.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πῶς θά γλιτώσουμε ἀπό τά ναυάγια στή ζωή μας;



Ἄν θέλετε νά μήν ἔχετε ναυάγια στή ζωή σας, νά προσεύχεστε. Ὁ Χριστός σέ κάθε δύσκολη στιγμή, προσευχόταν. Ποιός; Ὁ Χριστός! Ὅταν, γιά παράδειγμα, ἦταν νά ἐπιλέξει τούς 12 Ἀποστόλους, τήν παραμονή ἔκανε ὁλονύκτια προσευχή. Ὅταν ἕνας Θεός ἔχει τήν ἀνάγκη νά προσεύχεται, φαντάζεστε πόσο ἀναγκαία εἶναι γιά τόν ἄνθρωπο ἡ προσευχή! Ἐμεῖς δέν ρωτᾶμε ποτέ τόν Θεό γι' αὐτά πού κάνουμε στή ζωή μας καί εἶναι φυσικό νά ἔχουμε πολλές ἀποτυχίες.


Ἐξομολογήσου, μετανόησε, ἄλλαξε ζωή καί προσευχήσου, καί θά δεῖς ἀποτελέσματα, τά ὁποῖα δέν ἔχεις δεῖ ποτέ στή ζωή σου! Ἡ προσευχή τοῦ ἀμετανόητου κάι ἀνεξομολόγητου ἀνθρώπου, δέν ἔχει τά ἀνάλογα ἀποτελέσματα. 

Ἡ προσευχή εἶναι ἕνα πνευματικό ὅπλο, μέ τό ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος, λύνει ὄλα τά προβλήματά του. Ἡ προσευχή εἶναι τό ἀντικλείδι γιά ὄλες τίς κλειδαριές τοῦ κόσμου, ὅλων τῶν δυσκολιῶν τοῦ βίου μας. Ὁ ἄνθρωπος πού πιστεύει σωστά, κατεβάζει μέ τήν προσευχή τόν οὐρανό στή γῆ καί εἶναι ὁ Θεός στή διάθεσή του.

Ἡ προσευχή εἶναι τό ὀξυγόνο τῆς ψυχῆς καί ὁ ἄνθρωπος πού δέν προσεύχεται, εἶναι φυματικός κατά τό πενῦμα καί εἶναι οὐσιαστικά νεκρός. 

Θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τό πρωί ἕως τό βράδυ νά λέει:
Δόξα Σοι ὁ Θεός. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με, Παναγία σῶσον με.

Θέληση χρειάζεται νά ἔχουμε καί δέν χρειάζεται νά ἀφήσεις τή δουλειά σου γιά νά προσευχηθεῖς. Μπορεῖς νά ἔχεις τό νοῦ σου στόν Θεό καί νά προσεύχεσαι ἐν ὥρᾳ ἐργασίας. Ἀλλά ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τόν Χριστό, γι' αὐτό καί δέν Τόν θυμόμαστε...


Ἀειμνήστου Δημητρίου Παναγόπουλου
Ἀσφαλεῖς σωτήριες ὁδηγίες
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"