.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πρός ἑνωτικούς (αἱρετίζοντες οἰκουμενιστάς...)

"Ἀκούσατε ταῦτα, οἱ ἱερεῖς, καί προσέχετε, ἐνωτίζεσθε, 
διότι πρός ὑμᾶς ἐστί τό κρῖμα"
(Ὠσηέ, Ε΄, 1).

"Οὐαί αὐτοῖς, ἐνύσταξαν οἱ ποιμένες" 
(Ναούμ Γ΄, 18).


"Ἔρχομαι ταχύ"!

Καί ταῦτα, διότι δέν εἶσθε οἱ ποιμένες οἱ καλοί, οἱ θυσιάζοντες τήν ζωήν των ὑπέρ τῶν προβάτων καί ὁδηγοῦντες αὐτά εἰς τούς εὐώδεις λειμῶνας τῆς ἀθανάτου ζωῆς. Σεῖς εἶσθε "οἱ μισθωτοί ποιμένες", καί κατά τό πανάγιον στόμα τοῦ Κυρίου "ὁ μισθωτός ποιμήν οὐκ ἔστι ποιμήν" (Ἰω. Ι΄, 12). Εἶσθε μισθωτοί τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου, διά τήν δόξαν καί διά τόν πλοῦτον τῶν ὁποίων ἐργάζεσθε.
Καί ἅπαξ εἶσθε δοῦλοι τοιούτων κυρίων, εἶσθε ὡπλισμένοι μέ τά ὅπλα τῆς βίας, μέ τά ὁποῖα ἀπειλεῖτε τά πιστά πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, διά νά τά ἀναγκάσετε νά σᾶς ἀκολουθήσουν.
Ἀλλά, αὐτά τά μακάρια πρόβατα ἀπεκδέχονται τό μαρτύριον ὡς λύτρωσιν καί ὡς ἀψευδές σημεῖον, ὅτι θά λάβουν τόν ἀμάραντον στέφανον ἀπό τόν ἀγωνοθέτην Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
Ναί! Εἴμεθα ἕτοιμοι νά μαρτυρήσωμεν μετά χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τήν ὁποίαν κρατῶμεν ὡς τόν μέγαν θησαυρόν. Μακαρίζομεν ἑαυτούς, διότι θά διωχθῶμεν καί θ' ἀποθάνωμεν ὑπέρ πίστεως καί ἀληθείας.
Ἀκονίσατε τήν μάχαιραν τῆς αἰσχύνης. Ἀποστείλατε τά ὄργανα τῆς βίας, τά ὁποῖα σᾶς δορυφοροῦν, καί μέ τά ὁποῖα εἶναι πάντοτε πάνοπλος ἡ ἀποστασία. Ἤδη ἐνεφανίσθη τό αἱματωμένον φάσγανον τῆς βίας, διά νά ἐνσπείρῃ τόν τρόμον εἰς τάς ἁγίας καρδίας τῶν γερόντων, τῶν ἀσκητῶν καί ἐρημιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἐν δοκιμασίαις, ἐν στερήσει, ἐν ἀπαρνήσει τοῦ σαρκίου των, διά νά εὐαρεστήσουν τόν Κύριον. Τό φρικτόν πρόσωπον τῆς βίας ἐμφανίζεται, ὡς τό τῆς μυθικῆς κεφαλῆς τῆς Μεδούσης, εἰς τόν ἡγιασμένον κῆπον τῆς Παναγίας. Καί ὄπισθεν αὐτοῦ τοῦ φοβήτρου εὑρίσκεσθε σεῖς, "οἱ ποιμένες οἱ μισθωτοί", οἱ τρίδουλοι τῶν ἀρχόντων τοῦ σκοτεινοῦ κόσμου τοῦ χρήματος, τῆς ἀθεΐας, τοῦ ἐκφυλισμοῦ καί πάσης ἀκολασίας.
Σπαράξατε τούς ἀθώους καί ἁγίους ὁμολογητάς, ἀφοῦ ἐγίνατε λύκοι σεῖς οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες. Κατασπαράξατε τήν ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν μέσα εἰς τό Κολοσσαῖον, εἰς τό ὁποῖον παρίστανται οἱ Καίσαρες τῆς σημερινῆς κακούργου ἀθεΐας.
Ἀλλά εἶναι καιρός πλέον, ν' ἀποβάλετε τήν δοράν τοῦ προβάτου, καθ' ὅσον αὔτη οὐδένα ἀπατᾶ πλέον.
Ὅ ποιεῖτε, ποιεῖτε τάχιον!

Φώτης Κόντογλου

ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ἁγιογραφικές καί πατερικές μαρτυρίες
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"