Τό νά μήν ἐμπιστευόμαστε τίς δικές μας δυνάμεις, ἀποτελεῖ γιά πολλούς μιά μεγάλη δυσκολία καί ἕνα σοβαρό ἐμπόδιο ἀπ΄ τήν ἴδια τήν ἀρχή τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Αὐτό ὅμως πρέπει νά τό ὑπερνικήσουμε, γιατί διαφορετικά δέν ὑπάρχει καμιά προοπτική νά προχωρήσουμε παραπέρα. Γιατί πῶς εἶναι δυνατό νά δεχτεῖ ἕνας ἄνθρωπος συμβουλές ἤ βοήθεια ὅταν νομίζει πώς τά ξέρει ὄλα, πώς εἶναι σέ θέση νά τά κατορθώνει μόνος του ὅλα καί δέν χρειάζεται γι' αὐτό καμιά ὑπόδειξη ἐκ μέρους τῶν ἄλλων;
Ἀπό ἕναν τέτοιο τοῖχο αὐτάρκειας δέν εἶναι δυνατό νά περάσουν φωτεινές ἀκτίνες."Οὐαί οἱ συνετοί ἐν ἑαυτοῖς καί ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονες!" φωνάζει ὁ προφήτης Ἡσαΐας (ε΄ 21), καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος προτρέπει· "μή γίνεσθε φρόνιμοι παρ' ἑαυτοῖς" (Ρωμ. ιβ' 16).
Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀποκαλύπτεται στούς ἁπλούς καί ταπεινούς. Σέ κείνους ὅμως πού θεωροῦν τόν ἑαυτό τους σοφό καί ἔξυπνο "ἀποκρύπτεται" (Ματθ. ια΄ 25).
Τίτο Κολλιάντερ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ
Ἐκδόσεις "ΑΚΡΙΤΑΣ"