Προορισμός μας ὕψιστος εἶναι ἡ θέωσίς μας, τό νά γίνουμε ὅμοιοι μέ τόν Θεό. Αὐτή τήν ἀπερίγραπτη τιμή μᾶς κάνει ἡ ἀγάπη Του. "Ἐγῶ εἶπα· θεοί ἐστε καί υἱοί Ὑψίστου πάντες"(Ψαλμ. πα' 6) (πρβλ. καί τήν ἐπίκλησι: "Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς...").
Ἀφοῦ λοιπόν Ὀ Θεός μᾶς ἔδωσε, τρόπον τινά, τόν ἑαυτό Του, δέν εἶναι ἑπόμενο νά δίνουμε καί ἐμεῖς τόν ἑαυτό μας στούς ἀδελφούς μας; Ὅ,τι ἔχουμε, δέν πρέπει νά τό προσφέρουμε στόν πλησίον μας; Ἀπ' αὐτήν τήν ἀναλογία ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία μας, ἠ θέωσίς μας."Ἐν ᾦ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν" (Ματθ. ζ' 2).
Ἄν ὁ Θεός μᾶς ἀξιώνη να γίνουμε κοινωνοί τῆς θείας Του φύσεως, μέ τή μετάληψι τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Υἱοῦ Του, ἔτσι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἀφήνουμε στούς ἀδελφούς μας τό δικαίωμα νά κοινωνοῦν σέ ὅ,τι ἔχουμε. Δηλαδή, νά ἐλεοῦμε τόν φτωχό. Νά εἴμαστε φιλόξενοι. Νά ἐπισκεπτώμαστε στόν ἄρρωστο. Νά παρηγοροῦμε τόν θλιμμμένο. Να καταρτίζουμε τόν ἀγνοοῦντα. Νά ξεχνᾶμε τίς ἀδικίες πού μᾶς ἔκαμαν οἱ ἄλλοι, γιατί ὄλοι ἀνήκουμε στόν Χριστό, εἴμαστε τοῦ Χριστοῦ. Καί ὁ Χριστός θά ἀνταμείψη γιά κάθε τέτοια θυσία τόν καθένα. "Ἐπείνασα γάρ καί ἐδώκατέ μοι φαγεῖν" (Ματθ. κε΄ 35).
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης
Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ ΜΟΥ
Ἐκδόσεις: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