.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν Ἅδου τὴν καθαίρεσιν»!



«Ο ΑΔΗΣ κάτω στένων βοᾶ, κατελύθη μου ἡ ἐξουσία»! Αὐτὸς εἶναι ὁ πλέον θεσπέσιος καὶ ἐλπιδοφόρος ὀδυρμὸς τῆς ἱστορίας! Ὁ ἀπελπιστικὸς αὐτὸς στεναγμὸς τοῦ (κατὰ κράτος) νικημένου Ἅδη, ἀπὸ τὸν Μεγάλο Τροπαιοῦχο καὶ Νικητῆ τοῦ Πάσχα, τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι τὸ κεντρικὸ νόημα τῆς ἑορτῆς τῶν ἑορτῶν καὶ πανηγύρεως τῶν πανηγύρεων!
Τὴν μεγάλη Κυριακή τοῦ Πάσχα «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τὴν καθαίρεσιν»! Ὅσοι πιστεύουμε στὸν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν Χριστό μας, καὶ στὴ μεγάλη συγγνώμη, ἡ ὁποία ἀνέτειλε 
ἀπὸ τὸν τάφο, σκιρτοῦμε ἀπὸ ἄμετρη ἀγαλλίαση, αὐτὴ τὴν Ἁγία Ἡμέρα καὶ ὑμνοῦμε τὸν Αἴτιο τῆς ἀπολύτρωσής μας. Διότι: Χαμένοι ἤμασταν καὶ ξαναβρεθήκαμε. Νεκροὶ καὶ ἀναστηθήκαμε μαζὶ μὲ τὸν Σωτήρα μας. Ξένοι καὶ ξαναγίναμε οἰκεῖοι τοῦ Οὐράνιου Πατέρα μας! Ἔκλεισαν πιὰ τὰ ἀνήλια καὶ ἀραχνιασμένα δεσμωτήρια τοῦ διαβόλου, οἱ αἰώνιες πύλες τοῦ ὑποχθονίου βασιλείου του ἔγιναν θρύψαλα, καὶ ἐκεῖνος ἔπαψε νὰ ἔχει πιὰ ἐξουσία ἐπάνω μας!
Γιʼ αὐτὸ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ γευτοῦμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ ὑπέρτατο συμπόσιο τῆς πίστεως. Νὰ καθίσουμε στὸ πλούσιο καὶ ἀτέρμονα δεῖπνο τῆς βασιλείας. Νὰ ποῦμε τὸ μεγάλο εὐχαριστῶ στὸν Λυτρωτή μας Χριστὸ καὶ νὰ τοῦ ἐναποθέσουμε «τὴν ζωὴν ἡμῶν ἅπασαν», ὥστε στὸ ἑξῆς νὰ ζοῦμε ὀντολογικὰ καὶ ἀδιάκοπα, κάθε στιγμή, τὴν πασχάλια ἐμπειρία, ὡς τρόπο ζωῆς. Νὰ διώξουμε ἀπὸ τὴν ψυχή μας κάθε κατήφεια καὶ νὰ βάλουμε στὴ θέση της τὴν ἀναστάσιμη χαρά, διότι νικήθηκε ὁ χείριστος καὶ «ἔσχατος ἐχθρός» μας, ὁ θάνατος!
Χαρεῖτε ἀδέλφια, «ὅτι Χριστὸς ἀνέστη καὶ Ἅδης ἐσκυλεύθη»! Μεταδῶστε τὴν ἀναστάσιμη χαρὰ σὲ ὅσους περισσότερους μπορεῖτε! Μεταδῶστε τὴν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως στὰ πικραμένα χείλη τῶν ἀπελπισμένων ἀδελφῶν μας! Πέστε ἀναρίθμητες φορὲς τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ ἀνταπαντεῖστε ἄλλες τόσες φορές, μὲ τὸ «Ἀληθῶς Ἀνέστη»!

Ορθόδοξος Τύπος 10/4/2015