῶν ἡμερῶν μας.

Ὅλοι οἱ θαμῶνες τοῦ καφενὲ τοῦ χωριοῦ σιώπησαν καὶ ἄκουγαν τὰ λόγια του κυρ-Ποθητοῦ. Ἄλλωστε ἀπὸ τὶς εἰδήσεις τῆς TV δὲν ἔβγαζαν ἄκρη. Καὶ ὁ παπποὺς συνέχιζε ἀκάθεκτος νὰ φυλλοροεῖ τὶς σκέψεις του μέσα ἀπὸ τὴν σοφία τῶν χρόνων του.

- Ἂν δὲν τὸ ξερετε, ἐδῶ πάνω στὴν Καστοριά μας στοὺς χρόνους τῆς λατινοκρατίας ὑπῆρχε τὸ ζωντανὸ Ρωμαίικο Δεσποτάτο τῆς Ἠπείρου. Γι' αὐτὸ καὶ τὰ τόσα περίτεχνα βυζαντινὰ Ἐκκλησάκια καὶ τὰ καλαίσθητα ἱστορικὰ μνημεῖα σὲ ὅλη τὴν ἐπικράτεια τῆς Ἠπείρου, τῆς Δυτ. Μακεδονίας καὶ τῆς Ἄρτας. Μετὰ τὴν λατινοκρατία καὶ τὴν σύντομη Παλαιολόγεια περίοδο μᾶς ἦρθε καπάκι ἡ Τουρκοκρατία γιὰ 500 και χρόνια καὶ ἀποκτήσαμε ἐδῶ καὶ 100 χρόνους λευτεριὰ κάποιας δημοκρατίας ἀφοῦ μεταγγίσαμε μαρτυρικὸ αἷμα στὴν γῆ μας ἀκόμα καὶ στοὺς τελευταίους δυνάστες ποὺ ἦταν οἱ φιλοσιωνιστὲς- κομιταντζῆδες καὶ οἱ παγκόσμιοι χορηγοί τους. Φυσικὰ δὲν ἑξαιρῶ τοὺς Γερμανούς, οὔτε τοὺς κατσαπλιάδες, ἦταν ὅλοι τους ἴδια φροῦτα!

Ἡ συζήτηση πήγαινε νὰ γίνει ἱστορικὴ μέχρι ποὺ ὁ παπποὺς μὲ μία φράση ἄναψε τὰ αἵματα.

- Μπορεῖ νὰ μοῦ πεῖ κάποιος ἂν ἡ τότε λατινοκρατία διέφερε σὲ τίποτε ἀπὸ τὴν σημερινὴ παραμονή μας στὴν ΕΕ;

Σιώπησαν ὅλοι γιατί δὲν πολυκατάλαβαν τὸ νόημα τῆς ἐρώτησης. Μόνον ὅταν ὁ παπποὺς τοὺς μίλησε γιὰ τὸν φόρο αἵματος καὶ τὰ χαράτσια ποὺ κατέβαλαν παρὰ τὴν θέληση τους οἱ ὑπόδουλοι Ἕλληνες στοὺς Λατίνους καὶ στοὺς Τούρκους ὅλοι ξεσηκώθηκαν γιατί θυμήθηκαν τὰ δικά τους χαράτσια ποὺ ἔπεσαν πάνω στὰ κεφάλια τους πρόσφατα! Καὶ ἄρχισαν τότε ὅλοι μαζὶ νὰ μιλοῦν γιὰ ἀδικίες, κλεψιές, καταχρήσεις, προδοσίες καὶ πῆγαν καὶ ἕνα βῆμα παρακάτω. Κάποιοι φανταζόταν ἤδη κρεμάλες καὶ λυντσαρίσματα! 
Μέχρι ποὺ ὁ παπποὺς τοὺς ἔβαλε στὴν θέση τους λέγοντας: "ἐμεῖς ἐδῶ δὲν κρεμᾶμε τοὺς προδότες ἀλλὰ τοὺς στέλνουμε ἀδιάβαστους ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἤρθαν", "ἐσεῖς οἱ νέοι ἔχετε νὰ ἀσχοληθεῖτε μὲ πιὸ σπουδαία πράγματα, ἀρκεῖ νὰ ξεσηκωθεῖτε ἀπὸ τὰ παχνιά σας καὶ νὰ ἀρχίσει νὰ λειτουργεῖ τὸ μυαλό σας. Σκεφτεῖτε μόνο πόσες γενιὲς πέρασαν στὰ 550 χρόνια ποὺ χάσαμε τὴν πρωτεύουσά μας, τὴν Βασιλεύουσα τῶν πόλεων. Ὅλες αὐτὲς οἱ γενιὲς δὲν ἦταν ψόφιοι σὰν καὶ ἐμᾶς ἀλλὰ προσδοκοῦσαν τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ μὲ ζωντανὴ ἐλπίδα. Καὶ τὸ παράξενο εἶναι ὅτι ἔλαχε ὁ κλῆρος σὲ ἐμᾶς τοὺς ἀδιάφορους νὰ ζήσουμε μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν κοσμοχαλασιὰ ποὺ ἑτοιμάζουν κάποιοι τὴν δική μας νεκρὰ-Ἀνάσταση! Ἤδη ὅλα τὰ πολεμικὰ σήμαντρα ἑξαγγέλουν τὴν ἀπελπισία καὶ τὴν καταστροφὴ γιὰ νὰ ἀπονευρώσουν τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἐλπίδα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.

