Πανορθόδοξη ή ανορθόδοξη
η Σύνοδος της Κρήτης;
Ένα χρόνο μετά διχάζει
με απρόβλεπτες συνέπειες
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Στην Κρήτη όπου φιλοξενήθηκε τον περασμένο Ιούνιο η -κατά τους διοργανωτές της-Πανορθόδοξη Σύνοδος έχουν μια παροιμία: Παρά να χάσεις τα πρόβατα καλιά το μαλλί. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα με την Σύνοδο της Κρήτης, η οποία ξεκίνησε σαν σήμερα πριν από ακριβώς ένα χρόνο, κάποιοι στο Φανάρι θα πρέπει να λάβουν υπόψην τους αυτήν την κρητική παροιμία. Γιατί κινδυνεύουν να χάσουν τα πρόβατα, το ποίμνιο δηλαδή, που ολοένα και περισσότερο απογοητεύεται από την πρεμούρα των Φαναριωτών να γίνει πράξη μια Σύνοδος με κάθε τίμημα και κατόπιν με το ζόρι να περάσουν οι αποφάσεις της στους απανταχού Ορθοδόξους.
Σαν μηρυκαστικά αναμασούν τις ίδιες και τις ίδιες αερολογίες εκβιάζοντας την ενότητα της Εκκλησίας τα κάθε λογής ρασοφόρα ή μη εξαπτέρυγα του Φαναρίου αλλά όταν έρχεται η στιγμή να
απαντήσουν σε συγκεκριμένα ζητήματα, τα οποία άπτονται θεολογικής ή κανονικής ερμηνείας αδυνατούν να επιχειρηματολογήσουν έστω κατά τι και απειλούν με αφορισμούς και άλλα τέτοια φαιδρά!
Και φάνηκε αυτό ξεκάθαρα όταν η Βουλγαρική Εκκλησία έβγαλε αναλυτικότατη ανακοίνωση γιατί δεν αναγνωρίζει κείμενα της Συνόδου με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και οι Φαναριώτες της ζηζιούλειας θεολογίας σιώπησαν εκκωφαντικά.
Οι διαφωνίες στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου ήταν πολλές. Ρωσία, Αντιόχεια, Βουλγαρία και Γεωργία απουσιάζαν και μαζί τους δεν εκπροσωπήθηκαν οι μισοί Ορθόδοξοι του πλανήτη, αλλά τα σοβαρά προβλήματα κρύφτηκαν κατω απο το χαλί ακόμη και με απαγόρευση δημοσιοποίησης πληροφοριών στα μέσα ενημέρωσης και παράλληλα δόθηκε η εντύπωση πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στην Ορθοδοξία όμως δεν χωρούν μάχες “πλην Λακεδαιμονίων”. Γιατί αυτό πάει να κάνει το Φανάρι… Να δώσει την μάχη της ενότητας χωρίς σημαντικούς κρίκους στην αλυσίδα αυτής. Και συνάμα επιχειρεί να απομονώσει τους αντιδρώντες-ακόμη και αν πρόκειται για ολόκληρες αυτοκέφαλες Εκκλησίες-παρουσιάζοντας τους σαν γραφικούς και οπισθοδρομικούς.
Η σοβαρότατη αναστάτωση δεν πτόησε τους διοργανωτές. Κάποιοι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου πόνταραν και ποντάρουν πολύ στην επικοινωνιακή πλευρά του γεγονότος. Πέραν όμως από το θεαθήναι υπάρχουν σοβαρές και ουσιώδεις ενστάσεις.
Η Βουλγαρική Εκκλησία,όπως άλλωστε έπραξαν μεμονωμένα και αρκετοί συνεπείς Μητροπολίτες από διάφορες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, μετά την απόφασή της για απόρριψη της Συνόδου της Κρήτης κατέθεσε όπως προαναφέραμε και συγκεκριμένη επιχειρηματολογία.
