.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιατί, σεβασμιώτατοι;



Οι εγχώριοι πολιτικοί εξουσιαστές, θλιβεροί εντολοδόχοι εξωθεσμικών κέντρων της αλλοδαπής, οσφυοκάμπτες και δουλόφρονες και "ελεεινά καταπτώσεως, αναξιοπρεπείας και εξευτελισμού παραδείγματα", κατά την προσφυά ρήση του αειμνήστου καθηγητή της Θεολογίας και φιλοσόφου Χρήστου Ανδρούτσου, έχουν αναλάβει την υλοποίηση μίας λυσσώδους επιχειρήσεως απαξιώσεως,περιθωριοποιήσεως, καταφρονήσεως και εξουθενώσεως της Εκκλησίας επί μεγίστη πνευματική βλάβη της νεοελληνικής κοινωνίας και του έθνους.
Εκφράσεις και εκφάνσεις της προαναφερθείσης επιχειρήσεως αποτελούν η μετάλλαξη του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, ο εξοβελισμός των ιερέων-πνευματικών απ τα σχολεία, ο ελεεινός και τρισάθλιος, δήθεν αντιρατσιστικός νόμος, που, όπως πολύ σωστά υπογράμμισε και ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, άπτεται καιρίως του αντιαιρετικού αγώνα της Εκκλησίας, ο επαίσχυντος νόμος για τις θρησκευτικές κοινότητες, η κατάργηση της Κυριακής αργίας και άλλα "κατορθώματα", νεοταξίτικης εμπνεύσεως, κοπής και προελεύσεως...
Και ενώ θα ανέμενε κανείς να εξαπολυθούν μύδροι και κεραυνοί κατά των αρχιτεκτόνων της απο-ορθοδοξοποιήσεως και του αφελληνισμού, πολιτικάντηδων της συμφοράς και της παρακμής, και να "αστράψει και να βροντήξει" ο άμβωνας απ τα "ουκ έξεστί σοι αντίχριστε Καίσαρ νομοθετείν επί εξουθενώσει της Εκκλησίας", της τροφού του γένους μας, απ το απόθεμα των αιματηρών αγώνων της Οποίας, αντλεί την υπόστασή του το νεοελληνικό κράτος και κάποιοι πολιτικοί "φωστήρες" που μας "έκατσαν στο σβέρκο", αντί, λοιπόν, να αναληφθεί συντονισμένη εκστρατεία εναντίον των αποδομητών της Εκκλησίας και του Έθνους , η υπό τον κ.Ιερώνυμο Διαρκής Ιερά Σύνοδος και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, τα διοικούντα την Εκκλησία της Ελλάδος συλλογικά όργανα, συνεστάλησαν έμπροσθεν της πολιτικής εξουσίας, σιώπησαν, δείλιασαν, συμβιβάστηκαν, προκαλώντας ανεπανόρθωτη καθίζηση του κύρους της διοικούσας Εκκλησίας, θλίβοντας τα πιστά μέλη της και χαροποιώντας τους πολυποίκιλους εχθρούς Της!
Γιατί, σεβασμιώτατοι,δε συγκαλέσατε την Ιεραρχία προκειμένου να συσκεφθείτε για το μέίζονος σπουδαιότητος "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο που σας φιμώνει και "αβαντάρει" τη σοδομοποίηση της νεοελληνικής κοινωνίας και αρκεσθήκατε στο "πράσινο φως" που έδωσε στην αντίχριστη πολιτεία η μικρή σύνοδος, Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ, ως κάλλιον εμού γνωρίζετε; Γιατί δε ρίξατε ούτε μιαντουφεκιά στο διάβολο; Γιατί δε "χαλάσατε τον κόσμο" για τα νομοθετηθέντα ανοσιουργήματα; Γιατί αφήσατε τους αδελφούς σας συνεπισκόπους, που διαμαρτυρήθηκαν διατόρως για τον άνομο "αντιρατσιστικό" νόμο, διασώζοντας, σε αντίθεση με σας, την αξιοπρέπεια και το κύρος του ιεραρχικού σώματος, να λοιδορούνται και αισχρότατα να διαβάλλονται και απαξιώνονται απ τους λυσσώδεις κύνες του ψευτοπροοδευτισμού και της θολοκουλτούρας ενώ κάποιοι από σας εισέπραξαν και τα εύσημα των προαναφερθέντων κύκλων για τη "συνετή" και "μετριοπαθή" στάση σας;
Από πότε η δειλία "βαφτίζεται" σύνεση; Από πότε η υποστολή της σημαίας του αγώνα χαρακτηρίζεται σαν μετριοπάθεια και νηφαλιότητα; Σείεται γύρω σας το παν κι εσείς έχετε πάθει γλωσσοδέτη και καθεύδετε τον βαρούχειον, πλην ολίγων εξαιρέσεων! Πότε θα συνέλθετε επιτέλους;

Λυκούργος Νάνης