Ἐπειδὴ τελευταία ἀκούω πολλὲς σαχλαμάρες γιὰ τὸ ποθούμενο, ὁ λογισμός μού λέει ὅτι τὸ ποθούμενο δὲν θὰ ἔρθει μόνον ὅταν οἱ Ξανθοὶ γιὰ τὰ δικά τους συμφέροντα θὰ κατεβοῦν στὰ Στενά, ἀλλὰ τὸ Ποθούμενο θὰ ἀρχίσει νὰ ὁλοκληρώνεται πρὸς τὸ τέλος τῶν ὠδινῶν τῆς ἀνθρωπότητας καὶ ὅταν ζωντανέψει ἡ μαρμαρωμένη- παγωμένη Ρωμαίικη Συνείδηση τοῦ Νεοέλληνα ὥστε νὰ τὸν ἀλλοιώσει σὲ πραγματικὸ ΡΩΜΗΟ. Τότε μόνο ἀξίζει να "ζωντανέψει" ὁ Μαρμαρωμένος Βασιλιὰς κατὰ τὶς ἄγνωστες βουλὲς τοῦ ΘΕΟΥ γιὰ νὰ ἔχει Λαὸ καὶ Ποίμνιο Ἄξιο ποὺ θὰ συνεχίσει τὸν Θεόσδοτο ρόλο του σὰν θεματοφύλακας τῆς Παγκόσμιας Κληρονομιᾶς τῆς Ἑλληνορωμαίικης Παράδοσης καὶ τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ.

Τελικὰ τὸ Ποθούμενο θὰ ὁλοκληρωθεῖ ὅταν ἡ Αὐτοκρατορικὴ Μίτρα, ἡ Ράβδος τῆς Ἐξουσίας καὶ τὸ ἔνδυμα τοῦ Σάκου φορεθοῦν στὸν ΦΙΛΟ τοῦ ΘΕΟΥ, σὲ ἐκεῖνον τὸν ΔΙΚΑΙΟ ποὺ τὸν προανήγγειλαν Ἅγιοι Ἄνθρωποι, ἀκόμα καὶ ὁ Μακρυγιάννης τὸν εἶδε καὶ τὸν ἄκουσε σὰν "πρόεδρο τῆς πιτροπῆς τοῦ ΘΕΟΥ στὴν Πόλη".

Ἂν σήμερα κάποιοι καὶ γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους ἐφαρμόζουν στρατηγικὰ σχέδια γιὰ νὰ ἀναδείξουν τὴν παγκόσμια διακυβέρνηση μὲ τὸν πλανητάρχη τὸν ἐμφορούμενο ἀπὸ τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα σίγουρα θὰ ἀπογοητευθοῦν γιατί παράλληλα μὲ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας ἐνεργεῖται καὶ τὸ μυστήριο τῆς Εὐσεβείας ποὺ θὰ ἀναδείξει τὸν προαναγγελόμενο ΕΥΣΕΒΗ ΒΑΣΙΛΙΑ, τὸν ἄγνωστο σὲ ὅλους ἐμᾶς.