Παρόλα αυτά το Φανάρι έφτασε να απειλεί “θεούς και δαίμονες” και να προσπαθεί να επιβάλει τις αποφάσεις τις Συνόδου παντί τρόπω. Ημερίδες, ομιλίες και άλλα φαιδρά…
Η προσπάθεια αυτή φάνηκε και στην πρόσφατη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Αθήνα όταν απροκάλυπτα ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο σαν να ήταν… υπάλληλός του να προωθησει τις αποφάσεις της Συνόδου στους Έλληνες Ορθόδοξους.
Ποιους δεσμεύουν οι αποφάσεις;
Και πως είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή η άποψη του συμβούλου του Οικουμενικού Πατριάρχου Αρχιδιακόνου Χρυσαυγή που είπε πως οι αποφάσεις της Κρήτης θα δεσμεύουν και τους μη συμμετέχοντες;
Το γινάτι του Φαναρίου βγάζει μάτι και ο λαός…μονόφθαλμη ηγεσία δεν θέλει.
Ο σύμβουλος λοιπόν του Οικουμενικού Πατριάρχου Αρχιδιακόνος Ιωάννης Χρυσαυγης δήλωσε μετά την Σύνοδο πως οι αποφάσεις θα δεσμεύουν και όσους δεν συμμετάσχουν. Και η διαίρεση πλησιάζει απειλητικά.
Αν δεν το έχουν αντιληφθεί όσοι ελαφρά τη καρδία παίζουν στα ζάρια τις τύχες της Ορθοδοξίας ελλοχεύει σοβαρότατος κίνδυνος για δυσάρεστες περιπέτειες στην Ορθοδοξία από το γινάτι και τις πρωτοκαθεδρίες του ενός και του άλλου.
Ο Οικ. Πατριάρχης για να κερδίσει την παρτίδα, έβγαλε… άσσο από το φαρδομάνικό του την απόφαση της Σύναξης των Προκαθημενων του Σαμπεζύ τον Ιανουάριο του 2016 που έχει τις υπογραφές και των απόντων πλην της Αντιόχειας.
Στις αποφάσεις αυτές ανήκει και ο κανονισμός της Συνόδου. Και ο κανονισμός στο Άρθρο 13 με θέμα “Αποδοχή και υπογραφή των κειμένων” αναφέρει:“Τα ομοφώνως αποδεκτά γενόμενα κείμενα επί των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως της Συνόδου εκδίδονται εις τας τέσσαρας επισήμους γλώσσας και έχουν το αυτό κύρος:
1. μονογραφούνται υπό πάντων των Προκαθημένων των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών εις πάσας τας σελίδας αυτών και εις πάσας τας επισήμους γλώσσας της Συνόδου, υπογράφονται δε εν τέλει υπό του Προέδρου και πάντων των μελών της Συνόδου.
2. αι υπογραφείσαι συνοδικαί αποφάσεις, ως και το Μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αποστέλλονται διά Πατριαρχικών Γραμμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις τους Προκαθημένους των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, οίτινες και κοινοποιούν αυτά εις τας Εκκλησίας αυτών αντιστοίχως, έχουν δε πανορθόδοξον κύρος.”
Οι διακοπές μνημόνευσης
Ένα χρόνο μετά τη Σύνοδο του Κολυμπαρίου η Ορθοδοξία διέρχεται κρισιμότατες στιγμές. Ιερείς, μοναχοί και άλλοι έχουν διακόψει την μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχου και των Επισκόπων τους που τον στηρίζουν. Το Φανάρι τρέμει και αυτό φάνηκε από το πως χειρίστηκε την διακοπή μνημοσύνου από Κρητικούς ιερείς.
Πάντως οι Φαναριώτες θεωρούν πως οι αντιδρώντες και επιλέξαντες την λεγόμενη “αγία ανυπακοή” θα ενσωματωθούν στις τάξεις των παλαιοημερολογιτών και θα αποβληθούν μόνοι τους…
Μόνο που έχουν λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο!