.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ένα ευχαριστώ ...



Πόσους ανθρώπους καθημερινά χαιρετάμε, δηλώνοντας την χαρά της συνάντησης και την τιμή προς το πρόσωπο τους; Μέσα από ένα τόσο απλό και ανθρώπινο τρόπο, εκείνο του χαιρετισμού, η εκκλησία μας καλεί να απευθυνόμαστε στην ομορφότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου την Παναγία. Να την χαιρετάμε και να της λέμε ένα ευχαριστώ για ότι έκανε και συνεχίζει να κάνει για εμάς. Αλήθεια με πόσο απλό τρόπο τελικά μπορούμε να κοινωνούμε τον Θεό. Ένα ευχαριστώ είναι αρκετό μα και τόσο δύσκολο για χείλη που ξεράθηκαν στην έρημο της αχαριστίας…

π. Λίβυος

Ετικέτες