Άγιασμένες μορφές και απλά γεροντάκια, που τα αξίωνε ο Θεός να ζουν τέτοια θαυμαστά περιστατικά, όπως το παρακάτω.
Όταν ό Πνευματικός Παπα-Γαβριήλ είχε γυρίσει άπό τόν κόσμο, στή Σκήτη αύτή, είχε βαρειά άρρωστήσει γιά θάνατο ό Μοναχός Κύριλλος Κουμιώτης άπό τήν Καλύβα «Ζωοδόχου Πηγής» καί επειδή πλησίασε ή ώρα τής έκδημίας του, κάλεσε τόν πνευματικό του νά έξομολογηθεΐ τό έτος 1965.
Ό Πνευματικός του Παπα-Εύφραίμ προσπάθησε νά βοηθήσει τόν πάσχοντα γιά νά εξομολογηθεί, άλλά ό άσθενής έλεγε, πώς στόν αριστερό ωμό του είναι κολλημένο ένα χαρτί πού κάτι γράφει, άλλά τί γράφει δέν μπορούσε νά είπεί.
Πήγε κι άλλος Πνευματικός ό Παπα-Χαράλαμπος άπό τά γύρω άσκητικά Καλύβια, άλλά κι αύτός στάθηκε αδύνατο νά βοηθήσει τόν ψυχορραγούντα άδελφό Κύριλλο.
Τότε ό κατά σάρκα άδελφός του Παπα-Νεόφυτος κι εκείνος Πνευματικός, κάλεσε καί τόν γέροντα Πνευματικό Παπα-Γαβριήλ Λευτεριώτη, ό όποιος, μ’ όλη τήν άδελφική άγάπη, πήγε κοντά στόν άσθενή καί σάν έμπειρος Πνευματικός, όταν του είπε γιά τό χαρτί, ρώτησε τό Μοναχό Κύριλλο νά του πει τί άκριβώς βλέπει. Ό άσθενής είπε, πώς στά δεξιά βλέπει δυό λευκοφόρους Αγγέλους καί στά αριστερά ήταν έτοιμοι νά αρπάξουν τήν ψυχή του πολλοί Δαίμονες, ό ένας άπό τούς οποίους μέ τήν ούρά του γύριζε σύντομα καί έπαιζε μέ τό κομβο σχοίνι του ήσυχαστή Γέροντα Ιωσήφ, πού βρίσκονταν κι αύτός έκεί.
Ό Πνευματικός Παπα-Γαβριήλ, παρεκάλεσε όλους τούς άδελφούς νά βγούν έξω άπό τό δωμάτιο τοΰ άσθενή καί ρώτησε γιά δεύτερη φορά τό Μοναχό Κύριλλο νά του πει τά κρυπτά τής καρδιάς του.
Άφου ό άσθενής τά είπε όλα, τότε τόν ρώτησε άν τό χαρτί είναι άκόμα κολλημένο στόν ωμό του. Ό άσθενής άπάντησε πώς καί πάλι τό χαρτί είναι κολλημένο έκεί πού αρχικά το αισθανόταν.
Ό Πνευματικός τότε είπε στόν Μοναχό Κύριλλο νά ρωτήσει τό φύλακα Άγγελο, νά του ειπεί έκεΐνος τί γράφει τό χαρτί. Ό Μοναχός Κύριλλος γύρισε πρός τούς Αγγέλους καί τούς μίλησε σέ γλώσσα, πού ό Πνευματικός δέν κατάλαβε ούτε μιά λέξη άπ’ αύτά πού έλεγε. Κι ό Άγγελος του απαντούσε στήν ίδια γλώσσα. Τότε ό Παπα-Γαβριήλ, έβαλε τό πετραχήλι έπάνω στόν άσθενή καί τόν ρώτησε τί του είπε ό Άγγελος ότι γράφει τό χαρτί; Κι ό Μοναχός Κύριλλος του είπε δυό άμαρτίες πού αύτός πρώτα δέν θυμότανε νά τίς πει.
Ό Πνευματικός άφού του είπε αύτά, διάβασε τήν συγχωρετική εύχή, κι όταν τελείωσε πήρε τό πετραχήλι κι ό άσθενής ειπε στόν Πνευματικό, πώς τό χαρτί κόλλησε πάνω στό πετραχήλι καί σβήσανε τά αμαρτήματα του, πού ήτανε γραμμένα σ’ αύτό, καί μέ τό λόγο αύτόν, παρέδωκε τό πνεύμα καί κοιμήθηκε τόν αιώνιο ύπνο τών μακαρίων.
Ή πείρα καί η διάκριση του Πνευματικού, βοήθησε τόν άδελφό Κύριλλο νά έξομολογηθεΐ καί νά καθαρισθεί άπό τίς ανθρώπινες άδυναμίες του, μέ διερμηνέα καί βοηθό τόν Άγγελο φύλακα τής ψυχής.
Ό Πνευματικός Παπα Γαβριήλ, στήν Κόρινθο έζησε 28 χρόνια πνευματική ζωή, μέ παντός είδους εγκράτεια καί έκτισε έκεί ωραιότατο, εύρύχωρο καί περικαλή Ναό τοΰ Αγίου Νικολάου. Όταν ήλθε τό πλήρωμα τοΰ χρόνου καί έφτασε ό καιρός τής έκδημίας του, προεΐδε καί προεΐπε τό θάνατο του καί δυό μέρες πρίν νά φύγει οριστικά άπό τόν κόσμο τούτο, όπως μου είπε ό ύποτακτικός του πνευματικός “Ιερομόναχος Σπυρίδων, κάλεσε τούς πατέρες καί άδελφούς τής Σκήτης, άπό τούς οποίους έλαβε καί έδωκε συγχώρεση, εύλόγησε τή Σκήτη καί παρεκάλεσε μέ θερμή πίστη, δέηση καί δάκρυα τό Θεό, νά χαρίσει τήν εύλογία Του, στή συνοδεία του, σ’ ολόκληρη τή Σκήτη καί όλους τούς άδελφούς νά τούς άξιώσει νά αποκτήσουν τήν άρετή τής άγάπης.
“Ετσι, μετά άπ’ αύτά, μέ τή γαλήνη καί λάμψη τής άρετής καί τής καλωσύνης στό πρόσωπο του, πλήρης ήμερων παρέδωκε τή μακαρία του ψυχή στά χέρια τοΰ Δεσπότη Χριστού καί πέταξε σάν πουλάκι στά ούράνια θεία Σκηνώματα τό σωτήριο έτος 1967…
από το βιβλίο: “ΨΥΧΩΦΕΛΕΙΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ” – Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου (ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» )