Ἡ πρόγιαγιά μου ἡ Μαριγῶ τὸ γένος Νοταρὰ ἀπὸ γενιὰ πολίτικη μού ἔδειχνε μέσα στὴν ἐκκλησία ὅταν τὴν ἐπισκεπτόταν ὁ τότε ΔΕΣΠΟΤΗΣ μας κάτι ποὺ δὲν τὸ καταλάβαινα σὰν παιδάκι "τὰ βλέπεις αὐτὰ ποὺ ἔχει ὁ Δέσποτας;". Τί γιαγιὰ τὴν ρωτοῦσα; Καὶ αὐτή μού ἔδειχνε μὲ τὸ δάκτυλο της "αὐτὸ τὸ ἀστραφτερὸ στέμμα, αὐτὴ ἡ χρυσὴ ράβδος καὶ αὐτὰ τὰ χρυσὰ ροῦχα εἶναι δανεικὰ γιατί τὰ χάρισε στὸν Δεσπότη μας ὁ Βασιλιὰς τῆς ΠΟΛΗΣ".

Ποῦ νὰ καταλάβω τότε ἐγώ. Μέχρι ποὺ μεγάλωσα καὶ ἕνας καλόγερός μοὺ ἐπιβεβαίωσε τὰ λεγόμενα τῆς γιαγιᾶς μου.
"ἡ γιαγιὰ εἶχε δίκαιο παιδί μου, ἡ Οἰκονομία τοῦ ΘΕΟΥ διαφύλαξε τὰ Ἐθναρχικᾶ αὐτὰ Σύμβολα καὶ μάλιστα ἔβαλε τὸν ἴδιο τὸν Μωάμεθ τὸν Πορθητὴ νὰ τὰ παραδώσει στὸν πρῶτο μετὰ τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης Πατριάρχη μας Σχολάριο Γεννάδιο, κινούμενος ἀπὸ πολιτικοὺς λόγους καὶ ἐνεργώντας ἄθελά του Θεία Νεύση ὥστε νὰ ἐξυπηρετήσει τὸ σχέδιο τοῦ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ μέχρι τελευταίας κεραίας. Αὐτὰ τὰ Ἐθναρχικὰ Σύμβολα τὴν ὁρισμένη ἀπὸ τὸν ΘΕΟ στιγμὴ μόνο οἱ γνήσιοι στὴν Ὀρθοπραξία ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ θὰ τὰ παραδώσουν στὸν Ἐν Ἀγγελικὴ Κελεύση ΡΩΜΗΟ -ΔΙΚΑΙΟ καὶ ΦΙΛΟ τοῦ ΘΕΟΥ" καὶ ὁ καλόγερος γελώντας μού ἔλεγε "βλέπεις κανένα ἀληθινὸ Ρωμηὸ-πολιτικὸ στὶς ἡμέρες μας ποὺ εἶναι ἄξιος τέτοιας τιμῆς;"

Ὅλοι κάτω ἀπὸ τὴν πλατάνα τοῦ καφενείου ἀποσβολώθηκαν μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ παπποῦ. Κάποιος ὅμως ἔξυπνος τὸν προέτρεψε νὰ συχνάζει περισσότερο στὸ καφενεῖο γιὰ νὰ φέρνει καὶ τὰ παιδιά του νὰ ἀκοῦνε ὡραία παραμύθια... Ὅμως ὁ παπποὺς τὸν ἀποστόμωσε.

- Δὲν χρειάζεται τὰ παιδιά σου νὰ τὰ ἀκούσουν γιατί θὰ τὰ ζήσουν, ἐνῶ γιὰ σένα ἀμφιβάλλω ἂν θὰ ζήσεις γιὰ νὰ τὰ δεῖς γιατί ἂν δὲν ποθεῖς κάτι δὲν σοὺ κάθεται μὲ τίποτα.

Ὅλοι παγώσανε γιατί φοβήθηκαν καυγά. Ὁ παπποὺς φαίνεται δὲν χωράτευε καὶ συνέχισε...

- Σὲ λίγο καιρὸ δὲν θὰ πίνετε καφὲ ἀλλὰ ρεβύθι καὶ ἂν ὑπάρχει καὶ αὐτὸ μάλιστα θὰ τὸ πίνεται στὰ χερσοχώραφα ποὺ θὰ τὰ καλλιεργεῖται γιὰ νὰ θρέψετε τὶς φαμιλιές σας. Τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θὰ τὸ δεῖτε ὅταν τὸ φαγητό σας θὰ τὸ τρῶτε ἀνακατωμένο μὲ τὰ δάκρυά σας...

Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας